Rangar sakargiftir?

Í hegningarlögum er kveðið á um það hvernig farið er með ef persóna er borin röngum sakargiftum:

148. gr. Hver, sem með rangri kæru, röngum framburði, rangfærslu eða undanskoti gagna, öflun falsgagna eða á annan hátt leitast við að koma því til leiðar, að saklaus maður verði sakaður um eða dæmdur fyrir refsiverðan verknað, skal sæta …¹⁾ fangelsi allt að 10 árum. Við ákvörðun refsingar skal hafa hliðsjón af því, hversu þung hegning er lögð við broti því, sem sagt er eða gefið til kynna, að viðkomandi hafi drýgt. …²⁾ Hafi brot haft eða verið ætlað að hafa í för með sér velferðarmissi fyrir nokkurn mann, þá skal refsað með fangelsi ekki skemur en 2 ár og allt að 16 árum.
Ákveða má í dómi, eftir beiðni þess, sem fyrir óréttinum hefur orðið, að niðurstaða dóms og það af forsendum hans, sem dómur telur hæfilegt, skuli birt að opinberri tilhlutan í einu eða fleirum opinberum blöðum eða ritum".

Í öllu félagskerfi og ekki síst í stjórnmálastarfi verður fólk að vanda sig í sambandi við umgengni hvort við annað og passa sig á að skaða ekki hvort annað þó ágreiningur sé ríkjandi og reyna að jafna ágreining á málefnalegan hátt. Það eru nefnilega lögin sem á endanum ráða.

Málsbætur aðila í þessu máli eru þær að hér ríkti mikið óreiðu, reiði og örvinglnar ástand og aðilar ef til vill ekki í jafnvægi.

Þess vegna væri réttast að bjóða fram sættir og reyna að ná þessu máli á þann veg að sá sem ber fram rangar sakargiftir viðurkenni málavexti og bjóði fram bætur. Það er ófært að fólk sem er í stjórnmálu á þessum ögurtímum sé að berast á banaspjótum.

Með sáttum væri hægt að vísa veginn fram á við til þjóðfélags sem við viljum hafa.

Góðar stundir.

Kærir forsvarsmenn Dögunar