Fyrirfram dómur

Lögregluforingin er farinn að gefa hér einhverja frípappíra. Held að það sé nú dómstóla og saksóknar að gera út um þetta mál.

Málið þarf að rannsaka alveg upp í ríkistjórn að ráð- herraborði. Hvað ætli tryggingafélögin leggi til málsins.

Hvaða lög gilda um íshella og allmanna ferðir á þeim slóðum. Svona mál eru alveg hræðileg fyrir alla sem koma þar við sögu. Verið er að rústa orðspori íslenskrar ferðaþjónustu og dugar ekki hér eitthvað spjall fyrir ótímabærar yfirlýsingar yfirlögregluþjóns. Þar á ofan er komnar efasemdir um að stjórnkerfið virki hjá okkur.

Málið er grafalvarlegt og tilefni til að votta þeim sem eiga hlut að máli samúða og hluttekningu.

Björgunarsveitarmenn leggja á sig í mikið erfiði og áhættu við björgunarstörf sem rugludallar hafa orsakað.

Ólíklegt að fyrirtækið verði dregið til ábyrgðar

Reykjavíkur maraþon 2024 - Hvað er maraþon?

Á wikipedia og á Vísindavefnum kemur fram að marþon sé langhlaup kennt við borgina Maraþon á Grikklandi. Það er 42,195 km langt og er það vegalengdin sem talið er að boðberi nokkur hafi hlaupið með skilaboð um sigur í bardaga við Maraþon, frá borginni til Aþenu í kringum 490 f.Kr. Hafði þar Aþeningum tekist að sigra innrás frá Dareios Persakonungi og hans herdeildum.

Segir svo frá að boðberinn hafi ekkert stoppað á leiðinni og hafi látist um leið og hann skilaði af sér fréttunum.

Maraþon eru oft hlaupin inni í borgum og eru sum þeirra afar vinsæl, s.s. í New York, London og Chicago. Þá eru líka hlaupin hálfmaraþon sem er 21.1 km. Hér á Íslandi er líka 10 km hlaup og 3 km skemmtiskokk fyrir alla fjölskylduna.

 

Maður er nefndur Jón og hefur viðurnefnið hlaupari. Hann er Biskupstungnamaður. Hann er þekktur fyrir áhuga sinn á allskonar hlaupum. Jón ók vörubíl og flutti áburð fyrir bændur á Suðurlandi í den. Við kynntumst þegar verið var að lesta bílana í Áburðarverksmiðjunni, þegar ég var þar við störf vorin 1961-1965. Jón hefur tekið þátt í allkonar hlaupum. Einu sinni hittumst við á götu og tókum tal saman og bar þar á góma hlaup og ræddum um hvað margir væru að glíma við ofþyngd. Jón sagði að þetta væri ekkert vandamál. "Ef ég væri heilbrigðisráðherra mundi ég láta ríkissjóð borga fólki fyrir að hlaupa svona milli stöðva. Árangurinn mundi koma strax fram", sagði Jón kíminn.

Í Reykjavíkurmaraþoni er á ýmsum stöðum stöðvar til að þjónusta hlaupara, fá vatn og orkudrykki, o.þ.h. Og vera með viðburði til skemmtunar, því það verður að vera gaman. Við krakkarnir í Laugarnesi ákváðum 2018 að vera með viðburð. Ákveðið var að taka videó af hlaupagikkjunum og sýna Laugarnesið  og láta Sigurð Ólafsson söngvara og hestamann syngja. Vera með Massey Ferguson og fána til gamans. Þetta tókst og það mjög vel.

Hér frumsýnum við þetta menningartengda videó.

Upptöku annaðist Erlendur S. Þorsteinsson.

Nú fór í verra, kallin kominn í bullandi tap, nú fara þeir að púa á hann og þá er þetta búið.

Það er nú erfitt að vinna forsetakosningar fyrir mann sem hefur verið skotið á og verið að dæma stuðningsfólk hans  sem gerði tilraun til valdaráns sem sannanlega hann gaf út skipun um að drífa sig inn í þinghúsið. Unnin spjöll á  húsinu og munum og ráðist á starfslið og réttkjörna fulltrúa fólksins

Dómstólar farnir að dæma í hverju málinu á fætur öðru og árásamennirnir á leið í tugthúsin.

Lýðræðið mun sigra. Bandaríkjamenn eru ekki svo grunnhyggnir að þeir vilji svona forseta eins og Trump er. Þeir verða hrifnir af því að hafa konu til að kjósa. Þannig liggur  málið að þessi fylki hafa verið óviss um langt árabil og nú er fólkið farið að hugsa dæmið. Þessi góði árangur í þessu fylkjum sem oft hefur verið óvissa um hvernig línurnar liggja er viðsnúningur til sigurs. Þetta er eins og með stórt olíuskp eða flugmóðurskip. Það tekur tíma að breyta um stefnu eða stöðva.

Það er glans á svona kosningum og Pútinn sennilega með bensínlausa skriðdreka.

Kamala Harris nær forskoti í lykilríkjum

Sveinn er drengur góður eins og við segjum Íslendingar í fornum ritum okkar.

Þarna er sleginn réttur tónn. Tala vel um menn, þó þeir séu ef til vill eitthvað öðruvísi og ekki á sama stað og viðmælandinn.

Þetta heitir að stigmagna ekki deilur og kemur vel fram í bókinni Kúpudeilan 62 eftir Max Hastings í snilldar þýðingu, Magnúsar Þórs Hafsteinssonar. Þetta er galdurinn að byrja að tala átök niður. Þeir voru eitthvað að skjóta eldflaugmum í viðkæmt skotmark í Austurlöndu. Það átti að hefna og var eldflauginni  andstæðingsins skotið út í eyðimörk, sem gerði ekker til. Spurt af hverju var ekki skotið á skotmark?  Sagt var að ástæðan hefði verið að láta vita að gagnaðilinn ætti vopn, það var látið duga í það sinn.

Þannig var það undir lokinn í seinni heimstyrjöldinn. Að menn skiptast á skotum um jólinn, en ekki drepið sérstaklega. Það var fallegt og göfugt

 Þetta kemur mjög vel fram í seinni hluta bókarinnar Kúpudeilan 62, þegar heimurinn var á heljar þröm og Bandaríkjamenn horfðu á skotpalla Castrós við bæjardyr U.S.A. Kennedy bræðurnir fóru fyrir öryggisnefnd U.S.A. Þetta voru mjög tvísýnir tímar og markmið þeirra bræða var að lát ekki tæla sig til að stigmagna átökin Þeir viku sér undan því að taka Kúpu t.d.. Þetta er sú aðferð sem stríðsherrar verða að tileinka sér, á hverju hernaðaraugnabliki sem þeir fá í fangið. Þetta er vegurinn til friðar, tala vel um andstæðingin eins og Sveinn gerir, drengur góður, og er oft sagt í okkar fornsögum. Þorgeir Hávarðsson lét öxina detta á háls stríðsmans andstæðing síns, þó það væri ekki á prógramminu og spurður um af hverju hann gerði þetta svaraði hann : Hann lá svo vel við höggi

Ekki láta ginna sig út í ófærur.

Tala aðgerðir niður. Ég er svo glaður að trillukarl hafi  getu til að þýða svona mikið og fróðlegt og flókið rit um hugmyndafræði og aðgerðir í stríði eins og Magnús kemst frá þessu verkefni með miklum ágætum.

Sameinuðu þjóðirnar ættu að halda sem víðast ráðstefnur í heiminum og fá menn sem elska friðinn eins og t.d. Ástþór Magnússon og jafnvel ættu Hinar sameinuðu þjóðir að hrynda af stað ritum sem byggjast á þessari aðferð, að stigmagna ekki stríðsátök.

„Sorg að þessi góði maður“ hafi verið drepinn

Ekki hægt að tala svona.

Tæplega hægt að tala svona. Hinsta heimsókn í embætti? Hver veit? Hann gæti einhvern tíman komið aftur, ekki vegna þess að þurrð væri á forsetaframbjóðendum, heldur vegna þess að enginn veit sína ævi fyrr en öll er.

Gunnar á Hlíðarenda sneri aftur. Ólafur Ragnar var eitthvað að möndla með afturkomu í embætti.  Ekki hefur fengist skýring á því, og ef til vill enginn spurt.

Svona orðalag er oft notað um skip sem fer í sína hinstu ferð. Annaðhvort ef það ferst eða er siglt til förgunar. Það verða allir að vanda sig.

Texti verður að hafa stoð í veruleikanum. Hvað segir Písa um þetta? Ég vona bara að Guðni komist sæll í annað starf og þakka honum fyrir sitt framlag að stjórna landinu, það er ekki auðvelt með allt þetta fólk sem er út og suður og endalausar skoðanir.

Góða frjálsa og fallega framtíð Guðni og Eliza. Hafið þökk fyrir ljómandi góða og fína veru á Bessastöðum.

Hinsta heimsókn Guðna innanlands í embætti

Reikniskúnstir. Eldriborgar geta í sumum tilfellum látnir borga sjálfum sér kaupið.

Ríkisvaldið bauð mér upp á heldur mikla lágkúru þegar ég gerði upp skattinn á þessu ári.

Forsaga málsins

Ég fékk bætur fyrir það tjón sem ég varð fyrir þegar mér var skylt að fella fjárstofn minn vegna þess að riða greindist í hjörð okkar hjóna á Reykjum við Reykjabraut fyrir mörgum árum síðan. 

Ærnar voru felldar daginn fyrir sumardaginn fyrsta. Hjá mörgum bændum er sumardagurinn fyrsti í uppáhaldi á sveitaheimilum og svo hefur og verið hjá mér.

Nú eins og kunnugt er ávaxtast fé ekki undir koddanum, Þess vegna lét ég banka minn sjá um ávöxtunina. Svo kemur að því að bréfin eru leyst út og skiptist sú greiðsla í höfuðstól, verðbætur sem eru til að halda höfuðstóli í réttum skorðum og svo vextir. Nú samkvæmt lögum ber okkur að telja þessar svokallaðar vaxtatekjur fram til skatts og verðbæturnar líka, Það er ósanngjarnt því verðbætur eru ekki vextir heldur aðferð til að fá tilbaka ígildi sömu upphæðar sem lögð var inn.

Hvernig haldið að framhaldið verði. Eigandi fjárins kominn með skattskylt fé sem honum ber að telja fram til skatts sem er 10% af vöxtunum sem bankinn skilar i ríkissjóð, vextir og verðbætur.

Svo nota ÞEIR vaxtaskattinn til að greiða mér ellilífeyriinn sem ég á rétt á. Það er auðvelt að vera fjármálaráðherra að gera gamla fólkinu til góða með svona aðferð. Að láta einstaklinginn borga sér sjálfum ellilífeyririnn. Og sennilega er lagður á tekjuskattur aukreitis. Tvískatta allt heilaklabbið og nota til að borga mér ellistyrk. Þetta eru nú ekki fallegar aðferðir við gamalt fólk og ástæðulaust að vera að kjósa fólkið til Alþingis en er manni ekki vorkunn þegar svona fléttur eru uppdiktaðar niður á Alþingi og svona farið með mann, aldurinn farinn að færast yfir eftir unnið ævistarf.

Og forustumenn okkar hjá eldriborgara apparatinu ættu nú að fara niður á þingpalla næst þegar því verður við komið og syngja dírrendí, og aftur dírrenddí.

Vilja hækka frítekjumörk og tekjur

Leiðbeinandi varúðarlög

Á sínum tíma átti ég þess kost að vera í vinnu þar sem hægt var að sjá augljós mistök sveitarfélags á svokölluðu Vallarsvæði. Ég hugsaði mikið um þetta og velti því fyrir mér hvað sveitarstjórnarmenn í Hafnarfirði hafi verið að hugsa þegar íbúðarbyggð er skipulögð á svæði, nánast í hraunrennu eða nú farvegi hraungoss úr Bláfjöllum. Þessi renna er sjáanleg út í sjó hjá golfvelli við ströndina. Og öll stjórnvöld sem reyna að gera rétt og líta til ýmiskonar hættu af völdum náttúruhamfara segja bara, ok þetta er allt í lagi að við samþykkjum þetta bara, það er ef til vill einhver hætta og þá verður henni bara mætt, er það ekki. Íslendingar hafa einu sinni  augjóslega sopið seyðið af slíkum mistökum og þar er hægt að nefna Kröfluvirkjun. Þar var varla búið að bora fullnægjandi rannsóknarborholur til þess að tryggja orku til fyrirtækisins og svo fór að gjósa og allt í pati. Þarna hefði nú verið sterkur leikur að fara sér hægar.

Deilan um Blönduvirkjun voru átök um beitarhagsmuni um beit sauðfjár, það blasti við að Blönduvirkjun var góður kostur til að tryggja orkukerfið á Norðurlandi eftir að Laxárvirkjun var slegin af og Kröfluvirkjun misheppnaðist. Ég vil geta þess að það var fullkomlega ljóst að ekki var hægt að sökkva Laxárdal eins og ætlunin var og voru hvað á maður að segja, of mikil náttúruverðmæti í spilinu sem ekki var réttlætanlegt að fórna. Því var Blönduvirkjun á þessum tíma með augljósan rétt vegna þess að hún var ekki á svæði þar sem von væri á jarðskjálftum og gosi. Enda minnir mig að það hafi verið í málefnasamningi við myndun ríkistjórnar Gunnars Thoroddsen ákvæði sem tók á þessu atriði.

Nú er farið að ræða að flytja Reykjavíkurflugvöll í Hvassahraun. Manninum á götunni leist ekki á það enda var hann ekki spurður. En nú dimmir á þessu svæði og alla landnotkun þarf að gaumgæfa.

Grindvíkingar hafa verið studdir til hins ítrasta og er það vel. Atvinnurekstur þeirra byggir mikið á því að vinna út á sjó. Svo staðan er svolítið betri, en að vera með atvinnurekstur í Hvassahrauni, Hvassahraun er til sölu. Eigendur hugsanlega búnir að uppgötva þetta og vilja losna út úr hugsanlegum skaða sem gæti tafið og orkað tvímælis um landnotkun.

Nafnið á færslunni er sérstakt og sennilega detti engum í hug svona arfa vitlaus lagasetning fyrirfram setning laga á óorðnum atburðum. Flest lög er stefnt gegn óorðnum atburðum. Hægt væri ef til vill að búa þessa hugsun í önnur klæði, það má vel vera. Bændur hafa nokkurt rými til að velta fyrir sér hættu sem eru ekki alltaf mjög sjáanlegar og ég tilheyri þeim hópi. Það eru þá kannske vorhretin sem vont er að átta sig.

Ég átti vinnufélaga sem hafði skoðanir á mörgu og var búinn að koma sér upp ritningu sem hann notaði þegar honum fannst stefna í óefni við lausna mála:

Hann sagði: best, sem vitlausast. og hafði hana uppi skrifaða hjá sér.

 

Hvassahraun komið í söluferli

Barónar?

Kannske flökkufylgi þeirra sem staupa sig. Eina lausafylgi lausamanna, sem er að flosna úr föðurhúsum og er ekki með neinn sérstakan flokk, eins og var í gamladaga. Þá voru margir rígbundnir við gamla flokkinn, sem allir höfðu kosið mann fram að manni.

Þá er eðlilegt að fara þangað sem skemmtilegast er.

Sagðiru hugsjónir? Hvað veit maður? Þýðir eitthvað að eltast við slíkt, þetta reddast. Bara kjósa Framsókn.

Fylgi Miðflokksins komi frá Sjálfstæðisflokknum

Frumbyggja réttur

Strandveiðar eru í raun frumbyggjaréttur og léttari í rekstri frekar en þessi stóru járnhólkar sem kalla á miklar afskriftir og mikla ólíueyðslu og feikna mikinn og dýr net og útbúnað.

Margir hafa áhyggjur því þegar að verið er að hefla sjávarbotninn með hlerum og slíkum veiðarfærum. Það gengur óhjákvæmilega á búsvæði þar sem fiskurinn er að alast upp.

Svo er einn þátturinn og hann er sá að ferðamönnum gæti þótt áhugavert að fylgjast með atvinnuveg sem kallast strandveiðar og þar sést fólk en ekki einhver draugabær.

Arnbjörn bróðir var dauðhræddur þegar verið var að skrölta við Eldey með tröllaveiðarfæri. Bjóst alveg eins við að eyjan hryndi.

Spurt er hvernig stendur á því að búið er að afmá landhelgi bújarða, er það einhvert nýtísku þjóðlendudæmi? Ég stend með trilluköllum. Þeir björguð þjóðinni í kreppunni. Þegar engin lífsbjörg var til í kotinu, þá var alltaf hægt að rangla niður á bryggju og hlaupa glaður heim með fisk sem trillukallinn gaukaði að fólki. Þá sagði amma, elsku Doddi mínn voða ertu duglegur, kondu héran Doddi minn, ég þarf að snýta þér. Doddi lærði af afa sínum að stunda sjóinn og þess vegna kunna Íslendingar að vera fiskimenn og skáldin syngja um þá og telja kjark í þá eins og Sigurður Ólafsson í Laugarnesi. Það gefur á bátinn við Grænland.t.d.

„Ummæli sem dæma sig sjálf“

Skipaútgerð ríkisins aflögð. Óhappa verk.

Skipaútgerð ríkisins var aflögð og allir þungaflutningar lögðust á vegakerfið. Áburðurinn fluttur til bænda með trukkum, nema á Suðurlandi. Flakkað með fisk, ekið út og suður í nafni hagræðingar og má vel vera að í ýmsum tilvikum hafi verið ávinningur af því. En hverjir nutu ágóðans? Svona er hagræðingin búin að ganga að því að ekki er reiknað rétt í báðar áttir. Það þarf að reikna rétt. Ávinningurinn af því að leggja skipaútgerðina niður hefði átt að vera lagður á borðið til samanburðar við ágóðan að því hver ávinningurinn væri t.d. með væntanlegum fiskflutningum. Þannig að ekki væri skaði á vegarkerfinu lagður eingöngu á skattgreiðendur. Að hluta til sprettur umræðan um veiðileyfisgjöld af því að almenningur gerði sér grein fyrir því að vegirnir mundu aflagast en það gerðu stjórnmálamenn ekki. Þó ruku  þeir upp og ferðuðust um landið til að heyra í kjósendum, en hlustuðu ekki. Því er staðan svona og í óefni hefur stefnt lengi. Lagfæring verður dýrari þegar búið er að skemma vegina mikið, en það er nú ofmælt að þeir séu ónýtir.

Tökum Holtavörðuheiði sem dæmi þar var eins og gert er í vegbyggingum. Eystri kanturinn farinn að gefa sig og var orðinn hættulegur fyrir þunga bíla. Þar vann Vegagerðin prýðilegt verk til að styrkja kantinn. Kanturinn var mokaður upp og settur sterkur malarpúði af réttri tegund og gengið frá eftir bestu manna leiðsögn. Það hefði verið ofmælt að segja að vegurinn yfir Holtavörðuheiði væri ónýtur.

Um miðja síðustu öld voru drulluslörk víða á Holtavörðuheiði. Það var bara gert við það sem fyrst. Venjan var að moka það sem gubbaðist upp í miðjunni, sem fyrst og setja hreint efni í þessar viðgerðir.

Svona var gert við vegina og allt gekk í rétta átt. Svo var maður kominn á malbikaðan veg frá Reykjavík norður, sömu leið og leigbílstjórinn 79 af stöðinni ók og sagði þegar bensín titturinn í Fornahvammi spurði ertu ekki orðinn þreyttur? Enginn er þreyttur á leið heim, en svo fór hann útaf og valt og lét lífið. Var það við einbreiða brú? Nú er búið að reikna það út að stytting norðurleiðarinnar um Reyki og Ása sé hagkvæm og komin inn í stjórnmálaumræðuna. Hvernig er hún hagkvæm er það bensínkostnaður fyrir prívatmenn og fyrirtæki? Er sá reikningur/hagræðing nokkuð birtur almenningi? Á þeim vegar spotta þarf að brúa þrjár ár, Giljá, Fremri-Laxá og Blöndu. Ekki hefur verið sett fram það sjónarmið að böðlast um góð landbúnaðarlönd og því þurfum við að gefa þeim þætti gaum.

Það væru nú smart að nota svona fé í að brúa einbreiðar brýr á norðurleiðinni, það væri þá frá og afganginn af styttingarféinu í vegabætur. Svona þarf helst að hugsa og finna einhverja tekjupósta á þungaflutningana, allavega reyna að grafast fyrir um hvað græddist á því að leggja Skipaútgerð ríkisins niður.

Það er hörmung að hafa ekki strandsiglingar fyrir siglingaþjóð eins og við viljum gjarnan vera. Það var dásamlegt að ferðast með skipum Skipaútgerðarinnar á ströndinni og mundi styrkja ferðaþjónustuna.

 

Hafnar því að vegirnir séu ónýtir