Ármaður Alþingis = umboðsmaður Alþingis

Sú niðurstað sem komin er í þetta Bjarna Ben mál er vafalaust rétt. Umboðsmaður kemst ekki lengra. Það eru stjórnmálin sem ganga frá þessum göngutúr Bjarna milli ráðuneyta.

Það er ekkert ólöglegt við að skipta um ráðuneyti og kallast hrókering og er meirihluti væntanlega fyrir niðurstöðunn þó verður því trauðla vísað í einhvern kanal sem þingið gæti unnið í. En Umboðsmaður er valdalaus en getur haft áhrif með rannsókn á málum sem enda svo með birtingu sisvona og allir verða að fara eftir. Ráðherra getur haft skoðun á því hvort það sé rétt eða ekki, það breytir ekki stöðunni.

Mér finnst betra orð yfir Umboðsmaður Alþingi, Ármaður= Alþingis. Spurning hvort hann ætti að komast eitthhvað lengra, með mál heldur en að skilja stjórnarandstöðuna svona í uppnámi að hún fer bara að hlægja.

Svo er til Umboðsmaður borgarbúa. Hann hefur einu sinni komið  með gott álit sem ég er hrifinn af. Málið varðaði skipulagslög. Þar rakti umboðsmaður snerru eins borgarbúa við skipulagsyfirvölda.

Umboðsmaður borgarbúa rakti málið eins og það lág fyrir og gaf fyrir mæli um að setja málið á upphafsreit. Þá gerðist ekkert í málinu og það varð umkomulaust. Þá varð málið eins og í Hrafkelssögu að það var engin til að ganga frá málinu og hafa afl til að framkvæma það sem upp á vantaði fyrir þann, sem hafði betur í málinu.

Eins virkar málið um misvægi atkvæða til kosning Alþingis .Það er hægt að kæra slíkt mál til Alþingis. Þá úrskurðar Alþingi um málið. Alþingismenn geta talað um það í almennri umræðu. En kærandi hefur enga aðkomu meir að kærunni. En það er engin sérstök leið í lögu til að koma slíku máli áfram í stjórnarskránni. Alþingi úrskurðar slík mál í fljóheitum, ef þeir fatta það og samþykkja kjörbréf þingmanna, borgarinn stendur uppi með enga efnislega niður stöðu. Kjósandinn gæti setið uppi með fjórðung úr atkvæði eða hálft atkvæð allt eftir hvað kjördæmi hann hefur búsetu  í.

Svo er merkilegt þegar menn  sem koma nálægt svona málastappi í skipulagsmálum að ef þeir lenda í erfiðleikum í  málum og þau eru snúin þá fara þeir að tala um það í sínu umhverfi að hluteigandi eigi ekki lögvarða hagsmuni og það eigi að duga til að gera ekkert.

Sem er sérkennilegt. Ég hélt að borgararnir ættu yfirleitt lögvarða hagsmuni að farið væri að lögum og sjórnarskrá.

„Þetta er náttúrulega bráðfyndið“