Eru alþingismenn starfi sínu vaxnir? Hvar er gæðaeftirlitið?

Ekki þykir mér óeðlilegt að lögmenn velti störfum Alþingis fyrir sér. Fanney Rós Þorsteinsdóttir, lögmaður hjá Ríkislögmann, sagði í erindi sínu um Landsréttarmálið á málþingi hjá Háskólanum í Reykjavíkí dag, að Mannréttindadómstóll Evrópu telji að Alþingi hafi brugðist eftirlitshlutverki með því að samþykkja skipan dómara við Landsrétt. Þetta er haft eftir Fanney Rós í Morgunblaðinu  sem ég les hér minni tölvu. Sko, hér er margt að athuga. Þá kemur fyrst fram í hugan hver lítur eftir hverjum og hvernig virkar gæðakerfi Alþingis. Ég sem leikmaður veit það ekki nema svona rétt til að vera viðræðuhæfur í fermingarveislum og jólaboðum. Þetta er nú náttúrlega háskalegt fyrir alþingismenn, ef flókin mál steypist yfir þá í hringiðu umræðunnar og menn botna ef til vill ekki neitt í neinu. Þetta er eins og að ef sjómenn sem þurfa að lesa sig frá bátaþilfari og framm í lúkar. Þá vita þeir vel hvernig þeir eiga að fara. Alþingismenn vita það ekki. Nú orði eru ekki margir lögmenn á Alþingi eins og var í gamladaga og oft á tíðum mjög óreynt fólk því það er menn leita í að vera alltaf að yngja upp á framboðslistunum til að koma til móts við tíðarandann.

Hér fyrir margt löngu vorum við nokkrir bændur í málefnavinnu þegar búvörulög voru fyrst sett og þótti mörgum þar hafi verið illa staðið að málum, svo ekki sé sterkara tekið til orða. Fengum við þá Sigurð Líndal sem er þjóðþekktur maður hvað varðar kunnáttu í lögum og lögfræði eins og hún á að virka. Hann fór yfir þessi mál okkar og skrifaði um setnigu búvörulaga lærða ritgerð sem hann nefndi Stjórnkerfi búvöruframleiðslunnar og stjórnskipan Íslands. Til að koma máli mínu sem skjótast fram þá stekk ég yfir alla skurði og girðingar og hef það eftir sem í formála þessa rits er skrifað í lokinn af Sigurði. Nú er Sigurður búin að draga sig af vettvangi opinberrar umræðu svo mér er nauðsyn að fara með þettan í texta.,,

Hann leyfir sér að vona að missagna gæti ekki mikið, en þær sem leynast kunna séu ekki svo meinlegar að raski þeirri meginniðurstöðu að Alþingi valdi tæplega mikilvægasta hlutveri sínu að setja landsmönnum lög. Þetta er dagsett 25.. mars 1992.

Það vildu fáir vita af þessu og allra síst upp í Bændahöll.

Hefur þetta eitthvað lagast? Það er óljóst og ekki gefur þessi sýn Fanneyjar tilefni til að álykta að svo sé.

Lagasetningarferlið getur væntanlega verið eitthvða á þessa leið: Frumvarp oftast samið í ráðuneytum menn ráð varla við það sjálfir og hafa ef til vill ónóga lögfræðilega aðstoð til að semja sjálfir. Síðan kemur þetta í nefnd, umsagnir og fundarhöld fyrir nefnd eru löng og ströng ýmsir fyrirvarar gerðir. Svo eru trippin rekin áfram og málið velkist í þinginu. Þar ræða þingmenn málið fram og aftur og engin getur stöðvað  málið ef einhver vitleysa er í gangi.

Niðurstaða: Alþingi þarf að vanda sig mikið og svona útkoma eins og Landsréttarmálið er ekki bjóðandi frá þessari elstu löggjafarsamkomu sem þekkt er. Og nú fer ég ekki til lögreglunar að gefa skýrslu, en ég mun þvæla þessum bændamálum eins og kostur er í Miðstöð talaðs máls, sem nú er orðin til svo eftirkomendur geti rannsaka hvernig komið er fyrir Alþingi.

Alþingi fékk pillu frá MDE

Athugasemdir

[Guðmundur Ásgeirsson, 3.12.2020 kl. 18:49]

Ríkislögmaður hefur enga aðkomu að lagasetningarferlinu, nema þá sem umsagnaraðili um mál snerta starfsemi embættisins.

[Þorsteinn H. Gunnarsson, 3.12.2020 kl. 19:51]

Takk fyrir þetta Guðmundur. Það er til lítils að segja öðrum að vand sig á meðan maður gerir það ekki sjálfur. Tek þessa vitleysu út. Veit ekki hvaðan ég hef haft þessa meintu speki um embætti ríksilömanns. En játa yfirsjón mína.

[Guðmundur Ásgeirsson, 3.12.2020 kl. 20:54]

Allt í góðu. Öllum getur orðið á í messunni.

[Grímur Kjartansson, 3.12.2020 kl. 22:05]

Þingmenn mæla líka fyrir frumvörpun. En nú hefur hún Rósa fyrrum VG liði orðið uppvís að síendurteknum lygum um þau furmvörp sem hún hefur lagt fram undanfarið um pólskar fóstureyðingar og tannaldursgreiningar á hælisleitendum

[Þorsteinn Briem, 3.12.2020 kl. 22:10]

Sjö af sextán þingmönnum Sjálfstæðisflokksins eru lögfræðingar.

[Þorsteinn Briem, 3.12.2020 kl. 22:18]

"Smjörklípa er hugtak sem Davíð Oddsson kom í umferð og er notað yfir þá aðferð í opinberri umræðu að beina athyglinni frá eigin vandamálum eða athöfnum með því að benda á eitthvað annað bitastæðara.

Hugtakið er rakið til Kastljóssþáttar 3. september 2006 en þar var Davíð Oddsson þáverandi seðlabankastjóri spurður um aðferðir sem hefðu gagnast honum í pólitík.

Hann sagði þá sögu af frænku sinni fyrir vestan sem hafði þann sið að klína smá smjörklípu á heimilisköttinn þegar þörf var á að halda honum uppteknum í smá tíma.

Smjörklípuaðferðin er nátengd orðum Megasar: "Svo skal böl bæta að benda á annað verra.""

[Þorsteinn Briem, 3.12.2020 kl. 22:49]

"Öll mannréttinda- og neytendavernd hefur komið frá Evrópu, óumbeðin og í óþökk íslenskra yfirvalda, allt frá mannvirðingarákvæðum í stjórnarskránni frá 1874 og að þessum nýjustu mannréttindadómum."

[Þorsteinn Briem, 3.12.2020 kl. 23:02]

"Mannréttindaákvæði stjórnarskrárinnar frá 1874 og aðdragandi að setningu hennar:"

"Sérstök mótstaða var hér á landi við atvinnufrelsið enda var það talið höggva að undirstöðum hins fábreytta íslenska bændasamfélags þar sem gildandi voru strangar reglur um vistarbönd og vistarskyldu vinnufólks og lausamennska var litin hornauga.

Fyrir setningu stjórnarskrárinnar 1874 hafnaði Alþingi þannig öllum tillögum dönsku stjórnarinnar um afnám hafta á atvinnufrelsinu."

"Að ýmsu leyti gengu tillögur dönsku stjórnarinnar lengra en þær kröfur sem Íslendingar sjálfir gerðu."

"Hér á landi var við lýði fábreytt og íhaldssamt bændasamfélag sem tók hugmyndum um ýmis frelsisréttindi borgaranna fremur fálega.

"Þannig voru Danastjórn og fulltrúar hennar í raun þau öfl á Alþingi sem voru helstu boðberar aukins frjálslyndis og ýmissa frelsisréttinda á Íslandi á síðari hluta 19. aldar."

(Björg Thorarensen, prófessor í stjórnskipunarrétti við Háskóla Íslands, Stjórnskipunarréttur - Mannréttindi, útg. 2008, bls. 27-30.)

[Þorsteinn H. Gunnarsson, 4.12.2020 kl. 08:16]

Málsháturinn, svo skal böl bæta með því að benda á eitthvað annað verra er forn málsmáttur og ekki hægt að telja Megas höfund hans. Og trúlega er nú sú aðferð að fara tala um eitthvað annað í staðin fyrir eitt hvað sem er óþægilegt, annarsstaðar komið frá enn þessi smjörklípuaðferð.

Svo er ég með kenningu sem vísar á vissan hátt í smjörklípu aðferðina. Hún er um huldufólk og framhjáhald. Áður fyrr láu leiðir fólks þvers og kruss. Svo þegar vinnumaðurinn kemur inn að lokinni gæslu fjárins og hefur ef til vill verið að digga við einhverja konu í sveitinni og þá gellur við í einhverjum í baðstofunni, sáuð þin konuna þarna upp á holtinu og og allir segja, ha konu? smalinn gengur þá inn í umræðuna og segir, ætli þetta hafi ekki verið huldukona?