Þorsteinn H. Gunnarsson

Dýr þurrabúðar og tómthúsmanna byggð? Allt sjálbært?

Merkilegt hverfi og fallegt að sjá á myndum en ótímabært að kveða á um það hvort byggingar og mannvirki svo sem hús, götur, skolplagnir og aðrar lagnir og tilheyrandi mannvirki og annað það sem fylgir nútímamanninum í þéttum hverfum, eins og vitaskuld öðrum hverfum þar sem svigrúm er meira rými er til að athafna sig með tækjum, verði til þess að mannvirki allskonar verði ef til vill dýrari en þörf er á. Svo er spurningin hvort þarna sé botnlaus moldarjarðvegur, þannig að það kalli á mikla efnisflutninga fram og til baka

Það er nóg landrými á Íslandi en ef til vill ekki alltaf á réttum stað. Dæmi er um það t.d., tómthús- og þurrabúðar byggð á nesi út af Hesti við Ísafjarðardjúp (Folafæti).Framangreindar byggðir eru gömul og aflögð. Hugmyndafræði þar sem fátækt bjargálna fólk til hugar og handa lifð af stopulli daglaunavinnu, höfðu smá landsafnot og til sjávarins en ekki byggingarbréf fyrir jörð en eigin húsbændur. Í greininni er mest talað um borgarlínu.

Sjálfbærni hversu víðtæk verður hún, kartöflu og gulrótarræktun,rabarbargarður,graslaukur, geitur til að fá mjólk og til að halda grasflötum á réttu vaxtarstigi? Sparar benzín á slátturtæki og veldur ekki loftlagsskaða. Verða heimagangar leyfðir og hænsnfuglar? Svona atriði koma fram hjá gömlum bónda ættaðum frá Fæti undir (Folafæti). Kiljan kallaði jörðina Fótar Fót þegar hann var að leita að hugsanlegu umhverfi sem Ólafur ljósvíkingur gæti hafa alist upp í.

Svo þegar einhver spurði um veg út á nes, þá kom svarið aldrei lagður vegur út á Folafót.

En nú er talað um þessar glimrandi samgöngu máta sem áhöld eru um hvort gangi eftir, svo það verður ekkert drasl og nóg vatn bæði heitt og kalt.Fótungar höfðu smá reka í eldinn, öflun neysluvatns gat valdið vandræðum. Þeir höfðu góð ísumið inn á Ísafirði. En Keldnabyggið er hún svo sjálbær að hægt sé að ná sér í soðið.Borgarlínan er oft nefnd í fréttinni og mikið talað um spennandi tíma. Kemur þá hrun? Spennandi tímar voru oft nefndir fyrir hrun og fólk beið spennt í hádeginu að heyra hvaða fyrir tæki erlendis og hér heima höfðu verið keypt, það voru þessir tímar. Karen Miller bissneskona og eigandi, að tískubúðum fór á hausin og missti allt, nema fegurðina og svo sá maður hana á vefmiðlunum nýverið jafn falleg og endranær og í svona spennandi og fallegum kjól og ekki þreytuleg.

Þessa spennandi andi var mikið í bönkum og væri hægt að kalla hann, Andan mikla eins og var hjá indjánum þegar maður var lítill. Þannig að menn víla ekki fyrir að hafa spennandi tíma og því bankarnir og fjármálahirslur tapa en skelurinn af óráðsíu lendir oftast á fólkinu.

Það er gleðilegt að sjá svona mikið af rishúsþökum og jafnvel besti kosturinn, þá hreinsa þökin alla úrkomu af og þau verjast ef til vill raka og myglu í húsunum.

Smáíbúðarhverfi er að minni hyggju vel lukkað hverfi. Þar byggðu menn sjálfir. Eldhúsinnréttingi ef til vill smíðaðar úr umbúðum utan af vöru og oft lengi hurðarlaust. Ágætar götur, Sogavegurinn rúmur. Þá er síðasta spurningin verður mokaður snjór eða verður borgarlínan látin duga?