Sættir

Þetta er alltaf sama þrautagangan í pólitíkinni.

Sjá, dagar koma, ár og aldir líða,
og enginn stöðvar tímans þunga nið.
Í djúpi andans duldir kraftar bíða. -
Hin dýpsta speki boðar líf og frið.
Í þúsund ár bjó þjóð við nyrstu voga.
Mót þrautum sínum gekk hún, djörf og sterk,
í hennar kirkjum helgar stjörnur loga,
og hennar líf er eilíft kraftaverk.

Svo orti Davíð Stefánsson frá Fagraskógi

Bjartsýnn á að sátt náist

Fjármálaráðherrar Sjálfstæðisflokksins

Það verður að segjast eins og er að Sjálfstæðisflokkurinn hefur átt dágóða fjármálaráðherra og aðhaldssama.

Hægt er að nefna Gunnar Thoroddsen,  Magnús frá Mel, Matthías Á. Matthíesen, Þorstein Pálsson, Friðrik Sópusson, Geir Haarde og Árna Matt þann sem Össur mælti með í starf hjá FAO áður en starfið var auglýst eða þannig.

Sjálfstæðisflokkurinn skilaði ríkissjóði nær skuldlausum fyrir bankahrunið og maður var farinn að hlakka til þess að verða ellibelgur með skuldlausan ríkissjóð.

Þess vegna er það þyngra en tárum taki hvernig Sjálfstæðismenn hafa látið fjárglæframenn læðast aftan að flokknum og koma öllu hér í ógöngur svo þjóðríkið riðar til falls.

Og svo er fyrrverandi formanni Sjálfstæðisflokksins gert að ganga fyrir Landsdóm út af öllu saman og ekki búið að skipa honum verjanda.

Ég held að allir þeir dómarar sem  dómsmálaráðherra Sjálfstæðisflokkurinn hefur skipað bæði við héraðsdómstóla og Hæstarétt  verða að vanda sig þegar þeir fara að fást við fjárglæframennina í réttarkerfinu.

En auðvita verður dæmt eftir lögunum bæði þar og eins fyrir Landsdómi.

Það eru sem betur fer lögin sem ráða þegar til kastanna kemur.

Krefst skipunar verjanda síns

Berjast Marinó, BERJAST.

Einu sinni var íslenskufræðingur sem var með þátt um daglegt mál. Þannig vildi til að hann, eftir því sem ég man best, beygði eitthvert orð vitlaust. Hann tilkynnti svo í kjölfarið að hann mundi láta af þáttastjórninni því hann virtist taka það svo nærri sér að hafa beygt orðið vitlaust.

Þá kom nóbelsskáldið á Gljúfrasteini fram í útvarpinu og bað íslenskufræðinginn í öllum guðanabænum að hætta við að hætt. Þetta væru smámunir  sem ekki þyrfti að hafa áhyggjur af. Og íslenskufræðingurinn hélt áfram með þáttinn enda er hann góður íslenskumaður.

Það er mín skoðun að Marinó eigi ekki að hætta vegna þessa máls. Alls ekki. Ég hef svo sem ekki verið sammála öllu sem fram hefur verið fært út af skuldamálefnum og ef til vill verið svolítið á hinum endanum og fengið ofanígjöf út af því hér á síðu minni. Ég lít svo á að ef maður fær eitthvað að láni þá eigi maður að skila því í sama séu allar þjóðfélagsaðstæður eðlilegar.

Aftur á móti eru aðstæður nú með þeim hætti í þjóðfélag okkar að það þarf að færa ýmislegt til annarra vega en maður hefði kosið. Hér hafa gengið yfir mikil áföll sem hafa aukið á vandræði fólks.

Marinó G. Njálsson hefur verið skeleggur málvari þeirra sem eiga í kröggum og það er alls ekki neytt óeðlilegt að berjast fyrir hagsmunum sínum og annarra. 

Ég held nefnilega að almenningur sem á í erfiðleikum reiði sig nokkuð á málflutning Marinós og hann hefur verið málefnalegur og töluglöggur.

Ættu þá t.d. þeir bændur sem eru skuldugir að segja sig úr búnaðarfélögum? Ég held ekki. Menn berjast bara fyrir hagsmunum sínum hverjir sem þeir eru svo framarlega sem þeir eru lögmætir og málefnalega rétt frambornir. Þetta er stjórnarskrárvarinn réttur fólks.

Alls ekki að hætta, bara að berjast. Það er á mörgum vístöðum sem þarf að berjast nú um stundir í íslensku samfélagi.

Segir sig úr stjórn vegna umfjöllunar Fréttatímans

Dómar og draugagangur

Það þorir ekki nokkur lögmaður að fara þarna inn fyrir dyr, alveg sama þó hann væri með pottþéttan dóm í höndunum slíkur er draugagangurinn, væntanlega.

Nú þurfa íslensk fyrirtæki að breyta um nafn og nefna þau einhverjum hryllilegum nöfnum þannig að lögmenn verði sturlaðir af hræðslu ef þeir nálgast staðina.

Gott ráð er að vera með úttroðinn samfesting hengdan einhversstaðar innan dyra sem líkist hengdum manni. Menn verða voða hræddir við svoleiðis og menn tap sér strax í myrkfælni. Hvítar vofur geta verið vænlegar með smá reyk.

Einnig er sterkur leikur að vera með dularfull ljós og ámátleg vein í anddyrinu. Þá hlaupa menn á brott í skyndi lafhræddir.

Með þessu má snúa á lögmannastéttina þannig að hún þorir sig hvergi að hreyfa bara af nafngiftinni einni saman.

Nábítar, böðlar & illir andar halda járnabeygjuvélinni

Landpóstarnir og Jónína Ben

Ja hérna,  svo gengu póstarnir milli hennar og Styrmis úr netfangi sem skráð var í Kína. Bæði hennar tölvu og Styrmis?

Svo voru póstarni sendir út um allt og mikil harka í þessu, sendir á lögfræðinga og hæstaréttardómara. En ekki  á bændur og sjómenn eða hvað?

Og svo fær Jón Magnússon póstana inn um lúgu um kvöld. Þá hafði að því er virtist, meilið breyst úr tölvupósti í landpóst sem hafa verið bornir út um kvöld. Var hríðarveður?

Þetta er alveg furðulegt mál. Forfaðir minn var kallaður Biblíu-Björn og var landpóstur, Vesturlandspóstur og hann lenti aldrei í neinu svona löguðu enda engar tölvur til þá.

Ég er ekki hissa þó Kínverjar séu reiðir og séu að hóta okkur út af hinu og þessu þegar svona er í pottinn búið.

Póstarnir sendir frá netfangi sem skráð var í Kína

Ný þjóðlenda

Þær leynast víða þjóðlendurnar. Það er ánægjulegt að ný þjóðlenda bætist við safn landsmanna á þjóðlendum og þessi þjóðlenda kemur mjög á óvart.

Föðurafi konu minnar var síðasti bóndinn á Görðum á Álftanesi, Guðmundur Björnsson. Seinni kona hans hélt áfram búskap þar eftir fráfall hans.

Móðuramma mín Karítas Skarphéðinsdóttir bjó um tíma á Tröð á Álftanesi. Þannig að þau hafa þá átt upprekstur í afrétt á þessum slóðum.

Þjóðlendur eru til komnar vegna þess að við dómaframkvæmdir kom upp sú staða að til var einskis mans land, það er land án eiganda. Þá voru sett svokölluð þjóðlendulög, þar sem var ákveðið að fara í það ferli að úrskurða um mörk  eignarlanda og þjólendan og stendur það ferli nú yfir.

Flest okkar hafa lært um það hvernig landnámsmenn námu land . Annars vegar með því að leiða kvígu umhverfis væntanlega jörð frá sólarupprás til sólarlags, eða að kveikja elda eða brennur umhverfis væntanlega jörð þar sem allstaðar sæist til eldanna.

Annað land var ekki formlega numið, en nýtt sem afréttir og almenningar.  

Álftanesskógar eru þjóðlenda

Rjúpnaveiðimenn deila

Það er slæmt þegar menn deila vegna svona mála. Vonandi elska þeir friðinn og strjúka kviðinn þessir veiðimenn.

Viðburðaríkustu rjúpnaveiðar sem ég hef farið á var þegar ég fór með Birgi frænda mínum ríðandi til rjúpna á Auðkúluheiði. En það er vandasamt. Bæði verða hrossin að vera traust og þola hvellina og einnig verður að hafa það klárt að þeim verði ekki kalt. Við veiddum töluvert þar sem Birgir þurfti að nota rjúpurnar til villibráðarkvölds á hóteli sem hann rak. Þetta var fyrir tíma sölubanns á rjúpu.

Svo þegar hann kom niður á veg með hestinn hitti hann sveitunga sína frá Siglufirði og þeir hafa sennilega haldið að þar færi Jón Austmaður afturgenginn.

Í ár fór ég til rjúpna í Austu-Húnavatnssýslu ásamt 4 öðrum. Þeir yngri mennirnir gengu upp í fjall en ég gekk hlíðar. Var ég búin að ganga 1 1/2 tíma án þess að sjá rjúpu. Svo allt í einu geng ég inn í dreif af rjúpu svona 40-50. Ég skaut 6 rjúpur en það dugir okkur hjónunum um jólin. Ég nota rússneska einhleypu og hefur hún dugað mér vel.

Umhverfisstofnun þyrfti að gefa út kort af svæðum þar sem eru þjóðlendur, afréttir og almenningar þannig að veiðimenn gætu fullvissað sig um það með óhyggjandi hætti hvar þeir megi veiða átölulaust. Við erum vissulega að borga svolítið fé vegna veiðikorta og það er ekki óeðlilegt að fá einhverja þjónustu í staðin. Slík kort gætu líka eytt deilum og úlfúð um mörk veiðilendna.

Þegar ég verð gamall maður fer ég sennilega til veiða á Massey Ferguson mótel 1958 en það er komin hefð á þær til aksturs á fáförnum vegslóðum. Væntanlega tek ég bara myndir af rjúpunni en það er vaxandi þáttur í ferðamennsku að skjóta einni mynd á rjúpurnar.

Kvartað yfir rjúpnaskyttum á fjórhjóli

Niðurstaða Þjóðfundar um jarðnæði

,,Hvað varðar náttúru Íslands eru niðurstöður Þjóðfundar þær að auðlindir landsins séu óframseljanleg þjóðareign sem beri að vernda, umgangast og nýta á sjálfbæran hátt og vernda fyrir komandi kynslóðir".

Jarðnæði, beitarréttindi í afréttum og bithagar búpenings á láglendi og skógar eru auðlindir, svo sannarlega.

Verða þá allar bújarðir þjóðareign og með hvaða hætti er gert ráð fyrir að jarðnæði verði skipt og úthlutað til almennings? Hvað með veiði í vötnum og ám hverskonar? Hver kemur til með að hafa forræði og ráðstöfun á slíkum réttindum?

Nú í kreppunni er hætt við að margir horfi til landsins og sveita þar sem smjör drýpur af hverju strái og allir móar og hagar eru fullir af grasi og eygi þar margur nokkra möguleika til sóknar og einhverrar lífsafkomu.

Á þá að sækja um til landbúnaðarráðherra? Verða útbúin sérstök umsóknareyðublöð um jarðnæði vegna kreppuráðstafana?

Stjórnarskrá fyrir fólkið

Samgöngur í Suðvesturkjördæmi

Mikið kapp er nú lagt á það að koma á þokkalegum samgöngum milli Mosfellsbæjar og Kjalarness.

Miklar vegþrengingar hafa verið þegar maður er að aka út úr Mosfellsbæ vegna framkvæmda. Þó er ein hættuleg brú á svæðinu brúin yfir Leirvogsá, sem í raun má segja að sé einbreið, þar sem ekki er einu sinni umferðareyja eða vegrið sem greina akreinar hvor frá annar.

Í Suðvesturkjördæmi eru 58200 kjósendur og kjördæmið hefur 12 alþingismenn en ætti með réttu að hafa 16 alþingismenn og er það langstærsta kjördæmi landsins.

Ögmundur Jónasson er þingmaður úr Suðvesturkjördæmi og hygg ég að það sé í fyrsta skiptið að jafnfjölmennt  kjördæmi hafi hýst samgönguráðherra.

Það er ánægjulegt að allir geti nú ekið Héðinsfjarðargöng og Hófaskarðsleið en mikil mildi að samgönguráðherra hafi ekki orðið úti í skarðinu.

Vonskuveður við opnun vegar

Farskólarnir

Farskólar voru hér áður fyrr til sveita. Voru þá skólarnir á bæjum og dvöldu börnin þar eða gengu eftir atvikum ef stutt var.

Skólanum var skipt í yngri og eldri-deild. Voru nemendur gjarnan 2-3 vikur í senn í skólanum en höfðu svo námsefni með sér heim til lestrar. Færsluhöfundur var þrjá vetur í slíkum skóla samtals 9 mánuði og lauk svokölluðu fullnaðarprófi.

Þetta er sennilega ódýrustu skólarnir og væri ástæða fyrir háskólasamfélagið að gera víðtækar rannsóknir á þessu menntaformi og sjálfstæði þeirra einstaklinga sem útskrifuðust úr þessum skólum og hvað var borðaður mikið af hafragraut og slátri.

Svo væri líka hægt að hugsa sér skóla á hjólum sem færu á milli hverfa. Allt þetta þarf að rannsaka.

Sjálfstæðir skólar passa betur upp á hverja krónu