Farmanns vísa silgt á Pólland, Stettín

 Bróðir minn kenndi mér þessa vísu og er ágætt að hafa hana yfir, þegar stjórnmálaflokkur ætlar að fara að taka upp gamallt mál, sem flokknum kemur ekkert við.

Þegar ungur ég var og ég áfengi drakk,

Voru ánægjustundir míns lífs.

Hverja einustu stúlku ég hengdi á minn klakk.

Átti hvorki til skeiðar né hnífs

Ef að ungmey þú sérð út á götu á ferð

og þá kallaði til hennar skjótt.

Ég finn köllun hjá mér gagnvar: Hér verður að dok við og hafa þetta svona,

sjúddiraddi rei og suddiraddi ra.

Lag: Ég vitja þín æska um veglausamn mar.

Höfundur ókunnur.

Breytt.

Fyrirsögn færslu höfundar. Farmenn skilja  það.

Það er merkilegt að venjulegum manni skolar svona allt í einu á fjörur Alþingis. Ef Flokkur Fólksins ætlar að hreyfa við Tómasi er flokkurinn kominn á fallbraut. Það er mín skoðun og mat.

Ég minnist atriðis úr Skaupinu einhvern tíman í gamladaga sem Laddi lék.

Það var svona: Maður nokkur fór til Tenerife og varð strax fullur í fríhöfninni og var til vandræða í flugvélinni. Á Tenerife hélt hann áfram að drekka og braut allt og bramlaði og varð til vandræða eins og oft kom fyrir landan á fyrstu ferðum í orlof.

Atriðinu lauk með senu þar sem vinurinn rak á vindsæng á fjörur í Meðallandi. Þá hafði hann farið á vindsæng yfir Atlandshafið. Menn brjáluðust úr hlátri.

Ég er ekki að segja að Tómas sé svona heldur að reyna að hafa gaman á þessum alvöru tímum í lífi þjóðarinnar, þar sem heilu peningshúsin er seld með áhöfn og alles svon rétt fyrir sauðburð, tæplega kominn gróður fyrir einlembu.

Funda um stöðu Tómasar

Sumir líkjast öðrum en allir líkjast sjálfum sér

Borgararnir verða að þola yfirvöldum að sinna sínu lögboðna hlutverki, þar með talin lögreglu og sérsveit svo framarlega sem þeir starfi innan valdheimilda sinna. Sérsveitin er kölluð á vettvang til athuga hvort hugsanlegur nýstrokinn hættulegur fangi, sé í Strætó. Sérsveitin getur ekki gert það öðruvísi en ganga úr skugga hvort téður maður sé inn í strætó. Bílstjórinn vitnar um að sérsveitarmenn hafi gengið um vettvang með varúð og af drenglyndi og væntanlega beðið við komandi um skilríki til að sanna hver hann er. Þá kemur í ljós að hann er líkur sjálfum sér og er hann sjálfur en ekki einhver annar sem grunur hefð verið upp. Málið búið á viðkomandi vettvangi, en leitin heldur áfram. Það er ekkert tilefni til að vera með einhver læti út af þessu. Þakka frekar fyrir að við höfum skjól af sérsveitinni, en þurfum ekki að sofa með rifilinn  við rúmstokkinn. En tíðarandin bíður upp á læti og hamagang og allt er tortryggt sem gert er. Grettir Ásmundsson frægasti sakamaður á Íslandi frá Bjargi í Miðfirði, þurfti að leynast og reið um sveitir með stakk einn yfir sér og gat þannig komist leiðar sinnar, án tafa. En nú getur dæmið snúist við og aðstæðnana vegna er leitða í Strætó, vegna þessa að farþegi var líkur fanga sem gekk laus. Ég geri engar athugasemdir við þessa aðgerð. En þar sem við búum í yndislegu landi með lýðræði og frelsi, hefur Logi Petro Stefánsson fullan rétt á að gera athugasemd án þess að vera skotinn eða tekinn fastur. Svona virkar þetta á Íslandi.

Segir aðgerðir sérsveitarinnar óásættanlegar

Ef til vill ekki svona einfalt?

Málið er ef til vill ekki svon einfalt, að setja Ísland í skotlínuna án umræðu og einhvers lágmarks útbúnað og raunhæfa möguleika okkar að komast af, ef eitthvað fer úrskeiðis. Svo væri lámarks kurteisi að reyna finna út hvar málið stendur hjá þjóðinni.

Ísland er sérstaklega góður staður fyrir Rússa að dúndra kjarnorkusperngju á. Landið er fjarri öðrum löndum og afmarkað Slík mundi valda alþjóðlegum terror. Svipað og Pútín upplýsti að umsjónarmenn og sú herdeild sem sinnir kjarnorku búnaði væru mannaðar. Það var undirstaðan á því að hægt var að halda áfram stríðsrekstri.

Allt svona þarf að ræða, Það er ekki víst að orðspor Einars Olgeirssonar  dugi  í þessu tilviki. Fyrst þyrfti að reisa honum styttu í Sovét og líka SÍS fyrir öll gefjunarteppin og prjónasokkana.

Flugskeyti eins og Úkraníu menn hafa á öxlunum til að granda eldflaugum og hverskonar loftförum. Við gætum þurft að fá svoleiðis við hvern vita umhverfis landið.

Þá þarf nú einhver alþjóða umræða að fara fram um þessi mál.

Ég vil benda á hversu mikil snilld var beitt til að fá landið hernumið á sínum tíma. Hermann Jónasson þóttist vera sofandi morgunin sem hernámsliðið steig á land og þóttist ekkert vita.

Málið undirbúið mjög viturlega. Hver maður á réttum stað og í réttu hlutverki. Nú er ég ekki að hvetja til þessa að hunsa Úkraníumenn. Heldur að vera skynsamir og raunsæir.

Það væri hægt að byrja að senda þeim gefjunarteppi og sokka og Rússum refaskinn, helst af Ströndum og útskýra galdratrúna.

Ísland styður inngöngu Finna í NATO

Byggingarkranar til trafala?

Það er nú betra að menn gleymi sér ekki við að drífa þessar byggingar áfram og hafi byggingakranana of há og gleymi öllu flugi. T.d ef hagkvæmt þykir að bæta einni hæð við fjölbýlishúsin.

Það virðist vera margur aulaskapurinn  oft á ferðinnit t.d. þegar innsiglingavitin í Reykjavíkurhöfn var blokkeraður af Sjómannaskóla og hús byggð og skyggðu á vitann. Nú er kominn nýr viti. En það þarf að borga hann, en það er nú að verða aukaariði.

Sjálfur er ég  farinn að horfa á Fóeltjarnirnar og fylgjast með vindi á Sand skeiði. Menn nefna misvindasamt á svæðinu, en það kemur svo mikil mold upp sem væri gott efni í manir til hlýfa vellinum við misvindi og gera háa garða sem tækju vindinn af. Flugvélarnar mund renna sér undir vindi og nema staðar í logni. Er hægt að hafa það betra.

 

Hvorki flugöryggi né rekstraröryggi stefnt í hættu

Blökkumaður fékk ekki bæjarleyfi á hernámsárunum.

Það er nokkuð grunnt á að Íslendingar hafi einhverskonar ímugust á öðrum litarhátti fólks en hvítum.

Þannig var á hernámsárunum að það kom til afgreiðslu í ríkisstjórn hvort blökkumaður fengi bæjarleyfi eða ekki. Það mátti sem sagt ekki sjást blökkumaður á götum Reykjavíkur, það var óhæfa samkvæmt tíðarandanum. Ríkisstjórnin sagði nei og þar við sat. Eins og blökkumenn eru fallegir. Þetta er eitthvað undirliggjandi í þjóðarsálinni, þessi afstaða. Ekki tel ég mig rasista eða vera litarfælinn á hörund fólks en þó hef ég staðið mig að því að gera upp á milli fólks með annan lit en hvítan.

Þannig háttaði til í starfi mínu um skeið að ég var með þjónustukönnunn hjá Strætó og gekk alltaf fram hjá lituðu fólki þegar ég valdi einstaklinga til að svara. Gekk út frá því að þau væru útlendingar. Þetta var náttúrlega svívirðilegt viðhorf, en algerlega óafvitandi. Svo var það eitt sinn að ég heyrði á tali tveggja einstaklinga að þeir töluðu þessa fínu íslensku. Þá hugsaði ég, skrattinn, hér er auðvitað fullt af ættleiddu fólki sem eru Íslendingar og ber því að taka þátt. Þá var þetta farið að snúa að þjóðerninu. En svo breyttist þetta hjá mér og lagfærði ég þetta atriði, en þetta viðhorf virtist vera í mér þó ég gæti ómögulega gert mér grein fyrir þessu hvaðan þetta kæmi. Var búinn að fara víða um heiminn. En þetta var einhver viðhorf sem ég druslaðist með, úr sveitinn að mér fannst, þó er það ekki einhlýtt. Gæti verið einhversstaðar úr bókum og þessi eilífa ættjarðarást sem var innprentuð með ljóðum og sönglist og Ísland er bara fyrir Bjart í Sumarhúsum.

Kannske hefur Sigurður Ingi trompast í þessu máli og furðað sig á, af hverju var framkvæmdastóri BÍ ekki hvítur Framsóknar einstaklingur sem skipaði þá stöðu en það hefur verið venjan. Það gæti hafað fipað hann.

Sigurður Ingi er búin að bera fram fallega og gilda afsökun fyrir þenna fljófærnislega aulahátt.

Ég held að svona viðhorfið til litarhátta hafi meira vægi í þessum rasistamálum en þjóðernið.

Þannig man ég eftir því að 2 Englendingar komu labbandi niður Blöndudal en höfðu skilið bíl sinn eftir við Seyðisá um 1956 og var tekið vel á móti þeim heima og var eitthvað babblað við þá í gegn um orðabók. Ekki kom neitt viðhorf heimilisfólksins fram sem hefð geta talist rasismi. Bretarnir fengu góðan beina og var hjálpað.

Þetta er náttúrlega rannsóknarviðfangsefni þar til bærra sérfræðinga að komast að þessu viðhorfi sem virðist liggja á nokkru dýpi í þjóðarsálinni.

En gott að konan lét ekki snúa sig niður í þessu máli.

Twitter logar vegna Búnaðarþingsmálsins