Þorsteinn H. Gunnarsson

Ríkissáttasemjari framsögumaður um dagskrátillögu

Ríkissáttasemjari hefur gengið í þá slóð sem oft er viðhöfð hjá frjálsum félagasamtökum að bera fram dagskrátillögu. Hún fer þannig fram að ekki er heimil umræða um hana en hún borinn strax fram til atkvæðagreiðslu. Þessi aðferð er eitt ljósasta dæmi um hvernig lýðræðið virkar.

Sjálfsstætt samningsumboð er hjá hverju verkalýðsfélag ef ekki er samið um sérstakt samflot.

Ríkisáttaemjari gerir það sem ekki á að gera að vera með sérstaka framsöguræður um efnið t.d. að draga fram einhverja punkta úr umræðu um afturvirkni samninga sem er kannske ekki alveg rétt að þeir hafi misst af lestinni í þeim efnum. Efling ef hún vill halda áfram skæru aðgerðum geta leiðrétt það með sínum verkfallsjóði sem er mjög sterkur, þannig að félagsmenn bæru ekki hallan af þessu atrið. Þarna er hægt að benda á að sáttasemjari hallar sér á aðra hliðina þannig að frammistað hans er á núlli.

Þá er ganrýnivert að hann lætur fyrirspyrjendur ekki kynna sig svo hægt sé að spekulera í því hvort þeir gangi erinda einnhverja hagsmuna.

Hegðun verkalýðsforingja er stórundarleg í allri umræðu að aðdragand þessara orustu, þegar þeir fara að skipta sér af verklagi Eflingar og gagnrýna verklag forustu Eflingar. Það er í raun litilmannlegt. Það lá fljótt fyrir að þetta voru skjæruverkföll sem eiga að bíta og því ekki hægt að segja að þau beindust að einhverjum fyrirtækjum sérstaklega. Hrunið t.d. sem við erum búina að súpa seiðið af beindist ekki að einhverju sérstökum einstaklingum, þó einstaklingar út um allt þjóðfélagið hefðu orði fyrir því. Hvað var t.d. um samvinnusjóð Samvinnutrygginga sem glopraðist niður en sem átti að greiða tryggingartökum af þegar félagin yrði slitið. Þar hefur engin borið ábyrgð. Eflingarfélagar hafa dregið fram vopn sín og látið skína á þau og hafa kynnt það úr hverju þeir eru, fyrst og fremst skæruliðar. Ef til vill er þessi orusta töpu en stíðið er ekki búið frekar en stríð sólskríkjunar fyrir brauði sínu í harðindum. Kiljan spurði hvernig stendur á því að snjótittlingurinn fýkur ekki í norðan bálinu, þó hann snúi sér í bálið. Svarið er hann er svo straumlínulaga og oddhvass. Munum að verkalýðsbaraátta er þjóðfélagsbarátta fyrir betri heimi.

Hvers eiga eldriborgarar að gjalda að hafa ekki samningrétt? Kannski að fá Elingu í verktöku við að rétta kjör eldriborgara?