Móbruni í Svínavatnshreppi í kring um 1955-56

Færsluhöfundur rifjaði það upp þegar fréttin var lesin að hann minnist móbruna í Svínavatnshreppi í kring um 1955-56.

Grafinn hafði verið framræsluskurður samhliða svokölluðum Samkomuhúsafleggjara og kom mikill mór upp úr skurðinum og var svo ruðningnum jafnað út. Þetta var afmarkað svæði.

Í minningunni logaði þarn eldur ári seinna og gróf sig niður í ruðninginn og hélst einhvern tíma og var ekkert sérstkt gert í málinu þar sem svæðið var afmarkað og lítið.

Færsluhöfundur hefur alla ævi staðið í þeirri trú að þarna hafi orðið sjálfsíkveikja ( barnalegt). Til að kanna þetta frekar og far ekki með neitt fleipur hringdi ég í jafnaldra minn og félaga Jón Sigurgeirsson frá Stóradal og síðar Stekkjardal og bar þetta undir hann.

Hann mundi vel eftir þessum atburði en sagði að móðurbróðir sinn Jón Jónsson, Jóni í Stóradal, hefði kannað þetta á þeim tíma og taldi að kviknað hefði út frá sígarettu sem kastað hefði verið út úr bíl.

Rætt um að fá þyrluna í fyrramálið

Vitleysan með gangbrautarljósin

Það er nú meiri vitleysan endalaust með þessi gangbrautarljós. Auðvita er aðalatriðið að aðskilja umferð ökutækja og gangandi vegfarenda.

Það verður ekki gert öðruvísi en vera með göng undir akbrautinni. Þannig er dekrað við kýrnar að Hálsi í Kjós. Þær þurfa aldrei að bíða eftir grænuljósi því þær hafa undirgöng undir veginn.

Þetta er sérdeilis hentugt þarna við Þjóðmynjasafnið þar sem vegalengdin er stutt. Það væri hægt að smella forsteyptum gangnaeiningu á einni nóttu-eða tveim.

Þetta er einhvernvegin voðalegt  verkfræðilegt ráðaleysi hér á landi.

Þá væri áhugavert að gaumgæfa hvort ekki væri hægt að vera með ,,lárétta" lyftu fyrir umferðarþunga gangandi og hjólandi vegfarenda, þar sem akbrautir væru margar t.d. á Kringlumýrarbraut, Sæbraut og Miklubraut.

Með því móti væri hægt að nota rafmagn til samgöngubóta.

Myndin er af skemmtilegu hringtorgi í Birmingham í Englandi, þar sem meginþungi umferðarinnar fer undir hringtorgið.

Gangbraut yfir Hringbraut betrumbætt