Engin nýmæli

Þetta virðist mjög hefðbundin dagskrá stjórnmálaflokks. Engar uppákomur eins og hjá Jóni borgarstjóra þegar hann tilkynnti upp á þaki blokkar í Breiðholti um samkomulag Bestaflokksins og Samfylkingarinnar.

Ég skildi það fyrst um daginn þegar ég keyrði upp Breiðholtsbrautina af hverju Jón borgarstjóri hefði valið Æsufellsblokkina til að klifra upp á. Hún er svo gott vígi, hálfgerður kastali, ef til ófriðar drægi.

Jón borgarstjóri Bestaflokksins virðist ætla að læra á starfið eins og til dæmis að fá þennan fína lax í Elliðaánum. Ég var búin að búast við einhverju sjói en svo leit hann bara út eins og saklaus fermingardrengur með laxinn.

En aftur að dagskrá Sjálfstæðisflokksins. Það sem vekur áhuga er þessi viðbragðshópur og hvernig hann starfar. Og hvort þetta verði kvartmíluspyrna?

En náttúrlega er þetta heldur dauflegt ef engar kosningar verða eða bardagar.

Falleg myndin sem fundarboðið er ritað á.

Dagskráin liggur fyrir

Mikið fyri lítið

Eitt sinn auglýsti Samvinnufyrirtæki ,, Mikið fyrir lítið" Þetta var verslunin Mikligarður sem var sett á stofn og átti að verða stórmarkaður.

Þegar einn bóndi í minni heimabyggð, heyrði þetta þó hló hann ógurlega að þessu. Hann sagði að ef einhver fengi mikið fyrir lítið að þá hlyti einhver að láta mikið af hendi en fá lítið í staðinn og það væri tæplega sanngjarnt.

Lánasamningar þeir sem Hæstiréttur hefur nú fjallað um og dæmt gengisvísitöluna ólöglega er samningur milli tveggja aðila.

Þetta eru ekki nauðungarsamningar. Aðiljar eru sammála við undirskrift um þau sjónarmið að samningurinn sé bundin við verðhækkanir á gjaldeyrir og höfuðstóllin taki þar af leiðandi breytingum. Sérstaklega er getið um það í samningnum að lántakandinn geri sér þetta ljóst.

Með öðrum orðum, lánveitandinn geti í lok lánstímans fengið sambærileg verðmæti fyrir höfuðstólinn og í upphafi lánstímans. Þetta er kjarni málsins.

Nú dæmir Hæstiréttur gengisákvæðið ólögmætt enda ekki spurður að neinu öðru. Heldur fólk þá bara að við taki, ,, Mikið fyrir lítið".

Málið er ekki svona einfalt: Lánastofnanir hafa umbjóðendur á bak við sig sem þeir verða að gæta hagsmuna fyrir.

Hugsunin í samningnum var sú að sömu verðmæti séu greidd til baka, annað er óheiðarlegt og er í stíl við útrásarsjónarmið.

En vafalaust hafa þessi gengissjónarmið farið útúr kortinu og bílasamningarnir verið að skila lánastofnunum ef til vill of miklu.

Ég tók t.d eftir því að í Hæstaréttardómi var kostnaður við að verðmeta bíl 280 þús. Það er mikið fé fyrir að meta bíl. Svo voru þarna kostnaður upp á 108 þús. vegna dekkja, en þó var búið að meta bílinn niður og þá væntanlega með dekkjum. Þarna átti sem sagt að tvíborga.

Hættulegt aðgerðaleysi

15 punda hrygna

Þórólfur og Birgir, mínir menn, eru líka að gera það gott þarna  fyrir norðan.

Kl:07:15 í morgun veiddi Þórólfur 15 punda hrygnu 90 cm í Mýrarkvísl sem er í Reykjahverfi en rennur í Laxá í Aðaldal. Laxinn veiddist á þýzka snældu og var sleppt.

Viðureignin stóð í 3 korter. Og nú í þessum skrifuðu orðum var hann að fá 6 punda lax , hæng.

Ja hérna, það er allt að gerast þarna og þetta lofar góðu.

Þetta verður þó aldrei eins og í Laxá á Ásum þar sem hestar bænda hafa fælst við að vaða yfir ána, svo mikill lax getur verið í ánni.

Óskabyrjun í Laxá í Aðaldal

Forsendubrestur

Það er spurningin hvort lánveitandinn telji ekki forsendubrest komin upp, varðandi þessa fjármálagjörninga og hafi heimild til að rifta honum.

Varla hafa þeir ætlað að lána bílalán nema fá sambærileg verðmæti til baka. Eða hvað kosta nýir bílar núna? Svo er þetta spurning um fyrningartíma og lög um samninga.

Varla verða þeir ánægðir sem búa þurfa við verðtryggð lánakjör og þar er komið upp ákveðið misræmi milli fólks.

Samningar skuli standa

Náttúran

Eitt sinn var ég á ferðalagi um Suðurland með fjölskyldu minni og var ákveðið að fara  í Rauðahúsið á Eyrabakka og drekka kaffi  þar.

Þetta var að áliðnum sumri og nærri aldimmt á kvöldunum þeim. Þegar við erum sest og búin að panta rennur Land Rover bifreið í hlað og út úr henni stígur Ólafur Ragnar forseti. Við hugsuðum með okkur hvað hann væri að gera þarna. Svo kemur kona út úr bílnum, snyrtileg og þau koma inn og er vísað til borðs þar inn af í salnum.

Það er svolítið hik á forsetanum en svo stígur hann upp og gengur til okkar, en við voru áður fyrri saman félagar í Alþýðubandalaginu. Konan situr kjurr með peysu yfir herðum, frekar látlaus.

Ólafur heilsar öllum með handabandi og það er rabbaðu um veðrið og erindi okkar. Síðan kemur hik á Ólaf og hann lítur í átt til konunnar og segir; ,,Já þetta er vinkona mín ég er að sýna henni náttúruna".

Þegar ég sá þessa góðu mynd af Ólafi og Dorrit þá hugsaði ég með mér; ,, Já hún virðist blómgast ástin og náttúran hjá þeim".

Ólafur og Dorrit í brúðkaup krónprinsessu

Fjalldrottningin

Tókuð þið eftir því hvernig Fjalldrottningin gekk út úr Alþingishúsinu. Hún hvorki strunsaði eða gekk hratt að styttu Jóns forseta.

Gekk þannig að hún kom tæpast við jörðina, með mjúkum skrefum, staldraði aðeins við án þess að stoppa og virti viðkomandi fyrir sér. Leit aðeins á þennan, svolítið þóttaleg, en þó ekki ókurteis, eins og hún væri að athuga klæðnað viðkomandi eða innri mann.

Leit á forsetan, þennan úr Dýrafirði, en hinn er úr Arnarfirði, án þess að heilsa að því að hún ræður því hverjum hún heilsar og hverjum ekki. Gekk svo svolítið snökt upp að pallinum og mælti til fólksins kvæði.

Gekk svo til baka með sama fasi, leit á fólk með velþóknun, af því að þetta er hennar fólk og hún er hluti af því og á nóg af verðmætum.

En hún gefur frelsið aldrei upp, alveg sama hvað miklir fjármagnsflutningar eiga sér stað. Og ef hún væri spurð um Evrópusambandið þá vissu allir hverju hún myndi svara.

Og Össur mundi ganga hnípinn í burtu og gott ef ekki hún mundi láta húskarla sína taka hann í bóndabeygju fyrir svona talsmáta á 17. júní.

„Heilladagur fyrir Ísland“

Kaupin gangi til baka

Fyrst lánveitingin er ólögleg með gengistryggingu virðast bílakaupin og viðskiptin líka vera ólögleg. Þannig að eðlilegt er að kaupin gangi til baka ef það er vilji samningsaðila.

Eðlilegt er að bílakaupendur fá uppgjör vilji þeir það og skili nýjum og ónotuðum bílum inn til lánveitanda eða reyni að koma sér saman um sanngjarna niðurstöðu þar sem ekki hallar á hvorn annan. En þetta hlýtur að vera samningsatriði varðandi viðskipti.

Ég sé ekki að Alþingi eða almenningur sem hafa ekkert verið viðriðnir þessi viðskipti hafi neitt með þessi mál að gera. Nema þá opinberar stofnanir sem eiga að sinna eftirlitsþættinum.

Hitt er svo annað mál hvort settur ríkisaksóknari hafi ekki verið fullfljótur á sér að sleppa ráðamönnum sem áttu að sjá um þessi mál af hinu opinbera frá frekari rannsókn. Hann hafði að vísu fyrirvara sem hljóðaði ,, að svo stöddu". Og er þar sennileg átt við að ef eitthvað nýtt gerist í málum.

Hann hefði átt að setja þá á biðlista og láta þá fá málsnúmer. Það má í raun segja að þeir séu á biðlista þar sem fyrirvarinn ,, að svo stöddu gildir" þangað til öll mál sem tengjast hruninu eru til lykta leidd.

Það er náttúrlega deginum ljósara að opinberar stofnanir sem eiga að sjá um þessi mál hafa klikkað. Að láta ólögmæta fjármálagerninga hrannast upp. Það er afar tæp lögfræði. Og engin hóstaði.

Það er öldungis óviðunandi og ófært að eftirlitsstofnanir hafi bara átt að vera til skrauts og einhverskonar dvalarheimili heldrimanna.

Ég held að almenningur sem ekki hefur staðið í lántökum af þessu tæi, sé nú heldur farinn að þreytast á öllum þessum mistökum sem átt hafa sér stað og hafi ekki áhuga á að taka að sér byrðar vegna þessarar vitleysu.

Sleppa ekki frá skuldunum

Kóngsafbrigði meistarans

Þennan dóm Hæstaréttar mætti kalla Kóngsafbrigði  meistarans, svo magnaður er hann.

Eftirfarandi færslu setti ég inn þegar Mbl.is birti frétt um héraðsdóm í málinu.

http://thorsteinnhgunnarsson.blog.is/blog/thorsteinnhgunnarsson/entry/1062208 

Fallist á uppgröft Fischers

Lokabréf umboðsmanns Alþingis

Hér með birti ég bréf frá umboðsmanni Alþingis sem er svar hans við bréfi lögmanns míns  til embættisins frá 11. jan. 2010 varðandi meinbugi á kosningarlögum.  Bréf lögmanns míns má lesa í fullri lengd sem viðhengi við færsluna. Í því má lesa hvers eðlis málið er en í hnotskurn er það um misvægi atkvæða eftir kjördæmum sem er mjög áberandi að verða í íslensku samfélagi. Svar umboðsmanns er hér birt í heild,en líka sem viðhengi. 

Þetta er allt saman mjög fróðleg lögfræði og varðar kosningahagsmuni Íslendinga til Alþingis.

 

Mál nr. 5903/2010.
Reykjavík, 9. mars 2010.
Hr. Þórólfur Heiðar Þorsteinsson
Lómasölum 12
201 Kópavogur.
I.
Ég vísa til erindis yðar, dags. 11. janúar sl., þar sem þér vekið athygli mína fyrir hönd Þorsteins H. Gunnarssonar og Ingi-bjargar Hauksdóttur á ákvæðum 1. mgr. 9. gr. laga nr. 24/2000, um kosningar til Alþingis, og 3. og 5. mgr. 31. og 65. gr. stjórnarskrár lýðveldisins Íslands nr. 33/1944. Í erindi yðar er þess óskað að umboðsmaður Alþingis taki afstöðu til þess hvort 1. mgr. 9. gr. laga nr. 24/2000 feli í sér meinbugi á lögum, sbr. 11. gr. laga nr. 85/1997, um umboðsmann Alþingis. Þá er þess jafnframt óskað að umboðsmaður fjalli um það hvort það séu meinbugir á lögum að ekki sé skýrt kveðið á um það í lögum nr. 24/2000 hver skuli svara kæru á grundvelli 118. og 120. gr. laganna með formlegum hætti og ekki sé skýrt í lögunum hvort heimilt sé að bera slíkar kærur undir dómstóla eða kveðið á um kæruleið til umboðsmanns Alþingis.
Af kvörtun yðar til mín má ráða að Þorsteinn og Ingibjörg hafi beint kæru til dómsmálaráðherra, dags. 1. maí 2009, á grundvelli 118. og 120. gr. laga nr. 24/2000, um kosningar til Alþingis. Í kærunni var farið fram á að Alþingi úrskurðaði að nánar tilgreindir „fram-boðslistar“ hefðu verið ólöglega kosnir þar sem vægi atkvæða væri mismunandi á milli kjördæma en slíkt bryti í bága við jafnræðisreglu. Með bréfi 10. ágúst sl. hafi Ingibjörg spurst fyrir um meðferð og lyktir kæru með bréfi til dómsmálaráðherra. Með bréfi dóms- og kirkjumálaráðuneytisins, nú dómsmála- og mannréttindaráðuneytisins, til Ingibjargar, dags. 18. ágúst sl., var henni tilkynnt að ráðu-neytið hefði áframsent kæruna til umboðsmanna framboðslista og Alþingis, 6. og 12. maí s.á. Hlutverk ráðuneytisins í kæruferlinu sé einungis að framsenda kæruna. Ekki hafi fengist svar frá Alþingi
2
hvernig kæran hafi verið afgreidd þar. Á vef Alþingis sé að finna álit og tillögur kjörbréfanefndar Alþingis frá 15. maí sl. og þar sé fjallað um kæruna. Var álit kjörbréfanefndar sent með bréfinu og útprentun af þingsetningarfundi 15. maí s.á. þar sem kjörbréf þing-manna, aðalmanna og varamanna voru samþykkt. Með bréfi til forseta Alþingis, dags. 11. janúar 2010, gera Þorsteinn og Ingibjörg athuga-semd við það að Alþingi hafi ekki svarað erindi þeirra með formlegum hætti og þess óskað að kærunni verði svarað formlega.
Í áliti og tillögu kjörbréfanefndar 15. maí sl. segir meðal annars svo:
„Loks barst nefndinni kæra með bréfi til dómsmálaráðu-neytis, dags. 1. maí 2009, sbr. 118. gr. og 120. gr. laga um kosningar til Alþingis. Í henni er þess krafist að Alþingi úrskurði framboðslista allra framboða sem fengu þingmenn kjörna í nýafstöðnum kosningum í öllum kjördæmum ólöglega kosna og að Alþingi ógildi kosningu allra þeirra einstaklinga sem taka sæti á Alþingi í samræmi við úrslit kosninganna. Kæran er reist á ákvæði 65. gr. stjórnarskrárinnar sem mælir fyrir um að allir skuli vera jafnir fyrir lögum og byggist á því að misvægi atkvæða milli kjördæma standist ekki það ákvæði. Nefndin bendir á að í 5. mgr. 31. gr. stjórnarskrárinnar segir að kjósendur á kjörskrá að baki hverju þingsæti, að meðtöldum jöfnunarsætum, eru eftir alþingiskosningar helmingi færri í einu kjördæmi en einhverju öðru kjördæmi skuli landskjörstjórn breyta fjölda þingsæta í kjördæmum í því skyni að draga úr þeim mun. Nefndin lítur svo á að þarna hafi stjórnarskrárgjafinn fallist á það misvægi atkvæða milli kjördæma sem fer ekki fram úr þeim mörkum sem kveðið er á um í málsgreininni. Þá er hér um að ræða sér-ákvæði gagnvart hinni almennu jafnræðisreglu 65. gr. stjórnar-skrárinnar sem gengur henni framar. Af þessum sökum telur nefndin ekki ástæðu til að draga lögmæti kosninganna í efa og álítur kröfu um ógildingu þeirra ekki eiga við rök að styðjast. Nefndarmenn voru einhuga um mikilvægi þess að jafna atkvæðis-rétt.
Margrét Tryggvadóttir, þingmaður Borgarahreyfingarinnar, gerir þann fyrirvara við meðferð nefndarinnar á kærunni að hún sé í meginatriðum sammála kærunni og telji misvægi atkvæða brjóta á mannréttindum sínum sem kjósanda í Suðvesturkjördæmi.
Að virtu öllu framangreindu leggur nefndin til í samræmi við 46. gr. stjórnarskrárinnar og 2. mgr. 1. gr., sbr. 5. gr. laga um þingsköp Alþingis að kosningarnar teljist gildar og að kjörbréf eftirfarandi aðalmanna og varamenn verði [samþykkt].“
II.
1.
Í 31. gr. stjórnarskrárinnar er m.a. fjallað um fjölda þjóð-kjörinna þingmanna, fjölda kjördæma og kjördæma- og jöfnunarsæti. Ákvæðið er svohljóðandi í heild sinni:
„Á Alþingi eiga sæti 63 þjóðkjörnir þingmenn, kosnir leynilegri hlutbundinni kosningu til fjögurra ára.
Kjördæmi skulu vera fæst sex en flest sjö. Mörk þeirra skulu ákveðin í lögum, en þó er heimilt að fela landskjörstjórn að ákveða kjördæmamörk í Reykjavík og nágrenni.
Í hverju kjördæmi skulu vera minnst sex kjördæmissæti sem úthluta skal á grundvelli kosningaúrslita í kjördæminu. Fjöldi þingsæta í hverju kjördæmi skal að öðru leyti ákveðinn í lögum, sbr. þó 5. mgr.
Öðrum þingsætum en kjördæmissætum skal ráðstafa í kjördæmi og úthluta þeim til jöfnunar milli stjórnmálasamtaka þannig að
3
hver samtök fái þingmannatölu í sem fyllstu samræmi við heildar-atkvæðatölu sína. Þau stjórnmálasamtök koma þó ein til álita við úthlutun jöfnunarsæta sem hlotið hafa minnst fimm af hundraði af gildum atkvæðum á landinu öllu.
Ef kjósendur á kjörskrá að baki hverju þingsæti, að meðtöldum jöfnunarsætum, eru eftir alþingiskosningar helmingi færri í einu kjördæmi en einhverju öðru kjördæmi skal landskjör-stjórn breyta fjölda þingsæta í kjördæmum í því skyni að draga úr þeim mun. Setja skal nánari fyrirmæli um þetta í lög.
Breytingar á kjördæmamörkum og tilhögun á úthlutun þingsæta, sem fyrir er mælt í lögum, verða aðeins gerðar með samþykki 2/3 atkvæða á Alþingi.“
Í 46. gr. stjórnarskrár lýðveldisins Íslands nr. 33/1944 segir að Alþingi skeri sjálft úr, hvort þingmenn þess séu löglega kosnir, svo og úr því, hvort þingmaður hafi misst kjörgengi. Þá segir í 1. mgr. 65. gr. stjórnarskrárinnar að allir skulu vera jafnir fyrir lögum og njóta mannréttinda án tillits til kynferðis, trúarbragða, skoðana, þjóðernisuppruna, kynþáttar, litarháttar, efnahags, ætternis og stöðu að öðru leyti.
Í 3. gr. 1. viðauka við Mannréttindasáttmála Evrópu, sem hefur lagagildi hér á landi, sbr. 1. gr. laga nr. 62/1994, segir að samningsaðilar skuldbindi sig til þess að halda frjálsar kosningar með hæfilegu millibili, og sé atkvæðagreiðsla leynileg og fari fram við aðstæður er tryggi það að í ljós komi álit almennings með frjálsum hætti í kjöri til löggjafarþings.
Í II. kafla laga nr. 24/2000, um kosningar til Alþingis, er fjallað um kjördæmi. Í 7. gr. laganna er kveðið á um ákvörðun marka kjördæma í Reykjavík og í 8. gr. er kveðið á um það hvernig þingsæti skiptast á milli kjördæma. Í 1. mgr. 9. gr. kemur fram að eftir hverjar alþingiskosningar skuli landskjörstjórn reikna út hvort kjósendur á kjörskrá að baki hverju þingsæti, að meðtöldum jöfnunar-sætum, samkvæmt 2. mgr. 8. gr., séu helmingi færri í einu kjördæmi en kjósendur að baki hverju þingsæti í einhverju öðru kjördæmi, miðað við kjörskrá í nýafstöðnum kosningum, sbr. 5. mgr. 31. gr. stjórnar-skrárinnar. Ef svo sé skuli landskjörstjórn breyta fjölda kjördæmis-sæta í kjördæmum þannig að dregið verði úr þessum mun. Sú breyting megi þó aldrei vera meiri en þörf krefur hverju sinni til þess að fullnægja fyrirmælum þessa stjórnarskrárákvæðis.
Í 118. gr. laga nr. 24/2000 segir að nú kærir einhver kjósandi að þingmann er kosningu hlaut skorti einhver kjörgengisskilyrði eða að framboðslisti hafi verið ólöglega framboðinn eða kosinn svo að ógilda beri kosninguna, og skal hann þá innan fjögurra vikna frá því að kosningaúrslit voru auglýst, en þó áður en næsta Alþingi kemur saman, senda dómsmálaráðuneytinu kæru í tveimur samritum. Dómsmála-ráðuneytið sendir þegar í stað umboðsmönnum framboðslistans annað samritið en hitt skal lagt fyrir Alþingi þegar í þingbyrjun. Í 1. mgr. 120. gr. kemur síðan fram að ef Alþingi berist kæra um að nýkosinn þingmann skorti skilyrði fyrir kjörgengi eða sé á annan hátt ólöglega framboðinn eða kosinn rannsaki það kæruna og felli úrskurð
4
um hana jafnframt því sem það rannsaki kjörbréf hvers nýkosins þingmanns ásamt gögnum þeim er Alþingi berast frá landskjörstjórn og yfirkjörstjórn viðvíkjandi kosningu hans, og úrskurðar um gildi kosningarinnar á þann hátt sem nánar er mælt fyrir um í þingsköpum. Í 2. mgr. 120. gr. kemur síðan fram að ef þingmaður er ekki kjörgengur úrskurði Alþingi kosningu hans ógilda. Í 2. mgr. 1. gr. laga nr. 55/1991, um þingsköp Alþingis, er síðan talað um kosningu níu manna til að prófa kjörbréf og kosningu nýkjörinna þingmanna og vara-þingmanna. Nefndin geri tillögu til þingsins um hvort kosning og kjörgengi þingmanna skuli gild. Tillögurnar megi bera upp munnlega, án nokkurs fyrirvara, og greiða megi atkvæði um þær í einu lagi.
2.
Erindi yðar lýtur að því að þér óskið að umboðsmaður taki afstöðu til þess hvort 1. mgr. 9. gr. laga nr. 24/2000, um kosningar til Alþingis, feli í sér meinbugi á lögum, og hvort það séu meinbugir á lögum að ekki sé kveðið skýrt á um hver skuli svara kæru til Alþingis á grundvelli 118. og 120. gr. laga nr. 24/2000 og hvort hægt sé að bera niðurstöðu Alþingis undir dómstóla eða kveðið á um kæru-leið til umboðsmanns Alþingis.
Samkvæmt 2. gr. laga nr. 85/1997, um umboðsmann Alþingis, er hlutverk umboðsmanns að hafa í umboði Alþingis eftirlit með stjórn-sýslu ríkis og sveitarfélaga á þann hátt sem nánar greinir í lögunum og tryggja rétt borgaranna gagnvart stjórnvöldum landsins. Skal hann gæta þess að jafnræði sé í heiðri haft í stjórnsýslunni og að hún fari að öðru leyti fram í samræmi við lög og vandaða stjórnsýslu-hætti.
Framangreind atriði kvörtunar yðar lúta að löggjöf sem Alþingi hefur sett. Í 3. gr. laga nr. 85/1997 er nánar kveðið á um starfssvið umboðsmanns Alþingis. Þar segir í a-lið 3. mgr. að starfssvið umboðsmanns taki ekki til starfa Alþingis og stofnana þess. Af þessu leiðir að umboðsmaður fjallar almennt ekki um það hvernig til hefur tekist með löggjöf sem Alþingi hefur samþykkt. Umboðsmanni er hins vegar heimilt að taka til athugunar hvort meinbugir séu á gildandi lögum, sbr. 11. gr. laga nr. 85/1997. Ekki er þó gert ráð fyrir því að hægt sé að bera fram kvörtun beinlínis af því tilefni heldur getur umboðsmaður að eigin frumkvæði ákveðið að nota þá heimild sem honum er þar veitt, eftir atvikum eftir að athygli hans hefur verið vakin á slíkum meinbugum, sbr. 5. gr. laga nr. 85/1997. Umboðsmaður Alþingis hefur í störfum sínum þó talið rétt, þegar ábendingar hafa borist um hugsanlega „meinbugi á lögum“, að kynna sér efni þeirra. Hefur það verið gert í því skyni að meta hvort það efni sem framkomin ábending hljóðar um gefi tilefni til þess fyrir umboðsmann að taka hana til athugunar að eigin frumkvæði, sbr. 5. gr. laga nr. 85/1997. Umboðs-maður hefur litið svo á að í þeim tilvikum þegar álitaefnið beinist að ósamræmi á milli almennra laga, samþykktum á Alþingi með stjórn-
5
skipulega réttum hætti, og stjórnarskrár og/eða þjóðréttarlegra skuldbindinga sem íslenska ríkið hefur undirgengist, geti helst komið til þess að umboðsmaður nýti þá heimild sem fram kemur í 11. gr. laga nr. 85/1997 þegar leiða má slíka niðurstöðu af dómum Hæstaréttar eða eftir atvikum alþjóðlegra úrskurðaraðila.
Að virtum þeim sjónarmiðum sem að framan eru rakin um starfssvið umboðsmanns Alþingis er það afstaða mín, eins og fyrr segir, að ekki sé tilefni til þess að ég nýti þá heimild sem mælt er fyrir um í 5. gr. laga nr. 85/1997, sbr. 11. gr. sömu laga, vegna þeirra atriða sem fram koma í kvörtun yðar fyrir hönd Þorsteins og Ingibjargar. Ég tek í því sambandi aðeins fram að eins og að framan er rakið er í 31. gr. stjórnarskrárinnar gert ráð fyrir því að landinu sé skipt í kjördæmi, fæst sex en flest sjö, sbr. 2. mgr. 31. gr. Fyrir liggur að í stjórnarskránni sjálfri er lagður grunnur að ákveðnu kosningakerfi þar sem sú staða kann að koma upp að vægi atkvæða að baki hverjum þingmanni kunni að vera mismunandi á milli kjördæma. Í 5. mgr. 31. gr. er síðan að finna ákvæði sem er stefnt gegn því að kjósendur á kjörskrá að baki hverju þingsæti verði eftir alþingiskosningar helmingi færri í einu kjördæmi en einhverju öðru kjördæmi en þá skuli landskjörstjórn breyta fjölda þingsæta í því skyni að draga úr þeim mun. Setja skuli nánari fyrirmæli um þetta í lög. Þá hefur 3. gr. 1. viðauka við Mannréttindasáttmála Evrópu ekki verið túlkuð svo að í henni felist áskilnaður að öll atkvæði vegi jafnt við úrslit kosninga, sjá í því sambandi Mathie-Mohin og Clerfayt gegn Belgíu frá 2. mars 1987 (A. 113), mgr. 54, og ákvörðun Mannréttindanefndarinnar í máli X gegn Íslandi frá 8. desember 1981 í máli nr. 8941/80.
Með vísan til alls framangreinds er umfjöllun minni um erindi yðar lokið, sbr. 1. mgr. 10. gr. laga nr. 85/1997, um umboðsmann Alþingis.
Virðingarfyllst,
Róbert R. Spanó

Verkleysi, svik og vantraust

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Bréf til umboðsmanns Alþingis
• Lokabréf umboðsmanns Alþingis

Baldursbrá

Laugarnesið  er sá staður sem ég man fyrst eftir mér. Þar hafði Bandaríkjaher sett niður offiserabragga sem fólk notaði svo síðar. Við lékum okkur þarna í þessari unaðsnáttúru sem Laugarnesið er. Mikill gróður og ég man eftir því hve Baldursbráin var öflug og útbreidd.

Í Laugarnesi bjó Sigurður Ólafsson hestamaður og söngvari og var hann síðasti ábúandinn á jörðinni. Hann ræktaði grá hross og var Gletta frægust, marfaldur sigurvegari í skeiði.

Mér er það minnistætt þegar Birgir bróðir minn bjargaði heimasætunni í Laugarnesi Þuríði Svölu frá drukknun við bryggjuna á Kirkjusandi 1952. Það var snöfurlega gert af 14 ára gutta enda mikil verðmæti í húfi eins og komið hefur á daginn.

Sigurjón Ólafsson myndhöggvari átti heima þar líka og var maður oft að paufast í kringum hann.

Þá var Dala-Brandur með aðstöðu fyrir rútur sínar þarna og fannst mér hann alltaf dularfullur.

Eftir því sem mér skilst er Laugarnesfjaran friðuð og er bannað að hreyfa þar við steinum og efnistaka óheimil. Ég held að það sé svolítið sérstakt að það skuli vera til landnámsjörð nokkuð óröskuð til inn í miðju borgarlandi. Það gefur möguleika á að efla menningartengda ferðaþjónustu á svæðinu og mættu borgaryfirvöld gera meira til þess að gera þetta svæði meira aðlaðandi fyrir almenning.

Þar er mjög góð lending, svokölluð Laugarnesvör. Hana mætti gera aðgengilegri fyrir almenning og er gráupplagt að geta sett þar fram sjókajaka fyrir þá sem hafa áhuga á slíku.

Margir skoðuðu villt blóm í Laugarnestanga