Þorpslýðræði

Lýðræðið getur tekið á sig margskonar myndir. Í samvinnufélögum hefur hver félagsmaður eitt atkvæði. Í hlutafélögum fer atkvæðamagn eftir hlutafjáreign viðkomandi. Árið 1843 var kosninga fyrirkomulag til Alþingis þannig að bændur þurftu að eiga 10 hundraða jörð og leiguliðar að hafa á leigu 20 hundraða jörð til að hafa atkvæðisrétt. Konur höfðu ekki kosningarétt. Í bæjum þurftu menn að eiga fasteign. Í frjálsum félögum ýmis konar eru félagsmenn með eitt atkvæðin hver, nema Bændasamtökum Íslands þar þurfa menn að eiga annað hvort kálfa eð kvóta til að hafa atkvæðarétt um búvörusamninga.

Íslandi hefur í áranna rás verið skipt í kjördæmi og kosið til Alþingis innan kjördæmanna. Í gegn um tíðina hefur myndast misgengi á atkvæðavægi þannig að atkvæði kjósanda í þéttbýlum kjördæmum hafa vegið minna en í dreifbýlli kjördæmum. Þetta hefur verið reynt að laga með breytingum á kjördæmaskipan og uppbótarþingmönnum.

Stjórnmálaflokkarnir hafa verið með ýmsar aðferðir við að raða frambjóðendum upp lista sína. Þar hafa verið notuð forvöl, handraðað og prófkjör ýmist opin eða lokuð.

Við nýjustu kjördæmabreytinguna þar sem landsbyggðarkjördæmin hafa stækkað mikið að flatarmáli er að skjóta upp nýrri tegund af lýðræði. Svo kallað þorpslýðræði. Sá sem býr í stærsta þorpinu eða bæjarfélagi hefur sigur í prófkjörum. Skiptir þá litlu máli um andlegt atgervi frambjóðanda, aðeins að búa í stóru bæjarfélagi, þó á þessu séu vissulega undantekningar. Þessu þarf að gefa gaum í framtíðinni. Áhugavert væri að láta frambjóðendur fara í einhverskonar hæfnismat eða gáfnapróf sem mundi vega inn í endanlega niðurstöðu.

Það er nefnilega ekkert sérstaklega vel komið fyrir okkur Íslendingum nú um stundir og ástæða að rannsaka af hverju það er,  þó sjálfstæðismenn telji sig vita hverju um er að kenna.

Einar Kristinn í efsta sæti

Ferguson er rauður

Ferguson stendur alltaf fyrir sínu. Þessi getur spólað!!!

Ferguson æfur vegna rauða spjaldsins