Alþingi við Öxará

 

Þingvallasveit

 

Við skulum ganga í Þingvallasveit,

sólin hún vermir hvern stein og hvern reit,

Skóginn við skoðum og slóðirnar rekjum,

söguna ræðum og andann upp vekjum.

 

Leiðin hún liggur um kletta og klungur,

krókótta stíga er liggja yfir sprungur.

Spörð eftir rjúpu á leiðinni sjást,

söngglöðum fuglum og kjarri að dást.

 

„Gættu þín kona, hér er hætta og vá

hraunið er úfið og að sér skal gá.“

Aðvörun ástvinar, vel er það meint

þó óvarkár konan hlýði því seint.

 

Áfram við göngum og umhverfið lokkar,

útsýnið fagurt og stundin er okkar.

Friðsæld í lofti og fuglanna hljóma,

finnum hér hvarvetna sögunnar óma.

 

Á Skógarkotshlaði að okkur streyma,

frá steingráum hleðslum sem engu gleyma,

svipir og sögur um lífið hér forðum,

störfum og leik sem ei greint er með orðum.

 

Heimleiðis höldum við stígana hrjúfa,

hlustum á sönglist vorboðans ljúfa.

Tjald hefur risið á túninu græna.

Tákn fyrir komandi sumarið væna.

 

Inga Þórunn Halldórsdóttir í maí 2007

Samstaðan er mikil

Athugasemdir

[Óskar Guðmundsson, 6.4.2011 kl. 16:04]

Því sumarið situr þingið vort ei

Síðustu orð skulu ei vera "NEI"

Þá hrunkast á horreim eitt ráðherragrey

Sem ei gerir nokkuð gott nema GAY.