Skipaútgerð ríkisins aflögð. Óhappa verk.

Skipaútgerð ríkisins var aflögð og allir þungaflutningar lögðust á vegakerfið. Áburðurinn fluttur til bænda með trukkum, nema á Suðurlandi. Flakkað með fisk, ekið út og suður í nafni hagræðingar og má vel vera að í ýmsum tilvikum hafi verið ávinningur af því. En hverjir nutu ágóðans? Svona er hagræðingin búin að ganga að því að ekki er reiknað rétt í báðar áttir. Það þarf að reikna rétt. Ávinningurinn af því að leggja skipaútgerðina niður hefði átt að vera lagður á borðið til samanburðar við ágóðan að því hver ávinningurinn væri t.d. með væntanlegum fiskflutningum. Þannig að ekki væri skaði á vegarkerfinu lagður eingöngu á skattgreiðendur. Að hluta til sprettur umræðan um veiðileyfisgjöld af því að almenningur gerði sér grein fyrir því að vegirnir mundu aflagast en það gerðu stjórnmálamenn ekki. Þó ruku  þeir upp og ferðuðust um landið til að heyra í kjósendum, en hlustuðu ekki. Því er staðan svona og í óefni hefur stefnt lengi. Lagfæring verður dýrari þegar búið er að skemma vegina mikið, en það er nú ofmælt að þeir séu ónýtir.

Tökum Holtavörðuheiði sem dæmi þar var eins og gert er í vegbyggingum. Eystri kanturinn farinn að gefa sig og var orðinn hættulegur fyrir þunga bíla. Þar vann Vegagerðin prýðilegt verk til að styrkja kantinn. Kanturinn var mokaður upp og settur sterkur malarpúði af réttri tegund og gengið frá eftir bestu manna leiðsögn. Það hefði verið ofmælt að segja að vegurinn yfir Holtavörðuheiði væri ónýtur.

Um miðja síðustu öld voru drulluslörk víða á Holtavörðuheiði. Það var bara gert við það sem fyrst. Venjan var að moka það sem gubbaðist upp í miðjunni, sem fyrst og setja hreint efni í þessar viðgerðir.

Svona var gert við vegina og allt gekk í rétta átt. Svo var maður kominn á malbikaðan veg frá Reykjavík norður, sömu leið og leigbílstjórinn 79 af stöðinni ók og sagði þegar bensín titturinn í Fornahvammi spurði ertu ekki orðinn þreyttur? Enginn er þreyttur á leið heim, en svo fór hann útaf og valt og lét lífið. Var það við einbreiða brú? Nú er búið að reikna það út að stytting norðurleiðarinnar um Reyki og Ása sé hagkvæm og komin inn í stjórnmálaumræðuna. Hvernig er hún hagkvæm er það bensínkostnaður fyrir prívatmenn og fyrirtæki? Er sá reikningur/hagræðing nokkuð birtur almenningi? Á þeim vegar spotta þarf að brúa þrjár ár, Giljá, Fremri-Laxá og Blöndu. Ekki hefur verið sett fram það sjónarmið að böðlast um góð landbúnaðarlönd og því þurfum við að gefa þeim þætti gaum.

Það væru nú smart að nota svona fé í að brúa einbreiðar brýr á norðurleiðinni, það væri þá frá og afganginn af styttingarféinu í vegabætur. Svona þarf helst að hugsa og finna einhverja tekjupósta á þungaflutningana, allavega reyna að grafast fyrir um hvað græddist á því að leggja Skipaútgerð ríkisins niður.

Það er hörmung að hafa ekki strandsiglingar fyrir siglingaþjóð eins og við viljum gjarnan vera. Það var dásamlegt að ferðast með skipum Skipaútgerðarinnar á ströndinni og mundi styrkja ferðaþjónustuna.

 

Hafnar því að vegirnir séu ónýtir

Bíllinn bilaður og allt í pati.

Föðurbróðir minn Bergur Arnbjörnsson, Bíla-Bergur, annaðist og stjórnaði meiraprófsnámskeiðum, m.a. á Vestur- og Norðurlandi. Ásamt fleirum.

Einu sinni í blálokin á námskeiði kom hann með eftirfarandi spurningu: Hvað er að bílnum, þegar ekkert er að bílnum og bílinn fer ekki í gang???

Strákarnir götuðu allir: Komu með eitthvað, vantar benzín, tvistur í púströrinu o.s.frv. Þannig að þetta var allt óljóst.

Bergur hafði gefið það út að spurningin gilti ekki til prófs, þetta væri svona auka spurning.

Jón Ragnarsson, bróðir Ómars Ragnarssonar, sagði aðra útgáfu af svarinu . Að gilt svar væri í sögunni sem er svona: Loftgatið á bensínlokinu væri stíflað og við það myndaðist undirþrýstingur í tanknum og bensínkerfið gæti ekki fætt vélina.

Mér þótti gott að fá þessa skýringu frá Jóni. Það sannfærði mig um það að með réttu væri hægt að kalla Berg þjóðsagnarpersónu, þegar menn úr öðrum landshlutum leiðréttu sögur um Bíla-Berg.

Bergur á ættföður sem var þjóðsagnar persóna. Það er Bíblíu-Björn eða Björn Biblía. Hann var landspóstur og hafði biblíu tilvitnar á hraðbergi. Þaðan kemur flökkueðlið í ættina, sennilega.

Ókunnugt um svindljátningu

Formósustríð

Nú getur Pútin væntanlega farið að hjálpa Kim Jong með Formósu. Þá er hægt að auka spennuna í heiminum og vera með allskonar herdót um allan heim.

Það væri betra ef alþýðumenn á borð við Húa Sjúa Pung eða Narta Í tillana væri við völd.

Pútín og Kim Jong Un skrifa undir varnarsamning

Fjallkonan- ímynd, lands, þjóðar og náttúru.

Bókin Fjallkonan er áhugaverð lesning. Skemmtileg og fögur með dýrðlegum myndum af fögrum konum í fjallkonu búningi og hæfir þessu 80 ára afmæli lýðveldisstofnunarinnar. Í bókinni er rakin öll listin við að hanna saum og skreyta klæðin og rakinn ferillinn og hvernig þetta er gert og að mínu mati alveg listilega gert. Maður fær innsýn í hverjar hafa verið fjallkonur og fær að vita hvernig textinn hefur hljóðað.

Mannlíf flytur okkur vangaveltur Illuga Jökulssonar um Fjallkonuna undir þættinum um Kúltúr. Þetta er einhver andstaða gagnvart íslenskum hefðum og menningu, ef til vill til að reyna að draga örlítið úr áhrifum skálda okkar, t.d. Jónasar Hallgrímssonar og Tómasar Guðmundssonar, sem töldu í okkur frelsisást og kjark til að lifa í þessu harðbýla landi og vekja athygli á náttúru, landi og borg.

Og svo þetta þjóðrembutal, að þessi eða hinn hópurinn sé með þjóðrembu, ef minnst er á eitthvað sem er íslenskt, sterkt og fallegt. Fullyrt að hér sé þjóðremba á ferðinni.

Þetta með innflutninginn á þessari hefð er ef til vill rétt. Það hefur nefnilega fréttst að svona tilþrif hjá ýmsum þjóðflokkum og þetta er einfaldlega það sem fólk tekur eftir þegar það kemst í snertingu við okkar menningu alveg sama hvort hún sé svolítið plat. Hafmeyjan sem situr á steini fyrir utan höfnina í Kaupmannahöfn er líka plat.

Við vitum ekki hvernig hugmynd um fjallkonuna varð til. Ef til vill hefur hún komið sem tillaga frá sýslunefndarfundi einhversstaðar, eða einhverjir hafi ráðið ráðum sínum um allt þetta tilstand og farið að setja einhverjar hugmyndir niður. Í bændasamfélaginu er auðvelt að veðja á það að gangnamenn hafi víða getað ímyndað sér að fjallkonan hafi sést í fjöllum og tindum. En auðvitað er þetta hugsað sem ímynd þjóðarsálarinnar 

Stjórnarráð Íslands stóð að útgáfu bókarinnar og er talið að frumkvæði Katrínar Jakobsdóttur sem nú fer um á Þingvöllum með flokk og kynnir staðinn. Ritstjórn Silja Aðalsteinsdóttir árið 2024. Formála ritar Bjarni Benediktsson forsætisráðherra.

Ég tel Fjallkonuna algjörlega stand af sér þessa háðsatlögu sem mér finnst vera og kemur frekar í bakið á málshefjanda sem er öðrum þræði ágætur fjölmiðlamaður. En auðvitað eru hún ímynd sem mikið hefur verið gert úr.

Ég tel að í raun að Hallgerður Langbrók sé fyrsta fjallkonan og allar fjallkonur sem á eftir ganga í hennar slóð.

Ég geri ekkert með þetta frumhlaup Illuga við að reyna að gera lítið úr fjallkonunni og finnst það ómaklegt. Að þetta sé eitthvert óþurftar atriði í Íslandsögunni og vísa því alfarið á bug. Að mínu mati er þetta einstaklega fallegur málatilbúningur og eitthvað til að færa menningu okkar í dýrustu klæði og orð, gera henni hátt undir höfði. Svo eigum við fána sem er afar fallegur og fellur vel að þessum atburði, ég tala nú ekki um þátttöku skáta í viðburðinum.

 

 

„Bókin er greinilega að rjúka út“

Eftir forsetakosningarnar sjá menn draug í hverju horni, eða hvað?

Sérkennilegt ástand á Alþingi. Nú eru sumir með lífvörð, en ekki kunnugt þingheimi hvernig ástandið er.

Þingmaður telur það ólíðandi að sérsveitarmenn séu á sveimi í hliðarsölum.

Ég hélt að Alþingi færi yfir þetta, svona með fullri vissu hvað væri í gangi, en ekki að forseti þingsins hefði heyrt eitthvað í nefnd. Sjálfasagt liggur þetta í höndum ríkislögreglustjóra.

En vel að merkja, væri ekki eðlilegt að hættumat væri gert og hverjir væru í hættu og hvaðan hættan kæmi svo það færu ekki einhverjar sögusagnir í gang. Þessi vitneskja gerir  það að verkum að það verður farið að hvísla og spekúlera. Einhver nefnd væri fengin og menn vissu fyrir fram hverjir væru í þeirri nefnd. Líklega væri eðlilegast að ríkislögreglustjóri kæmi svoleiðis nefnd á, hvort hann veldi í nefndina svona eins og strákar gerðu í gamladaga þegar veriðð var að velja liðsmenn í fótboltalið út á túni í einhverju hverfinu eða að það væru dómkvaddir menn með sérþekkingu í þessa nefnd. Eins væri hægt að elstu menn í þinginu gætu sest í svona nefnd.

Þá er spurt: Er hættulegt að almenningur skreppi á þingpalla? Og ætti von á því að horfa upp á bófahasar.

Þetta er ískyggilegt ástand, satt að segja. Svo tekur maður eftir því að útvarpsstjóri RÚV setur einhverja verkferla af stað við sitt embætti sem eru þá ígildi reglna um að fréttamenn ættu að hafa gát á því hvernig  og um hvað þeir eiga að spyrja og eftir mínu viti að spyrja ekki djarft, nema bera það undir einhvern. Svo er hann að gefa stjórn RÚV einhverjar leiðbeinandi ordur, eftir því sem má lesa í fréttum og tekið fram að hann sé undirmaður Stjórnarinnar

Allt þetta er nú orðið svolítið kátlegt. Það ætti ef til vill að fara að mæla blóðþrýstinginn hjá þingmönnum. Það er víst auðvelt nú orðið, bara skanna með snjallsíma.

 

„Ólíðandi“ að öryggisgæsla Bjarna sé á Alþingi

Skáldið og ráðherrann

Þetta er erfitt mál með hvalina. Bæði ráðherrann og skáldi hafa skyldum að gegna við sínar reglur. Skáldið verður að lúta lögmálum skáldskaparins og ráðherrann að lempa sjálfa sig í gegnum stjórnmálakraðakið.

Fantaskapurinn við aflífun hvalanna er alvega svívirðilegur og nógu veigamikil ástæða til að vera ekki að aflífa þessar stóru skepnur sem ekki er hægt að setja í klofið á sér og skjóta eins og kálf.

Ég hef verið fylgjandi því fram að þessu að veiða hvali. Ástæða: Að hvalurinn étur svo mikið af fiski. En nú er gert eitthvað minna úr því. Kominn ný ástæða,sem slær þá fyrri út að sagt er að hvalurinn sé flinkur í því að gera gagn í loftslags málunum.

Ráðherra  verður að fara eftir nokkrum reglum: Atvinnufrelsisákvæðum stjórnarskrárinnar og svo auðvitað dýrarverndarsjónarmiðum sem verða sífellt þyngri í þessum málaflokki og huga að smala VG fylginu saman og það spilar  mikla rulu. Alltaf þarf að huga að því, sem skáldið hefur ef til vill engar skyldur við það. Sest bara við skrifborðið frjáls maður og gerir það sem honum sýnist. Bara formið í lagi og yrkja frá hjartanu. Auðvitða er hægt að laða fylgi að með ljóðum.

Það hefur verið opnað á að það gæti verið skaðabótar þáttur í þessu máli sem ráðherrann verður að hugsa um, sem er nú varla ef starfseminn hefur verið rekinn með halla í lengri tíma eins og heyrst hefur. Ég hef aldrei heyrt að hægt sé að krefja bætur um það sem ekkert er. Í þessu tilfelli halla á rekstrarreikningi, nema með einhverju kúnstum.

Ég held að hvalveiðar séu komnar á endastöð hjá Íslendingum. Þá er að gæta að hagsmunum ferðaþjónustunnar að fara í skoðunarferðir að sjá hval í sínu náttúrulega umhverfi það er plús. Nú er Katrín farin á braut og þá heldur hver sem getur ,nú má ég vera eins og villtur foli og gera uppsteyt og þarf engan múl. Nú er allt fylgi  út og suður og engin veit hvers er hvað og hvers er hvurs og allt komið í kross . Kannske getur Samfylkingin lánað fylgi  eins og Sjálfstæðismenn Krötunum í gamladaga í einhverjum kosningum.

Það er erfitt að stjórna löndum og að mörgu að hyggja. Allsskonar flækju hagsmunir.

Hvar er skæruliðinn Poul Watson, býðst hann ekki til að kaupa Hval 8 og 9 ? Nú er lag eftir þessa vertíð, Kristján Loftsson, vera svo með barnabörnunum að veiða ufsa niður við höfn. Það væri nú gaman.

Hvorki vinstri né græn: „Auðvaldsmottur og umhverfissóðar“

Frumkvæðisforseti ?

Mér sýnist Halla Tómasdóttir geta verið þannig forseti Það sem vantar er valdið og myndugleikinn í löggjöfina, forseti lætur ráðherra framkvæma vald sitt!!!.Eða þannig. Halla er mikið í því koma málum á rekspöl Og það vantar svo sannarlega að hjálpa fólki sem er komið í vond mál og geta ekki þokað sínum málum fram á við. Við erum með umboðsmann Alþingis, Það er eingöngu til að kryfja mál til mergjar. Sama eru um umboðs mann borgara sem er á svipuðum nótum fyrir Reykjavík . Hef reynt báða umboðsmenn. Frá þeim koma góð álit og margt dregið upp úr skjóðunni. Þeir eru ekki dómstólar og því ekki hægt að halda áfram á þeim vettvangi. Mætti segja að það gerist ekkert. Svona ópíum fyrir fólkið.

Sýslumaður selur ofan af fötluðum manni fyrir ófullnægjandi verð. Uppboðshaldari ber að fá eins hátt verð og kostur er. Svona eru mörg mál sem ekkert gerist í. Oft vegna þess að það vantar peninga til að borga lögfræði kostnað og oft ekki hægt að fá gjafsókn.

Svona er þetta búið að vera síðan á dögum Hrafnskels Freysgoða, en hann er til í bókum okkar. Forsetinn eða einhver annar kandidat þyrfti að líkjast Hróa -Hetti Jafn vel reisa nýjan flokk en þá vantar brennumanninn Kára Sölmundarson, sem fór til Kív í Úraníu að tukta brennumenn.

Úr Hrafnskelssögu; er varðar fullnustu dóma og réttlætis.

Smali Hrafnkels Freysgoða notaði hest Hrafnkels til að smala en Hrafnkell var búin að hóta að drepa hvern þann sem færi á bak Freyfaxa.

Hrafnkell var linur og blíður við sína menn og stirður  við Jökulsdalsmennum. Hann þrengdi undir sig Jökuldalsmönnum til þingmanna sinna. Hann var ójafnaðarmaður.

Þorbjörn vildi i mál við Hrafnkel út af vígi Einar sonar síns, En Hrafnkel heldur áfram að drepa menn og ógna. Hér er farið fljótt yfir sögu. Hægt er að þvæla víginu til Alþingis og þar er dæmt í því. Þar eru miklir höfðingjar, eins og títt er um svoleiðs samkomur. Málið vinnur Þorbjörn, en þá vill enginn veita honum liðsinnis svo koma megi dómnu í framkvæmd. Og var nú illt í efni. En um síðir var hægt að safna mönnum til farar austur til Aðalbóls til að fullnusta dóminn voru það Vestfirðingar sem tóku það að sér og þurfti að gera féránsdóm á búi Hrafnskels og fæla hann af staðfestu sinni ( bera út) og var þá illa komið fyrir Hrafnkatli.

Öllu er  vel lýst í Hrafkelssögu, skrautlegar sögur með miklum texta, rósum og fögru máli. Eigi er það efni þessarar færslu að fara yfir það efni og getur hver sá sem vill það og hefur landspróf eða komist sæmilega út í Písa könnun og hefur vald á sínu máli og er læs, gert.

 Réttlætið á örðugt uppdráttar fyrir þeim sem er minni máttar og framkvæmdavaldið  á Íslandi orði frekar lélegt.

 Ef fólk leitar jafnvel til Kerfisins er lítið að hafa og afgreiðslan jafnvel afgreidd úr tölvu og talvan  segir NEI. Einhvern vegin þannig er ástandið svona á Íslandi.

Heimspressan fjallar um forsetakjör Höllu

Ísborg Ís 250 síðutogari > fragtskip breytingar á skipinu afdrif og fréttir.

Bloggari var munstraður á skipið:1/7-/19/8 1964 og 1965 8/6-29/10 1965

M/S Ísborg IS 250 frá Ísafirði var síðutogari sem breytt var í fragtskip í kringum 1963 með því að færa brúnna aftar og þannig jókst lestarpláss skipsins.  Þeir sem stóðu fyrir þessu voru Guðfinnur Þorbjörnsson, sem átti Vélsmiðju Guðfinns og Birgir Þorvaldsson, forstjóri Runtalofna.  Á þessum tíma voru aflagðir gamlir síðutogarar geymdir inn við Klettagarða og þeir félagar renndu hýru auga til þessara togara með það í huga að breyta einum í fragtskip. Guðfinnur var mjög lengi að skoða alla togarana og gerði það mjög vel. Hann komst að þeirri niðurstöðu að Ísborgin væri það skip sem þeir væru að leita eftir, en hún var heil og óryðguð að kalla. Agnar Hallvarðsson, vélstjóri slóst í hóp með þessum mönnum og seinna keypti Haukur Guðmundsson, skipstjóri sig inn í verkefnið. 

Breytingarnar voru þessar:  Brúin var færð aftar til að auka lestarpláss skipsins og ný Skandia vél var sett í skipið. Ísborgin hafði verið gufuskip og gufuketillinn var tekinn úr skipinu og seldur Síldarverksmiðju ríkisins á Siglufirði. Má segja að andvirði hans hafi dugað fyrir þessum breytingum. Síðan var skipið málað og sjósett.

Í fyrstu urðu forráðamenn Ísborgarinnar að taka hverri þeirri fragt sem bauðst og má segja að þeir hafi verið hálfgerðir skæruliðar á þessum flutningamarkaði. Oftast var flutningurinn út saltfiskur og heim til Íslands salt, ef það var farið í Miðjarðarhafið. Timbur var flutt frá Rússlandi og Póllandi. Síðan voru allskyns flutningar í Hollandi, Englandi,Þýskalandi Írlandi, Svíþjóð og Danmörku siglt tvisvar í gegn um Kílarskurð þar sem hægt var að sjá dáfögur tún og nautgripi á beit.  

Áhöfnin var vel skipuð vönum mönnum en Haukur Guðmundsson, frá Gerðum í Garðahreppi, var skipstjóri, og tók hann með sér tvo stýrimenn sem hann þekkti vel. Þeir voru Georg Franklín og Finnbogi Kjeld.

Undirritaður var um skeið háseti á skipinu. 11 manna áhöfn var um borð. Lítið var um nútíma þægindum í skipinu, engin sjálfsstýring og stóð alltaf einn háseti við stýrið og handstýrði. En vegna breytinganna var Ísborgin mjög há að framan ef hún var ólestuð. Og var þá alltaf hafður maður fram á hvalbak á útkikki. Það var til þess gert að sigla ekki niður smábáta.

Hvað varð um Ísborgina? Undirritaður fékk spurnir af því að hún hefði verið seld niður í Miðjarðarhaf. Heimild Þorkell Guðnason. Þorkell Guðnason tók myndir af skipinu árið 1981. Þá hafði Ísborgin verið tekin út á rúmsjó og færð til hafnar í Nikolaos á Krít þar sem hún var kyrrsett vegna smygls á fíkniefnum. Það hafði vakið athygli löggæslunnar að þessi óhrjálega fleyta var búin þremur ratsjám eins og herskip eru gjarnan búin og gat siglt á fullri ferð í svartaþoku.
Hún var með kúlnagöt á brúargluggum sem munu hafa komið til þegar áhöfnin þráaðist við að hlýða skipunum yfirvalda og fékk skipið á sig skothríð og lenti m.a. á brú skipsins.

Ísborgin lá ansi vel í sjó og gekk 11 sjómílur lestuð og varði sig all vel í þungum sjó og brotum, hreinsaði sig vel.

Höfundur á til sjómanna að telja og hefur skipstjórnarpróf á skipi að 30 sml. og sendir sjómönnum bestu kveðjur og árnaðaróski.

Þorvaldur Magnússon síðast bátsmaður á Ingólfi Arnarsyni. Kallaður Íslandströll. Mynd Jón Kaldal

Skarphéðinn Magnússon er hugsanlega með félögum sínu upp á hvalbk á mynd af Ísborginni þá hún var síðutogari.

 

Árás þýsks kafbáts á 3 íslensk fiskiskip á Norður-Atlantshafi í mars 1941

Um þessar mundir er verið að ræða um stríð og frið. Þetta er nokkurt yfirlit Atburðir sem við urðum aðilar að án þess að við hefðum áhuga á því. Forseta frambjóðendur, eru búnir sumir að ympra á þessu með stríð og frið.

 

Hér set ég inn rit sem ég gerði til að halda til haga lýsingu á þeim atburðum sem ritið sýnir og var það einungis afhent innan fjölskyldu minnar á Sjómannadeginum 2006 og nokkrum öðrum einstaklingum. Það er hér fyrir alla sem vilja lesa það.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• petursey_sjomannadagurinn_2024.pdf

Falsspámenn í fjölmiðlum ?

Margar frásagnir eru að finna í ritum bibliu sem segja frà falsspamönnum og örlögum þeirra, og líka þeirra sem var spàð fyrir um. Í dag höfum við líka falsspàmenn sem vilja villa um fyrir fólki og taka þeir oft af lífi blásaklaust fólk með skrifum sínum, og vel skipulögðum áróðursherferðum. Þeir nota líka til þess svokallaðar ,,skoðanakannanir". Því miður eru þessar kannanir ekki nægilega heiðarlegar, og eiginlega eru þær öflugt ,,leynivopn" þeirra sem vilja koma ,,réttu" fólki að í æðstu stigum samfélagsins til þess svo eins að þjóna hagsmunum glóbalista og valdabröltara. À tímum Jesú hefðu álíka ,,kannanir" líklega ekki sýnt að Jesú væri hinn rétti messías. Hver urðu svo örlög þeirra sem àkváðu að Jesú væri ekki sà rétti fyrir um 2000 árum síðan ? Mannkynssagan geymir sögur af þessum örlögum og þau eru vægast sagt með eindæmum sorgleg. Í næstu kosningum er ekki verið að kjósa um Jesú eða Barrabas, en fari menn eða konur inn á bessastaði með kristleysi eða guðleysi í hjarta er þjóðin nánast búin að loka endanlega á þann möguleika, að Guð blessi ísland eitthvað frekar eða haldi lífsgæðunum á því plani sem okkur hentar best. Fjallræðan minnist à friðflytjendur og að þeir verði kallaðir Guðs börn. Jesú var Guðs sonur og barn, og hvar er nú friðflytjandi í frambjóðendaflóru íslands þessa stundina ? Hvaða frambjóðendur hafa í huga að nýta sérstöðu íslands til að vinna að friðarmálum, eða hverjir eru þekktir fyrir hugsjónir og hafa kannski einhverskonar spádóma á bak við sig, og jafnvel upplifað sýnir ? Síðastliðið sunnudagskvöld mátti sjá fyrirsögn á D.V.is á þá leið, að kjarnorkuárás af hálfu rússa væri nú óumflýanleg. Eina loforðið sem lífið gefur er dauðinn ! Er þetta þá örugglega rétti tíminn til að kjósa eitthvað annað en Ástþór ? Skoðanakannanir fyrri alda hefðu sennilega aldrei gefið vísbendingar um að Jósef hefði orðið stjórnandi egyptalands, eða að Móse gæti sannfært Faraó um að leysa ísraelsmenn frá 400 ára þrælavinnu. Tökum ekki afstöðu í þetta sinn með illa gerðar kannanir að ,,leiðarljósi" og kjósum heldur það sem okkar innri skoðanakönnun leiðir í ljós.