Aðalfundur Snarfara, félags sportbátaeigenda

Aðalfundur Snarfara, félags sportbátaeigenda var haldinn í félagsheimili félagsins Naustavogum 26. jan. s.l.

Hafþór L. Sigurðsson flutti skýrslu stjórnar og kom þar m.a. fram að unnið hefði verið að jarðvegskiptum á plani og aðstöðu fyrir félagsmenn með báta sína og búnað. Flotbryggja væri í smíðum og væri búið fá leyfi yfirvalda til að staðsetja hana í Viðey en með því er langþráður draumur félagsmanna að rætast. Félagið á flotbryggju upp í Hvammsvík í Hvalfirði . Sjómannadagurinn var haldin hátíðlegur í félagsheimili félagsins og drukku þar a.m.k. 200 manns kaffi. Veiðidagurinn var haldinn í júli og er hann svona félagsleg keppni um hver veiðir mest og stærst og er farið út á flóa að veiða bæði ungir og gamlir. Unnið er útgáfu á skrá um félagsmenn þar sem upplýsinngar eru um símanúmer, báta o.þ.h. um félagsmenn. Félagar í Snarfara eru 320.

Guðrún Valtýsdóttir gjaldkeri gerði grein fyrir reikningum félagsins. Rekstrarrekjur félagsins voru 18.423.303 kr. og rekstrargjöld 12.078.890 kr. Vaxtagjöld voru -2.731.413 kr og hagnaður tímabilsins var 3.613.048 kr.

Félagið á fasteignir og tæki upp á 92.238.451 kr sem saman stendur af félagsheimili, skemmu bryggjum og hafnaraðstöðu og búnaði. Handbært fé og kröfur eru 11.072.842 kr og og hefur útistandandi kröfur lækkað um helming milli ára, voru 4.4millj. eru nú tæpar 2 millj.

Langtímaskuldir, veðskuld eru 24.779.853 kr og skammtímaskuld 3.119.333 kr. Skýrsla stjórnar og reikningar voru samþykktir athugasemdarlaust, sammhljóða.

Tillaga var gerð um að gjaldskrá félagsins svo sem félags- inntöku- hafnar-og aðstöðugjöld yrðu óbreytt. Kosningar fórum fram með miklum friði.

Hafþór Sveinsson færði félagin gjöf frá gömlum félaga, Einari Sigurbergsyni forláta taflamenn í öskju og með dýrindis taflborði. Var það mál manna að ef félagar lenntu í snerrum eða ágreiningi að þá gætu menn gert út um það við taflborðið.

Undir liðnu önnur mál var rætt um að kaupa á nýjan traktor, stjórninn falið að athuga með fastan krana til að hífa skútur og margt margt fleira.

Snarfari er skínandi gott félaga og gaman að vera í. Oftast hægt að renna við og fá sér kaffisopa og ræða málin.

Færsluhöfundur er félagi í Snarfara með 30 tonna skipstjórnarpróf og var farmaður og fiskimaður hér fyrr á árum.

Snjórinn er auðlind

Snjórinn er verðmæt auðlind, þó margir amist við honum.

Jöklar stækka þegar snjóar og verða forðabúr og sveiflujöfnun fyrir virkjanir.

Miðlunarlón njóta góðs af úrkomu og grunnvatnsstaða batnar til að sjá mönnum, búsmala og lífríki fyrir neysluvatni.

Tímabundi veldur snjórin erfiðleikum og kostnaði og bændur verða ávallt að vera byrgir af heyjum til að komast af í sínum búskap.

Snjódýpt mældist 27 cm

Þjófstart í forsetakosningum

Það er kallað að þjófstart, þegar einn keppandi fer á stað á undan öðrum.

Það er búið að eyðileggja forsetakosninguna að mínu mati með þessari dæmalausu undirskrifarsöfnun.

Það getur engin og gerir vafalaust ekki að undirbúa framboð við þessar aðstæður.

Kosningar eiga vera leynilegar. Þetta er opin kosnin með undirritun. Þetta er að mínu mati múgsefjun.

Nema lýðræðishöfðinginn á Bessastöðum sé svo hræddur að hann þori ekki í kosninga nema að vera búin að fá álitlega forgjöf.

Þetta er sú mesta afskræming að lýðræðishefðinni og helgum rétt manna að nýta sér kosningar að maður hefur aldrei upplifað annað eins. 

Og svo nota þeir skjaldarmerkið óhikað í áróðrinu. Eins og þetta sé eitthvert prívat merki.

 

Tæp 15.000 skorað á forsetann

Ólögmæt notkun skjaldarmerkisins

Skjaldarmerki Íslands - Reglubók og vefsíður

20.12.2004

Forsætisráðuneytið hefur gefið út nýja reglubók um skjaldarmerki Íslands ásamt því að endurbæta vefsíður um skjaldarmerkið. Reglubókinni og vefsíðunum er ætlað að vera til leiðbeiningar um rétta notkun skjaldarmerkisins. Samkvæmt 12. gr. a. laga um þjóðfána Íslendinga og ríkisskjaldarmerkið, nr. 34/1944, er skjaldarmerki Íslands auðkenni stjórnvalda ríkisins og notkun ríkisskjaldarmerkisins er þeim einum heimil.

Forsætisráðuneytið hefur farið þess á leit við ráðuneytin og ríkisstofnanir með bréfi dags. 17. desember 2004, að þau sjái til þess að hið hreinteiknaða skjaldarmerki sé notað við allar útgáfur þar sem skjaldarmerki Íslands er sett á rit. Auk þess er farið fram á að virtar séu reglur um bakgrunn og grunnflöt fyrir skjaldarmerkið. Ennfremur er þess óskað að hið hreinteiknaða skjaldarmerki verði notað á öll pappírsföng, skilti og aðrar merkingar hið fyrsta og eigi síðar en í ársbyrjun 2006. Þetta á jafnframt við um aðra notkun skjaldarmerkisins.

Samkvæmt reglugerð um Stjórnarráð Íslands, nr. 3/2004, fer forsætisráðuneytið með forræði í málum er varða ríkisskjaldarmerkið. Til að mæta kröfum um notkun skjaldarmerkisins í nútímaprent- og skjámiðlum var grafíska hönnuðinum, Ólöfu Árnadóttur, og myndlistarmanninum, Pétri Halldórssyni, auglýsingastofunni P & Ó falið að hreinteikna og stílfæra skjaldarmerkið. Gætt var í hvívetna að varðveita upprunalega teikningu Tryggva Magnússonar.

Á vefslóðinni skjaldarmerki.forsaetisraduneyti.is er unnt að fræðast um sögu skjaldarmerkisins, gildandi lög og reglur og leiðbeiningar um notkun þess. Þar má einnig nálgast 20 mismunandi útfærslur af skjaldarmerkinu fyrir prent- og skjámiðla. Með þessu aukna aðgengi á rafrænu formi er tryggt að hönnuðir, prentsmiðjur og aðrir sem vinna að útgáfum fyrir ráðuneytin og ríkisstofnanir séu ávallt með rétta útgáfu af skjaldarmerki Íslands.

Reglubókin er fyrst og fremst til notkunar innan Stjórnarráðsins. Í bókinni er að finna sama efni og á vefsíðunum ásamt upplýsingar um staðsetningu skjaldarmerkisins á pappírsföngum, uppsetningu á skrift ráðuneytanna og bréfsefna, auk ýmissa eyðublaða og forma í skjalavistunarkerfum ráðuneytanna.

Heimild: Vefsíða forsætisráðuneytisins

Í Reykjavík, 20. desember 2004.

Undirskriftum fjölgar ört

Refagildra

Þessa refgagildru sá ég í Húsafelli í Borgarfirði. Refurinn er lokkaður inn með æti og svo fer eitthvert mekkanó á staða og hellan fellur og lokar refinn inni.

Víða í kjördæmi Guðfríðar Lilju eru svona refagildrur og um öll Suðurnes segja kunnugir mér.

 

Varasamt að tefla refskák

Alþingi á nokkra kosti

Alþingi á nokkra kosti í þessu máli.

Það getur unnið með þingsályktun Bjarna Benediktssonar og lagt hana að því loknu til umræðu og atkvæðagreiðslu. Ef hún er samþykkt þá er málið búið og saksóknari máls dregur málið út úr Landsdómi. Ef hún er felld þá heldur Landsdómsmálið áfram.

Alþingi getur lagt tillöguna til hliðar og bara beðið þar til Landsdómur fellir dóm í máli fv. forsætisráðherra. Saksóknari og Landsdómur eru óbundin á meðan engin fyrirmæli koma frá Alþingi.

Fall frávísunartillögunar er á engan hátt vantraust á núverandi saksóknara málsins eins og sumir ætla.

Alþingi getur boðið þjóðinni upp á að mál verði tekin upp gegn hinum þrem ráðherrum Árna, Björgvini og Ingibjörgu Sólrúnu ef þau eru ekki fyrnd.

Þannig að það eru ýmsir leikir í stöðunni og sjálfsagt fleiri en hér eru nefndir.

Óvíst um áhrif á samstarfið

Öldungaráðið

Nú er risið upp eins konar nýtt ráð eða stjórnstig í Lýðveldinu Íslandi, öldungaráð.

Það samanstendur af tveim fv. ráðherrum og gömlum Möðruvellingi. Allt eru þetta ágætir menn.

 Þeir vilja að Íslendingar kjósi nú opinni kosningu forseta Lýðveldisins með undirritun.

Slíkt er í raun að mínu mati, ólöglegt og ekki viðeigandi og forsetinn á í raun að stoppa þetta.

Kosningar eiga að vera leynilegar. Það er frumskylda

Enginn getur hinsvegar bannað þeim þetta hátterni.

En þetta er ekki samkvæmt lýðræðishefðinn.

Óafur Ragnar hefur verið forseti í 16 ár. Ætlaði að því er mig minnir að vera í 12 ár.

Hann hefur gert ýmsa góða hluti, s.s. að vekja upp málskotsréttinn.

En honum voru mislagðar hendur í útrásinni.

Það er mín skoðun að færsælast sé hjá honum að hætta á þessum tímamótum.

Það er engin ómissandi og maður kemur í manns stað.

Tæp 3000 hafa skorað á forseta

Innanríkisráðherra sitji hjá

Innanríkisráðherra Ögmundur Jónasson fer með dóms og lögreglumál en er jafnframt alþingismaður og getur þar af leiðandi greitt atkvæði á Alþingi.

Ögmundur hefur haldið því fram að atkvæðagreiðsla um ákærur á hendur ráðherrum hafi skrumsælst í meðförum Alþingis. Það er rétt að atkvæðagreiðslur riðluðust þannig að útkoman var sú að einungis einn ráðherra var ákærður þ.e. fv. forsætisráðherra. En var eitthvað samið um þetta milli stjórnmálahópa á Alþingi? Var ekki hver fráls af því sem hann greiddi atkvæði með?

Ef farið væri eftir formúlu innanríkisráherra og hún gerð að meginreglu í dómskerfinu að þá ætti alltaf að draga ákærur til baka ef hinir eða aðrir samverkamenn í meintum ólöglegum athöfnum næðust ekki. Það er vond formúla.

Þetta er mikil rökvilla hjá innanríkisráðherra og hann getur ekki komið með svona skilaboð inn í réttarkerfið og samfélagið. Það á náttúrlega að draga alla til ábyrgðar.

Það er búið að stórskaða alþýðumanna og um það snýst ráðherraábyrgð.

Kjartan Valgarðsson formaður Samfylkingarfélagsins í Reykjavík segir að það geti orðið uppreisn hjá Samfylkingunni út af þessum málum og þá þarf innanríkisráðherra að vera óháður ef hann þarf að stilla til friðar hjá þeim.

Hann ætti heiðurs síns vegna að sitja hjá.

Á ábyrgð Ögmundar

Dagskrátillaga - frávísun máls

Í félagskerfi landsmanna er gert ráð fyrir því að óbreyttir fundarmenn geti borið upp svokallaða dagskrártillögu eða frávísunartillögu.

Meginreglan er sú að ef slík tillaga berst fundarstjóra við umræður tiltekins máls, að þá ber fundarstjóra skylda til að stoppa umræður um dagskrármálið og taka dagskrátillöguna - frávísunartillöguna til afgreiðslu og atkvæðagreiðslu, án tafar og að öðru jöfnu án efnislegrar umræð. 

Gildi frávísunartillögu er baráttutæknilegs eðlis og tvíþætt:

Annarsvegar geta andstæðingar aðaltillögu flutt frávísunartillögu til að finna fjölda stuðningsmanna og andstæðinga máls án þess að eiga á hættu að aðaltillaga verði þar með samþykkt.

Frávísunartillaga er stundum notuð til þess að lýsa vanþóknun á efni aðaltillögu og eins þegar umræður eru komnar út í vitleysu og málalengingar.

Það getur oft verið fjör á fundum þegar slíkar aðstæður koma upp.

Heimild: Að stofni til, Fundarsköp, Jón Böðvarsson aðhæfði og staðfærði.

Uppreisn ef þingmenn styðja tillögu Bjarna

Friðarskylda á alþingismönnum

Þetta er forvitnilegt mál að ætla að fara kalla alþingismenn fyrir Landsdóm. Það er mjög frumlegt og snoturt. Þá er spurningin sem hægt er að velta fyrir sér hvort það sé hægt.

Ráðherraábyrgð og úrlausn fyrir Landsdómi snýr einvörðungi að handhöfum framkvæmdavaldsins ekki handhöfum löggjafarvaldsins.

Málaferlin sem, nú standa yfir fyrir Landsdómi hafa ekki neinar venjur eða fordæmi til að styðjast við. Þess vegna kemur til með að koma í hverju skrefi, álitamál, sem ekki ekki er hægt að vísa til að svona var gert síðast.

Bjarni Benediktsson formaður Sjálfstæðisflokksins hefur lagt fram þingsályktun um það ákæra á hendur  fv. forsætisráðherra Geir Haarde verði dregin til baka og þetta sé hægt þar sem Alþingi fari með ákæruvaldið. Um þetta deila lögspekingar og prófessorar og rita lærðar greinar.

Gott og vel segjum að það sé svo. Þá er rétt að spyrja í framhaldinu hvort menn hafi nokkurn tíman vitað til í málarekstri að að saksóknari máls sé boðaður sem vitni í viðkomandi  máli af verjanda máls. Það mundi nú þykja nokkuð fyndið.

Stjórnarskráin mælir um friðarskyldu á alþingismönnum:

49. gr. [Meðan Alþingi er að störfum má ekki setja neinn alþingismann í gæsluvarðhald eða höfða mál á móti honum án samþykkis þingsins nema hann sé staðinn að glæp.
Enginn alþingismaður verður krafinn reikningsskapar utan þings fyrir það sem hann hefur sagt í þinginu nema Alþingi leyfi.]^1)
   1)L. 56/1991, 18. gr. 

Út frá mínum bæjardyrum séð hafa alþingismenn engum skyldum að gegna að mæta fyrir Landsdómi eða öðrum dómum og gera þar reiknisskil um störf sín nema að Alþingi samþykki það fyrst.

Aftur á móti verða alþingismenn að svara fyrir það sem þeir gera utan þings á sama hátt og aðrir borgarar.

Ríkisvaldið er nefnilega þrískipt og það má ekki vera að grauta þessu saman. Enda væri ekki vinnfriður hjá þingmönnu við löggjafarstörf ef alltaf væri verið að kalla þá fyrir dómara.

Kallaðir fyrir landsdóm