Áfengiskrafan

Alþingismenn lúta nokkuð öðrum lögmálum við störf sín en almenningur. Þeir eru kosnir fulltrúar og eru í raun ekki með neinn húsbónda yfir sér, nema lög og reglur. Nú skilst mér að það sé ekki vel séð að alþingismenn séu undir áhrifum áfengis við störf sín á fulltrúasamkomunni.

Það hefur þó komið fyrir að kaupstaðalykt sé af mönnu eftir því sem fréttir herma. Almennt er mikið umburðarlyndi gagnvart áfengi hjá okkur Íslendingum.

Í þessu tilfelli sem hér um ræðir ber viðkomandi alþingismaður háttvirtur Jón Gunnarsson af sér sakir og fullyrðir að hann hafi ekki bragðað áfengi.

Það getur ekki verið hlutskipti alþingismanna að upplýsa það í pontu hvort kaupstaðarlykt sé af hinum eða þessum alþingismönnum. Hitt er svo annað mál að alþingismenn gætu verið með sérstaka pontufundi á þessu sviði og rætt þar áfengismálin vítt og breytt.

En þar sem þessi brennivínsmál á Alþingi, eru komin í hámæli, þá geri ég þá kröfu sem aðili að Alþingi Íslendinga í gegn um kosningarétt minn, að forseti Alþingis kanni það með lögmætum hætt, þá og þegar svona mál koma upp. Viðkomandi alþingismenn blása í blöðru þannig  að rétt niðurstaða sé fengin strax svo ekki þurfi að eyða dýrmætum tíma og pexa um þessa hluti. 

Telur ummælin vítaverð

Veiðigjöld er leiga fyri afnot af auðlind

,,Birkir Jón Jónsson, varaformaður Framsóknarflokksins, sagðist hafa áformað að vera viðstaddur opnun verksmiðjunnar, en hann er þingmaður Norðausturkjördæmis. Hann sagði að veiðigjöld væru skattur og því mjög eðlilegt að fjármálaráðherra væri viðstaddur umræðuna".

Veiðigjöld er leiga fyrir afnot af auðlind. Rétt eins og menn borga fyrir laxveiði, leigu fyrir jarðnæði og önnur afnot af náttúruauðlindum.

Vildu fá að vera með Oddnýju

Alþýðuskáld úr Svartárdal

Gíslavaka Ólafssonar í Húnaveri

 Vorvaka í minningu Gísla Ólafssonar, skálds frá Eiríksstöðum, verður haldið í Húnaveri á morgun, laugardaginn 9. júní, kl. 14. Þar mun Kristján Eiríksson, íslenskufræðingur, fjalla um Gísla og verk hans, og lesið verður úr ljóðum hans. Kvæðamennirnir, Ingimar Halldórsson og Arnþór Helgason, kveða vísur eftir Gísla, m.a. hinar þekktu Lækjarvísur, segir í fréttatilkynningu. 

Sigurður Torfi Guðmundsson syngur nokkur lög við ljóð Gísla við undirleik Inga Heiðmars Jónssonar. Kirkjukór Hraungerðis- og Villingaholtskirkna í Árnessýslu syngur undir stjórn Inga Heiðmars, sem einnig stýrir almennum söng. Kynnir verður Ólafur Hallgrímsson.

Aðgangseyrir er kr. 1500-, frítt fyrir 12 ára og yngri. (Ath. Að kort eru ekki tekin.) Kvenfélag Bólstaðarhlíðarhrepps selur kaffi í hléi.

Um Gísla segir í fréttatilkynningu:

Gísli Ólafsson var fæddur á Eiríksstöðum í Svartárdal 2. janúar 1885, átti þar heima til þrítugsaldurs og var mjög tengdur dalnum sínum alla tíð. Hann var búsettur á Sauðárkróki síðari hluta ævinnar og lést þar liðlega áttræður. Gísli byrjaði ungur að yrkja og strax í æsku flugu stökur hans og vísnaflokkar manna á milli. Hann gaf út þrjú ljóðakver.

Fyrsta bók hans kom út 1917, Heiman úr dölum, en árið 1944 kom út safn ljóða hans, sem nefnist Á brotnandi bárum. Gísli skipar fríðan flokk alþýðuskálda þessa lands, ljóð hans eru lipur og vel gerð, hann var mikill rímsnillingur. Þekktastar eru stökur hans og tækifærisvísur, orta við ýmis tilefni, en lengri ljóðin eru ekki síður vel ort og eiga erindi við okkar samtíð. Þess er vænst, að ýmsum þyki gott að endurnýja kynnin við Gísla skáld frá Eiríksstöðum

Heimild: Feykir.is

 

Ólafur talar og talar.

Ólafur talar og talar eins og hann er búina að tala allt útrásartímabilið.

Í svona þáttum þarf bara að vera tímavörður sem köttar á menn  sem blaðra og blaðra.

Þetta sér hver maður sem búinn er að horfa á Stöð 2 og RUV með forsetaframbjóðendum.

Og maður er litlu nær um forsetaframbjóðendur af því að Ólafur talar og talar í belg og biðu.

Ósammála um 26. greinina

Hörð gagnrýni á fráfarandi forseta.

Hörð gagrýni kom fram á Ólaf Ragnar Grímsson frá Ara Trausta.

,,Hann gagnrýndi Ólaf Ragnar Grímsson fyrir að vekja vonir hjá þjóðinni um að hann gæti komið til framkvæmda málum sem forsetinn hefði ekki vald til að skipta sér af. Hann sagði að vald forsetans væri aðallega af tvennum toga, þ.e. að því er snertir málskotsréttinn og síðan myndun ríkisstjórnar.

Ari Trausti gagnrýndi forsetann fyrir að tala eins og eins manns stjórnmálaflokkur. Hann spurði hvert væri þá hlutverk þingsins".

Það er einmitt það, eins  manns stjórnmálaflokkur?

Ari Trausti gagnrýndi forsetann

Guðmundur Steingríms?

Ólafur Ragnar reynir enn og aftur að ala á óvissu og hræðslu um framtíðina.

Það er hvergi mælt fyrir því í stjórnarskrá að flokkarnir myndi ríkisstjórn þó það hafi orðið venja.

Þess vegna getur Guðmundur Steingrímsson orðið nokkurs konar almenningsvagn sem tínir upp þingmenn til stuðnings ríkistjórn, eins og strákar sem  velja  menn í knattspyrnu lið.

Og Mundi, mundi  sleppa stoppustöðinni á Bessastöðum og þá hefði Ólafur bara Dorrit til að drekka miðdegiskaffið með.

Ekki víst að tækist að mynda stjórn

Ísland er Smá-Kóngaríki

Systir mín Halldóra Gunnarsdóttir var við störf í London 1952 þegar Elísabet var krýnd. Hún fylgdist með öllum hátíðarhöldunum. Hún sagði okkur svo frá öllum herlegheitunum þegar hún kom heim. Halldóra segir en frá þessum atburðum þegar Elísabet er í fréttum.

Ég hef alltaf fullvissað mig um það þegar myndir hafa verið birtar af Elísabetu að þetta væri hún. Það hef ég gert með því að athuga hvort hún væri ekki örugglega með töskuna á handleggnum. Í 60 ár er hún búin að vera með tösku á handleggnum.

Íslendingar standa í þeirri trú að þeir búi í lýðveldi. Svo hefur í raun ekki verið. Þeir búa í Smákóngaveldi. Sjálfur hef ég verið Smákóngur í Húnavatnssýslu. Þar voru Smákóngar út um allar trissur.

Svo þegar fólk flutti á mölina hélt það áfram að vera Smákóngar og drottningar. Leigubílstjórar voru Smákóngar, iðnaðarmenn voru Smákóngar og ráðskonur voru Drottningar.

Nú þessa dagana eru útvegsmenn Smákóngar, hver í sínu plássi og vilja setja Alþingi stólinn fyrir dyrnar.

Forsetinn á Bessastöðum er búinn að safna um sig 30 þúsund manns og  vill ekki  yfirgefa embættið og vill verð Smákóngur á Bessastöðum.

Svona er þetta búið að vera allan lýðveldistímann.

En mér hefur alltaf fundist Elísabet ágæt. Líka í þorskastríðunum. Til hamingju Elísabet Bretadrottning.

Auðmjúk Bretadrottning

Forsetabardaginn

Fundurinn var settur á réttum tíma.

Gengu þau þá tvö fram Andrea og Ari Trausti og lásu upp yfirlýsingu. Voru þau óánæg með tilhögun og uppsetningu á fyrirkomulagi fundarins. Gekk þá Hannes Skagfirðingur inn í þvöguna og veitti liðsinni.

Fát nokkurt kom á þáttastjórnendur við þessi tíðindi enda töldu þeir sig öllu ráða á vettvangi, eins og alsiða er þar sem menn eru húsbændur.

Gengu þá þremenningarnir snúðugt út en þó án hávaða. Nokkurt kurr og andvörp heyrðist í vorblíðunni frá heimilum landsmanna.

Varð af þessu allmikill liðssamdráttur í Skagafirði um Vestfirði og höfuðborgarsvæðið.

Herdís vildi vera um kjurt á palli en sagðist styðja brottgöngu fólk.

Var nú þáttastjórnendum vandi á höndum þar sem eftir vöru þrír kandídatar en aðeins tvö púlt.

Ólafur varði annað púltið og var engu um þokað en Herdís og Þóra deildu púlti saman og var þröngt um ræðumenn þó mikið pláss væri á sviðinu.

Síðan byrjuðu spurningar og svör. Þáttastjórnendur réðu ekki neitt við neitt og setti Ólafur á langar einræðu eins og títt er um einbirni þegar þau tala við sjálfa sig.

Margt var skrafað á Tvitter og var svo útsendingu á Stöð 2 læst eftir því sem fregnir herma.

Lýkur hér svo að segja frá forsetabardaga sem sendur var út í beinni.

Yfirgáfu kappræður í Hörpu