Þorsteinn H. Gunnarsson

Hvaða þráhyggja er þetta? Ótækt að biðja menn sem stóðu fyrir hruninu afsökunar.

Nú er Sigmundur Davíð að fara reyna að byggja upp fylgi í gegn um Sjálfstæðismenn og reynir að finna mál sem henta til að sleikja þá upp. Hlutaðeigandi alþingismenn og ráðherrar, sem útbjuggu hrun aðstæðu sem urðu til þess að allt fór í voða á Íslandi og þjóðin er að glíma við á öllum sviðum, fjármagnsskortur í heilbrigðiskerfið, aldraðir í uppnámi með sína tilveru, vegakerfið laskað og fær ekki viðhaldsfé og svona væri lengi hægt að tína til. Þeir ráðherrar í ríkistjórninni sem ekki fengu ekki á sig kæru eru sennilega svo snjallir bardagamenn að þeir vörðust henni. Fylgdust bara með því hverjir voru að ganga út og hverjir inn í þingsal og þá var gefið merki að kjósa á réttu augnabliki. Það dugði. Alveg eins og Kári Sölmundason slapp úr Njálsbrennu og faldi sig í reyknum. Þeir voru bara ekki nógu klókir menn í hernaði. Þetta mál er fyrnt og ástæðulaus að vera grafa sig ofna í það.

Nú var ég að skila inn efni inn í Íslenska Málstöð um munnlega sögu sem hefur að geyma efni um hvernig ráðist var framm í landbúnaði stjórnarskráin brotin og allt brotið og bramlað og eignaskiptingu raskað í sveitum landsins. Nú sitja þar fátæklingar sem sífellt sverfur að og bændur sem hafa það fínt nema þeir skulda ofboðslega mikið, en hlýfiskildi er haldið yfir þeim.

Á þeim tíma sem þetta var að gerast hefði landsdómur að vera virkur og hreinsa stertilmenni út að yfirborði stjórnmálanna.

Mér sýnist Sigmundur Davíð ver kominn í lausamennsku hjá íhaldinu og horfir vonaraugum um hvort hann fá ekki einhverja atkvæðamola vegna tessa tilektar.

Hrunmálin eru að baki nema sárin sem efnahag þjóðarinar, félaga og einstaklinag var veitt. Sig- mundur Davið læknar þar ekkert. hann er bara auðmaður sem er að skemmta sér í pólitík og hefur monní til þess. Var hann ekki kallaðir Panamaprinsinn hér um árið það er réttnefni. Það á ekki að niðurlægja þjóðina með svona málatilbúnaði. 17 gr. stjórnarskrárinnar var brotið með andvaraleys og fúski, að halda ekk fundi um aðkallandi og brýn mál sem voru að velkjast á borði valdhafanna.