Sorgir mínar eru þungar sem blý

Þorgerður var á persónulegu nótunum í ræðunni og ræddi m.a málefni eiginmanns síns Kristjáns og veikindi dóttur sinnar segir í fréttinni.

Stjórnmálaleiðtogar eiga ekki að vera að bera persónuleg málefni inn á landsfundi flokka sinna. Þau afgreiðast inn á heimilum og í fjölskyldum eins og venja er meðal fólks. Hægt að tala við presta ef ástandið er mjög alvarlegt, ýmsar hjálparstofnanir og Rauðakrossinn.

Þessi eftirsókn eftir samúð er bæði hlægileg og ekki boðleg í stjórnmálalífi. Ég mun aftur á móti biðja algóðann Guð að hjálpa Þorgerði Katrínu í raunum hennar og get miðlað henni af persónulegri reynslu minni í öldudal lífsins ef um það kemur sérstök umsókn frá Sjálfstæðisflokknum ef ástandið er orði svona alvarlegt.

Varðandi uppnefninguna, Skattmann, þá verður það að koma fram á opinberum vettvangi hvort Sjálfstæðisflokkurinn vilji víkja sér undan því að greiddir séu skattar til ríkisins. Og svo sé ekki ástæðu til að blanda forsetaembættinu í þessa umræðu.

Skattmann er mættur aftur

Athugasemdir

[Finnur Bárðarson, 28.3.2009 kl. 16:14]

Góð færsla Þorsteinn. Hve mörg af okkur skildum ekki getað stigið í pontu til að fá samúð. En flest okkar berum harm í hljóði.

[Anna Einarsdóttir, 28.3.2009 kl. 23:54]

Svona fer þegar málefnin þrýtur.  Þá er farið í uppnefni og ómerkilegheit.  Sorglegt, satt er það.