Áhugavert að menn gefi sögu okkar gaum. Spái og spekúleri

Það er nú alltaf gama að því þegar menn velti Íslandssögunni fyrir sér, en þar er margt að skoða. Saga okkar er vissulega mögnuð og sérstaklega að við skulum vera lifandi og með stofnanir og stjórnarfyrirkomulag í lægi, burtséð frá talningunni í NV-kjördæmi og þegar Hannes Hólmsteinn fékk bágt fyrir að hafa ekki gert grein fyri tilvitnunum í nóbelskáldi hér um árið.

Í raun er okkar nútíma ríki byggt upp á 70-90 árum miðað við ríki í Skandinavíu og Evrópu sem hafa verið mjög lengi að byggjast upp. Ég sá einu sinni kirkju í Búdapest sem var byggð um svipað leiti sem Ísland var numið. Þar var mikið forskot á Hallgrímskirkju.

Margt er stundum haft eftir gömlum ritum og á það trúað sem heilagan sannleika. Fáein ár eru síðan bloggari tók sig til og las bókina Íslandssaga til okkar daga eftir Björn Þorsteinsson og Bergstein Jónsson gefin út  af Sögufélagi Reykjavík 1991.Ég sem hélt að að ég væri fullnuma í Íslandsögunni. Þar voru nú mörg götinn og fróðlegt að bæta við sig. Við höfðum góða kennara í farskólanum og Stebbi á Hóli kenndi okkur landafæði og spurði  um hvaða sund væri milli Englands og Frakklands. Þá varð alveg þögn í stofunni á Höllustöðum. Dauðaþögn svo fór Steppi að toga ermarnar á skirtunni fram og þó hrópuðu allir hver í kapp við annan. Ermasund!!!. Landakortið var eina búnaðurinn sem fylgdi farskólanum milli vistunarstaða.

Hermann Pálsson sveitungi minn frá Sauðanesi ritaði mjög góða rannsóknarsögu um Hrafnkells sögu Freysgoða og útskýrði hennar innihald í bókinni Siðfræði Hrafnkelssögu. Samsamaði ég mig vel þeirri sögum, mjög vel, verandi nýbúina að taka stóðhesta Björns á Löngumýri og láta yfirvaldið selja hann. Hann fv.valda karlinn og ég leiguliðinn.

Margt er óútskýrt um gróður og viðarvöxt á Íslandi.

Landið var viði vaxið milli fjalls og fjöru segir í Landnámu. Þetta er nú allgjör steypa nema kannske á Austurlandi.

Þá eru það villurnar í ritunum. Ekki er gott að fara leiðrétta handrit sem maður hefur ekki fyrir framan sig. En ég tel að þarna sé augljós villa. Þarna er kommu villa. Í staðin fyrir viði vaxið, hlýtur að eiga standa víði vaxið. Það hef ég reynt á sjálfum mér með  því að grafa milli fjalls og fjöru fyrir vatnsleiðslu.

Þegar ég kom upp í svokallað Hrísholt á Syðri-Löngumýri komu sverir lurkar upp í mokstrinum. Þar var ekki um neinn við að ræða eða skóg, enda fór Ingimundur Gamli til Noregs að heyja sér við í byggingar. Varla hefði hann þurft þess ef landið hafi verið viði vaxið.

Stundum voru birki hríslur notaðar til að þekja þök undir torfristu í peningshúsum en burðarvirkið hefur vafalaust komið frá Ströndum norður, þaðan sem Seðlabankastjóri er frá.

Ekki er óeðlilegt að svona mál komi upp eins og milli Ásgeirs og Bergsveins. Ekki tel ég það nú gáfulegt að ætla að fara í hart í þessu máli fyrr en allir málavextir séu komnir fram.

 Það er nefnilega áhugavert þegar seinni tíma menn nenna að velta hagsögu þjóðarinnar fyrir sér.

Ég átti einu sinni í viðskiptum við Júgóslava sem lagaði bát fyrir mig. Hann var lærður skipasmiður. Hann fórnaði höndu þegar hann kom inn í fjárhús mín og skildi ekkert í því hvað ég var með margt. Svo fór hann að tala um fiskiskip okkar og þótti þau nokkuð stór og fór að velta því fyrir sér hver fjármagnskostnaður og olíu eyðsla vær. Þetta er auðvitað nauðsynlegt fyrir hagfræðinga að rannsaka og bera saman við smærri og liðlegri útgerðir Hvað sé þjóðhagslega hagkvæmt og útskýra það?

Gæti dregið Ásgeir fyrir dóm í Noregi

Engin er fullvalda nema eiga hlunnindabréf og hafa í sig og á.

Stundum fyrir kosningar vilja frambjóðendur fara að gefa almenningi einhvern hlut í banka að spítala. Þetta er göfugt hlutverk. Málið er að fólk telur sig eiga þetta í gegn um þjóðfélagsaðildina.

Lengi er búið að deila um kvótamálin og gengur á ýmsu.

Framsalið á kvóta var nokkuð glannalegt á sínum tíma og var það talið að það væri hugsanlega að festast í sessi. Sú aðgerð að leyfa framsal var fyrst og fremst hugsuð til að hagræða og  slappar útgerðir gætu selt frá sér  kvóta til að komast út úr einhveri skuldakrísu.

Þess vegna eru bankar alltaf á móti að gera kvótan að alþýðueign og fara æpa og góla og bíta í skjaldarrendurnar, vissulega eru þetta stjórnarskrávarinn réttidi, en einhvern tíman þarf að höggva á þennan hnút og þá er hægt að segja við bankan að þeir hefðu átta að gera sér grein fyrir þessu, því 1.gr. laga um stjórnun fiskveiða er eignarréttarákvæðið og þá er nógu sterkt til að hrynda hugmyndum bankann frá sér. Betur má ef duga skal. Færa þetta í hendur fólksins.

Skrifari sendi einum háskóla sem var að rannsaka útfærslur og framkomnar hugmyndir um úrræði í kvótamálum og tók þessi hlunnninda bréf með í rannsókninni og leyst vel á þangað til einhver fór að hvísla að þau væru svo flókin. Ekki flóknar en að leggja á skatta eða semja kjörskrá, allt gert í tölvum. þannig að þessu er vísað út af borðinu.

Sko þetta er hugmynd og skrifari hefur velt þessu nokkuð fyrir sér. Hugmyndin er konin ofan af Laxárdal í Þingeyjarsýslu frá samvinnumönnum þar, sem áttu viðskipti við Danskan og breskan sauðakaupmenn, þá Louis Zöllner og Johan Coghill. Bændurnir þurftu að reysa sér hús fyrir sauðasöluna og fannst betra að nefna bréfin hlunnindabréf frekar en hlutabréf.

Guðbjartur Hannesson skólastjóri og alþingismaður sagði mér að alltaf þegar einhver nefnd væi að komast að niðurstöðu um þessi mál færu bankarnir að góla og þá væri allt básiða af.

 Nú við stefnuræðu forsætætisráðhera sá ég að upp var komin málverk af Guðbjarti heitnum. Það var gott.

Sumir vilja setja inn í stjórnarskrána ákvæð um auðlindir til a að gera sess auðlindarainnar varanlegri, svo ekki sé hægt að toga þetta út og suður, lögfræðilega, t.d að segja að þjóðin geti ekki átt neitt sem er nú blaður að mínu mati.

Flestir landsmenn sem eru komnir yfir fermingu vita hvað hlunnindi eru. Það eru verðmæti sem fylgja sjó, vötnum og landi og næst kemur, loftið sem við öndum að okkur. Þannig að það er eins gott að fara gera eitthvað í þessum málum.

Skrifari hugsaði og samdi skjal að skipta sjávarauðlindina niður á landsmenn. þá væri ekki hægt að véfengja  það að þjóðin ætti fiskinn í sjónum en ekki stórútgerðir. Hlunnindabréf gætu vel dugað við handfæraveiðar og til viðurkenningar á nytjum innan landhelgi sjávarjarða sem þær hafa haft frá landnámi, en voru svo skyndilega sviftar þessum nyjun bótalaust. með frekju ríkivalds og þeirra pótentáta sem þá ríktu.

Þessi hlunnindabréf voru borinn inn á miðstjórnarfund Alþýðubandlagsins, vöfð með íslenska fánanum.

Lög um Stjórnarráðið endurskoðuð

Uppblásnar hliðarmottur

Sumir eru á móti því að taka blóð yfir höfuð úr hryssum. Bændur eru að drýgja litlartekjur með því að taka þátt í þessari atvinnustarfsemi.

Myndbandið varpaði ekki fallegri mynd á starfsemina og umhverfið mætti vera betra svo sannarlega. Ekki stendur þessi rekstur undir því að kosta tamningu á hrossin. En hægt  væri að fá sér sprautukönnu og mála tökuklefana einu sinni á ári. Tilraun þarf að gera með uppblásnar hliðarmottur á hverri hlið tökubássins og væru þær blásnar upp þannig að þær skorðuðu hyssurna hæfilega af, þannig að þær gætu ekki skaðað sig né þá, sem vinna við verkið.

Spurning hvort motturnar sem notaðar eru í lausagöngufjósum væru nothæfar.

Að lokum þarf að gefa gaum að umhirðu og næringarástandi hryssanna. Þetta er mikið álag á dýrin að taka allt þetta blóð úr þeim og getur það vissulega orkað tvímælis. Vetrarfóður þarf að vera yfir meðallagi eftir þessa áraun dýrsins. Svo væri útlátalítið að hafa umgengni góða eins og kostur er, moka bása og nota möl í alla aðkomu á vinnusvæðinu og götur inn í básinn. Fara varlega í beitingu hunda, umfram nauðsyn. Ef bændur gætu þróða þetta svona einhvern vegin til betri vegar, mundi starfsemin verða fyrri minni gagnrýni og allt léttbærara.

Engan veginn ásættanleg meðferð

Hagvaxtarauki-verbólga-dýrtíð.

Nú þarf að vanda sig þegar farið er að nota þessi orð. Hagvaxtarauki, er væntanlega aukning á framleiðslu atvinnuveganna. Það er að segja meira er framleitt sem er hægt að selja. Þetta kannast atvinnurekendur ekki við og seðlabankastjóri ekki heldur.

Þetta þarf að komast á hreint og ætti að vera auðvelt að komast að því.

Þá er það verbólgan og dýrtíðin hvað er það? Í mínum huga skapast verðbólga þegar verðlag hækkar og launþeginn verður óánægður með sína stöðu og vill samsvarandi hækkun. Sem sagt átök milli vinnuaflsins og eigenda fjármagnsins og framleiðslutækjana, hver á að fá hvað.

Á Hvanneyri var það kennt með bók Ólafs Björnssonar Þjóðarbúskapur Íslendinga að dýrtíð skapaðist vegna vöruskort, sem sagt vöruverð hækkaði vegn vöruskorts. Ekki er gott að blanda þessu saman og tala um verðbólgu í öðru tilfellinu en dýrtíð í hinu orðinu. Stundum geta ýmis svona orð verið notuð í áróðursskini.

Gott dæmi eru uppbætur á innlegga bænda sem oft var leitast við að borga þegar búið avar að selja allt kjöt og kjötreikningurinn var komin með allar tekjur af kjötin og hægt var að gera fullnaðaruppgjör.

Bændur áttu rétt á ákveðnu verði til að ná viðmiðunarstéttunum í kaup, verið var skráð á hvert kjöt-kg í verðlagsgrundvelli. Síðasta greiðslan var gjarnan notð orði uppbætur. Það var villandi því það var ekkert greitt meira en skilt var. Lokatölur mætti það heita. Uppbætur var eins og það væri verið að greiða eitthvað meira- bónus eða eitthvað slíkt. Það var tilhlökkun hjá bændu að fá uppbótina, eins er það með verkalýðinn að tilhlökkun er hjá launamönnum að fá eitthvað af hagvaxtaraukanum, en áhöld virðast vera hvort hann sé til staðar.

Ef hægir á hraða aðfangakeðjunnar gæti orði dýrtíð og hvað á þá að gera. Það verða hagspekingar að upplýsa.

Bændur geta aldrei gefið meira hey en þeir afla, svoleiðis er það Nú hækkar áburðurinn í vor. Helst má ekki tala um það.

 

Ásgeir líkti hækkun launa við öfugmælavísur

Rjúpnaveiðimenn safna punktum

Þarna fór betur en áhorfðist og er þetta mikill sæmdarhundur sem varð var við kindina og rjúpnaveiðimaðurinn eftirtekktar samur.Það er svo sem ekkert óeðlilegt að í stóru landi eins og við byggjum miðað við mannfjölda og byggðin alltaf að grisjast finnist óskilafé. Það er nú atriði sem huga þarf að, að gæta fjárins eins vel og kostur er. Þarna hefur einfaldlega skafið yfir ána, hún hefur getað hreyft sig haft vatn kannski og örlitla mosaþúfu að naga.

Í Þjóðólfi blaði sem gefið var út hér fyrr á árum er mjög góð grein eftir Erlend Pálmason (1820-1888) dennebrogsmann frá Tungunesi í Svínavatnshreppi, en þar er elsta búnaðarfélagi landsins. Greinin er um vetrarbeit roskins fjár og vörslu. Greinin er mjög góð og í raun fræðigrein um hvernig halda á og umgangast skal sauðfé á þessum árstíma og beita því og nýta landið sem best. Má segja að þessi grein hafi farið hulduhöfði á vettvangi búfræðinnar, sennilega vegna þess að vetrarbeit hefur þótt púkó eftir að tæknin hóf innreið sína í landbúnaðinn.

Alltaf var hlustað á veðurfregnir frá hreppaskilum kringum 12. okt og fram að jólum varðandi útiveru fjárins á mínum unglingsárum. Féið var oftast hýst, þó gat því verið sleppt í einmunatíð. Smalinn var skammaður ef eitthvað vantaði. Meiri rækt var lögð við að hlusta á veðurfregnir þegar veðrakerfi voru á sveimi við landið.

Það er fóðursparnaður við að hýsa fé á haustinn og geta hleypt því út þurru og rösku.

Allt er þetta lagt á aðra bók núna sauðfé fennti  í hrönnum  hér um árið og Bjargráðasjóður er látinn punga út stórum bótum vegna fjárskaða. Jafnvel fjöldi hrossa fennti. Að vísu var þá um aftakaveður ræða og bændur liðfáir að ná þeim saman og reka til réttar á býlum sínum. Ef til vill hafa þeir ekki vitað hvar hrossin gengju eða ekki haft trausta réttaraðstöðu.

Engin veit hvort bændur hlusta á veðurfregnir almennt en nú er mun léttara að ná þeim fréttum en áður var.  Ef menn misstu af veðurfregnum urðu þeir ómögulegir, hér áður fyrr.

Bændum mörgum finnst gott að vita af rjúpnaskyttur á fer á þessum árstíma og spyrja gjarnan ,, sástu nokkuð. Vonandi helst þessi samvinna frekar en að kenna skotveiðimönnum um dráp á búpeningi án stafestrar vitneskju um hvort þau séu skotin eða sjálfdauð.

Á útmánuðum háttar bóndi beitinni öðruvísi. Fé sækir gróður sem er að koma undan snjó og klaka. Smalinn þarf að fara langan veg til að komast í kring um féið. Hann gat farið marga km og lagði af stað í ljósaskiptunum og oft var hann orðin blautur í lappirnar. Það bjargaði að vera í lopasokkum, þá varð þeim sjaldan kalt.

Fundu lifandi kind grafna í fönn

Hrunið

Svo fór hún í gegn um hrunið án þessa að fara skjæla og gefast upp. Og fyrir þá sem ef til vill þeysa fram og æpa lcave, þá átti Landsbankinn að mestu fyrir þeim reikningi.

Jóhanna hlaut brautryðjendaverðlaunin

Endurskipuleggja kosningakerfið og jafn atkvæðisréttinn. Næsta mál á dagskrá.

Hún er þunn skelinn  milli þess að vera flokksmaður og þess að vera óháður í þessu talningarstarfi. Mér finnst þegar á allt er litið að þá hafi nefndin staði  sig  frekar vel, þó ég viti ekkert hvernig hafi gengið inn í nefndinni.

Þó hefði ég haft áhuga á að unnin verði einhver álitsgerðu um þetta mál á forsendu lögfræðinnar, en ekki tilfinniga flokkagrauts eða hrepparíg  sem fylgir landslagi og þéttleika byggðar.

Þessir þingmenn sem starfa þarna hafa eftir því sem mér sýnist hafa haft vald á starfinu og hafa ekki verið með frumhlaup í fjölmiðlum. Birgir Ármansson er alveg fær um að stjórna og er miklu alþingismannslegri en margi aðrir. Vilhjálmur Egilsson er ungur og upprennandi forustumaður og kann að handjárna menn.

Kosningalögin þurfa að fara í ítarlega skoðun og leiðbeiningar til kjörstjórnar þurfa að vera mjög nákvæmar, nærri eins nákvæmar og þegar maður kaupir eitthvað lKEA og þarf að setja það saman.  Gera þarf kosningarnar og þau völd sem kjósendanum ber skýr og meiri nauðsyn er að leggja áherslu jafnræði milli kjósend en að jafn mill flokka.

Aðstöðumun á ekki að jafna með aflmeiri atkvæði og segja að það sé svo mikill  aðstöðumunur milli fólks. Hann á að vera jafnaður eins og kostur er með öðrum hætti.Skoðum t.d. volæðið með veginn um Vatnsnes. Það þarf ekki alltaf að vera bíða eftir veg sem kostar þetta og hitt. Það þarf að hefla veginn eins og Píratar segja og ekkert kjaftæði. Dreyfa unnu efni á veginn á eftir með þar tilgerðum dreifara Passa að nota efni sem er í köntum og hefla það inn á veginn en ekki út af honum til sinn hvorrar hliðar.

Aðstöðumunur vegna heilbrigðisþjónustu þarf að jafna með með þeim aðgerðum sem heilbrigðiskerfið hefur og þekkir heilbrigðisstarfsfólk það betur en almenningur. 

Svo hlusta ég ekki á einhvern rembing um að verðmætasköpunin sé eitthvað meiri þarna eða hérna og legg alveg að jöfnu verðmætasköpun til sjós og lands, Verkfræði og læknismenntun er öllu þjóðlífinu nauðsynleg alveg eins og að hafa góða netagerðarmenn sem gera við net og splæsa vír.

Þó verðmætasköpuninn far fram á einhverjum ákveðnum punkti eru allir með. Líka þeir sem eiga hlutabréf í þéttbýli. Og ef ætti að fara í það að jafna út í eitt þá þarf að jafna í báðar áttir.

Betra andrúmsloft á landsbyggðini styttra í veið og náttúru hverskonar. Svona gæti ég haldið áfram í allan dag. Það er þeirra sem kunna, að koma með nýtt og gott kosningakerfi sem einfaldast og gott og sem dugar og veldur sem minnstum deilum.

Undirbúningsnefnd kjörbréfa á lokasprettinum

Fiskmarkaðir nauðsyn, fákeppni er ekki nauðsyn.

Nú er búið að setja lögbann á samkeppni, að vera með frjálsa starfsemi við að mynda verð á veiddum fiski.Hvað segja Sjálfstæðismenn um þetta. Það verður gaman að fylgjast með því. Útgerðarmönnum hefur ef til vill fundist það gott að kaupa fisk af sjálfum sér og ráða verðinu sjálfir við skrifborðið. Allur verðmiðunargrundvöllu hvarf þegar hið opinbera fór að hætta að skipta sér af verðmynduninni.

Það veruður áhugavert að fylgjast með dómarastörfum þegar farið verður að  reyna staðfesta lögbanni með málarekstri og dómararnir lenda í allskonar beyjum og blindhæðum og drulluslörkum þegar þrýstingurin fer að myndast og rauðisíminn fer að hringja ímynda ég mér. En allir heiðarlegir dómarar dæma eftir lögum, því í þeim býr frelsið, þ.e.a.s. lögunum, ekki dómurunum.

Og svo þessi hugsun sem er verið að setja inn  í ráðningarsamninga að þessi og þessi megi ekki vita, þetta og  þetta um hverning á að reka viðkomandi starfsemi. ER ekki gott að menn öðlist reynslu. Varla er hægt að taka menntun og reynslu af fólki.

Er ekki bara verið reyna að hlýfa gróðapungunum og kom í veg fyrir að verð myndist með eðlilegum og sanngjörnum hætti. Það getur nú ekki verið bagi að því, að menn kunni til verka við hvernig á að reka fiskmarkað. Það geta komið fram nýjungar, þegar nýtt batterí fer í gang. Svo er það atvinnufrelsið í stjórnarskránni, það hlýtur að virka í allar áttir.

Lögbann á samkeppnina

Talningarmálið komið upp á pramma og sekkur ekki, en Undirbúnigsdeildi heimaskítsmát

Mér sýnist lögregluyfirvöld séu búin að búa svo um hnútana að ekki sé hægt að sökkva talningarmálinu í haf gleymskunna. Snjallir þarna í Borgarnesi að byrja á því að sekta, svo eru kjörstjórnarmenn að neita að skrifa nafn sitt þar sem því bera að vera.

Málið er borðliggjandi að mín mati. Alþingiskosningar í N-Vestukjördæminu, villta vestrinu eru ónýtar. Þetta er farið að líkjast þegar forfeður okkar höfðu mest gaman að ónýta mál hvor fyrir öðrum. Það var listin. Mér finnst einhvern vegi að nefndin hafi ekki lengur neitt erindi nema skila  einhvrri skýrslu í A4 um allt sé búið og láta Alþingi sjálft ráða fram úr þessu, með sérstakri eldhúsdagsumræðu. Þá er bara þetta, kosningunum er ekki lokið og hæpið að það sé hægt fyrir landskjörstjórn að fara gefa út kjörbréf þegar ekki liggur hverjir eru kosnir til setu á hinu há Alþingi. Þetta er pattstaða herrar mínir og frúr?

Fengu engar upplýsingar frá lögreglu um sektir

Kanínan dregin upp úr hattinum

Það væri nú saga til næsta bæjar ef þetta mál fer fram sem horfir að rétt niðurstaða komist ekki til skila vegna þess að menn eru út og suður. Djúpvitrir fræði- menn koma á blankskónum fyrir nefndina og fara yfir það sem þeir vita um fræðin sem er gott svo langt sem það nær. Engi lagaálit verði lögð fram sem fylgiskjöl þessa máls sem hægt sé að vísa í. Auðvitað verða þau að vera á lögggiltum pappír.

Svo situr þingið og semur lög og samþykkir.Svo verða málaferli eins og þau birtast okkur í veruleikanum, það verða pústrar og hrindingar og þá dregur einhver svarta kanínu upp úr ráðherrahatti og segir allt ómark, þingið var ekki rétt kjörið og verður með leiðinlegar röksemdir sem ekki eru komnar enn fram og allt í háalofti. 

Dómarar vita ekki hvað eigi til bragðs að grípa, tja nema vísa málum frá eða ógilda allt o.s.frv. Vegna lagaþurrðar eða ómöguleika einhverskonar og þá verður þingið sent heim í Strætó Kleppur hraðferð.

Allt búið.

Vettvangsathugun á Hótel Borgarnesi á morgun