Þorsteinn H. Gunnarsson

Fánaberar frjálshyggjunnar

Fánaberar frjálshyggjunnar sjást ekki mikið þessa dagana. Hvar eru þeir? Ganga þeir ef til vill með veggjum?

Ég held að rétt sé að halda því til haga, hvar uppruni þeirra hremminga er, sem við glímum nú við. Frjálshyggju- og einkavinavæðing Sjálfstæðisflokks og Framsóknar reið við einteyming þar til allt fór á hliðina og frjálshyggjupostularnir ultu af baki.

Bankarnir voru afhentir með helmingaskiptareglu Framsóknar og Sjálfstæðisflokks. Herma fegnir að notaðir hafi verið sjóðir Samvinnuhreyfingarinnar til þess í tilfelli Framsóknar. Síðan hófst eitthvert stjórnlaust brjálæði sem endar svo með bankahruninu. Á því bera framangreindir flokkar ábyrgð.

Sjálfstæðisflokkurinn hefur farið í lítilsháttar sjálfskoðun út af þessum málum og skrifað um það skýrslu, sem hefur ekki hlotið almennan hljómgrunn í flokknum.

Framsókn hefur ekki skrifað skýrslu en ráðið nýtt fólk í plássin þar sem hin pólitísku lík voru fyrir eða gamalt bæli. Þeir hafa tekið það til ráðs að vera með alþingismenn í förum milli Noregs og Íslands. Virðast þeir hafa tekið upp siði fyrri tíma en þá tíðkaðist mjög að Íslendingar margir væru hirðmenn. Virðist sem Framsóknarmenn séu í einhverskonar fornmannaleik.

Við verðum lengi að jafna okkur eftir Icesave og það er hörmulegt mál. Allra ósk hlýtur að beinast að því að sem mest innheimtist af útlánum og eignum, sem skuldajafnast á móti Icesavekröfunum.

Það er rétt sem Steingrímur J. Sigfússon segir ,, að Icesave mun ekki hverfa". Og eru það orð að sönnu. Alþingi þarf að búa þannig um hnútana að við getu á seinni stigum skotið þessum málum til dómstóla, þá og þegar við höfum náð vopnum okkar.