Hárgreiðustaðir

Kunningi minn, fv, bóndi norðan úr Reykjadal bauð mér að koma með sér á þennan fundi í Valhöll. Ég sló til, alltaf gaman að koma á fundi þar sem málefnin eru rædd. 

Þarna var margt af fyrirliðum Sjálfstæðismann í stjórnmálum og gaman að veita því eftirtekt hvernig hárgreiðslan var á konunum og hvort menn væru sléttgreiddir eða vatnsgreiddir og hver talaði við hvern. 

Bjarni Benediktsson formaður Sjálfstæðisflokksins var með framsögu á fundinum og fjallaði um Icesavemálið að sjálfsögðu. Mæltist hönum vel og skörulega og rek ég það ekkert hér þar sem það er allt saman reifað mjög ítarlega í viðfestri frétt.

En það var ekkert talað um aðdraganda bankahrunsins, endurreisnarskýrsluna eða hverjir bæru ábyrgð á þessum ógöngum sem þjóðin er komin í. Enda er það afar brýnt fyrir Sjálfstæðisflokkinn að vekja ekki þá umræðu upp. Það er bara þessi  skýrsla frá Rannsóknarnefnd Alþingis, hún veldur kvíða.

Þegar ég leit yfir fundarfólkið og málflutninginn þarna í Valhöll höfuðvígi Sjálfstæðisflokksins, þá datt mér allt í einu í hug kvæði eftir; Pál Ólafsson,

Hárgreiðustaði hér má kalla helst þegar farið er að slá

Gengur þá hver með greiðu og dalla guðslangan daginn til og frá. 

Með hendur þvegnar og hárið greitt, af heyskapnum verður ekki neytt.

En svo þegar kemur kaldur, vetur kafaldsbylur og jarðlaust er.

Biður þá hver sem betur getur blessaður góði taktu kind af mér.

Þá segi ég, fjandinn fjarri mér, farðu nú út og greiddu þér.                                                                                                  

Bjarni: Eigum aðra kosti