Hlynntur ábúðarskyldunni

Ég er frekar hlynntur ábúðaskyldunni en í henni felst að sá sem á bújörð ber skylda til að byggja hana ( leigja ), ef hann býr ekki sjálfur á henni.

Mér er alveg sama þó að jarðir falli í verði verði ábúðarskyldan lögfest.

Það er ekkert nema gott eitt um það að segja að bújarðir séu ódýrar. Þá fer minni hlutur af afurðarverðinu til að borga vexti og afskriftir af jarðnæðinu, lánum og þess háttar. Með því móti geta landbúnaðarvörur verið ódýrari.

Frumbýlingar og ungt fólk getur þá auðveldleg eignast jarðnæði og hafið búskap.

Síðasti landbúnaðarráherra Framsóknarflokksins var óskaplega hrifin af því að bændur gætu fengið himinhátt verð fyrir jarðir sínar. Það væri svo gott fyrir þá í ellinni. Svona gátu Framsóknarmenn ruglast í rýminu þegar þeir sáu peninga, og óku út í skurð.

Afkomu eldri bændafólks á að tryggja með sómasamlegum lífeyrir en ekki að spenna verð bújarða í himinhæðir til ellilífeyris. Hátt jarðarverð gerir yngra fólkinu örðugt með að byrja búa.

Nauðsynlegt er tryggja að gott landbúnaðarland sé ekki handhófslega brytjað niður.

Það er vegna framtíðarinnar.

Það er þó að mínu mati gilt sjónarmið að landeigendur geti notið eigna sinnar með einhverskonar hjásetu á jörð sinni í skjóli ábúðarskyldunnar til frístunda og ánægjudvalar. Verið með spildu í holti eða hlíð til skógræktar.

En öll þessi sjónarmið þarf að samræma. Það er vandasamt svo allir verði glaðir.

Andvíg áformum um ábúðarskyldu

Athugasemdir

[Sigurður Baldursson, 24.3.2011 kl. 10:53]

Það er líka annað sjónarmið í þessu að ef jarðaverð fellur mikið við þessar aðgerðir þá fellur einnig veðhæfni jarðana. Það þíðir að það verður ómögulegt að fá lán hjá fjármálastofnunum til framkvæmda á viðkomandi jörð.

Endurnýjun framleiðsluaðstöðu hverskonar verður þarafleiðandi  erfið ef ekki ómöguleg, því að það kostar það sama að byggja hús hvar sem það er staðsett. 

Kv Sigurður 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 24.3.2011 kl. 11:49]

Ég er sammála því að það þurfi að stöðva þessa ásókn peningaafla á að kaupa jarðir út um allar trissur, annað hvort vegna auðlinda eða bara til að byggja sumarbústaði og hvað eina.  Ég er alveg á því að það eigi að vera skylda að búa á jörðum sem eru góðar til búsetu.  Auðvitað verður að taka tillit til þeirra bænda sem fyrir eru í greininni, en ef fram fer sem horfir þá verða ekki margir bændur eftir þegar þeir sem nú eru komnir yfir miðjan aldur falla frá.  Það er erfitt að komast inn í búskap fyrir ungt fólk alveg sambærilegt við sjávarútveginn, og svo eru ekki endilega börn bóndans upplögð til að taka við. 

Við verðum að fara að átta okkur á því að við verðum að vera sjálfum okkur nóg um mat, og helst geta selt okkar frábæru landbúnaðarvörur til útlanda. 

Það þarf líka að gera bændum auðveldara að nýta sjálfir afurðir sínar með því að leyfa heimaslátrun í meira mæli, og að þeir geti framleitt sínar vörur beint frá búi.  Það er ekki gengið nándar nógu langt í því.

En auðvitað þarf að huga að öllum hliðum á þessum málum.

[Þorsteinn H. Gunnarsson, 24.3.2011 kl. 17:18]

Sigurður Baldursson

Ef framleiðsluaðstaða er endurnýjuð á bújörð t.d byggt nýtt fjós, þá eykst verðmæti jarðarinnar og bankinn getur tekið veð í verðmætari jörð sem nemur kostnaði við fjósbygginguna.

Ásthildur

Takk fyrir þitt innlegg.