Merkilegir útreikningar Eyþórs Arnalds

Þeir eru merkilegir þessir útreikningar sem Eyþór setur hér fram. Mér hefur alltaf fundist þessi formúla í þjóðsöng Íslendinga um þúsund ár afar skrýtin. Ætli það sé eitthvað sem stuðst er við? Það er nú gott og blessað að borgarfultrúin  fari í þessa útreikninga, sem ég hefði nú haldið að gæti reynst verkfræðiskrifstofu ansi snúið.

Þá eru spurningar um hvort allir sé á sama kaup við tafirnar og ekki getur maður glöggvað sig á batanum sem hýst þegar verkefnið fer að virk. Er eitthvað depit eða kredit í dæminu? Er hægt að hugsa sér einhver ávinningur  af verkefninu?

Á hvaða kauptaxta eru menn á þegar tafirnar brotna á fólki Ég reikna mér alltaf sem eftirlauna maður minna kaup við að sækja lyf og snúningar sem lúta að ellinni. Ég er með meira kaup þegar er að snúist kringum barnabörn. Er svona lagað sett inn í dæmið? Sjálfur er ég ekki mikil loftslagssinni. Spurning hefur loftslagsváinn verið tekin með í reikninginn og reiknað  + eða -? Það er bábilja að leggja þetta svona fyrir fólk. Nema kunnáttumenn fari í það með góðum tölvum. Mér finnst Sjálfstæðismenn sí og æ vera á móti.  Nú eru þeir með fyrir vara í þessu frumvarpi sem er verið að legga fyrir þingið til að tryggja betra utanum hald vegna sóttvarna . Allskonar fyrirvarar en allt voða leyndó,það má ekki upplýsa það því þeir verða að fá að fara í pontu með þá.

Aðalatriðið er að standa saman en það gengur illa núorði og mér er raun af því hve xD, er út og suður.  Þrátt fyrir þetta og vegna þess að reiknisdæmið er erfitt, væri sniðugt að stofna sjóð þar sem þetta fé ef það verður sjánlegt og handbær væri lagt inn á  og notað til hagnýtra verkefna. Þá mundi glaðna yfir Bjarna Ben.

Þúsund ár tapast á götum Reykjavíkur

Þjóðin er bara dugleg og stjórnvöld umburðarlynd

Í upphafi gossins var fussað og sveið, hverskonar brjáæðingar væru að þvælast á þessar gosstöðvar.

Stjórnvöld varla starfi sínu vaxin til að hafa vald á aðstæðum, menn farnir að steykja beikon á eldinu.

Landeigendur eru spurðir um hvort þeir ætli ekki að hefja gjaldtöku og stjórnmálamenn, telja að þarna geti skapast störf í framtíðinni.

Þetta er allt saman merkilegt.

Þjóðin hefur sýnt það að hún er kjarkmikil og dugleg. Hún leggur í hann með unglinga sem hafa jafnvel ekki gengið í ójöfnu landi og allir standa sig vel. Klifra í ójöfnu landi við vonda aðstæður og hættulegar, þar sem steinar hrökkva undan fótum og viðspyrna bregst. Það skiptir máli  að unglingar fái svona reynslu. Þeir sem stunda íþróttir standa betur að víg  með þol og þrek, sveigjanlegan líkama og fimi til að ganga í erfiðu landi.

Landeigendur eru salla rólegir og eru ekkert að hugsa um peninga. Ámundur Friðriksson ber hag almennings fyrir brjósti og telur að þarna sé komið tækifærið sem beðið hafi verið eftir, vinna, vinna, vinna.

Stórnvöld eru ótrúlega róleg og umburðalynd gagnvart þessari uppákomu og það er gott að upplifa að við búum ekki í lögregluríki og afskiptaseminn í hófi. En nú er lögreglustjórinn á Suðurnesjum fari að klóra sér í kollinum. Þetta er nú doldið margt fólk og hvað gerist ef dalirnir fyllast af hrauni, hvar á fólkið að vera? Strákar og stelpur, við verðum að fara að skipuleggja?

Þjóðin lærir af þessu. Vandar með hverjum deginum sem líður klæðnað sinn og búnað og veitir þeim sem eru á striga- og blanksóm athygli, hum það á ekki að vera svona búinn. Það er gott að vita.

Björgunarsveitarmenn eru skítblankir og æðrulausir og það sem heldur þeim gangandi eru hugsjónir og fá að aka stórum jeppum annað slagið.

En nú held ég að dómsmálaráðherra verði að fara að hringja í landhelgisgæsluna og fljúga yfir en ljúga engu og grýpa til sértæka aðgerða og setja málin í ferla, ef Geldinga dalir eru að fyllast.

 Svo væri gott að spyrja einhvern jarðfræðing, hvað næst?

Fólk mætt fyrir klukkan sex í morgun

Að vaxa út úr umhverfi sínu (Umhverfispunktur)

Maðurinn er oft að vaxa út úr umhverfi sínu með hafurtask sitt, sem ég kalla svo.

Þetta á oft  við þegar menn eru að glíma við hagfræðilegar lausnir og stækka hlutina til að gera vöru ódýrari. Þetta getur vitanlega gengið þegar aðstæður skapast fyrir slíku. Þarna er reynt að troða svaka stóru skipi í gegn um Suesskurðinn. Ég veit svo sem ekkert hvað skipið er þungt eða hvað það ristir, en það er með svakalega marga gáma til að gera flutnigskosnaðinn ódýri pr. einingu.

Svo er spurning um stjórn skurðarins og reglur.

Ég hef tvisar siglt um Kílarskurð. Það er dásamlegt og er einna skemmtilegasta ferðalag sem ég hef farið. Það var lögð áhersla á að halda eins miklum hrað eins og hægt var til að  halda stefnu skipsins réttri og að menn gætu ráðið við  stjórn skipsins. Landið var fagurt og frítt og á bakkanum voru skjöldóttar kýr og umhverfið vafið gróðri og mikil bændamenning. Menn urðu að vanda sig og vera ekki að glápa í land, þá væri viðbúið að skipið lenti upp í bakkanum, þó það væri ekki stórt. Það var fínt að fara þarna í gegn. Mig minnir að þurft hafi að setja skipið í dokk til að lyfta því. Hæðarmunur var á upphafspunkti og lokapunkti. Það gætti ekki munar flóðs og fjöru.

Í Súess gætir náttúrulegra sjávarfalla, eins og ég skil málið. Það léttir björgunarstarfið.

Dráttarbátunum í Súess tókst illa að hreyfa skipið og það virtist vera mikið í eðju við bakkann. Svo komu fréttir um að ekki væri ráðlagt að toga með miklu afli  eða ógætilega í skipið ,það þyldi það ef til vill ekki og gæti ef til vill eitthvað gliðnað eða brostið. Best hefði verið að hægt hefði verið að halda því við bakkan og hleypa  minni skipum  í gegn.

Stór skip: Það er verra ef þeim hlekkist á, skaðinn verur meiri við slík sjóslys. Olíuskipin eru orðin risastór og valda því meira tjóni á lífríki ef þeim hlekkist á. Svona er þetta á þeim sviðum þegar maðurinn fer ógætilega með stækkun þegar verið er að gæla við einhver hagfræði prógrömm.

Eitt sinn fóru menn að nota haugsugur í landbúnaði voru þær örsmár miðað við það sem þær eru núna. Í Svíþjóð voru menn að prófa þetta þá kom í ljós að koligerlar í skurðum,lækjum og vötnum jókst svakalega, því dreyfingin var svo mikil og húsdýraeðjan var eingöngu á yfirboði í mikilli upplaus. Þannig að menn fóru að hugsa aðrar aðferðir svo sem að reyna fella mykjuna niður með plógi eða skera og dæla henni niður. Þetta virkaði þannig að sárð var eins og graftrarkýli og gubbaðist upp úr jarðveginum í sárinu og samlagaðis ekki moldinni. Þetta varð sár höfuðverkur hjá bændum.

Verra er að missa stór bú hvort sem þau eru kúabú eða annarskonar húsdýrahald. Skaðinn er alltaf erfiðari ef sjúkdómar herja á og krafan um förgum alls bústofns verður, því dýrara þegar þarf að farga stórum búum en smærri.

Því er ekki sjálfgefið að hagfræðin virki alltaf þegar fara á að hagræða í þágu stærðarinnar.

Svo er það spurnig að þetta sé einhver flétta hjá Kínverjum, til að gera mönnum ljóst að ýmsu er hægt að beita til að raska siglingaleiðum og gelda ákveðin svæði tímabundið. Hvað veit maður?

Fagnar árangri í Súez-skurðinum

Hjátrú, óvættir og hindurvitni.

Það er ekki óeðlilegt að þjóð sem hefur alist upp við svona atburði sé ef til vill öðru vísi en aðrar þjóðir.

Það er nú ekkert grín að verða vitni af því að jörðin opnist kannske jafn vel í miklu návígi. Það má ekki gleyma því að forfeður okkar voru ekki með þessa þekkingu  sem nú er til, að skilja hvað væri að gerast. Auðvitða var anskotinn þarna að verki og menn höfðu gert eitthvað af sér.

Svo hraunið sem myndast og verður til, að allskonar fígúruverki, þannig að hægt var að sjá tröll og óvættir í landslaginu.

Nú verður helsta verkefni almannavarna að missa ekki fólkið of nálægt eldsupptökunum. Það er auðvelt að fara sér að voða þarna. Drónar munu týnast og laskast og margt getur gerst.

Ef til vill er svæðið sem hraunið  kemur upp það ákjósanlegasta svæðið á Reykjanesi og ágætt að tappa þrýstingi þarna af.

Nú er ég ekki jarðfræðingur, en alla þessa dyngjur og toppa eru ekki léttust og auðveldustu leiðirnar þar í gegn, efni léttur vikur og hraun sem ekki hefur orðið að harðri hellu?

Það má segja að þetta sé upplagt túristagos og best að steikja covit þarna.

„Pínulítið gos“

Hvaða þráhyggja er þetta? Ótækt að biðja menn sem stóðu fyrir hruninu afsökunar.

Nú er Sigmundur Davíð að fara reyna að byggja upp fylgi í gegn um Sjálfstæðismenn og reynir að finna mál sem henta til að sleikja þá upp. Hlutaðeigandi alþingismenn og ráðherrar, sem útbjuggu hrun aðstæðu sem urðu til þess að allt fór í voða á Íslandi og þjóðin er að glíma við á öllum sviðum, fjármagnsskortur í heilbrigðiskerfið, aldraðir í uppnámi með sína tilveru, vegakerfið laskað og fær ekki viðhaldsfé og svona væri lengi hægt að tína til. Þeir ráðherrar í ríkistjórninni sem ekki fengu ekki á sig kæru eru sennilega svo snjallir bardagamenn að þeir vörðust henni. Fylgdust bara með því hverjir voru að ganga út og hverjir inn í þingsal og þá var gefið merki að kjósa á réttu augnabliki. Það dugði. Alveg eins og Kári Sölmundason slapp úr Njálsbrennu og faldi sig í reyknum. Þeir voru bara ekki nógu klókir menn í hernaði. Þetta mál er fyrnt og ástæðulaus að vera grafa sig ofna í það.

 Nú var ég að skila inn efni inn í Íslenska Málstöð um munnlega sögu sem hefur að geyma efni um hvernig ráðist var framm í landbúnaði stjórnarskráin brotin og allt brotið og bramlað og eignaskiptingu raskað í sveitum landsins. Nú sitja þar fátæklingar sem sífellt sverfur að og bændur sem hafa það fínt nema þeir skulda ofboðslega mikið, en hlýfiskildi er haldið yfir þeim.

Á þeim tíma sem þetta var að gerast hefði landsdómur að vera virkur og hreinsa stertilmenni út að yfirborði stjórnmálanna.

 Mér sýnist Sigmundur Davíð ver kominn í lausamennsku hjá íhaldinu og horfir vonaraugum um hvort hann fá ekki einhverja atkvæðamola vegna tessa tilektar.

 Hrunmálin eru að baki nema sárin sem efnahag þjóðarinar, félaga og einstaklinag var veitt. Sig- mundur Davið læknar þar ekkert. hann er bara auðmaður sem er að skemmta sér í pólitík og hefur monní til þess. Var hann ekki kallaðir Panamaprinsinn hér um árið það er réttnefni. Það á ekki að niðurlægja þjóðina með svona málatilbúnaði. 17 gr. stjórnarskrárinnar var brotið með andvaraleys og fúski, að halda ekk fundi um aðkallandi og brýn mál sem voru að velkjast á borði valdhafanna.

Vill að þingið biðji ráðherra afsökunar

Ný túrbína jaso

Ný túrbína fyrir Vestfirðinga sem komast ekki lönd né strönd. Og túrbínan er að koma. Það er bara að þeir missi hana ekki í sjóinn þegar þeir fara að setja hana um borð. Stroffa slitni eða eitthvað gefi sig. Verkstjórinn gæti fengið æðiskast og hent sér í sjóinn. Svo verður að festa túrbínuna vel. Skrúfa boltanan bæði í bak og stjór. Setja svo í gang fyrst verður að herða olíurörinn á spíssunum annars dregur vélinn loft og þá verður loftseytamaðurinn reiður og hann getur neitað að senda SOS þegar  út á Breiðafjörð er kominn og þá kemur ekkert varðskip til að drag ferjuna í land. Er SOS ekki flokssmerki Miðflokksins? Nei það er graðhestur. Hvað ætli vélin sé mörg hestöfl? Uss dýralæknirinn veit það. Það þarf að vera með gúmmípúða svo skrúfan titri ekki eins og í varðskipinu Vilhjálmi. Hvað klám er þetta maður titrari og gúmmí? Annars væri best að vera með svona spaðahjól á ferjunni eins og er á Missisippi. Þá væri hægt að vera með raunverulega hesta um borð og hafa kaðal á hjólunum eins og steyputunnurnar voru dregnar í sveitinni í gamladaga, en þá eru það fiskararnir í sjónum og skerinn, Já þá væri ferjan ekki á flæðiskeri stödd og engin fiskur lægi undir steini. Það væri öruggara. Og hvað vinnst með þessu öllu. Hálfdán alltaf ófær og ekki fært til Hesteyrar. Þetta er alltaf allaf hálf ófært þarna fyrir vestan. Svo eru það jarðskjálftarnir. Þeir fundu jarðskjálfta í Vogunum á stórum flutningabíl og keyrðu yfir hann og drápu.  Já þannig gerði Egill Skallagrímsson. Pabbi minn segir að jarðskjálftar leggist í ættir. Vestfirðingar finna ekki jarðskjálfta. En ætla að fara að taka ferjuna af Vestmannaeyingum, það er aldeilis að tippið er uppi á Vestfirðingum. Já það er engin maður með mönnum nema hann migi standandi, jú verkfræðingar. (Ég hef heyrt að bændur mígi á hendur sér þegar þeim er kalt í göngum). Sko þeir lögðu Skipaútgerðina niður og þá byrjaði balli, Já þeir ættu að fá Jón Ólafsson gamla til að vera með stöðug böll á Bíldudal. Hálvitar að leggja niður Skipaútgerðina og eyðileggja alla vegi,já það logar ekki á vitanum í Stjórnarráðinu. Þess vegna er allt svona hjá okkur. Okkur hvað, ertu með ræpu maður? Nei þetta er langavitleysa.

Ný túrbína á leið til landsins

Pöpullinn hefur áhuga á Smartlandi.

Kristín Jónsdóttir hefur lög að mæla. Moggin er búinn að koma upp nýrri deild sem heitir Smartland. Þar fer fram svona kerlingaskraf. Það er gert til þess að ekki sé verið að velta fyrir sér alvörumálum. Losa sig við ágreining. Blaði hefur gjörbreyst frá því að DO tók við, allar fréttir sem geta valdið ágreining eru lámarakaðar og Smartlandið látið duga. En við erum allir frjálsir bloggararnir og ekkert verið að fikta í okkur, það eru hlunnindi.

Held að einhver fjölmiðill ætti að taka gott viðtal við Kristínu og hún geti sagt okkur hverra manna hún er, fara yfir námsferil og störf og hvort hún lumi á einhverjum hetjusögum og hver sé amma hennar, Þarf ekkert að segja hvað hún ámarga kjóll að dragtir eða sportjakka. Gamallt máltæki segir að fötin skapi manninn, en það er úrelt. Menntunin skapar manninn hefði ég talið. Það má pöpullinn ekki heyra.

Það sem kemur fram hjá Kristínu í þessari frétt er alveg samkvæmt tíðarandnaum, tala um gleraugun hennar, það var þá eitthvað. Til að forðast öfluga umræðu t.d. hvernig væri hægt að þróa viðspyrnu það er nýyrði í umræðunni fyrir hagaðila það er líka nýyrði og þýðir eftir því sem ég giska á, allir sem hafa hag að því að Reykjanes svæði vær kortlag með hagsmuni fjöldans, ef mikil náttúru vá brytist út. T.d. væri hugsanlegt að gera aðgerðar framtíðarplanum fyrir varnir. Setja  einhvern lágmarksgarð fyrir ofan Álverið í Straumsvík og opna rennur sitt hvoru megi við það og í sjó fram svo hrauni færi annað. Hjá leið í Vallarhverfi. Opna ef til vill fleiri svona rennur samkvæmt spálíkönum. T.d rennu undir Suðurstrandaveg. Þetta væri áhugavert verkefni. Sem sagt með hvað hætti við getum bætt öryggi okkar þegar til eldgoss kemur. Einhver tíman las ég um að Hekla gæti gosið sprengigosi þ.e.a.s. toppur hennar rifnaði á nokkrum sekúndum þegar gos hæfist og hún var borinn saman við einhvert fjall í útlöndum, kannske,( þetta er dönskusletta) held Vesavíus. Enn er fólk að ganga á Heklu þrátt fyrir þessa vitneskju sem þarf að upplýsa betur en ég geri hér. Þetta gæti Kristín upplýst en er lítið spurð.

„Gler­aug­un gera mig ekki að þeirri mann­eskju sem ég er“

Guðrún Þóra Hjaltadóttir næringarráðgjafi bloggvinur látin

Guðrún Þóra Hjaltadóttir næringarráðgjafi og bloggvinkona mín til margra ára er látinn. Hún sendi mér vinabeiðni sem ég samþykkti strax. Ég ímynda mér að ekki hafi það verið ég sem hafi heillað hana, fremur myndin sem hefur prýtt forsíð bloggsíðu minnar frá upphafi og sameiginleg  tengsl okkar við sveitina og landbúnaðinn.

Myndin er af Massey Ferguson 35. Mér fannst Guðrún Þóra smart og gáfulegar bloggfærslunar hennar, málefnalegar og skarpar. Hún va ágæt fyrirmynd, sprottin úr innri menningu landbúnaðarins

Ekki er ég hissa á því að MF 35 hafi höfðað til Guðrúnar Þóru. Faðir hennar,Hjalti Pálsson, var framkvæmdastjóri Dráttarvéla frá1949-1960 og stjórnarformaður MF, en félagið var innan sambandsins og flutti inn m.a. Massey Ferguson. Þannig að þessar dásamlegu vélar hafa væntanlega oft borið fyrir augu Guðrúnar Þóru.

Hjalti Pálsson var fjallharður Skagfirðingur og unni héraðinu, sonur Páls Zópóníasarssonar skólastjóra að Hólum í Hjaltadal síðar alþingismanni og búnaðarmálastjóra.

Hjalti var framkvæmdastjóri Véladeildar SÍS frá 52 og sat í framkvæmdastjórn SÍS. Hjalti var stofnandi fyrir hönd SIS með öðrum innflutningsaðiljum  sameignarfélagið Desa til innflutning á skipum frá A-Þýskalandi m.a. fyrir ríkistjórnina. Sat í stjórn þar til því var slitið 1975

Guðrún Þóra hefur því lifað og hrærst í umtali um vélar og landbúnað á sínum yngri árum.

Hjalti var unnandi íslenska hestsins og vafalaust hefur sá áhugi smitast til dótturinnar Hann var ævifélagi í Fáki og starfði í félagshreyfingu hrossaræktar og hestamann, eins uppruni og tengsl hans gáfu tilefni til.

Nú kveð ég þessa bloggvinkonu mína sem var mér fjársjóður að hugmyndum og fyrirmynd á Moggablogginu að kurteisi og menningu.

Blessuð veri minning um Guðrúnu Þóru Hjaltadóttur.

Fanta gott viðtal og upplýsandi

Viðtalið við Jón Þór var mjög gott og upplýsandi Hann vandaði sig fannst mér og ekkert var ofsagt og ég kem ekki auga á hvort hann hafi brotið  trúnað allavega ekki gagnvart almenningi. Það er skiljanlegt að ýmsir séu nú á varðbergi þegar svona mál koma upp.

Náttúrlega þurfa ráðherrar að vera í sambandi við sínar undirstofnanir og vita hvað er að gerast, en tæplega svo mikilsvert að það þurfi að spilla helgihaldi jólannan hjá lögreglustjóranum. Þó má ef til vill segja að ef símtalið hefur verið stutt, þá sleppur þetta. Það er gert grín að þessu í Fréttablaðinu í dag, má það??!!

Held að best sé eins og Jón Þór segir að það þarf að taka utanum þetta mál og hverjir verkferlarnir séu og þoka því áfram. Almenningur getur orðið mjög smásmugulegur um það að valdamenn haldi og virði lögin og ekki sé hægt að hringja út og suður, til að koma þeim í skjól. Þá væri kominn tími til að setja gamla sveitasímann  upp þar sem allir vita allt um alla.

Lögreglumennirnir hafa ef til vill hlaupið á sig að upplýsa að hæstvirtur ráðherra hafi verið að skoða málverk þarna. Það er alltaf tilhneyging hjá ráðastéttinn að vilja komast hjá því hlutirnnir komi í ljós.

Segja trúnaðarbrest í stjórnskipunar- og eftirlitsnefnd

Ný skilgreining leikmanns á Reykjanesi

Það er gaman að sjá jarðvísindamenn segja skemmtilega frá því sem er að gerast teigja og tog, hvernig landið liggur er berggangurinn lóðréttur eða láréttur? Verður gos og verður gos fyrir háttatíma eða verður maður að láta vekjaraklukkuna vekja sig til að missa ekki af neinu.

En hvernig er hægt að skilgreina þetta stóra svæðið.

Reykjanes er eitt stórt eldfjall sem nær út á Reykjanes hrygg og að Bláfjöllum. Allsstaðar er möguleiki á eldsumbrotum Það er með mörgum strompum og lúgum,sem eru fjöll eins og Keilir og Þorbjörn, hólar og dyngjur. Svo eru hingað og þangða á sléttlendi hlerar eða lúgur sem geta skyndilega opnast og þar getur komið upp hraun aldrei með mikilli ösku frekar hraunvella.

Þannig horfir málið frá mér. Mér datt þessi texti í hug frá því að við hjónin vorum að mæla tún á jörðinni Ásbúðum á Skaga sumarið 1969. Okkur var boðið til betri stofu til hádegismatar. Þar voru pelagoníur í gluggum.

Svo leið langur tími og ekkert gerðist, nema þröstur flaug á gluggan og vankaðist kötturinn fékk hann í hádegismat.

Skyndilega opnaðist lúga á miðju stofugólfinu og lítil kerling skaust upp með matinn og lagði hann á borðið og var horfin á svipstundu niður um gatið og lokaði lúgunni. Okkur fannst þetta mjög fyndið. Sem sagt undir stofuni var eldhúsið og þar brann eldur.

Maturinn var góður.

 

„Eins og að horfa á málningu þorna“