Við getum bara framleitt kjarnfóður okkar sjálfir í grasköglaverksmiðjunum.

Nú eiga menn að fara hlaupa við að koma með tillögur. Betra er að hugsa og flýta sér hægt, fyrir utan það að nógar upplýsingar um þessi mál skýrslur og álit.

Réttara væri að hinar mörgu stofnanir ríkisins innu þetta verk og fá Indriða H. Þorláksson til að vera vettvangstjóri.

Satt að segja lýst mér ekkert á að hafa Steingrím forustumann í þessu máli. Steingrímur er vissulega góður drengur og sennilega góður í að dansa Óla Skans og vínarkrus. Hann er bara búin að fá sitt tækifæri í málum sem varða r kvóta

En ég ætlaði ekki að fjalla um þetta mál þó sjávarútvegur komi þar eilítið við sögu. Það er mjög sorglegt að Áburðaverksmiðja ríkisins var lögð niður og allar graskoglaverksmiðurnar en ýmsar ástæður voru fyrir því og varla vikist undan því. Áburðarverksmiðjan í Gufunesi var barn síns tíma og var orðin lúin og slitið, auk þess að hún var of nærri byggð sem sífellt sótti að henni.

Gunnar Bjarnason var hugmyndaríkur maður og oft skrefi á undan öðrum mönnum. Hann talaði mikið um það þegar hann var að kenna fóðurfræði að hægt væri að nota hert lýsi og grasmjöl til að búa til innlent kjarnfóður og sáldra svolitlu fiskimjöli í blönduna.

Kandidatsritgeð mín fjallaði um Hagnýtingu fitu og nota semkjarnfóður. Gamli ráðsmaðurinn á Hvanneyri var ekki í rónni fyr en ég samþykkti þetta. Hann skaffaði allt til að það gæti orðið að veruleika. Hús gemlinga í tvo hópa og stóra hakkavél til að búa til fóðrið sem að vísu var ekki grasmjöl heldur fóður blanda, fóðurgildið var aukið með því aðmala mör í hana. Gemlingarnir fóru vel að og marktækur munur var á hópum þar sem mörinn var notaður. Engin meltingavandamál eða skita. Allt er þetta hægt, en það er ekki spretthlaup heldur langtíma hlaup.

Gunnar vildi nota hert lýsi, það er í föstuformi blandað við kornkolvetnafóður og síldarmjöl. Það var á þeim árum sem það var til, en það eru ýmsar leiðir til að nota úrgang frá sláturhúsum þó ég viti að dýralæknar standa varðstöðum um hvað má og hvað má ekki.

Svo er annað það er hægt að nota heita vatnið til að þurrka grasið og Vallhólma verksmiðjan í Skagafirði liggur mjög vel til þess að það sé hægt að setja í gang, en þar getur Steingrímur sprett úr spori með sitt lið.

Á síðast aðalfundi þegar ákveðið var að stöðva framleiðsluna í Vallhólmi af handhöfum eigandans en þeir fóru með atkvæðisréttinn margir bændur áttu hlut í verksmiðjunni því mikill áhugi var á þessu máli og ók ég víða um og fékk ekkert greitt fyrir, en skoraði á bændu að vera með.

En á aðalfundinum þegar einsýnt var að þetta væri búið fór ég með vísur eftir Pál Ólasson sem  áttu vel við svona aðstæður ekki síst núna þegar þessir erifðleikar blasa við.

Hárgreiðustaði hér má kalla

Helst þegar farið er að slá.

Gengur þá hver með greiðu og dalla

guðslangan daginn til og frá.

En svo þegar kemur kaldur, vetur

kafaldsbylur og jarðlaust er.

Biður þá hver sem betur getur

blessaður góði taktu kind af mér.

Þá segi ég, fjandinn fjarri mér,

farðu nú út og greiddu þér.

 Eftir Pál Ólafsson

 

Ekki vanþörf á að grípa til ráðstafana

Athugasemdir

[Hörður Þormar, 4.6.2022 kl. 16:41]

Eitt sinn var mjólkin næringarrík hollustufæða. En nú segja næringarsérfræðingar að hún sé óholl, auki t.d. hættu á Alzheimersjúkdómi. Ástæðan er sú að í stað þess að lofa kúnum bíta gras og gefa þeim venjulegt hey, þá er farið að moka í þær kjarnfóðri til þess að auka nytina.

Hvernig væri að framleiða mjólk úr kúm sem lifa eingöngu á íslensku grasi og heyi? Nytin úr þeim yrði örugglega miklu minni og því hlyti mjólkin að verða dýrari. En mætti ekki borga eitthvað meira fyrir hollustuna:   Die Demenz und Alzheimer-Lügen - Was sind wahren Ursachen & Hintergründe, QuantiSana.TV 29.05.2017  Ath. tölvuþýdda texta.