Þorsteinn H. Gunnarsson

Hver er viðsemjandinn um stýrivaxtahækkun?

Seðlabankastjóri segir að ekki hafi tekist að ná þjóðarsátt til að ná verðbólgunni niður og vísar þá m.a á kjaraviðræður og segir launamenn neiti að taka ábyrg og þá verði að beita stýrivaxtartækinu. Fyrst þarf að skilgreina hvað er verðbólga og svo að ræða málefnin út frá þeim punkti. Stóra þjóðarsáttin sem var gerð hér um árið var alvöru og þar voru vettvangsstjórar. En nú er enginn sem er raunverulegur stjórnandi með alsherjarumboð. Launamenn hafa þær skildur að sjá fyrir sér og sínum. Að mínu mati er verðbólga átök milli þeirra sem hafa ekkert að selja nema vinnuafl sitt. Á hinum endanum eru fjármagnseigendur og ýmsir framleiðendur verktakar og þjónustuaðilar sem þurfa ekki að spyrja kóng né prest ef þarf að hækka gjaldið það er bara gert með hækkun þar sem sjálfdæmið ríkir ef horft er á gluggan og reynt að fylgjast með því hvað hinn gerir og hvernig samkeppnin plummar sig. Það er engin verkstjóri á vettvangi. þeir eru úti í heimi á fundum og svoleiðis og láta Bjarna gæta fjárins og koma annað slagið til að láta vita að ríkisstjórnin dregur andan og er til, en ekki í tuskið.

Engin er með umboð að semja um hækkun stýrivaxta, bara nefnd sem spekúlerar í töflun og línuritum.

Á fjármála markaði eru nokkrir aðilar. Þeir sem eiga peninga og þeir sem eiga ekki peninga en nokkuð af skuldum, framleiðendur og þeir sem selja vörur. Því miður skil ég ekki þetta regluverk og system, ef að stýrivextir hækki ekki húsnæðislán og gerir lífið erfiððara fyrir þá sem berjast við skuldadrauginn og leigjendur sem taka fasteignir og framleiðslutæki á leigu. Svo er ég ekki viss hvort samkeppnin er heiðarleg og hvort hún geri eitthað fyrir þá sem eiga erfitt.

Erlendur í Tungunesi lenti með fjárstofn sinn í hríðarbyl, Hann var var svo heppinn að vera með góðan vetrarmann sem kom féinu í hús. Um kvöldið færði hann stráknum vettlinga og þótti stráksa það nú heldur rýrt. En hafði ekki orð á því eða kvartaði yfir því.

Seðlabankastjóri virðist alltaf kvarta vegna launamanna. Nú þarf hann að vera með alsherjarhugsun og fókusera á stórumyndina en það er erfitt.

Erlendur sem var Dannebrogsmaður kallaði á vetrarmanninn um vorið og fór með hann í lambhúsið þar sem voru veturgamlarær og bauð honum að velja einhvern tiltekin fjölda af gemlingum. Þessa aðgerð sem hann framkvæmdi að láta aðeins vetlinga fyrir björgun fjárins var samkvæmt Erlendi að prófa strákinn, hvort hann væri með heimtufrekju, en svo var ekki.

Seðlabankankastjóri virðist alltaf kvarta yfir launamönnum, en ekki gróðapungum. Hann þarf að vera með alsherjarhugsun og gæta hagsmun allra.