Þegar Sigvaldi Kaldalóns fékk flygilinn. Afrek bænda við Djúp

Það má segja að á margan hátt er þetta rétt. Það var svo sem ekki mulið undir forfeður okkar, en þeir voru sterkir og úsjónarsamir og bjuggu við landkosti og var rúmt um þá sem bjargaði tilveru okkar sem þjóðar.

En það sem lifir er öll listin, sönglistin málaralistin verklistin og ýmis tækniundur á seinni tíð.

Sigvaldi Kaldlón var héraðslæknir og tónskáld við Ísafjaraðardjúp og bjó fyrst við Kaldalón sem er stuttur dalur inn að Drangajökli. Hann stóð stutt við en nógu lengi til að taka upp nafnið Kaldalón og bera það með sæmd.

Það var eitthvað lítið um hljóðfæri í dreifbýli, en söngfólk víða. Við kirkjur voru lagvissir menn sem gátu fundið hinn rétta tón með lítilli fyrir höfn og leitt kirkjusönginn. Nú eru slíkir menn vinsælir í partýum til að koma gleðinni af stað Afi Magnús Guðmundsson var forsöngvari við kirkjur , við höfu ekki heimildir hvar hann var forsöngvari en geta má þess að Eyrarkirkja við Seyðisfjörð vestri var næst heimili hans en hann var búaandimaður á Fæti undir Folafæti við Djúpi.

Nú,nú, þegar Sigvaldi var fimmtugur þá ákváðu bændur við Djúp að gefa honu í afmælisgjöf, flygil. Þá var þrautinn þyngri að koma hljóðfærinu fram að Ármúla þar sem Sigvaldi bjó nálægt Höllu vinkonu sinnar sem orti ljóð sem hann gerði svo lög við. Þessi samvinna þeirra var engi hörmungasaga. Hún var töfrasaga.

Bændurnir komu sjóleiðina að Ármúla og báru flygilinn upp úr fjörunni ( Ég vona bar að Afi Magnús hafi verið með í för). Bændunir urðu að rjúfa gat á Ármúlabæinn til að koma hljóððfærini inn og tókst það giftusmalega. Seinna  þegar eitthvað var erfitt hjá Sigvalda lagði hann á ráðin að selja flygilinn, en kona hans sagði að það skildi aldrei verða. Þarna mættust hörmungin og töfraævintýrið og tónlistin þróaðist og töfrarnir urðu hörmunginni yfir sterkari.

Ég þekki til karlakórs sem varð til hugmyndafræðilega upp á öræfum Íslands því bændurnir uppgötvuðu að þeir sungu bara ágætlega. Þessi kór vann svo kórakeppnina hér um árið Karlakór Bólstaðrhlíðarhrepps, Svona gerast ævintýrin. Tónlistin og öllu okkar fallega saga sönglaga, dægurtónlist og ættjarðartónlist er á pari við bókmennta arfinn. Það er svo sem engin hörmung.

Ísland er ævintýri Evrópu, þó ekki sé hægt að afneita hörmungunum.

„Íslandssagan er náttúrulega bara hörmungasaga“

Fyrri og seinni talning

Kjósendur eiga rétt á því að fá að vita hvað er að gerast í N-Vesturkjördæmi í rannsóknar og talningarmálum.

Pukrið hefur vond áhrif á fólk. Ýmsum spurningum þarf að svara strax.

1. Hver bað um endurtalningu?

2. Var eitthvað í fyrri talningu sem kallaði á endurtalningu, afstemming og þess háttar?

3. Voru allir við talninguna sem þar áttu að vera lögum samkvæmt eða einhverjum ofaukið?

4. Innsigli og þess háttar.

5. Er lögreglurannsókn, gangi, vitna leiðslur?

6. Hefur einhver verið tekin fastur vegna rannsóknarhagsmuna, þetta er mikilvæg spurning?

7. Undirbúnigsnefndin þarf að gefa almenningi         skýrslu daglega, til kjósenda svo allir séu upplýstir og fái ekki á tilfinninguna að það sé verið að fela eitthvað?

8. Kalla þart eftir lagaálitum jafn mörgum og flokkar eru á Alþingi til að hafa hald góða mynd af atburðinum. Ekki er nóg að kalla einhverja jaxla eða skólabræður með gráðu ú Háskólum til að halda ræðu í undirbúnigsnefndinni.

9. Er það óvéfengjanlegt að alltaf hafi fleiri en einn sem sá  á atkvæðaseðilinn þegar kunnugt var gert í heyranda hljóði hverjum hann væri ætlaður og bókað? (Merk við?)

10. Voru dyraverðir í öllum kjördeildum á kjörfundartíma?

Skiptar skoðanir um endurtalninguna

Einhverskonar flétt til að koma Sigmundi í skjól

Einhversstaðar heyrði ég að Birgir vildi að hinir 2 þingmenn Miðflokksins komi á eftir í Sjálfstæðisflokkinn og látið liggja að því að þá væri kominn 32 þingmenn xD, xB og xM sem væri meirihluti.

Ætli þetta sé ekki einhvert trix til að ná eitthvað betri stöðu í stjórnarmyndunarviðræðum sem nú standa yfir. Það  að vera taka við svona hlaupurum úr öðrum flokkum getur verið tvíeggjað og varasamt, þarna er kominn aðili inn á gafl sem fær að vita hvað er að gerast hjá xD og gæti svo skyndilega hlaupið með alla vitneskju frá xD og allir þingmenn orðið ringlaðir og reiðir og gætuð kennt formanninum um allta saman. Þetta er allt saman að verða eitthvað lummulegt, en á meðan ég man:

Væri ekki rétt að kalla eftir svona 3-5 lagaálitum frá frómum valinnkunnum sæmdarmönnum í lögmannastétt um talningarklúðrið. Vitaskuld eru Birgir Ármansson og Vilhjálmur prýðilegir lögmenn, en menn geta orðið trekktir og nervösir þegar þetta bætist við. Auk þess að slík laga álit gætu vísað leiðina. Sumir segja þá að svona lagaálit séu keypt, en ég held að staða lagaálita sé nokkuð sterk og þau vel unnin samkvæmt ákeðinni aðferðafræði í lögfæðinni. Ég mundi ætla að það væri sjálfsögð kurteisi við kjósendur að fara þannig í málin og hætt er við að svona upphlaup geti truflað vinnu þessara Undirbúning-kjörbréfanefnd sem ég finn engan lagatexta um í kosningalögum.

Ég held að Karl Gauti sé með fullu viti að kalla eftir lögreglurannsókn á þessu talningarmáli.

Ég sá einhverja talningarkassa þegar verið var að afferma lögreglubíl í aðdraganda talningarinnar í Borgarnesi.

Mér sýndist þetta vera kassar undan mandarínum?

Að vísu var ég ekki á staðnum en sá þetta svona í sjónvarpsskoti. Svo voru nú myndirnar sem birtust af herberginu á Hótel Borgarnesi ekki traustvekjandi. Var ekki fremsti kassinn galopinn og gæti hafa verið galtómur og tiltektarfólk í hreingerningum hafi hent innihaldinu út í gám. Hver veit þetta?

Í þeim frjálsu félögum sem ég hef verið í, að ef greidd eru atkvæði skriflega, kallar fundarstjóri eftir manni utan úr sal að vera vitni að talningunni og vita hvert sá sem tekur miðann og les upp, les rétt og sá rífur litla rauf í miðann um leið og þá er allt öruggt. Þetta sem er að gerast þarna er ekki boðlegt í okkar lýðveldi.

„Sorglegt að hugsa til fólksins“

Óvissuferð eldriborgara í Hæðargarði 31, 108 Reykjavík

 

Við Inga fórum í eldriborgara ferð með eldriborguum í Hæðargarði 31 RVK. Þetta var skilgreint sem óvissu ferð. Nú, nú spáin var nú frekar slæm þó átti að draga úr vindstyrk. Ég bjóst við að hossast um Suðurlandsundirlendi eða lenda upp í Borgarfirði, við þröngar aðstæður, vesen og bardús og málaði skrattann á vegginn.

Það fór á annan veg og kom á óvart, og allstaðar var komi við þar sem fólkið okkar Ingu hafði búið eða dvalið. Leiðin lá um Kringlumýri gegn um Kópavog, Garðabæ um Sjáland. Þar er komin flottur veitingastaður við sjóinn. Þar á Ingibjörg hjúkrunarfræðingur Hauksdóttir og Halldóra Þorsteinsdóttir héraðsdómari heima. Þaðan var ekið út á Álftanes litðið við á Bessastöðum. Ekki sást neinn við stjórnarmyndun á svæðinu. Ekki einu sinni trabant á bílastæðinu. Ekið var út að sjó. Þar átti amma mín Karítas Skarphéðinsdóttir í eina tíð grasbýli á sjávarbakkanum, Hét Tröð, löngu máð út af skipulagi ef það hefur þá nokkuð verið á korti. Ef til vill girðinga stubbur kringum kotið. Skammt undan Bessasöðum er Staður, stutta sjóleið yfir Skerjafjörð, þar sem mörg sker eru og dregur fjörðurinn nafnið af því umhverfi. Þar hef ég komið að skeri ca 1 ha og mannhæðar hátt á fjöru. Skrifari er fæddur að Stað.

 Nú er lagt í´ann og ekið að  fallegri kirkju að Görðum. Þar bjó áður fyrr afi og amma Ingu Þórunnar Guðmundur Björnsson bóndi með konu sinni Þorbjörgu Halldórsdóttur Jónssonar verksmiðjustóri Álafoss einn af Sveinstaðabræðrum í Þingi. Þá var ekið með sjónum í gegn um Hafnarfjörð að veitingahúsinu Kænunni. Þar stóð uppi borð með tertum á alla vegu svo glæsilegt í boði Hollvina Hæðagarðs. Margir voru orðnir svangir og fannst gott að renna niður nokkrum sneiðum af brauðtertu og alvöru rjómatertu, eins og tíðkuðust fyrr árum þegar töðugjöld voru haldinn í sveitinni. Þar var mikið masað og fólk blandaði geði hvort við annað þó með algerri Covit varúð. Skrifara  fannst það býsna merkilegt að hægt væri að fara í svona ferð innan þéttbýlis á höfuðborgarsvæðinu. Í Hafnarfirði átti skrifari einn frænda Svanberg Magnússon trillukarl sem átti heima þar sem Nönnukot heitir og hafði verið verið breytt í örkaffihús dásamlegur staður bernsku skrifara. Nú notað sem íbúðarhús.

Að öllu þessu loknu var farið í uppland Hafnafjarðar, Þar sem heitir Setberg og það svæði upp að húsi Eiríks Smith listmálara sem nú er komið úr hans eigu. Í Setbergslandi byggðu Karítas Skarphéðinsdóttir Neff og Lárus Bronwn myndarlegt hús á sinni tíð. Þarna þurfti bílstjórinn að snúa rútunni við erfið skilyrði en fór létt með það. Nú var ekið enn hærra og skógarlendur og sumarbústaðabyggð í Hafnarfirði skoðuð. Að því loknu var snúið heim en hringlað eitthvað út úr Hafnarfirði og sagðir Hafnafjarðarbrandarar, þó að mestu meinlausir og voru allir ánægðir með þessa ferð, ljómuðu. Fararstjóri var Jónatan Garðarsson, vissi allt og kunni skil á byggð og búendum í fjórum sveitarfélögum sem ekið var um. Vegfarendur voru glaðir að sjá svona öflugan langferðabíl aka um fullur af ferðalöngum,ja ferðaþjónustan er bara að taka við sér. Þetta var auðvitað trix og væri hægt að hefja ferðaþjónustuna upp með svona aðferð, allir græða á slíkum gjörningi. Svona eru eldriborgar sniðugir. Kunna allt og vita allt, ekkert kjaftæði eins og Píratar segja.

Misvægi atkvæða, kosningakæra send vegna Alþingiskosning 2009

Hér set ég fram kosningakæru sem send va 2009 um misvægiatkvæða, svona til að athuga hvernig við yrði brugðið. Það kom í ljós samkvæmt Alþingi að þetta sé allt saman í lagi. Engi sá ástæðu til að taka til máls um álit kjörbréfanenfdar, enda hafa þeir þetta allt í hendi sér og alþingismenn eru dómarar í eigin máli um atkvæðamisvægið. Vissulega er málið pólítískt, en það væri ef til vill svona kurteisi að hafa glufu um að hægt væri að vísa málinu í einhverja ferla og hægt væri að því þæla því til mannréttindasómstóla út í heimi. Ég hef skjalið svona opið frekar en á link til að það sé gott fyrir gamlafólkið að lesa það. Gamlafólkið vill frekar lesa bréf en klikka á linka. Svona er nú málið vaxið. Það hefur verið að hneysklast  yfir lestrarkunnáttu drengja í grunnskola. Verra er að rígfullorðnir menn geti ekki  komið talningu með réttum hætti til þeirra sem við eiga að taka. Þetta var allt svona í höndum hreppstjóra hér í einatíð. þeir kunnu lagið á hlutunum vammlausir emmbættismenn og höfðu gaman að geta sýnt vald sitt og innsigla hlutina. Nú er þetta allt saman farið og hreppstjóraembættið lagt niður til hagræðingar.

Gjörið svo vel þetta er sett fram til fróðleiks, Alþingiskæra vegna misvægisatkvæð.

             __________________________

 

 

Dómsmálaráðuneytið

v.t. Ragna Árnadóttir dómsmálaráðherra

Skuggasundi

150 Reykjavík

 

Dags. 1. maí 2009

 

Kæra

 

Undirrituð kæra hér með kosningar til Alþingis sem fram fóru laugardaginn 25. apríl 2009, sbr. ákvæði 118. og 120. gr. laga nr. 24/2000 um kosningar til Alþingis. Telja undirrituð að dómsmálaráðuneytinu sé skylt að leggja þessa kæru fram til úrskurðar fyrir nýtt Alþingi sem beri að taka kæruna til úrskurðar.

 

1. Krafa

 

Undirrituð krefjast þess að Alþingi úrskurði:

 

1. að framboðslistar Borgarahreyfingar í Reykjavík norður kjördæmi, Reykjavík suður kjördæmi, Suðvesturkjördæmi og Suður kjördæmi hafi verið ólöglega kosnir. 
2. að framboðslistar Sjálfstæðisflokks í öllum kjördæmum á Íslandi hafi verið ólöglega kosnir.
3. að framboðslistar Samfylkingar í öllum kjördæmum á Íslandi hafi verið ólöglega kosnir.
4. að framboðslistar Vinstri-Grænna í öllum kjördæmum á Íslandi hafi verið ólöglega kosnir.
5. að framboðslistar Framsóknarflokks í öllum kjördæmum á Íslandi  hafi verið ólöglega kosnir.

 

Einnig krefjast undirrituð þess, í samræmi við framangreint, að Alþingi ógildi kosningu allra þeirra einstaklinga sem taka eiga sæti á Alþingi í samræmi við úrslit fyrrnefndra kosninga, sbr. tilkynningu á heimasíðu kosninga til Alþingis 2009 (http://www.kosning.is/frettir/nr/6741) um úrslit kosninganna.

 

1. Málsástæður

 

Undirrituð telja að ákvæði  II. og XVI. kafla laga nr. 24/2000 um kosningar til Alþingis, sem leiða til mismunandi atkvæðavægis íslenskra kjósenda, stangist á við ákvæði 65. gr. stjórnskipunarlaga nr. 33/1944 Stjórnarskrá lýðveldisins Íslands (hér eftir stjórnarskrá). Í 1. mgr. stjórnarskrárákvæðisins segir að: „Allir skulu vera jafnir fyrir lögum og njóta mannréttinda án tillits til kynferðis, trúarbragða, skoðana, þjóðernisuppruna, kynþáttar, litarháttar, efnahags, ætternis og stöðu að öðru leyti.“  Kosningarréttur íslenskra ríkisborgara er ein af undirstöum lýðveldisins Íslands sem og ein mikilvægustu mannréttindi íslensk samfélags. Að áliti undirritaða á það að vera grundvallarforsenda hvers kosningakerfis að jafnræði sé á milli kjósenda varðandi atkvæðavægi. Það liggur fyrir á hinn bóginn að ekki er jafnræði meðal íslenskra ríkisborgara varðandi kosningarrétt sinn. Sú mismunun helgast af því að atkvæðavægi kjósenda er mismunandi en grundvöllur þessa ójafnræðis er byggð á búsetu þeirra eða skráningu á lögheimili. 

 

Í nýliðnum kosningum voru þingmannasæti deilt niður á kjördæmi með eftirfarandi hætti:

 

Kjördæmi	Þingsæti
Reykjavík norður	11
Reykjavík suður	11
Suðvestur	12
Suður	10
Norðvestur	9
Norðaustur	10

 

Miðað við skráða einstaklinga á kjörskrá, en þeir voru 227.862, þá voru atkvæði á bakvið hvern þingmann í hverju kjördæmi með eftirfarandi hætti:

 

Kjördæmi	Kjósendur  á kjörskrá	Atkvæði per þingsæti
Reykjavík norður	43.767	3.979
Reykjavík suður	43.747	3.977
Suðvestur	58.202	4.850
Suður	32.491	3.249
Norðvestur	21.293	2.366
Norðaustur	28.362	2.836

 

Samkvæmt framangreindu þá voru frávik frá meðaltali með eftirfarandi hætti:

Af þessu má sjá með skýrum hætti hversu mikið misvægi var á milli atkvæði kjósenda í framangreindum kjördæmum. Þarna má sjá m.a. hversu mikið vægi atkvæði kjósenda í Norðvestur kjördæmi hafði á móti t.d. hversu lítið vægið atkvæði kjósenda í Suðvestur kjördæmi hafði. Ef þetta er dregið saman enn frekar þá má sjá hversu lítið vægi höfuðborgarsvæðið hefur en landsbyggðin hefur mikið vægi:

 

Hér sést með mjög skýrum hætti hversu mikið ójafnræði er á meðal kjósenda varðandi atkvæðavægi þeirra. Þessi mismunun hefur ekki verið skýrð né rökstutt nægilega að mati undirritaða.

 

Til þess að innan þess kerfis sem nú er við gildi, þ.e. að landinu sé skipt upp í sex kjördæmi, þyrftu þingsæti að útdeilast niður á kjördæmi með eftirfarandi hætti til þess að jafnræði væri meðal kjósenda varðandi atkvæðavægi:

 

Kjördæmi	Þingsæti
Reykjavík norður	12
Reykjavík suður	12
Suðvestur	16
Suður	9
Norðvestur	6
Norðaustur	8

 

Framangreind þingsætaskipting meðal kjördæma væri til þess fallin að gæta jafnræðis meðal kjósenda varðandi atkvæðavægi. Ljóst er þó að til þess að jafnræði væri að fullu virt þyrfti landið að vera eitt kjördæmi. Til þessa þarf stjórnarskrárbreytingu sem og breytingu á kosningalögum.

 

Almennt hefur verið talið að heimilt sé að mismuna hópi fólks sem er í sambærilegri stöðu, í bága við textaskýringu á ákvæði 65. gr. stjórnarskrárinnar, ef sú mismunun byggist á málefnalegum rökum sem vegi þyngra en meginreglan um jafnræði þeirra. Að mati undirritaða byggir sú mismunun sem felst í framangreindum ákvæðum í lögum nr. 24/2000 um kosningar til Alþingis, sem kveða m.a. á um þingsætafjölda í kjördæmum, ekki á neinum málefnalegum rökum sem telja megi að vegi þyngra en jafnræði á milli kjósenda. Vilja undirrituð taka skýrt fram að þau mannréttindi sem felast í kosningarrétti  hljóta að vega þyngra en óskýrgreind byggðasjónarmið sem byggjast m.a. á  gömlum hefðum þegar samgöngur voru erfiðar og strjálar og fjarskiptatækni ófullkomin. Þá fæst með engu móti séð að nauðsyn beri að hafa mismunandi atkvæðavægi meðal íslenskra kjósenda vegna tæknilegra atriða varðandi framkvæmd á kosningum eða útreikningum. 

 

Með vísan í framangreint telja undirrituð að það sé einsýnt að fyrrnefnd ákvæði II. og XVI. kafla laga nr. 24/2000 um kosningar til Alþingis stangist á við ákvæði 65. gr. stjórnarskrárinnar. Leiða almennar viðurkenndar lögskýringareglur til þeirrar niðurstöðu. Sérstaklega er bent á hina almennu skýringarreglu um að æðri réttarheimildir gangi framar þeim lægra settu (lex superior). Að mati undirritaða hafa ákvæði 31. gr. stjórnarskrárinnar ekki sérstakt vægi enda mögulegt að gæta jafnræðis meðal kjósenda innan þess ramma sem ákvæðið setur kosningalögum. Bent er á að ákvæði 5. mgr. 31. gr. stjórnarskrárinnar felur ekki í sér ákvæði sem gengur framar jafnræðisreglu stjórnarskráinnar enda kveður ákvæðið ekki á um ójafnræði kjósenda með skýrum og ótvíræðum hætti heldur er um að ræða heimildarákvæði til að bregðast við, með því að færa þingsæti yfir kjördæmamörk, ef kjósendur á kjörskrá að baki hverju þingsæti eru helmingi færri, án þess að til lagasetningar komi. Þar sem ákvæði 3. mgr. 31. gr. stjórnarskrárinnar gerir ráð fyrir því að þingsætum sé almennt úthlutað til kjördæma með lögum þá hefur stjórnarskrárgjafinn aldrei tekið með skýrum og ótvíræðum hætti þá afstöðu að atkvæðavægi kjósenda skuli vera mismunandi. Hann hefur á hinn bóginn tekið af öll tvímæli um það að allir skuli jafnir fyrir lögum, sbr. ákvæði 65. gr. stjórnarskrárinnar. 

 

Að mati undirritaða á þetta leiða til þeirrar niðurstöðu að allir framangreindir framboðslistar sem og nýir þingmenn hafi verið kosnir á grundvelli lagaákvæða sem fara í bága við stjórnarskránna, sbr. framangreindan rökstuðning, sem leiði til þess að það beri að ógilda kosningu allra þeirra einstaklinga sem taka eiga sæti á Alþingi skv. fyrrnefndum kosningum vegna ólögmætis þeirra.

 

Hér er einnig tekið fram að Öryggis- og samvinnustofnun Evrópu, sem hafði eftirlit með kosningum hér á Íslandi í fyrsta sinn, gerði engar athugasemdir við framkvæmd kosninganna.  Bent var þó á sérstaklega sem almenna athugasemd að það væri óeðlilegt að atkvæðavægi kjósenda væri ójafnt eftir kjördæmum og þetta væri atriði sem þyrfti að leysa úr. Tekið var fram að eðlilegast væri að hver kjósandi myndi vega jafnt við útreikning á þingsætum. Styrkir þetta framangreinda niðurstöðu undirritaða um ólögmæti kosninganna.

 

III. Málsmeðferð

 

Í ákvæði 118. gr. laga nr. 24/2000 um kosningar til Alþingis segir að „Nú kærir einhver kjósandi að þingmann er kosningu hlaut skorti einhver kjörgengisskilyrði eða að framboðslisti hafi verið ólöglega framboðinn eða kosinn svo að ógilda beri kosninguna...“ Telja undirrituð að þetta ákvæði heimili þeim að kæra nefndar kosningar á þeim grundvelli að allir framangreindir framboðslistar hafi verið kosnir á grundvelli lagaákvæða sem fara í bága við stjórnarskránna, sbr. rökstuðning í kafla II., sem leiði til þess að það beri að ógilda kosninguna vegna ólögmætis þeirra. Þá taka undirrituð fram að ef framangreindir framboðslistar voru ólöglega kosnir þá hafa allir einstaklingar á þessum framboðslistum, sem kosnir voru til Alþingis, einnig verið ólöglega kosnir. 

 

Í nefndu ákvæði segir enn fremur að kærandi „... [skuli] innan fjögurra vikna frá því að kosningaúrslit voru auglýst, en þó áður en næsta Alþingi kemur saman, senda dómsmálaráðuneytinu kæru í tveimur samritum. Dómsmálaráðuneytið sendir þegar í stað umboðsmönnum framboðslistans annað samritið en hitt skal lagt fyrir Alþingi þegar í þingbyrjun.“ Af þessu ákvæði telja undirrituð ljóst að dómsmálaráðuneyti geti hvorki vísað þessari kæru frá né tekið hana til efnislegrar athugunar. Það leiðir af skýru orðalagi ákvæðis 118. gr. laga nr. 24/2000 um að dómsmálaráðuneytið skuli þegar í stað senda umboðsmönnum framboðslistans samrit af kæru en annað skuli lagt fyrir nýtt Alþingi við upphaf þinghalds. Þannig er dómsmálaráðuneytið einungis farvegur fyrir þessa kæru en ekki aðili máls í þeim skilningi. Því fylgja þessu erindi 29 samrit, eitt til Alþingis og 28 til umboðsmanna framboðslistanna í kjördæmunum, enda leiðir það af eðli máls að Alþingi þarf einungis eitt samrit.

 

Þá vilja undirrituð benda á að í ákvæði 120. gr. laga nr. 24/2000 um kosningar til Alþingis segir að „Ef Alþingi berst kæra um að nýkosinn þingmann skorti skilyrði fyrir kjörgengi eða sé á annan hátt ólöglega framboðinn eða kosinn rannsakar það kæruna og fellir úrskurð um hana“ Þetta ákvæði leiðir til þess, að mati undirritaða, að Alþingi ber skylda til að fella úrskurð um þessa kæru.

 

1. Niðurlag

 

Í samræmi við það telja undirrituð að nýtt Alþingi hafi aðeins þann kost að ógilda kosningar þann 25. apríl sl. og að eldra Alþingi breyti lögum til kosninga þannig að það samræmist ákvæði 65. gr. stjórnarskrárinnar. Aðeins með þeim hætti eru ákvæði stjórnarskrárinnar um jafnræði íslenskra ríkisborgara að fullu virt varðandi þau grundvallar mannréttindi sem felast í kosningarrétti til Alþingis.

Þórólfur Heiðar Þorsteinsson lögmaður skrifaði og samdi þessa kæru.

Virðingarfyllst,

Þorsteinn H. Gunnarsson            IngibjörHauksdóttir

1. 160146-4359         kt. 081257-4859

        Safamýri 34                    Strandvegi 3

        108 Reykjavík                    210 Garðabæ

         ________________________________________

Ef Alþingi ætlar að þráast við að laga þessa voldug misvægi, þá er bara eitt eftir, að stofna sérstakt stjórnmala afl  í SV-kjördæmi og hrynda málinu í framkvæmd. Nú er málið komið í eina bentu og vafi er á því hverjir eru rétt kjörnir alþingismenn. Kærur ganga þverss og kruss. Kjörnir alþingismenn  koma til með að rífa stólana undan kver öðrum, svo ástandið er ekki glæsilegt.

 

Segir Alþingi vanrækja skyldu sína

Alþingiskæra, skýrsla og atvikagreining 1.maí 2009

Nú eru umræður um mistalning í NV-kjördæmi. Mig langar að upplýsa til fróðleiks þegar ég átti með öðrum íbúa í SV-kjördæmi þátt í því að kæra Alþingiskosningar 2009, vegna misvægisatkvæða sem ég sem borgari varð fyrir barðin á við fluttning úr NV-kjördæmi í Gettóið SV-kjördæmi. Mun ég tína þetta inn eftir því sem tilefni gefur til. Ríkisfjölmiðillinn sem ég hringdi til að athuga hvort þeir vildi fræðast um svona kærumál, sem ég held að ekki hafi verið áður borinn fram. Þeir sögðu að hringt yrði til mín ef þessu yrði gaumur gefinn og áhugi fyrir hendi.

     ------------------------------------------

 

Árið 1882 fengu konur fyrst kosningarétt og var hann mjög takmarkaður. Nú 128 árum síðar eru íbúar í stærsta kjördæmi landsins SV-kjördæmi með einungis hálfan atkvæðisrétt miðað við NV-kjördæmi.

Færsluhöfundur hefur verið að vinna í máli sem lítur að jöfnum kosningarétti landsmanna til Alþingis. 

Staða málsins er þessi, skýrsla:

Misvægi atkvæða við Alþingiskosningar eftir búsetu

Dagsetningar og atvikalýsing

 

1. Þann 1. maí 2009 Rituð kæra vegna alþingiskosninganna 25.apríl 2009 og send dómsmálaráðuneyti með vísan í ákvæði 118. og 120 gr. laga nr. 24/2000 um kosningar til Alþingis.
2. Föstudaginn 15. maí 2009 kl:16:00 mælti Helgi Hjörvar formaður kjörbréfanefndar Alþingis fyrir áliti kjörbréfanefndar sem allir nefndarmenn höfðu undirritað, en Margrét Tryggvadóttir með fyrirvara sem laut að því að Alþingi hafði borist kosningakæra og lýsti áðurnefndur þingmaður sig í meginatriðum sammála innihaldi kærunnar. Engin alþingismaður tók til máls um álit kjörbréfanefndar og var það samþykkt.
3. 16. júní 2009 birtist frétt og viðtal í Morgunblaðinu við annan kærandann, Þorstein sem heitir; Missti mannréttindi við að flytja.
4. 5. ágúst 2009 birtist í Morgunblaðinu blaðagrein; Úreltar forsendur fyrir ójafnræði milli kjósenda. Höfundar, Erlendur Smári Þorsteinsson reiknifræðingur og Þórólfur Heiðar Þorsteinsson lögfræðingur.
5. 10. ágúst 2009 ritar annar kærandinn, Ingibjörg Hauksdóttir dóms og kirkjumálaráðuneytinu bréf og spyrst fyrir um meðferð og lyktir kærunnar.
6. 18. ágúst 2009 svarar dóms og kirkjumálaráðuneytið bréfi Ingibjargar.
7. 11. jan. 2010 er forseta Alþingis sent bréf og greint frá því að Alþingi hafi ekki svarað um hverjar hafi verið lyktir Alþingiskærunnar og óskað efir formlegum svörum frá Alþingi.
8. 11. jan. 2010 er umboðsmanni Alþingis ritað erindi um ábendingu um meinbugi á lögum varðandi kosningar til Alþingis, sbr 11. gr. laga um umboðsmann Alþingis.
9. Í janúar spyr embætti umboðsmanns Alþingis lögmann kærenda hvort líta berið á erindið sem kæru eða ábendingu. Ákvörðun tekin um að lít á erindið sem kæru.
10.  2. febr. 2010 ritar umboðsmaður Alþingis lögmanni okkar erindi þar sem staðfest er að erindið er móttekið og hafi fengið málsnúmer 5903/2010

 

Þorsteinn H. Gunnarsson

             --------------------------------

Næst kemur kæran sjálf, svo fólk geti skoðað hana og tileinkað sér innihald hennar.

Óvissa um ógildingu

Kjörbréfalausir þingmenn funda og hlæja mikið

Ég ætla að gera tilraun til að fara yfir úrslit alþingiskosninganna sem liggja nú  fyrir. Maður er að skipta sér af svo mörgu og heldur að maður hafi vit á öllu. Tveir kostir eru í boði, 1. að láta eitthvað fara frá sér, eða að þegja. Tek fyrsta kostinn. Margt fór nú öðru vísi en ég hafði ímyndaði mér í þessum kosningum. Mikill sigur Framsóknar kom mér í opna skjöldu, en búast má við að Miðflokksmenn hafi snúið heim. Nú vita þeir ekki sumir hvort þeir eru alþingismenn eða ekki vegna ónógrar vandvirkni við talningu.

 Sigurður Ingi formaður Framsóknar hefur sótt í sig veðrið og náð því að aðlagast því að vera formaður með fasi landsföðurs og veldur því mjög vel. Framsóknarmenn unnu fylgi út á erfiða æsku Ásmundar Daða, sem hefur verið með þetta mál í erminni. Ég er ánægður með Ásmund því við bræður erum á sama báti og Ásmundur hvað það mál varðar eins og fjöldi Íslendinga.

Bjarni formaður Sjálfstæðisflokksins flýtur uppi eins og korktappi og Sjallar halda sínu. Þó heldur minnki fylgið. Bjarni er snjall og hefur mikinn kjörþokka og lætur ekki svo auðveldlega fipa sig og smýgur undan eins og Loki-Laufeyjarson og engin nær hönd á honum. Samfylkingin sigldi þokkalega inn í smábátahöfn sem er heimahöfn hennar. Samfylkingin gekk of hart fram í Evrópuáróðri í fyrstu skrefum samtaka um sameiningu vinstrimanna í einn flokk, sem hefur líklega fælt Alþýðubandalagsmenn sem þau vildu innan síns flokks sameiningu eins og ég vil kalla þá tilraun sem reynt var til að aðlaga þessa stjórnmálahópa að vera í einni breiðfylkingu. Allavega á það við um mig og ég veit um aðra, sem þannig mátu á stöðuna þegar ákveðið var að breyta flokkaskipan inni. 

Flokkur fólksins hafði sigur í kosningunum. Ekki bjóst ég við öðru en þeirra fylgi lægi svona eins og skoðana kannanir höfðu upplýst. Sjálfur þótti mér flokkslausum manninum gaman að vinna fyrir kaffinu með að aka fyrir flokkinn kjósendum, sem þess þurfa á kjörstað. Það var stöðugur straumur af fólki að bækistöð flokksins. 

Flokkur fólksins ætti að ráðast í það og fylgja eftir eftir málum  sem áttu sér stað þegar 13000 heimili voru tekinn og boðinn upp í Hruninu og lítið vitað um hvar þær fjölskyldur eru og hvernig þeim vegnar. Það mál tilheyrir svokallaðri Skjaldborgar Hugmynd  Jóhönnu og Steingríms J. stjórninni  en formaður Hagsmunasamtaka heimilanna, Ásthildur Lóa Þórsdóttir, náði kjöri til Alþingis á vegum Flokks fólksins. Rannsókn þarf að fara fram um þetta mál og tína saman málavexti og gögn um  það mál. Það mun annars vera okkur til ævarandi skammar sem þjóðar og gæti líkst ættbálkastríði Afíríkubaróna, þar sem margir hafi tínst.

Órúlegt að málinu hafi ekki verið stýrt í sama farveg og gert var í heimskreppunni þegar Kreppulánasjóður var stofnaður og yfirtók skuldir illa settra bænda. Þeir fengu svo jarðir sínar afhentar með því skilyrði að þær yrðu gerðar að óðalsjörðum, veðbandslausar.

Vinstri Grænir. Ég hef aldrei vitað hvað þetta Vinstri-grænir er og ekki fyrir hvað þeir standa. Umhverfissinnaður flokkur? Veit ekki. Flokkur með gluggaskraut? eins og gamall maður sagði. Þessi flokkur er að lenda í sömu stöðu og Alþýðuflokkurinn heitinn í Viðreisnarstjórninni sem var nærri dáinn úr máttleysis veikinni í samstarfi við Sjálfstæðisflokknum. það yrði nú ekki tignarlegur endir. Vissulega hefur flokkurinn á að skipa útsjónarsömum og vel færum forsætisráðherra sem þjóðin hefur mætur á, en það dugar ekki. Flokkurinn verður að hafa afrekað eitthvað. Skjaldborgin fór út um þúfur. Hann gæti ef til vill tekið það mál upp á arma sína í samvinnu við Flokk fólksins. En eitt veit ég að ef hann fer að hnoðast inn með Framsókn og Sjálfstæðisflokknum verða sprengingar og eldflaugarskot og fylgið og erindi þrýtur að lokum.

Þá er það Sósíalistaflokkurinn. Ég varð alveg rasandi hissa þegar hann var stofnaður. Var hægt að stofna flokk sem einu sinni var til. Varla. Jú það hlaut að vera hægt að nefna flokk þessu nafni alveg eins og Jón er nefndur eftir eftir Jóni afa. Þorsteinn H. nefndur Þorsteinn H. eftir afa sínum o.s.frv.

En áttu Einar Olgeirsson og Karítas Skarphéðinsdóttir og fólki inn í Djúpi og Hannibal á Ísafirði ekki þennann flokk. .Nei öreigar eiga aldrei neitt ekki einu sinni flokkinn sinn. Það eina sem þeir eiga og geta sakir fátæktar er að skíra börn sín fallegum  nöfnum t.d. Júlíanna, Sóley, Linda, Ágústa o.s.frv.

Nei þarna var bara um vörumerki að ræða sem bissnesmaður meðhöndlaði af því að hann ætlaði að það mundi trékkja  mikið í sölu vertíð.

Ég var lengi að venjast þessum atburði þ.e.s flokkstofnun. Ég vissi ekki almennilega úr hvaða átt foringinn kæmi hafði hann komið í kast við lögin, svo var ekki. Var hann útrásarvíkingur. Nei hann en hafði einhvern tíman fengið far með þotu eins og fjöldi Íslendinga sem eru jafnan á leið til Tenerife.

Maðurinn er bráðgáfaður og röskur og fylginn sér, svo ég ákvað að láta þetta afskiptalaust.

Ég bjóst reyndar að þetta virkaði, vélin fór ekki í gang Flokkurinn fékk ekki það fylgi sem búist var við. Því miður. En er þá byltingin búinn. Það held ég ekki. Sellurnar eiga eftir að ráða ráðum sínum og auðvaldið á eftir að miga á sig af hræðslu. Því ef það er eitthvað sem auðvaldið er hrætt við þá er það róttækni.

Það var alveg rétt sem bent var á með Hæstarétt að hann er að mestu skipaður af Sjálfstæðisflokknum allan lýðveldistímann og hefur verið tengdur ríkistjórnum blóðböndum. Best að hann hætti af elli og komist sem fyrst í kör og hætti þannig. Ó varlegt er að taka svo til orða að ryðja réttin, þó orðatiltækið sé komið úr okkar fornbókmenntum.

Nýir dómarar séu skipaðir eins og lög segja til um. Mætti þá t.d. setja það inn í stjórnarsáttmála ef xD fær dómsmálaráðuneytið að ráðherra úr öðrum flokki fari með skipunarvaldið í hverju sinni, jafn lengi og Sjálfstæðisflokkurinn hefur verið handhafi þess.

En sem sagt ég hefði haldið að sósíalisti hefðu átt að ná a.m.k. því fylgi sem kom fram í skoðanakönnunum.

 

Upphafið að byltingunni á Kúbu mistókst og byltingarmenn voru sendir í útlegð. Þar söfnuðu þeir peningum. Það er nóg til segir ASÍ.

Ég segi við sósíalista gangið í berhögg við féndur ykkar. 

Þingflokkur sjálfstæðismanna fundar um stöðuna

Nostalgia, = Viðreisn, Nýsköpunarstjórn, á miðjunni - Miðflokkurinn.

Skringileg kosningabarátta. Þegar maður hefur gengið eða ekið fram hjá strætóskýlum sem eru til að auglýsa, þá getur maður tæplega gert greinarmun á frambjóðendu og fólki sem er að auglýsa tannkrem eða þvottaduft.

Og kjólamálin þá eru þær sem eru í framboði mikið flottari með uppblásið hár og í glæsilegum kjól, en menntaskólastúlkan sem er að auglýsa pils kannske, með slétt hár og ómáluð. Svo eru það karlarnir með ístrurnar og auglýsa STÖÐULEIKA. Víst erum það að erfitt er að losna við ístruna, Hún er stöðug, en þá glittir í einhvern sem aulýsir megrunarlyf. Það má nú vara sig á þeim. Maður gæti megrað sig í O og misst kosningaréttinn. Það verður þá varla verra en í Suðvestur-kjördæmi, þar sem fólk hefur bara 1/2 atkvæði, miðað við sum önnur kjördæmi.

Nostralgian sem hefur skotist framm á sjónarsviðið hefur verið þannig að stofna Viðreisn þá er höfðað til gömlu stjórnarinnar sem fékk nafnið Viðreisn og aflétti ýmsum höftum. Draumurinn var að upplifa það aftur að fá svoleiðis stjórn.

Þá er það Vinstri græn og Sjálfstæðisflokkurinn. Þar var fyrirmyndin Nýsköpunarstjórnin sem var mjög vinsæl og gat eytt stríðsgróðanu í að kaupa síðutogara og standa fyrir vatnsfallsvirkjunum og ýmsum stórframkvæmdum og vera með kommunum, það er svo spennandi, aldrei að vita hverju þeir taka upp á.

Svo er það miðjan. Miðflokkurinn varð til í átökum við formannskjör  hjá Framsókn. Þar var aðal fyrirmyndin að sýna styrkleika á miðjuni og herma eftir ýmsum sem komust í það sem var kallað sérframboð frjálsræðis hetjurnar góðu og gera sig gildandi á miðjunni. Það versta við miðjuna er að þar vilja svo margir vera og fólk getur dottið útaf miðjunni og veit aldrei hvar  það hafnar. Ef til vill á Tortóla eða Panama.

Varðandi innihald fréttarinnar væri ráð að fara með startkapla út í kirkjugarð og start gömlu stjórnunum upp, hver eftir sínu vilja.

Hvað gerist ef enginn kýs?

Ragnar Arnalds er listamaður

Það er nú nauðsynlegt að nefna nafn þessa góða manns Ragnars Arnalds nú þegar kosningabaráttan stendur sem hæst. Hann hafði nú vit á því að vera ekki að glamra á opinberum vettvangi eftir að hann lét af stjórnmálastörfum.

Eitt sinn á Landsfundi Alþýðubandalagsins efndu listaspírur til málþings um listina enda er urmull af listafólki á þeim vettvangi.

Líklega hefur Ragnar verið með innlegg þarna, man það bara ekki. Hann hefur skrifað leikrit og svona sem hafa verið uppfærð, bak við tjöldin eins og maður segir á tíð eins og nú gengur yfir.

Ragnar fékk þá spurningu hvort hann liti á sig sem listamann. Það kom hik á hann, Honum þótti spurningin sjáanlega snúin, en svaraði svo,, Já líklega er ég listamaður, er búinn að vera á lista alla mína ævi.

Skemmtilegt svar. Geri aðrir betur.

Er einhver þörf á listabókstöfum?

Listar vegna Alþingiskosninga komnir fram. Málefnabókum lokað.

Í dagblöðunum í dag eru birtir listar með nöfnum frambjóðenda sem bjóða sig fram í næstkomandi Alþingiskosningum.

Undirbúnings vinnu við gerð málefna- og stefnuskrár er þá væntanlega lokið.

Ekki held ég að það sé venja að frambjóðendur undirriti neina bevísa um hver heildarstefnan sé hjá viðkomandi flokki. Það væri í raun réttast.

Almenningur er sí og æ að frétta af því að forustumenn flokkanna séu sí og æ að hvísla um hitt og þetta og jafnvel að punkta niður drög að hugsanlegan stjórnarsáttmála Það er óhæfa. Auðvitað er nauðsynlegt að semja og gefa eitthvað eftir til að ná saman brúklegu framkvæmdavaldi.

Mikið rót hefur verið á Íslandi við að reyna sameina stjórnmálahópa og flokksbrot og því væri það eðlileg kurteisi að vera ekki að hvísla um hugsanlegt samstarf. Leyfa fylginu að koma í ljós.

Í stórnarskrá lýðveldisins er hvergi getið um stjórnmálaflokka eða félög. En framboð er það nefnt ef einhver vill koma með löggilt framboð og lýtur það ákveðnum reglum.

Í okkar frjálsa félagskerfi erun kosningar 1. bundnar hlutfallskosningar bundnar við lista. Það á við um kosningar til Alþingis. 2. Óbundnar kosningar eru kosningar sem ekki eru bundnar við lista eða ákveðin framboð. Þær eru að því leiti frjálsar og allir eru í framboði sem einstaklingar, nema þeir hafi greint frá því að þeir gefi ekki kost á sér og ber því að virða það. Í sveitastjórnarkosningum hefur það oft tíðkast að kosningar eru óbundnar og þá jafnan í þeim fámennari. Svo er kosinn oddviti og þá kemur í ljós hvar meirihlutinn liggur.

Þessar listakosningar og framboð hafa þróast svona hjá okkur í tímans rás og þykir  betra að flokkadrættir og myndanir ættu sér stað fyrir kosningar heldur en á Alþingi eftir kosningar. Auðvitað þarf að semja og hnika til málum til að ná fram málefnaskrá milli flokka. En það er nauðsynleg kurteisi að fylgið verði leitt fram í kosningu og hægt sé að meta raunverulegan styrkleika flokka. Það er t.d. áhugavert eftir allt sem á undan er gengið í svokölluðu sameiningartilraunum að sameina stjórnmálahópa og flokksbrot að sjá, t.d. kjörfylgi Sósíalistaflokks, hvernig það rímar við VG. Ekki síður að bera saman Viðreisn og Sjálfstæðisflokkinn og en fremur í hvað höfn Samfylkingin lendir. Síðast en ekki síst hvort Miðflokkurinn lendir í úrtíning hjá Framsókn eða alvöru hrossarétt eins og flokksmerkið gefur tilefni til að álykta að þar séu alvöru hrossakaupmenn á ferðinni. Gamla fólkið verður á Hrafnistu, enda Hrafnistufólk.

„Eru ekki allir að kjósa bara út frá eigin hagsmunum?“