Nú reynir á hvort Barnasátmáli SÞ er einhvers virði og komi börnum að raunverulegu að gagni í neyð, eða hvort hann sé skrautskjal sem hengt er upp á skrifstofum í stjórnarráðum og sendiráðum víða um heim og góðir menn sem svo eru kallaðir en engin veit hvort þeir séu góðir skreyta sig með í hátíðarræðum.
Auðvitað verðum við að hafa laga og reglugerðarramma um það hvernig þessi mál eiga að vera. Það er ekki hægt að hafa hisum happs aðferðir og benda á einstaka ráðherra á síðustu metrunum til björgunarstarfa. Reglurnar þurfa að vera málefnalegar og spegilmynd af vilja þessara þjóðar. Oftast er farið að tala um kostnað.
Fyrir margt löngu var aldrei talað um kostnað ef einhver þurfti að leggjast inn á spítala. Nú er verið sí og æ að ræða um halla á heilbrigðisstofnunum og sjúklingar kallaðir viðskiptamenn spítalanna. Gamlir menn klóruðu sér í kollinu yfir þessu breytta umræðuformi.
Egill Sakllagrímsson komist inn í landið eingöngu vegna þessa að það var enginn í fjörunni til að stöðva hann, ellegar að bera hann út í skip hefði honum veri vísað brott, en hann var ódæll í meiralagi og fullur í veislum á unga aldri.
Auðvitað er rétt að bera svona máli fyrir dómstóla og fá úr því skorið hverslags fólk býr í landinu og hverslags plagg Barnasáttmálinn er. Þá er það oft hendi næst að fara að bera það saman að gefa útlendu fólki uppihald þegar innlent fólk hefur það ekki nógu gott. Það er mannlegt. Enn svoleiðis umræða skapast þegar átök myndast. En þá þarf að laga til hjá báðum þessum hópum.
Væntanlega farin úr landi | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Flokkur: Stjórnmál og samfélag | 16.9.2020 | 10:00 (breytt kl. 10:59) | Facebook
Myndaalbúm
Bloggvinir
- Axel Jóhann Hallgrímsson
- Bergljót Gunnarsdóttir
- Dagrún Steinunn Ólafsdóttir
- Grétar Mar Jónsson
- Gunnar Rögnvaldsson
- Hörður B Hjartarson
- Ingibjörg Friðriksdóttir
- Jón Páll Jakobsson
- Jón Ragnar Björnsson
- Kristján Hilmarsson
- Kristján P. Gudmundsson
- Lilja Skaftadóttir
- Sigríður B Svavarsdóttir
- Sigurbjörg Eiríksdóttir
- Sigurjón Þórðarson
- Sumarliði Einar Daðason
- Valdimar Samúelsson
- au
- cakedecoideas
- Björgvin Þangbrandur "Birkirmár" Gíslasson
- Guðjón E. Hreinberg
- Kristinn Ágúst Friðfinnsson
Heimsóknir
Flettingar
- Í dag (22.12.): 60
- Sl. sólarhring: 434
- Sl. viku: 861
- Frá upphafi: 570158
Annað
- Innlit í dag: 57
- Innlit sl. viku: 771
- Gestir í dag: 57
- IP-tölur í dag: 57
Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar
Athugasemdir
"Kristilega kærleiksblómin spretta, kringum hitt og þetta."
Þorsteinn Briem, 16.9.2020 kl. 11:45
Ekkert barn þyrfti að "senda til baka" ef foreldrarnir hefðu bara vit á því sækja fyrst um landvistarleyfi og fá umsókn samþykkta, áður en þau kæmu hingað með börnin.
Þegar maður sækir um að fá innritun í framhaldsskóla eða háskóla þá sækir maður fyrst um, og aðeins að fengnu samþykki umsóknar hefur maður nám. Fyrir vikið er aldrei um að ræða að neinn nemandi sé "sendur til baka" eftir að nám er hafið.
Þetta ætti ekki að þurfa að vera neitt öðruvísi.
Guðmundur Ásgeirsson, 16.9.2020 kl. 16:14
rétt Guðmundur, samþykt er annað en höfnun. Aðeins að samþyktu máli, fær það framgang.
Hrólfur Þ Hraundal, 16.9.2020 kl. 22:17
Foreldrarnir bera ábyrgð á því að leggja upp í óvissuferð með börnin án þess að hafa fyrst sótt um leyfi og fengið samþykkt. Enginn hér á Íslandi bað þau um að setja börnin í slíka stöðu.
Guðmundur Ásgeirsson, 16.9.2020 kl. 22:24
Þakkir fyrir þessar upplýsingar hér á síðunni. Ég finn nú mest til með börnum í svona málum.
Ef það er hörð hugmyndafræði að reyna að smeygja sér inn í samfélög, eins og haldið er fram, með múslíma, þá geng ég ekki að þeim kosti.
Þorsteinn H. Gunnarsson, 17.9.2020 kl. 08:24
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.