Ekki reiknað í krónum og aurum í Grindavík

Ég hef fylgst með umræðum um um alla atburðarrás í Grindavík.

Mér sýnist að komið sé upp samkomulag um að ríkið ætli að styðja Grindvíkinga og það er gott. Ef það gerist ekki með sæmilegri reisn af hálfu ríkisins, má búast við að Grindvíkingar grípi til sérframboðs á einhverjum tímapunkti. Málið er ofur viðkvæmt. Jafnvel hundar urra sé það nefnt í návist þeirra.

Komið hefur fram að hugmynd ríkisins sé að nálgast málið á þann veg að eigendur fasteigna nái að fá eigið fé greitt til sín, en ríkið beri ábyrgð á skuldum og áföllnum gjöldum væntanlega.

Ummæli Þorgeirs Hávarðssonar eru fræg þegar hann var einhversstða á mótsstað og hjó mann og var spurður af hverju hann hefði hoggið? Nú hann lá svo vel við höggi, en það þurfti bara að láta sverðir detta á hálsinn.  Við skulum vona að fjármálaráðherra og hans félagar lendi aldrei í þeirri stöðu sem þeir gætu lent í við að fixa þessi mál.

Það er svolítill miskilningur í gangi hjá sumum ráðamönnum að þetta kalli á mikil útgjöld af hendi ríkisins.

Ef ríkið tekur við áhvílandi skuldum þá færast þær skuldir á ríkið í einhverju formi, þannig að að þarf ekki að svo komnu málið að útvega ríkisjóði strax nýtt fjármagn. Svo þróast þetta skuldamál eins og meðhöndlun á skuldum er. Skuldirnar vera áfram á eignunum og lúta þeirri stjórn um greiðslur sem skuldabréfin kveða á um sé ekki samið um annað. Þannig skil ég málið,að fjármálaráðherra þarf ekkert að vorkenna ríkisjóði, eða kalla eftir enhverjum skatti. Þessu verður mjatlað inn á fjárlög hverju sinni eins og skuldabréfin kveða um. Mér sýnist að fjármálaráðherra standi sig vel í þessu máli. Held að óhætt sé að segja það.

Það verður að fylgjast vel með þeim sem möndla með þessi mál í stjórnkerfinu, því að þar geta ýmsir hlutir gerst og hef ég reynslu af því að standa í samningum við ríkið þar sem brotið hafði verið á mér að mati  góðra lögfræðinga. Svo þegar ég fer að kalla eftir samningunum, þá var búið að rita þá, en verðið á eigninni sem dómkvaddir matsmenn voru búnir að skrifa upp á og samkomulag var komið á að minni hálfu og ráherra að þá var búið að lækka upphæðina sem samkomulag var komið um.

Svo að lokum til ítrekunar að þá er alveg ástæðulaust fyrir stjórnmálmenn að vera að masa um að þessa Grindavíkurgjörð eigi að hafa einhver áhrif að aðkomu ríkisins að gerð kjarasamninga nú um stundir eins og heyrst hefur í hornum. Það er allt önnur Ella og er ég hræddur um að Sólveig Anna formaður Eflingar verð ekki kát með villuskref á þeim vettvangi.

Kompásinn er á þessum málum og radarinn snýst og snýst, Það er lóðið.

Matið gerir ráð fyrir 25 milljarða tjóni

Grindavík er í raun eins og hættulegt jarðsprengju svæð.

Mágkona mín í Grindavík sagði mér að hún hafi farið að skoða húsið sitt sem er að sjá óskemmt, en ég vogaði mér ekki að fara úti garð Steini.

Það var viturlegt.

Það væri nú gott til umhugsunar að fá umsögn einhvers verkfræðings eða gatnagerðarmanna/ vegavinnumanna, um það hvað gerist, við að nota loftþjöppuvél á ósignum. jarðveg.

Í rauninni þyrfti að fara í að gera raunhæft mat á því hvar í Grindavík séu jarðvegsigstaðir og kortleggja svæðið, auglýsa það og hafa slík kort uppi á sem flestum stöðum.

Þessar aðstæður eru ömurlegar fyrir bæjarbúa og því augljóslega hættulegt að vera  einn á ferðinni. Maður talar nú ekki um ferðalög í náttmyrkri.

Hvaða gerist með vatn sem gæti verið hingað og þangað undir Grindavík, étur það sig ekki upp í lausan jarðveg? Það eru augljóslega helst að jarðfræðingar gætu helst svarað slíkum spurningum.

Til eru aðferðir sem Orkustofnun hefur þróað til að leita að heitu vatni Þar hafa komið að verki færustu vísindamenn okkar. Þetta eru einhverskonar viðnámsmælingar og hafa verið þróaðar um langan tíma. Væri hægt að notast við eitthvað slíkt?

Það er engum greiði gerður að þetta flókna ástand sé ekki rætt til niðurstöðu. Þess vegna leyfi ég mér að fjalla um ástandið þó það sé viðkæmt að ræða það. Það er betra að vita hlutina en vita þá ekki.

Oft hafa göngumenn til fjalla þurft að fara yfir gil þar sem lækur rennur undir. Oft eru yfir slíkum giljum snjóbrýr og varasamt að fara yfir þær nema með ýtrustu varúð. Þær geta fyrirvaralaust hrunið við hinn minnsta titring eða þung.

Amen eftir efninu.

„Veit í raun enginn hvað gerist inni á þessu svæði“

Leikafbrigði við áliti umboðsmans Alþingis.

Sko það er erfitt að vera ráðherra, alltaf verið að spyrja út í hvernig lögin virki og tilhvers er þetta allt saman.

Nú er komin aldeilis ný lögfræði. Gömul og úrsér gengin lög eru ekki í gildi. Þetta flækist rosalega fyrir lögfræðingum og til þess er leikurinn gerður. Þeir eru líka alltaf með einhvert tuð, benda út og suður og jafnvel upp í Hvalfjörð.

Stjórnarskráin er gömul að stofni til. Er ekki styttan af Kristjáni X fyrir framan stjórnarráðið þar sem hann er með stjórnaskrána sem hann afhenti okkur hér í den?

Nú eru forsetakosningar framundan og Guðni forseti búin að tilkynna að hann verði ekki í framboði og segir upp.

Í félagskerfi okkar er víða kosnir varaformenn, en ekki í æðsta félaginu, þjófélaginu. Það er gamalt klækjabragð að hafa það svoleiðis. Hvernig hefði þetta litið út ef varaforseti væri til. Nú hrúgast Pétur og Páll í forsetaframboð og allt opið. Orðið kraðak af persónum sem eru ágætar á sinn hátt . En ef varaforseti væri til, þá væri alvega lokað fyrir öll framboð til forseta Íslands með þeim hætti sem Guðni ber á borð, bara fara og fjöðlmiðlar gefa í skin að hann ætli að byggja forsetahöll. Er þetta eins og með Ólaf Ragnar, hann kemur bara aftur þ.e.a.s. Guðni?

 Nú ætti Svandís að leika eitt öskugrátt afbrigði í allri stjórnarmálasögu okkar. Taka styttuna af Kristjáni X niður og láta setja styttu af sér í staðinn gefa út tilkynningu undir merki stjórnarráðsins sem í stæð, Nú er ég í framboði til varaforseta Lýðveldisins Ísland. Það gæti hún alveg sagt.

Það yrðu allir ringlaðir og gætu ekki hrakið þetta, Það kæmi svo mikið fát á alla.

Svo gæti Svandís gert aðra glennu. Láta taka gömlu dönsku krúnuna niður af Alþingishúsinu og setja hana á Þjóðmynjasafnið og setja skjaldarmerki okkar upp. Þá myndi engin hreyfa sig, Íslendingar yrðu svo glaðir og kjósa Svandísi.

Svo gæti hún tekið stólinn með sér og sett hann í Góða hirðinn þá myndi nú vera fjör í Hallarmúlanum og á þingi. Það yrði sama fjörið og við Kristnitökuna.

 

Ljóst að málið muni hafa pólitískar afleiðingar

Gullaldar áramótaskaup

Mér fannst þetta gott skaup. Mikið grín og alltaf eitthvað að gerast. Held að þetta sé í fyrsta sinn sem reynt er að mynda ríkistjórn í beinni eins og ég upplifði atriði þegar Katrín var við stýrið. Ók hún út í skurð, eða hvernig fór þetta? Já, hún hefur sent Bjarna í gegn um Gíbraltarsund og hefur sennilega látið setja hann í land í olíubæ í Spönsku Marokko sem heitir Ceuta og látið hann dóla sér á Gasaströndina, hann er jú utanríkisráðherra. Frekar hafa ríkistjórnir sprungið í beinni. En Katrín er oft svo heppin, eitthvert glópalán yfir henni að lenda svona í skaupinu.

Þetta segja Íslendingar um skaupið

Jafnsettir og aðrir borgarar með verðmæti sinna fasteigna.

Það er svo sannarlega ánægjulegt að gerðar verða ráðstafanir eins og gert hefu verið í þeim sveitarfélögum sem mátt hafa að búa við náttúruhamfari, en gerðir hafa verið ráðstafanir til að verja byggðarlögin með varnargörðum.

Þessi aðgerð gerir það að verkum  að fasteignum verður vonandi ekki drekkt í hrauni og fólk verður öruggara með að búa á svæðinu. Jarðskjálfta verða flestir  Íslendingar að þola jafnt en misjafnt eftir landsvæðum eins og kunnugt er.

Við verðum alltaf að vera viðbúin einhverskonar náttúruvá eftir því hvar við erum stödd.

Það besta við þessa aðgerð er að burt er tekin sá þáttur málsins sem var mest óvissa er um þ.e. þróun  fasteignaverð vegna þessara atburða sem en nú  hefur verið burtu tekin af djúpvitrum landsfeðrum og konum.

 Vonandi verða þeir aðilar sem sífellt eru að gera skoðanakannanir fari ekki að hamast á þessu máli í því skyni að finna út eitthvert verð í Grindavík heldur að leyfa þessu málið að jafna sig, eins og gert er gjarnan þegar sjóslys verður að þá er ekki farið að nefna þá sem farist hafa fyrr en kyrrð er komið á málið og allir aðstandendur  búnir að fá upplýsingar um atburðinn.

Svo er ef til vill hægt að hækka garðan ef hraun leggst að görðunum þegar  hraunið hefur kólnað. 

Ég þekkti einn bónda sem vildi selja jörð sína. Hún var alltaf í hærri kantinum þegar sólskin var mikið.

 

Tímabært í ljósi síðustu atburða

Á faraldsfæti og í ferðatöskum um jól

Það er við margskonar aðstæður sem ég hef haldið jól. Oft í ferðatöskum eða þannig á einhverju flandri. Ég hef verið einu sinni á jólum með báðum foreldrum, vegna aðstæðna þeirra, þau voru ágæt og allt í hinni súper reglu.

Oftast hef ég verið með ferðatöskuna mína með mér og helsta klæðnað sem átt hefur við. Mörgum sinnum hjá systrum mínum og fengið að njóta nálægðar frændfólks míns, sem ég þakka svo sannarlega.

Bernskujól í sveit

Ég er alinn upp í torfbæ - burstabæ - sem var allur viðarklæddur að innan. Hann var ekki stór en notalegur og þar bjó bjargálna fólk. Jólin voru sérstakur tími.

Á aðfangadag  kláruðu piltarnir gegningarnar á fyrra fallinu. Fjárhús voru birgð svo sem kostur var til að ekki fennti inn og dýrunum liði vel. Það var farið snemma í fjósið og ekki örgrannt um að kúm væri frekar hyglað með meiri töðugjöf og mingrað mjólkurdreitli í kálfinn. Við það var miðað að vera kominn inn fyrir útvarpsmessu kl 18 þegar heilagt var orðið.

Mikill hangikjötsilmur var í bænum og þegar farið var að líða að því allra heilagasta voru ljós tendruð, olíulampar, olíulugtir og kerti og sett inn í hvern króka og kima og var þetta allt saman mjög hátíðlegt.

Ég lenti í miklu taugastríði fyrstu jólin mín í sveit árið 1954 þá 8 ára gamall. Átti von á jólapökkum frá fjölskyldu minni, en á Þorláksmessu hafði engin pakki borist í hús og færð farin að þyngjast í sveitinni.

Ekki var laust við að ég væri kominn með skeifu og væri farinn að beygja af og orðinn heldur hnípinn. Fóstra mín taldi í mig kjark og fullvissaði mig að gjafirnar rötuðu á leiðarenda.

Á Þorláksmessukvöld, seint, kom mjólkurbíllinn en bílstjórinn átti  heima í næsta hrepp, Bóas Magnússon blessuð sé minning hans og kom hann með alla jólapakkana.

Ég varð glaður og átti góð jól í 94 ára gömlum burstabæ að Syðri-Löngumýri.

 

Jólaferðalag norður í Miðfjörð og Blöndudal 1964

En alltaf var ferðataskan ekki langt undan eða Volkswagen í nóvember 1964. Þá var farið í fyrstu langferðina á þeim bíl. Þrír farþegar voru í bílnum, tveir karlar aftur í með pela og svo stúlka sem var að fara í jólafrí til foreldra.

Hún var alltaf að sífra í mér að fá að keyra. Ég var nú ekkert spenntur fyrir því. Við skiptum þegar komið var í Andakílinn og þar tók hún við og ók ágætlega þangað til við komum að Hvítárbrú og leist henni ekkert að aka yfir svona háa brú en það gekk. En þegar yfir var komið, þá sagði hún mér í texta síðar að helst hélt hún að bíllinn færi á bergið en þar er 90 gráðu beygja og bíllinn myndi breytast í harmonikku. Þannig var hún búin að hugsa þetta atriði, enda var hún að læra leiklist og hefur verið hugmyndarík hvernig svona atriði yrði best til endursagnar. Það gerðist ekki en bíllinn lenti á snjóruðningi og stoppaði þar og mærin skalf og nötraði við þetta sjokk, en náði sér fljótt. Hjólhlíf hafði losnað og tók ég hana bara af og setti hana í skottið og tók við akstrinum og gekk greiðlega þar til komið var að Fornahvammi og farið að snjóa og var kominn nokkur snjór í lausamjöll. Yfir heiðina fórum við og komumst í Miðfjörðinn hindrunarlaust. Þar átti annar félagi minn heima og þyngdist heldur færðin og lækkaði í pelanum. En heim komst strákurinn og við héldum áfram. Það sem bjargaði var að bíllinn var á keðjum og með mótorinn í að aftan þannig að hann dreif mjög vel enda var snjórinn púðursnjór, en það mátti ekki miklu muna.

Ferðin gekk vel þegar á veg 1 var komið og hægt að aka keðjulaust og var nú hægt að aka hindrunarlaust, því búið var að skafa.

Þegar í Þingið var komið var mærinni komið heim og hún byrgð upp með Makkintoshi og sagði hún mér að annað eins ílát hefði aldrei komið á svæðið. Því gat ég svo sem trúað, drakk kaffi með félaga mínum, en farið var að skafa og ótryggt að drolla. Vel gekk ferðin í Blöndudalinn þangað sem ferðinni var heitið til að halda jól sem alltaf var gaman, með hangikjötsilminn sem var svo sterkur á þessari árstíð því mikið var reykt á sveitaheimilum.

Jólafríið gekk mest út á það að berjast við hrúta og koma þeim í ærnar og gera við skilrúm í hrútakofa en þar var allt brotið og bramlað eftir hrútana. Fínt að komast í sveitina og finna þessa samheldni sem finnst sterkt þegar heim er komið.

 

Jól í Grindavík 

Móðir mín, Aðalheiður Magnúsdóttir, bjó í Grindavík um skeið í stóru húsi sem heitir Lágafell. Maður hennar hét Magnús Helgi Helgason, oft sjómaður. Þau eru bæði látin, en mamma hélt alltaf stóra veislu á jóladag og þangað komu allir sem vettlingi gátu valdið. Þetta voru fínar veislur og mikið skrafað um það sem var efst á baugi. Nokkuð var rætt um refa- og rjúpnaveiðar, en Magnús var félagi Hinriks í Merkinesi og báðir með betri skyttum á landinu.

Um sex leitið fór fólk að tygja sig til heimferðar. Framundan var að snúa á Stapa drauginn og borga vegagjaldið, sem þá var búið að koma því á.

 

Jól á sjó

Skipaútgerð ríkisins, notaðist við leiguskip á Ströndina þegar hún var að gefa upp öndina. Um 1968 var hún með danskt leiguskip sem hélt úti áætlun á Ströndina. Mágur minn var þar innanbúðarmaður og bað mig að taka einn túr yfir jólin sem ég og gerði.

Það var eftirminnilegt. Sérstaklega hlökkuðu skipverjar til að gera vel við sig af jólamatnum. Bæði á aðfangadagskvöld og gamlárskvöld var byrjað á staupi af Gammeldansk eða ákavíti. Þessar veislur voru á danska vísu, forréttur, aðalréttur og eftirréttur. Bjór var drukkinn með matnum, nema þeir sem voru með vakt á stjórnpalli. Það var soldið fjör í þeim dönsku og mikið sungið eftir kvöldverðina. Mjög gaman. Um áramótin vorum við svo heppnir að vera á Sauðárkróki og komumst á áramótadansleik. En lítið gat maður dansað, því píurnar voru eiginlega allar með kærastanum og þeir dönsku sem áttu einhver einkennisföt með strípum og merkingum voru mjög eftirsóttir. Þannig að við óbreyttir á dekkinu vorum frekar afskiptir og framlágir. Svo endaði ballið með rakettusýningu, sem töluvert var sett í og þar hjálpuðu skip sem voru í höfn með skiparakettum, sem var vinsælt. En samt ágætis skemmtun og nógur bjór fyrir þá sem notuðu hann.

 

Fjósamaður á Hvanneyri jól og áramót 1965-66

Fjósamann vantaði á Hvanneyri yfir jólin 1965 en fjósameistarinn bjó á Hvanneyri, þannig að ég tók að mér að vinna yfir jól og áramót, en ég var á Bændaskólanum á Hvanneyri sem vetrungur í bændadeildinni. Þarna gafst manni tækifæri að skemmta sér með Borgfirðingum. Vinur minn, Þráinn Elíasson, var yfir jól og áramót hjá systur sinni sem bjó á Hesti eða í Lundareykjardal og höfðum við kompaní með að fara á skemmtanir. Stefnt var á að fara í Brautartungu, þar var áramótaball. Þráinn átti Ópeldruslu sem farið var á og kom einhver gæi frá Hesti með, sem sáum víni, svona barþjónn. Ekki man ég eftir hvar maður var með fæði yfir jólin, fjósameistarinn hefur væntanlega séð um það. En það þurfti heimamann til að koma söngvatninu inn. Það var nú talið auðvelt, bara biðja um leyfi, þá smaug maður inn og lenti ekki í neinum vandræðum. Þarna man ég að var mikill glaumur og gleði langt undir morgun að gömlum íslenskum sveitasið svo maður rétt slapp til að komast í fjósið.

Farandjólakona frá æsku

Gleðileg jól

Flott myndband og fallegt jólalag sem við þekkjum ef til vill ekki svo mikið.

 

Þegar Castró hélt langar ræður

Oft furðuðu menn sig á því, hve Fidel Castró Kúbuforseti hélt langar ræður og menn skildu það ekki. Hann ræddi um það hvernig framleiðslan gengi og þjóðin fékk þetta allt í gegn um þessar löngu ræður.

Ástæða? Þjóðin var ólæs. Því þurfti að halda langar ræður  til að upplýsa hvað eina og lögð áhersla að gera þjóðina læsa á skömmum tíma.

Á Íslandi sáu prestarnir um að halda uppi sæmilegri lestrar  kunnáttu og konan við rokkinn og ef til vill, afi og amma.

Nú er hætt að nota rokk og afi og amma upptekin og fjölskylduformið orðið annað og foreldrar vinna mikið úti.

Pisakönnun er enn til umræðu og lítið gengur. Enn eiga nemendur erfitt með að skilja texta og eitthvað er útkoman lakari hjá okkur en öðrum sem þreyta þessa písakönnun. Ef til vill skiptir þetta engu máli eða hvað?

Þurfum að horfast í augu við börnin okkar

Er vatnslögnin lögð á besta stað?

Er vatnslögnin lögð á besta stað? Lögnin er teki ofarlega í landinu og á að fara til Vestmannaeyja en er tekinn yfir Markarfljót og ekki í átt að Eyjum heldur í vestur dágóðan spöl og þaðan yfir og sett á þann stað sem mest skipaumferð er til Vestmannaeyja inni gegnum sund og inni höfnina.

Á austur strönd Vestmannaeyja er vík. Væri ekki betra að taka lögnina þar á land, heldur en að fara þar sem traffíki er mest? Þetta hefur sjálfsagt allt verið metið og réttasta niðurstaðan tekinn.

Ég er náttúrlega utabæjarmaður  sem sé þetta bara með augum gestsins.

Þetta er satt að segja hroðalegt áfall og vont að sætta sig við þessa skemmdir og ekki síst ef hægt hefði verið að hafa hlutina öðruvísi sem gæfi meira öryggi. Oft þarf að endur hugsa svona mál og kannske vont að hafa ekki einhvern varakost sem hægt væri að grípa til við neyðaraðstæður. Hafa t.d. jöfnunar tank svona eins og eru víða fyrir heitt vatn á Reykjavíkursvæðinu.

 

 

 

Lögð á ráðin um vatnsframleiðslu

Að spila púkk

Ég hef spilað púkk. Það var ofboðsleg spenna þegar ég frétti það. Það átti að spila það hjá gömlu hjónunum í austurhúsin það var stærra. Satt að segja kann ég ekki spilið. Það var lagður einhver renningur eftir borðinu og á hann var teiknaður hringlaga hólf eitt fyrir hvern þátttakanda. svo sennilega stórt hringlaðað hólf. Það hefur sennilega verið púkkhólfið. Spilað var með kaffibaunir og fékk hver ákvðinn fjölda. Svo var stokkurinn stokkaður og gefið.

Það spiluðu allir, við voru 6. þetta var í gömlum torfbæ allur þiljaður með hefluðum við í hólf og gólf, byggður árið 1860 alheill og í fínu standi.

Einhver guðfræðileg sérviska var hvenær mætti spila um hátíðirnar. Held að það hafi verið spilað á gamlárskvöldi. Það eina sem é man að það var feikna spenna í byrjun. Ég vildi ekki tapa, en svo man ég ekkert meira nema í hléi var borð fram kakó með miklu rjóma og smákögur og lagkaka.

Svo verður einhver að prjóna framhaldið, því þessu er öllu stolið úr mér. Nem það var flírulegt bros á fólki þegar eitthvað fór að gerast. Það var svo sem engin læti, því það þurfti að hlusta á útvarpið, samhliða þessari spilamennsku.

Að spila púkk var hluti af jólunum