Daði seiglast, það er engin spurning.

Ragnar Arnalds kenndi okkur í einhverjum kosningum að auglýsa í litlu viku auglýsingar blaði vikulega, eitthver mál sem nú ætti að ræða og við héldu á stað og auglýstum eitthvað um landbúnaðinn og næst grunnskólan og svo fjárveitingu í brimvarnargarð á staðnum. Gamlir menn komu stundum snemma á morgnana og spurðu og voru mjög alvarlegir. Hvað á að ræða í dag? Þá voru Framsónarmenn orðnir svo lítið pirraðir, en gerðust skemmtilegir og auglýstu. Allir velkomnir í kaffi og mega ræða hvað sem, er.

Þetta bingó spjald hennar Kristrúnar er svolítið líkt, að fanga athyglina. Svona fer spóinn alltaf að, ef maður finnur hreiður og hann stekkur af því og gengur mjög virðulega frá því og aldrei beinaleið heldur siksakar hann frá hreiðrinu og lítur til hægri og vinstri og flýgur.

Moggaritstjórinn uppgötvaði keimlíka aðferð að hans sögn í staksteinum í dag.Hann varpaði því fram að ekkert væri talaðu um ESBkosningarnar í málefnaskránni og það væri gert til að halda athyglinni að þeim málum sem þirftu að fá strax brautargengi og ekki að hleypa neinu málþófi að. Mín orð með þá athugasemd. Þetta virkar allt saman.

Föðurbróðir minn.Bergur Arnbjörnsson bifreiðaeftirlitsmaður sá um meiraprófsnámskeið á NV landi. Ein spurningin á námskeiðin sem ekki gilti til einkunnar var svona. Hvaða er að bílnum? þega hann fer ekki í gang og ekkert er að honum? Allir götuðu. svona þarf að hafa þetta, vera eins og spóinn og tófan, fara krókaleiðir og teyma andstæðinganna annað hvort í gildru eða út í buskann. svarið var bensín lokið var stíflað og það komst ekkert nýtt loft í bensín tankinn. Svona er þetta alltaf í stjórnmálunum það þarf nýtt loft.

„Ég er nú kannski ekki merkilegur stjórnmálamaður“