Vanræksla forseta Íslands?

Mál þetta er á ábyrgð handhafa löggjafarvaldsins.

Alþingi og forseti Íslands fara saman með löggjafarvald.

Lögin sem gilda í þessu máli eru frá árinu 2000 nr. 24,  16. maí.

Einsýnt er að blindur eða lasburða kjósandi vill frekar hafa persónulegan hjálparmann en opinberan.

Við lagasetninguna hefur eitthvað farið úrsskeiðis sem hefði verið hægt að bæta úr við yfirlestur.

Forseti Íslands fær lög til yfirlestur og samþykkis og eða synjunar. Hann er nokkurskonar endurskoðandi lagatextans.

Honum ber því að lesa textann vel yfir, gera á honum rannsóknir og greiningar og bera textann saman við alþjóðlega samninga og skuldbindingar sem við höfum undirgengist. 

Þá þarf hann að gaumgæfa að lögin standist stjórnarskrá, sér í lagi þar sem við höfum ekki stjórnlagadómstól. Þetta er mitt mat á störfum forseta við dagsbrún nýrrar aldar.

Ef hann verður var við hnökra á málatilbúnaði ber honum umsvifalaust að gera viðkomandi ráðherra viðvart svo hægt sé að bæta úr. Sú hefur ekki orðið raunin í þessu málið og þegar bankað er upp á í þessu málið eru það dómara sem koma til dyranna.

Þetta mál er snautlegt fyrir forsetann og furðulegt að hann hafi lagt á stað með þessa brotalöm í farteskinu.

Telja framkvæmdina mannréttindabrot

Athugasemdir

[Johann Kristinsson (IP-tala skráð) 5.7.2012 kl. 04:54]

Þorsteinn þakka fyrir þína umhyggju fyrir blindu og lasburða fólki þegar þau þurfa aðstoð við að greiða atkvæði í opinberum kosningum.

Ég býst við því að forsetinn hafi unirritað þessi lög sem þú vísar í sennilega í maí árið 2000. Síðan þá hafa farið fram Alþingis kosningar tvisvar eða þrisvar, sama má segja um sveitarstjórnarkosningar og forseta kosningar. Svo var kosið um Icesave tvisavar og einu sinni til stjórnlagaþings.

Hvar var þessi umhyggja þín fyrir blinda og lasburðafólkið eftir þessar kosningar? Gæti verið að þú hafir kosið annan frambjóðenda en sitjandi forseta og þar af leiðandi kemur þín umhyggja fyrir blindu og lasburðafólki og þín neikvæðu skrif um sitjandi forseta?

Ég ættla nota dæmi um mína fjölskyldu, við vorum fjögur einn kaus alþýðuflokkinn, einn kaus sjálfstæðisflokkinn, ein kaus framsókn og ein kaus alþýðubanalagið.

Segjum að ég sé blindur í þessu dæmi; hverjum í minni fjölskyldu hefði ég átt að treista til að merkja mitt atkvæði við þann flokk sem ég vildi kjósa?

Kveðja frá Las Vegas

[Þorsteinn H. Gunnarsson, 5.7.2012 kl. 08:41]

Ég kaus nú utankjörfundar þar sem ég var á sjúkrahúsi, þannig að ég var sjálfur á vettvangi og sá þessa meinbugi á kosningunni.

Færslan er ekki hugleiðing um hvað ég kaus heldur hugleiðing um lögfræði og lagasetningu og þróun forsetaembættisins.

Það mega nú fleiri hafa skoðun á því en Ólafur Ragnar Grímsson.

[Johann Kristinsson (IP-tala skráð) 5.7.2012 kl. 09:03]

Einhvera hluta vegna þá var ákveðið að notast við starfsfólk á kjörstað til að aðstoða blinda og lasburða kjósendur í þessum lögum sem þú bendir á. Þar með var uppfyllt ákvæði um aðstoð við blinda og lasburða kjósendur á kjörstað.

Það má svo deila um það hver eða hvejir eiga að aðstoða blinda og lasburða á kjörstað. Kanski væri bezt að leyfa persónulegum og opinberum hjálparmanni að aðstoða blinda og lasburða kjósanda, hans/hennar val.

Persónulega þá ætti það að vera bæði persónulegur og opinber hjáparmaður sem aðstoðar við atkvæðagreiðslu blindra og lasburða kjósenda, sérstaklega ef að kjósandinn er blindur. Með þannig fyrirkomulag þá er ennþá minni líkur á kosningasvindli.

Kveðja frá Las Vegas