Þorsteinn Gylfason og menningin

Þorsteinn Gylfason (f. 12. ágúst 1942) heimspekingur og prófessor við Háskóla Íslands, var eitt sinn spurður um það hvað væri menning. Þorsteinn hugsaði sig dágóða stunda um, en sagði svo; ,, Menning er að gera hlutina vel". Þetta svar greyptist inn í huga minn vegna þess að sumir halda að menning sé málverk og skáldskapur.

Menning eru allar athafnir okkar; verkmenning, landbúnaður, fiskveiðar, fjármálastarfsemi, listir, byggingarstarfsemi, verkstjórn og stjórnsýsla og svona væri lengi hægt að telja upp. Hægt er að stunda alla starfsemi vel og illa. Það eru nefnilega til búmenn og búskussar.

Staðreyndin er nefnilega sú að hér hafa verið uppivaðandi búskussar og jafnvel horkóngar. Þeir sem hafa unnið störf sín illa og hafa  látið margt fara á verri veg en efni standa til og kennt svo ytri aðstæðum um.

Þessir sömu aðilar ráðast svo með heift að þeim stjórnmálaöflum sem á engan hátt hafa verið völd að hruninu.

Þegar ábúandi yfirgefur ábúðarjörð sína koma svokallaðir úttektarmenn og taka jörðina út sem kallað er. Lýsa þeir öllum húsakosti, hugsanlegum skemmdum, girðingum, ræktum túna og akra og hvort jörðin hafi verið sæmilega setinn. Síðan reikna þeir út álag. Álagið greiðir ábúandinn ef hann hefur gengið illa um ábúðarjörð og hún gengið úr sér. Ef ábúandi hefur setið ábúðarjörð sína vel og gert endurbætur og eflt jörðina, greiðir jarðeigandinn álag til ábúandans.

Rannsóknarnefnd Alþingis er nú að taka þjóðarbúið út og birtir niðurstöður sínar á næstunni. Þá kemur væntanlega í ljós hverjir eru búskussar og bera ábyrgð á þjóðarniðurníðslunni.

Á meðan hefur það verið hlutverk núverandi stjórnvalda að halda þjóðarbúinu gangandi og koma í veg fyrir horfellir á mönnum og skepnum.

Önnur stjórnmálaöfl hafa verið meir og minna í pólitískum fatla þó þau hafi verið á vissan hátt að gera gagn og gjammað eins og flökkuhundar með lafandi tunguna gera gjarnan í fjárrekstrum til sveita.

Tók við af „búskussa“

Byltingarmaðurinn

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Stökkva á: flakk, leita

Fædd(ur)Þekktur fyrirStarf/staðaTitillTrúForeldrar

Jesús

Jeshúa (á hebresku ישוע ), fyrstu rituðu heimildir eru á grísku: Ἰησοῦς (Iēsous)
25. desember
Betlehem

Að vera sonur Guðs á meðal kristinna og sem spámaður á meðal múslima

Predikari, spámaður

Kristur/Messías, það er frelsari

Gyðingdómur

María, Guð/Jósef

Christ Giving His Blessing eftir Hans Memling.

Jesús frá Nasaret (≈6–4 f.Kr. – ≈29–33) var gyðingapredikari, kenndur við bæinn Nasaret. Er mikilvægasta persónan í kristni en er þá þekktur sem Jesús Kristur (dregið af hebresku: יהושע [Yĕhošūa‘] (Jahve bjargar) og grísku: Χριστός [Christos] (hinn smurði)).

Kristnir menn trúa því að Jesús hafi lifað frá ca. 6–4 f.Kr. til ca. 29–33 e.Kr. og flestir sagnfræðingar viðurkenna að Jesús hafi verið til. Samkvæmt 2000 ára órofinni hefð og frásögnum guðspjallanna fjögurra sem mynda fyrstu kaflana í Nýja testamenti Biblíunnar trúa kristnir menn því að Jesús hafi verið messías (hinn smurði), sonur Guðs og Guð sjálfur og hluti af hinni heilögu þrenningu. Jesús er einnig mikilvæg persóna í ýmsum öðrum trúarbrögðum, eins og íslam, mormónatrú og meðal votta Jehóva.

Fyrir mér er Jesús hugrakkur byltingarmaður sem var óhræddur að segja meiningu sína. Hann stóð með fátækum og þeim sem voru minnimáttar og vakti upp samviskuna í fólk, en samviskan greinir fólk frá dýrum og að þessu kerfi öllu er einhver höfundur eða gerandi en það mál er í stöðugri rannsókn.

50 guðsþjónustur í Reykjavík