Lífstíðarábúð og veiðigjöld

Það er margt skrafað um fiskinn í sjónum. Á opinberum vettvangi hefur verið fundið að því að rétthafar veiðiheimilda sem fara með veiðiheimildir geta látið þær ganga í erfiðir. Ekki er hægt að segja beint að veiðiheimildin erfist bein, en þó í gegn um öll hlutabréfin og allt auðmagnið.

Er þá ekki eðlilegt að þessi réttur falli niður við andlát? Lengi hefur það verið tíðkað samkvæmt lögum að ábúð á jörðum er með margvíslegu formi.

1. Erfðafestuábúð þar sem  elsti erfingin á tilkall til jarðnæðisins með öllum hlunnindu ræktun og húsakosti á verðlagt á hálfu fasteignamati.

Hann var skyldugur til að hugsa vel um ættarauðin og þar á meðal minnir mig að hafa uppi myndir af fyrri ábúendum í góðum ramma svo tengda-mamma-pabbi gleymist ekki. Ef til vill á að geyma ættarsilfrið.

2. Þá var það til sem kölluð var lífstíðarábúð og hún féll niður þegar leiguliðinn var kominn í kistuna og vorkenndi engin honum, ekkju hans eða börnum Og urðu allir heimils menn að ganga af jörðina efti útför, bara taka leigubíl og í burtu. 

3. Ábúð sem skilyrt var til ákveðins tíma og var það skýrt í ábúðarlögum að eigandi gæti tekið hluta af jarðnæðinu eða alla jörðin til nota fyrir ættingja og afkomendur voru stýf ákvæði um að eigandi þurfti að leysa til sín umbætur  sem gerðar höfðu verið í tíð ábúenda og þóttu það harðir kostir að þurfa að borga. Var þetta allt útskýrt  í lögum, en hefur nú verið að mestu fellt úr ábúðarlögum og fara því margar jarðir í eyði þegar ábúðarskyldan var afnumin. Þetta fór svo soldið í rugl þegar kvótinn var settur á í landbúnaði og er saga að segja frá því, sem vonandi verður sögð innan tíðar.

Svona var nú þessu fyrirkomið í elsta atvinnuvegi landsmanna og mætti ýmislegt af því læra ef lesið er með opnu hugarfari.

Það er náttúrlega gráupplagt að viðra þessa hugmyndafræði með lífstíðarábúðina. Féllu þá öll réttindi niður við andlát, búffs. Það er auðvitað harðneskjulegt fyrir bánkana og þá sem hafa hampa þessum réttindum. Þingmenn geta auðvitað dottið á hnéin þegar bánkarnir fara vilja ráða og æpa, stjórnarskráin, stjórnarskráin, eigarétturinn er friðhelgur.

E-nnnnnnnnnnnn fiskveiðistjórnunin var til að verja sjávarauðlindina þannig að hún gæti viðhaldið sér en ekki uppsafnað auðmagn.

Íslendingar hafa barist í aldir fyrir því að ráð sem þjóð yfir auðlind sinni. Lent í þorskastríði margsinnis.  Átt við erlenda togara upp í landsteinum

Bændur eru búnir að missa landhelgi jarða sinna og mega varla dýfa snæri í sjó. Þannig að það þarf að fara gera eitthvað í þessu.

Ástæðulaust er að þessi réttindi flytjist milli kynslóða si svona.

Svo gæti næsta kynslóð verið aumingjar sem ekkert geta og hefðu ekkert læknisvottorð  sem sannaði vit og dugnað.

 Þannig að það er margt í mörgu eins og sagt er.

Veiðigjöld Samherja í Namibíu lægri en á Íslandi

Athugasemdir

[Guðmundur Ásgeirsson, 17.8.2020 kl. 21:48]

Veiðigjöld í Namibíu lægri en á Íslandi?

Samt segjast þeir hafa tapað helling á veiðunum í Namibíu.

???

[Þorsteinn Briem, 17.8.2020 kl. 22:51]

1.6.2017:

Í doktorsritgerð sinni gerir hagfræðingurinn Axel Hall ýtarlegan samanburð á formi skattlagningar á Norðurlöndunum.

"Þegar kemur að skattlagningu náttúruauðlinda sker Noregur sig nokkuð úr en auk 27% tekjuskatts fyrirtækja greiða félög sem vinna olíu auðlindaskatt sem nemur 51% af reiknuðum hagnaði.

Á Íslandi er renta af náttúruauðlindum ekki skattlögð sérstaklega ef frá eru talin veiðigjöld sem reikna má með að séu um 10% af rentu í sjávarútvegi."

"Tekjuskattur fyrirtækja á hinum Norðurlöndunum er svipaður og í öðrum OECD-löndum, á bilinu 22 til 27%, umtalsvert lægri en í Bandaríkjunum.

Á Íslandi er hann 20% eins og fjármagnstekjuskatturinn." 

"Fjármagnstekjuskattur einstaklinga í Noregi og Svíþjóð er svipaður og í Bandaríkjunum en í Danmörku er hann talsvert hærri (fer hæst í um 30% í Svíþjóð, Noregi og Bandaríkjunum en er um 47% í Danmörku)."

"Meginniðurstaða Axels er að meðalskattur (skattgreiðslur sem hlutfall launatekna) sé lægstur á Íslandi." 

[Guðmundur Ásgeirsson, 17.8.2020 kl. 22:58]

Var þá Namibíutapið vegna mikils "ráðgjafarkostnaðar"?

Sem þeir hafa viðurkennt að hafi verið greiddur.

Varla bætir það úr skák ef "ráðgjöfin" var svo slæm.

[Þorsteinn Briem, 17.8.2020 kl. 23:29]

"Netlög merkja í lögum þessum vatnsbotn 115 metra út frá bakka stöðuvatns sem landareign liggur að, svo og sjávarbotn 115 metra út frá stórstraumsfjöruborði landareignar."

Jarðalög nr. 81/2004

Eignarráð landeigenda sjávarjarða að auðlindum innan netlaga - Meistaraprófsritgerð í lögfræði

[Þorsteinn Briem, 17.8.2020 kl. 23:42]

Ættaróðul XIII. kafli (42.-52. gr.) Jarðalaga nr. 81/2004

[Þorsteinn Briem, 17.8.2020 kl. 23:51]

Allir íslenskir ríkisborgarar, hvort sem þeir búa hér á Íslandi eða erlendis, eiga til að mynda öll fiskimiðin hér við Ísland, allar íslenskar þjóðlendur, alla íslenska þjóðvegi og Landsvirkjun.

"1. gr. Nytjastofnar á Íslandsmiðum eru sameign íslensku þjóðarinnar. ... Úthlutun veiðiheimilda samkvæmt lögum þessum myndar ekki eignarrétt eða óafturkallanlegt forræði einstakra aðila yfir veiðiheimildum."

Lög um stjórn fiskveiða nr. 116/2006

[Þorsteinn Briem, 18.8.2020 kl. 00:26]

Veiðigjald í íslenskum sjávarútvegi er gjald til íslenska ríkisins fyrir að fá að veiða fisk en ekki skattur.

Íslenska ríkið heldur utanum eignir íslensku þjóðarinnar, til að mynda fiskimiðin hér við Ísland, þjóðlendur, Landsvirkjun og Þjóðleikhúsið, og ekki er til ríki án þess að menn búi í ríkinu, frekar en til eru fiskiskip án nokkurra útgerða.

Og fyrir hönd þjóðarinnar, allra íslenskra ríkisborgara, útdeilir sjávarútvegsráðherra aflakvótum ár hvert til íslenskra útgerða.

Íslenskir aflakvótar eru þar af leiðandi réttindi til að veiða ákveðið magn af fiski ár hvert og því eign útgerðanna í þeim skilningi, þannig að kvótarnir, veiðiréttindin, geta gengið kaupum og sölum á milli útgerðanna, bæði innan hvers fiskveiðiárs og til lengri tíma.

Aflakvótar geta hins vegar aukist eða minnkað frá einu fiskveiðiári til annars í samræmi við ákvörðun sjávarútvegsráðherra fyrir hönd íslensku þjóðarinnar.

Alþingi er kosið af þjóðinni og sjávarútvegsráðherra verður að hafa stuðning meirihluta Alþingis.

Útgerðir greiða veiðigjald til íslensku þjóðarinnar fyrir þau fiskveiðiréttindi, aflakvóta, sem sjávarútvegsráðherra úthlutar þeim fyrir hönd þjóðarinnar og veiðigjaldið fer til að mynda í að greiða kostnaðinn við rekstur hafna og Landhelgisgæslunnar.

[Þorsteinn H. Gunnarsson, 18.8.2020 kl. 08:08]

 Hér er allt í sómanum. Þakka ykkur fyrir innlitið. Að hluta til hefur fiskveiðikvóti verið kauptur og borgað með peningum. Hver á þann kvóta? Einhverntíman heyrði ég lögfæðing halda því að þjóð gæti ekki átt neina sameign. Svon hefur verið reynt að toga og teygja og verður reynt áfram, nema brugðist verði við og ákæði sett inn í stjórnarskra að þjóðin eigi það sem hún á, fiskimiðin landi og sjálfa sig og túngumálið.