Við Alþýðubandalagsmenn

Við Alþýðubandalagsmenn höfum ekkert verið spurðir um þessi hernaðarátök. Við eru almennt á móti stríði, skothríð eða hernaðarhávaða.

Þó erum við til í átök, ef hrossastóð gengur í annarra manna högum og veldur þar búsifjum. Teljum við þá réttast að setja hundana á stóðið og beita hrossabrestum.

Gamlir menn hnýttu við þessar aðstæður, litla olíudunka, frá auðvaldsfyrirtækjum einkum og sér í lagi frá Esso, aftan í hross. Var gengið þannig frá hnútunum við taglið, að í sundur losnaði, svo hrossið yrði ekki ævilangt sturlað, því þá hefði verið óbúandi á bæjunum.

Við Alþýðubandalagsmenn berum ekki skotvopn nema við fuglaveiðar og erum þá gjarnan ríðandi svo við getum forðað okkur  úr kúlnahríðinni. Hefur hún nú harðnað svakalega í seinni tíð á heiðum uppi.

Hergöngumarsa göngum við ekki. Þó ku sumir hafa gengið í sunnanáttinni í svokölluðum Keflavíkurgöngum og haldið fánum skáhallt í vindinn til að mótmæla stríði og hersetu, en það var nú einnig gert til að liðka sig og styrkja og áttu sumir engin skóföt önnur en gömul stígvél í slíkar göngur.

Aftur á móti skilur engin í þessu írafári sem hlaupinn er í Sjálfstæðismenn út af þessum orrustumálum. 

Vanir menn.

Vorum ekki spurð