Hrekkur til íslensku þjóðarinnar

Ég held að þetta sé hrekkjarbragð út af því að Núbó fékk ekki að kaupa Grímsstaði á Fjöllum.

Nú eru allir að leita eftir sínu nafni út og suður og í öngum sínum ef ekkert finnst á listanum.

Vafalaust er þetta hluti af nafnalista vegna netverslunar. Kínverjar eru að grínast og skemmta sér á því er engin vafi í mínum huga.

Þetta er Kínaat til að koma sér í sviðsljósið.

Auðvitað eiga þeir sem eru á listanum að mynda samtök og krefjast skýringa. Það eru það stórnöfn á listanum að það þarf að fá skýringar.

Kommavinir? Laumukommar? 

Utanríkisráðherra getur ekki látið undir höfuð leggjast að krefjast skýringar.

Boða sendiherran út í Viðey, þá verða Kínverjarnir skíthræddir og vita ekki hvað stendur til.

411 Íslendingar á skrá

Góðir að reka tryppin SA-menn

Þeir eru góðir í því að reka tryppin SA-menn og láta uræðuna og athyglina snúast um sig og vera í herhlaupi án atrennu.

Verkalýðurinn stendur brynvarinn á móti þeim með hrossabrestinn á lofti.

Nú eru þeir komnir inn í viðtalið.

Hér í eina tíð hét þetta að varpa ljósi á og vera í samræðum.

Auðvitað skiptir öllu að ná einhverjum árangri, en það má ekki vera á kostnað fólks sem hefur lítið fyrir sig að leggja og berst í bökkum.

Einhverstaðar sá ég að það að útgerðin væri búin að spara mikla olíu, en það kom nú ekki til að góðu.

Loðnan hefur brugðist og makríllinn einnig, svo það eru víða þung högg sem við erum að fá á okkur.

Margir sjóðir að þorna upp. 

 

Stefna að kynningu tillagna á morgun

Hvert mannsbarn veit að Ísland er lýðveldi og stjórnað af lagakerfum.

Það er ótrúlegt að verða vitni að svona grunnhyggnum málflutnig af forustumanni í stjórnmálaflokki. Ulla bjakk eins og börnin segja.

Hélt að allir vissu að sem betur fer er okkar landi stjórnað af lagakerfum ,svo sem heilbrigðiskerfi, landbúnaðarkerfi dómskerfi, en þessum kerfum er sniðinn og settur lagarammi af löggjafarvaldi sem á að gefa þversnið af þjóðinni en gerir það ekki vegna misvægis atkvæðisréttar.

Ríkisvaldið skiptist í 3 stoðir, löggjafarvald, dómsvald og framkvæmdavald og stórnast þau öll af sínum kerfum. Ég hélt að Sigmundur vissi þetta en svo virðis ekki vera. Hann slær um sig billegum frösum og heldur að það séu einhvejar hugmyndir og að fólk sé vitlaust og einfalt, en þessi málflutningut eru nú honum fyrst og fremst til skammar, að opinbera sinn einfeldning hátt.

Þessir lagabálkar eru settir til að framkvæmdavaldið ,hér ráðherrar og sveitarstjórnir geti ekki stjórnað eftir eigin geðþótta og með handafli.

Menn geta bara farið inn á  vef dreifbýlissveitarfélaga og skoðað fjallskilaseðla. Þar er allt verk sem á að vinna meitlaði í stein ef svo má segja. Hver maður fær sitt hlutverk og svo er allt fjallaskila dæmið gert upp að lokum og sagt hvað hver á að borg þegar búið er að vinna alla fjallskilavinnu sem lögð er á og bera saman við fjáreign.

Þetta er elsta kerfi í landinu og gerir það að verkum að landið er smalað mjög gaumgæfilega og á ótúlega skipulagðan hátt sem er til mikillar fyrirmyndar.

Kosningasmölunn er með öðrum hætti, því þar er mjög óljóst hvert á að fara. (Stundum stuðst við rauða litinn á þökunum), og svo hver á að borga.

Menn ríða ekki bara út í loftið eins og mætti ætla af flokksmerki Miðflokksins. Þetta er elsta kerfi á Íslandi eins og fyrr hefur verið vikið að og Framsónarmenn hafa alla tíð virt það. Ef það væri ekki virt og allir riðu út í loftið eins og Sigmundur virðist ætla mönnum í sveit. Þá yrði öngþveiti og ringulreið og hver gangnmaður kæmi einungi með eina kind til byggða og búinn að týna hundinum. Þannig að það þarf alltaf kerfi, vegakerfi, floksskerfi o.s.frv.

Ég veit nú svo sem ekki hvort Sigmundur sé svona vitgrannur ef skoðað ofan í kokið á honum, en hann heldur auðsýnilega að kjósendur bíti á agni.

„Sjálfstæðisflokkurinn, blessuð sé minning hans“

Verkalýðshreyfingin situr ekki í fanginu á atvinnurekendum.

Það er búin að vera mikill titringur  og hræðsala við að þetta útboð hjá flugfélaginu heppnaðist ekki. En svo kemur þetta glansandi út og bera að óska félaginu til hamingju með það.

Mér finns að Icelandair aldrei hafa náð þeirri væntumþykju  hjá þjóðinn, sem margir upplifðu þegar Eimskipafélag Íslands var stofnað. Þá tók öll þjóðin þátt í því eignast hlutabréf í félaginu. Fermingarpeningarnir vor settir í það gamlar konur notuðu ellilífeyirinn í hluta bréfakaup gamlir bændur sem voru u.þ.b að leggjast í kör spöruðu neftófakið til að geta verið menn með mönnum og átt bréf. Ég hef orði vitni af því hlutabréf í Eimskip hafa fundist inn í gömlum bóku þar sem þau hafa verið notuð sem bókarmerki. Þar hafa þau vaxið og vaxið að verðgildi. Eimskipafélagið bjó við traust og var ekki að irrast við kallana á eyrinni. Alþekkt er að svolítið hnupl átti sér stað á eyrinni. Það  voru fáir að raglast í því, kaupið var lágt.

Svoleiðis hnupl er alþjólegt og tíkaðist alla leið niður í Miðjarðarhaf. Bloggari hefur orði vitni að því þar, að menn fóru með saltfisk innanklæða úr lestinni og settu hann á bert brjóstið.

Nú er margt að breytast. Eimskip siglir undir hentifána. Flottar frúr koma stífmálaðar með marga milljarða til að kaupa gamalt flugfélag sem vond tíð hefur skapað hallarkstur að því mér skilst.

Það sem hér skiptir máli og um er rætt er að Icelandair hefur sýnt á sér nýja hlið að vega að helgasta rétti verkalýðshreyfingarinnar, en það er prinsippið til að halda samstöðu. Þeir réðust í það að reyna að teikna nýtt launþegafélag í flugfreyjuverkfallinu og væntanlega hafa vonað að þannig væri hægt á taka broddin úr verkalýðshreyfingunni gagnvart þeim sem hafa ekkert að selja nema vinnu sína og ekki hafa ókeypis  salfisk. Félagafrelsi er tryggt í stjórnarskrá, en hefðin hefur verið sú að stofna ekki annað félag oní það sem fyrir er. Þar hafa verktakar komið á vettvang og boðið niður verð líkt og gert var við fólk sem voru kallaðir niðursetningar og hreppurinn lét bjóða í til að bera ábyrgð á þessu fólki og sá fékk sá sem lægst bauð. Ætli verkalýðshreyfingin vilji ekki ráð sínum málum sjálf og því bregst hún við þegar rýtingurinn er losaður úr erminni.

Ég held að mikið þarflegra væri að greina tapið þegar það kemur fram  af hvað ástæðum það sé þarna, en ekki ákveð strax að kaupið sé of hátt. Svo mætti skatturinn vera sparari á kennitölur á því svið sem lögaðilar falla og rísa alltaf upp aftur og aftur efir hallarekstur og óráðsíu, með spánýja kennitölu.

Lífeyrissjóðir eru öflugasti sparnaður sem er stundaður í landinu. Þar eru launamenn og atvinnulífið í komaní. En hver ræður? Stjórnirnar í lífeyriskerfinu. Sagt hefur verið að launþegahreyfingar hafa ekki boðvald yfir sínu fulltrúum. Það er rétt.  En Stjórnunum er rétt og skilt að gæta hagsmuna fólksins sem hefur lítð fyrir sig að legga þegar það er orði gamalt og harðir kostir að koma að sjóðum sem eru langleiðina komnir í eyði.

Það hefur borið á því áður fyrr að mönnum hafi þótt að verkalýðshreyfingi væri komin í vist hjá atvinnurekendum, hvað varðar hugmyndafræði og vinnulag en nú eru nýjir tímar og eftir því sem mér skilst meira róttækni. Auðvitða er gott ef samkomulag er bjarglegt og hjarahlýja eins og þegar Albert borgaði farið fyrir Guðmund Jaka á heilsuhæli í útlöndum hér um árið. Góður atvinnurekandi er gullsigildi sem skilur ekki eftir sig allt í rúst sem  byggt hefur verið upp. Skatturinn ætti að vera spar á kennitölur og gaumgæfa reksturinn  Bankarnir þyrftu að fylgjast betur með hag atvinnulífsins og þroska þess.

SA „trúandi til alls“

Barnasáttmáli Hinna Sameinuðu Þjóða

Nú reynir á hvort Barnasátmáli SÞ er einhvers virði og komi börnum að raunverulegu að gagni í neyð, eða hvort hann sé skrautskjal sem hengt er upp á skrifstofum í stjórnarráðum og sendiráðum víða um heim og góðir menn sem svo eru kallaðir en engin veit hvort þeir séu góðir skreyta sig með í hátíðarræðum.

Auðvitað verðum við að hafa laga og reglugerðarramma um það hvernig þessi mál eiga að vera. Það er ekki hægt að hafa hisum happs aðferðir og benda á einstaka ráðherra á síðustu metrunum til björgunarstarfa. Reglurnar þurfa að vera málefnalegar og spegilmynd af vilja þessara þjóðar. Oftast er farið að tala um kostnað.

Fyrir margt löngu var aldrei talað um kostnað ef einhver þurfti að leggjast inn á spítala. Nú er verið sí og æ að ræða um halla á heilbrigðisstofnunum og sjúklingar kallaðir viðskiptamenn spítalanna. Gamlir menn klóruðu sér í kollinu yfir þessu breytta umræðuformi.

Egill Sakllagrímsson  komist inn í landið eingöngu vegna þessa að það var enginn í fjörunni til að stöðva hann, ellegar að bera hann út í skip hefði honum veri vísað brott, en hann var ódæll í meiralagi og fullur í veislum á unga aldri.

Auðvitað er rétt að bera svona   máli fyrir dómstóla og fá úr því skorið hverslags fólk býr í landinu og hverslags plagg Barnasáttmálinn er. Þá er það oft hendi næst að fara að bera það saman að gefa útlendu fólki uppihald þegar innlent fólk hefur það ekki nógu gott. Það er mannlegt. Enn svoleiðis umræða skapast þegar átök myndast. En þá þarf að laga til hjá báðum þessum hópum.

Væntanlega farin úr landi

Galvaskur byggingafulltrúi Reykjavíkur

Nú er byggingarfulltrúinn í Reykjavík galvaskur.

Vonandi endist honum orkan eitthvað framm í næstu viku og slenið í borgarsjóranum fari að rjátlast af honum tímanlega.

Kæra niðurrifið til lögreglu

Voru þetta mistök, eða er ekkert gert með byggingarfulltrúan í Reykjavík

Morgunblaðið greinir frá  því að að eitt af kennileitum við Skólavörðustíg fallegt hús hafi verið rifið.

Eigandinn segir að öll leyfi hafi legið fyrir um að það mætti rífa húsin. Byggingarfulltrúinn í Reykjavík segir að ekki hafi legið fyrir leyfi til þess að rífa húsið þar sem byggingarmynstrið hafi notið verndar. Málið ætti nú að vera auðvelt að upplýsa fyrst svona er í pottinn búið.

Þegar mynd á forsíðu Morgunblaðsins er skoðuð, þá kemur nú margt skrítið í ljós. Ef útlitið nýtur verndar þá eru það væntalega þessir fallegu stafnar sem um er að ræðan Ef mátt hefur verið að byggja hæð ofna á húsið hefðu stafnarnir sem eru aðalkennileiti hússins og gefur því gildi þurft að fara og þá er það orði annað hús.

Þá er það burðurinn, á mynd Morgunblaðsins má greina nokkuð af múrsteini í hrúgunni og varla eru það allt holsteinar úr innveggjum, Því bak við ljósastaurin má sjá einn bita úr horni hússin af því hann er málaðu og þar er holsteinn á ferðinni. Hvernig má það vera að hægt sé að byggja hæð ofan á húsi sem er bygg úr holsteini sem rétt stendur undir sjálfu sér Þó hægt sé að styrkja húsið með járnbitum eða rekavið af Ströndum, þá er það orðið annað hús í raun.

Verktakar og byggingar aðilar taka sýnilega ekkert mark á byggingarfulltrúanum í Reykjavík, þar sem aðilar sem standa í framkvæmdum gera það sem þeim sýnist og hafa komist upp með það þrátt fyrir þetta fína og göfuga embætti sem er byggingarfulltrúinn í Reykjavík.

Fyrir liggur vandað álit frá umboðsmanni borgarabúa í Reykjavík, sjálfsprottið þar sem  farið er yfir ferla og framgang á framkvæmdum í Laugarnesi sem eru óleyfisframkvædir og fylgir tossalisti frá UMBA um hvernig á að koma málum þar í eðlilegt horf og alveg hægt að rekja sig eftir því skjali. Bloggari hefur mestanpart virst þetta skjal ekki hafa verið lesið Þó er alltaf verið að hvetja börnin að sinna heimanáminu.

Mér bíður í grun að ef heldur fram sem horfi þá sé hlegið að þessu mikilvirta embætti sem er bygingarfulltrúinn í Reykjavík á kaffistofum verktaka fá menn hláturkrampa.

Í kosningakaffi framboðslistanna í næstu sveitarstjórnarkosningum verðu skellihlegið að embætti borgarstjóra , því það virðist ekki virka. Svo eru svo margir orðnir á móti honum þó hann komi ágætlega fyrir.

Rifu verndað hús við Skólavörðustíg

Þetta er ómark

Það er eitthvað rugl í gangi.

1. Alþingi fer með fjárveitingavaldið.

2.  Óvíst að ákvörðun gerðadóms ná fram að ganga og hefur því komist að ómarktækri niðurstöðu.

3. gerðadómurinn starfa eins og stjórnmálafélag. Gerir tillögur í staðin fyrir að ákveða sjálfur niðurstöðuna eins vænst er af gerðardómum að leysa deiluna sómasamlega, en ekki að skilja við málið í öngþveiti og upplausna öllum til vansa..

„Þau brugðust okkur“

Hann er fljótur að skella á, á hálendinu

Bloggari þessa bloggs hefur reynslu af því að veðrabreyting er afar fljót að eiga sér stað á hálendinu.

Eitt sinn lögðum við á stað frá Hveravöllum í seinnigöngum. Venjan var að við lögðum á stað í smáhópum. Okkar leið lá út Djöflasand og voru menn ákveðnir í að standa sig vel og skilja ekkert eftir.

Þegar við erum að klára Djöflasandin og komin er rétt gangnaröð austur úr og vestur úr og menn að þoka sér niður í Seyðirárdrög, sjáum við mikla dökka bólstra fyrir aftan okkur og fylgdi nokkur veðurgnýr.

Hert nú menn nokkuð ferðina og fóru að hugsa plan B. Færðist bakkinn mjög hratt að okkur úr suðri. Það var nú engin sunnanátt með lóusöng.

Það var eitthvað tröllslegt við þessa kólgubólstra. Yfir Drögin komust við og héldum út á Öldur. Menn voru komnir úr Búrfjöllum og riðu niður Búrfelsshalan út á sand. Nú var ferð flýtt og mikið hóað og hundar látnir gelta. Þar kom að veðrið  náði okkur. Var þá tekin ákvörðun af ábyrgum mönnum að þétta frekar gangnaröðina og halda á.

Ekki var nú mikil úrkoma í þessu og virtist veðri minna þegar það datt niður af Djöflasandi og niður í Drögin að mér fannst. Þegar út á Öldur var komið fór hann að slíta úr sért og að herða vindinn.

Var þá tekinn ákvörðun um að ríða á Kólkuhól og ná þar áfanga.

Þegar þangað kom var hlúða að hestum og hundum og menn rangluðu inn í hús á Kólkuhóli.

Þar var ekkert trúss eða ráðskona kominn. Kaffi gátum við hitað og var það gert. Gangnamenn á vesturkantinum fóru nú að tínast í áfanga einn af öðrum. Við þessar aðstæður var ekkert að gera nema að bíða og drekka sem minnst áfengi, til að vera sem best búin ef eitthvað kæmi uppá sem skýra hugsun yrði að hafa og dómgreindin í lagi.

Þetta var nú mín upplifun og getur verið að atburðarrásinn hafi ef til vill verið að aðrir upplifðu þetta með einhverjum öðrum hætti. En klukkan 17 eða 18 var trússið ekki komið og fórum við að hafa áhyggjur um að eitthvað hefði komið fyrir.

Fóru menn nú að spjalla og spá einkanlega um framtíðina. Einn byggða maður hafði komið uppeftir með spúsu sína í heimsókn og var það svona trygging að hafa hann til halds og trausts. Um kvöldið þegar ljóst var að trússið mundi ekki skila sér þar sem niðurgrafin vegur var að verða hálf ófær, fóru að myndast tillögur um hvað hægt að gera.

Það var þá aðallega að vera í stakk búin að halda á stað um morguninn án tafa og helst með góðan traktor á unda safninu.

Fyrir miðnætti var tekin sú ákörðun að fara til byggða með gestinum og ná í dráttarvél 4x4 og koma með upp eftir að morgni fórum við tveir. Búnaðarfélag hrepssins átti vélina og var annar okkar formaður þess og gat fengi leyfi hjá sjálfum sér til þess að taka vélina, en hún var að öðru jöfnu í umferðarvinnu. Búnaðarfélag Svínavatnshrepss er elsta búnaðarfélag landsins, svo því sé haldið til haga. Vel gekk að að komast úr byggð með vélina og ókum við til skiptist. Heldur fór að hægjast ferð þegar upp var komið.

Snemma  fóru niðurgrafnar götur að vera sneysafullar af snjó, sem fé færi ekki í geng um og var því gott að gera slóð. Snemma um morguninn vorum við mættir á Kólkuhól, en trússið ekki, en kom svo skömmu seinna. Höfðu þeir lend í verkefni við að hirða fé sem bundið var við slóðina og átti að hirðast af trússjeppanum og töfðust við það. Bílstjórinn á jeppanum var fjalltraustur bílstjóri og því var ótti manna ekki mikill nema veikindi hefði sett að fólkinum.

 Nú voru allir glaðir á Kólkuhól og sennilega í síðasta sinn því senn yrði húsinu sökkt vegna Blönduvirkjunar.

Drifu gangnamenn sig nú af stað undir stjórnkerfi gangnastjóra. Um það leiti mætti Björgunarsveitin á Blanda á staðin og vissu menn ekki að hún hefði verið ræst út, en það var svo sem í lagi.

Ráðskonan gaf þeim öllum sviðakjamma. Lét raða þeim í hálfhring og útbýtti kjömmunum og hló mikið að þessu uppátæki sínu.

 Þegar flokkurinn var kominn að Þrístiklu var þar mættur maður úr hreppsnefndinni og fór að hressa menn á vískýi og hafði þau orð að það hefði nú ekki þurf allan þennan viðbúnað.

Það var fyrirbyggjandi öryggisatrið af gangnastjórninni því engin gat spáð hverjum menn mættu um morgunin. Gera meira en minna, var mottóið.

Gangnaforingi kvaða þá upp úr með það við komumann að hreppsnefndin gæti þá bara tekið við stjórninni og varð nú allt hljótt hjá hreppsnefndarmenninum og og héldu menn nú á. Féði streymdi nú í hjólför dráttarvélarinn og allt lék í lyndi og voru menn kátir að smala útheiðina, en fé hafði haldið að mestu leiti kyrru fyrir.

Allt getur gerst í göngum.

Engin undanþága frá veðrinu

Allt í skralli með fermingar athafnirnar og útkomu

í fréttinni er velt fyrir sér fötum og öllu slíku. Fermingarathafnir hafa dregist og dregis frestast og frestast svo útséð er hvort maður fær nokkrar veislu og börnin vaxa upp úr keyptum fötum og áhöld eru um hvort einhverjar veislur verði haldnar, og hefur það valdið vesenin og áhyggjum.

Það sem er þó alvarlegast er að sá þáttur í fermingaveislum að kryfja málin til mergjar og fá niðurstöður til að stjórna þjóðfélaginu er að leggjast af. Það hefur verið löng hefði fyrir þeirri venju. Á þeim degi hefur verið gætt meðalshófs í fjölskyldum að láta ekki slá í brýnu milli fjölskyldumeðlima með gagnstæðar stjórnmálaskoðanir. Þannig að það er allt í skralli með stjórnarhætti.

Svo  má ekki faðmst og heilsa með handabandi og þar af leiðandi er farið með vitið úr bænum á hverju heimili þar sem fermingarbarn er.

Þetta stefnir allt í tvísýnu út af þessu tvennu og má segja að allt þjóðfélagið sé meira og minna í skralli.

 

Aðalmálið er að fermingarbarnið finni til sín á þessum degi