Sögufölsun og lýgi.

Það er sögufölsun sem hefur verið haldið fram af óþrifa piltum að Inga Sælands hafi sagt að það ætti að draga einhverja á Íslandi undir vegg og skjóta þá, hún nefndi enga sérstaka á Íslandi En bar ástandið sama við ástand sem væri víða varhugaver erlendis. Það er ekkert kannske óeðlilegt að þingmenn sérstakalega þeir sem eru fúsir í bardagan að fólk sleppi sér og geti það frekar gert hlutaðeianda ógagn en gangn. Það er mikil vandi að stilla sig, þegar allt er löðrndi lýgi og upphrópunum. Veiðigjaldamálið er alvarlegt og það er annað hvort að hrökkva eða stökkva.

Nú er það nýasta að það er að að koma fram hefndum og maður sér að menn erun svolítið farnir að far fram úr sér. Held að útgerðarmenn ættu nú bara að fara vara sig svo ekki þurfi að kalla á Þorvald Gylfason og fá hann í það að þjóðnýta útgerðina eins og fram hefur komið hjá honum Það væri hægt að fara hægt af stað og gera þetta í áföngum. Þannig að þjóðin hefur ýmis spil á hendi en ekki eins og burgeisarnir sem eru með eintóma hunda hjá sér bæði í taumi og í laumi og missa sig svo þegar konur blása á þá og ætla í vopnaskak og deilur.

Hver á að borga starfsemi í heilbrigðiskerfinu ég bara spyr? Ýmis viðfangsverk sem sitja á haganum. Getur maður þá bara farið í mál ef það eru lagðir á mann skattar, þetta er allt mjög kómískt, að fullorðnir menn hugsi svona út í bláinn og þori sjalda að koma fram sjálfir til að reka mál sín áfram séu með auglýsingastofur í þessum málum. Það spara þá RUV að vera með spaugstofuþætti.

Þegar ákveðið var að leyfa svokallað framsal, vegna að þess að bankarnir heimtuðu verðmæti bak við ásett veð sem var svo sem þeirra skylda, en glópskapurinn var svo mikill að það var ekki beðið um að eigandin gæfi veðleyfi, heldur göslast og sölsað undir sig verðmæti sem þjóðin á.

Það er mjög þekkt í landbúnaðargeiranum að gegn um tíðina hafa leiguliðar orðið að fá veðeyfi eiganda jarðnæðisins til að  framkvæma eitthvað, byggja hlöðu byggja fjárhús og fjármagna það með lánum frá Stofnlánadeild landbúnaðarins. Og undarlegt að bankarnir hafi fari fram með því gáleysi að láta duga að taka veð í verðmætum sem hlutaðeignd á ekki en hefur tímabundin nýtingarétt. Svona hafa þessi mála sem varðar fiskimiðin  eilíflega haldið áfram að gerast og látin gang fram með fáti og fumi.

 

„Draga þá undir húsvegg og skjóta þá“?