Kjósum varaforseta

Stjórnarskráin mælir ekki fyrir um það að við höfum varaforseta sem er mjög bagalegt og í raun einkennilegt. Í öllum félögum eru varamenn. Þess vegan getur það veri býsna klógt að breyta á þann veg að hægt sé að kjósa varaforseta núna og þá þarf ekki lengur að vera velta þessu framm og aftur hvort Ólafur ætli að fara eða vera.

 Hann getur þá bara farið þegar hann vill og varaforsetinn tekur þá bara við. Þess vegna á miðju kjörtímabili eins og íað var að síðast. Þetta er einfalt og öllum mönnum auðskilið og sennilega besta lausnin að kjósa varaforseta.

Þetta hefur verið mjög oft uppi hjá Framsóknarmönnum að þeir hafa ekki getað slitið sig frá umstangi og verkum og hafa setið lon og don á jörðum og í embættum. Þetta var þekkt til sveita hér á árum áður, menn gátu ekki hætt að búa t.d. Nágranni minn einn fór vestur í dali og lét slátra sér þar á flokksþingi. Það var karlmannlegt að lenda í bardaga á slóðum Sturlungu.

Veit um  dæmi, nefni engin nöfn, að bóndi sem var hættur að búa kom til Reykjavíkur og lenti í hringtorgi til vesturs og ók út úr því til austurs og var kominn fyrr en varir heim í sveitina að því hann gat ekki hætt. Hringtorg eru varasöm.

Annar sem var kominn á elliheimili á Blönduósi gekk alltaf  upp á hæðina fyrir ofan þorpið og horfði fram til Vatnsdals slík var þráin eftir sveitinni.

Þetta gæti gerst með Ólaf. Hann gæti skrafað eitthvað við þjóðina um jólinn um að hætta  svo væri hann allt í einu kominn í hringtorg, og hvað þá?

 

Tilkynnir um framboð í nýársávarpi

Athugasemdir

[Jón Valur Jensson, 12.10.2015 kl. 11:27]

Fráleit var tillaga "stjórnlagaráðs" (sem til var stofnað með ólögmætum hætti) í 82. grein þess um varaforseta. Hann er þar reyndar kallaður "staðgengill". Þar segir: "Geti forseti Íslands ekki gegnt störfum um sinn vegna heilsufars eða af öðrum ástæðum fer forseti Alþingis með forsetavald á neðan."

En með þessu er ríkjandi stjórnarmeirihluta gefið alræðisvald um löggjöfina, hvað sem stjórnarflokkunum sýnist tækifæri til að skella í gegnum þingið í skyndingu, meðan forsetinn er erlendis og engin hætta á, að hann vísi fráleitu lagafrumvarpi í þjóðaratkvæði. Miklu betra fyrirkomulag er, að forseti Hæstaréttar Íslands sé einn þriggja staðgengla forsetans -- hinir staðgenglarnir myndu naumast voga sér að gera ágreining við hann opinberan. Horfandi fram á þetta myndu stjórnarflokkarnir ekki leyfa sér jafn-ófyrirleitna löggjöf og ella. En með einn "varaforseta" geta þeir svínað á þjóðina!