Fékk neftóbakspontu

Ég ólst upp með gömlum manni að nafni Ágúst Björnsson. Hann var lengi vinnumaður víða í Svínavatnshreppi en lengst af hjá Jóni Jónssyni alþingismanni í Stóradal. Jón í Stóradal klauf Framsóknarflokkinn ásamt nokkrum félögum sínum og saman stofnuðu þeir Bændaflokkinn.

Ágúst fékk vinnuhjúaverðlaun Búnaðarfélags Íslands en félagið veitti dyggum hjúum slík verðlaun. Pontan var úr silfri og áletruð. Ágústi þótti vænt um pontuna og bar hana jafnan á sér. Ágúst dvaldi seinnihluta ævi sinnar hjá dóttur sinni og tengdasyni en þau voru sjálfseignarbændur. Var Ágúst alla jafna frjáls í fasi og gat verið skemmtilegur en var ógurlegur ef hann reiddist.

Það er ágætur siður að verðlauna einstaklinga bæði unga og gamla. En mér sárnar við Forseta Íslands að hann skuli vera dreifa flokksmerki Sjálfstæðisflokksins eins og nú er málum háttað hjá okkur. Ég átta mig ekki almennilega á, af hverju merkinu og nafni orðunnar er ekki breytt.

Tíu sæmdir fálkaorðunni

17.júní 2009

Gjör rétt þol ei órétt!

Málfrelsi á Alþingi Íslendinga!

Burt með misvægi atkvæða borgaranna!

Jarðnæði handa öllum sem vilja!

Hlunnindabréf í sjávarauðlindinni handa öllum Íslendingum.

Allar fjölskyldur eiga rétt á húsnæði án ótta við fjármagnseigendur og lánadrottna.

Lifi Lýðveldið.

Þökk, Jón forseti, fyrir það sem þú hefur gert fyrir okkur.