Sturlungar frændur Óttars Guðmundssonar

Mörgum Sturlungum þótti sopinn góður. Sturla Þórðarson varð skipreika  í Færeyjum og komst hvorki lönd né strönd. Hann sló svo botnin í drykkjuna þegar hann fann  það að málið stefndi í óefni hann tók sig til og skrifaði heil óskop og það bjargaði honum. Svona geta menn gengið út úr hlutverki Alkoholistans.

Miklar getgátur hafa staðið yfir, hvers vegna svo fór sem fór í Örlygstaðabardaga. Niðurstaðan er öllum mönnum ráðgáta eins og bardaganum er lýst.  Skrifari las það eitt sinn fyrir margt löngu í lesbók Morgunblaðsins að Sturlungar hafi sennilega verið þunnir í bardaganum. Eru þau rök færð fyrir því að þeir hafi riðið um Skagafjörð deginu áður og heimtað mat og drykk af bændum og auðvitað létu bændur þá fá nóg að drekka. Það yrði þá auðveldara að slátra þeim. 

Nú er Hannes Hólsteinn kominn með tilgátu um að Snorri Sturluson hafi verið frjálshyggjumaður. Skrifari hefur ekki kafað nógu mikið ofan í það mál til að vita svo gjörla um það, trauðla lýgur Hannes þessu.

„Ég var kominn í ógöngur með mína drykkju“

Athugasemdir

[Magnús Sigurðsson, 22.4.2021 kl. 18:02]

Þú ættir að lesa originalinn af Sturlungu Þorsteinn, -og hana aftur ef þú ert farinn að ryðga í henni. því þá myndirðu komast að því að bæði Eina Kárason og Hannes Hólmsteinn eru skáld.