Gerill eftir Snæbjörn Ragnarsson. Smá umfjöllun leikmanns

Veit einhver hverra manna Arnhildur Stefanía Þuríður Laxdal Fanneyjardóttur er, sem er persóna í bókinni Gerill eftir Snæbjörn Ragnarsson ? Er hún frá Kvennabrekku eða Tittlingastöðum í Húnavatnssýslu? Einu sinn var stúlka að fara norður í sveit með Norðurleið og átti að fara úr á Tittlingastöðum. Þegar fór að koma að því að far út úr rútunni spurði bílstjórinn hvað bærinn héti sem hún væri að fara til. Stúlkan var feimin og sagði ,, Ég á að fara út á Smáfuglastöðum", kunni sem sagt ekki við að nefna hitt orðið. Það er óhemju fjör í bókinni hans Snæbjörs, en það er bara aðalsögupersónan sem fær drátt. Það er ekki sanngjarnt. Ég er kominn aftur að bls.184 Bókinn er kominn með 3 blómamyndir. Mjög lífleg bók.

Nú er ég búin með bókina hans Snæbjörn Ragnarsson. Nú, nú. Hún byrjaði nú ósköp rólega og togaði ekkert sértaklega í mann. Einhvert más úr rokkara sem er kominn fram yfir síðasta söludag ef því er að skipta og svona. Skipti kannske ekki máli hvernig maður héldi á bókinni. Ennnnnnnnnnnnnnnn, smátt og smátt fór eitthvað að gerast og þá fór maður að verða forvitinn sérstaklega þegar aðalpersónan gat barnað tvær á einu augabragði, en ég hef alltaf verið hræddur við slíkt, það gera meðlagagreiðslurnar. En áfram hélt strokkurinn með smérið og mörg atvik voru frumleg, hugmyndarík og nýstárleg. Þetta er heimur sem maður kannast ekki við. Lífleg frásögn þótt margt væri ótrúlegt. Sérstaklega hafði ég áhyggjur af því hvernig átti að borga fyrir upptökurnar, þegar vinurinn keypti bara mótorhjól fyrir tiltæka peninga þá stundina. Sá nú ekki hvernig væri hægt að komast út úr slíku.Hössi umboðsmaður hefði orðið alveg galinn.

Nú verð ég sjálfhverfur:

Það var nú líka ótrúlegt hérna í gamladaga þegar stýrimaður og vélstjóri á Ísborginn fóru í land í Póllandi í vetrarfrökkum um hásumar í breyskju hita og ég spurði hvort mennirnir væru ruglaðir. Þá kom skýringin, þeir mundu selja frakkana fyrir zlothís og lifa eins og kóngar. Sjálfur kom ég hálf ber að ofan með gamla gardínu um hálsinn, (eftir að hafa selt nælonskirtu til að skemmta mér fyrir), að skipi og vopnaðir verðir með riffla og byssustingi hlógu að manni, en gerðu manni aldrei mein, sérstaklega ef maður gaf þeim að reykja. Já þetta er bók sem hægt er að mæla með, viðfangsefnið sérstak og margar fantasíur sem ef til vill einhverjir getur staðsett sig í þó engin viðurkenni slíkt nema þá hjá sálfræðingi eða geðlækni, ellegar hjá kynlífræðingi. Persónur eru frekar sjálfshverfar og sverja sig í ætt við tíðarandan. Takk og bless, Bibbi minn.