Það er draumur margra að aka Kjalveg.

Það er margt sem þarf að hafa í huga þegar ekið er á dráttarvél í hraðri umferð. Allt þarf að vera í lagi, bremsurnar mega ekki vera skakkar þannig að vélin rífi sig í aðra áttina , nauðsynlegt að hafa stefnuljós, en þau eru yfirleitt ekki á eldri vélum, en auðvelt að setja þau á.  Halda sig alltaf við veglínuna við kantinn og gott að halda sig við hvíta strikið og bregða ekki út af því. Hleypa bílum strax framm úr þegar því verður við komið svo sem á útskotum og við afleggjara, þó þeir geti verið varasamir ef bíllinn á eftir ætlar að beygja inn á afleggjaran. Vegagerðin hefur gert og er að gera umbætur með aðreinar þar sem menn beygja inn á afleggara og þurf að hægja á sér.

Hægt er að upplifa náttúruna í meira návígi og auðveldara að sjá einkenni hennar og skraut, þegar maður er á minni hraða en á bíl. Jafnvel hægt að gefa fuglalífi gaum. Þetta er áþekkt og að vera á hestum.

En styrður getur maður orði, ja minn eini, og nauðsynlegt að rétta úr sér. Maður má ekki vera svo lengi á vélinni að styrðleikinn hefti að komast af vélinni. Svo þarf að klæða sig vel, því maður hleypur ekki heim eftir fötum. Athyglin hjá eldra fólki skerðist og því að gott að taka það með í reikninginn.

Hafa það á hreinu að fara hæfilega áfanga á sólahring og vita hvað maður fer á klst.

Svo þarf vélin að vera á skrá og tryggð.

Svo þarf vélin auðvita að vera af réttri gerð og með réttann lit.

 

„Fólk sendir mér fingurinn allan daginn“