Jafnsettir og aðrir borgarar með verðmæti sinna fasteigna.

Það er svo sannarlega ánægjulegt að gerðar verða ráðstafanir eins og gert hefu verið í þeim sveitarfélögum sem mátt hafa að búa við náttúruhamfari, en gerðir hafa verið ráðstafanir til að verja byggðarlögin með varnargörðum.

Þessi aðgerð gerir það að verkum  að fasteignum verður vonandi ekki drekkt í hrauni og fólk verður öruggara með að búa á svæðinu. Jarðskjálfta verða flestir  Íslendingar að þola jafnt en misjafnt eftir landsvæðum eins og kunnugt er.

Við verðum alltaf að vera viðbúin einhverskonar náttúruvá eftir því hvar við erum stödd.

Það besta við þessa aðgerð er að burt er tekin sá þáttur málsins sem var mest óvissa er um þ.e. þróun  fasteignaverð vegna þessara atburða sem en nú  hefur verið burtu tekin af djúpvitrum landsfeðrum og konum.

 Vonandi verða þeir aðilar sem sífellt eru að gera skoðanakannanir fari ekki að hamast á þessu máli í því skyni að finna út eitthvert verð í Grindavík heldur að leyfa þessu málið að jafna sig, eins og gert er gjarnan þegar sjóslys verður að þá er ekki farið að nefna þá sem farist hafa fyrr en kyrrð er komið á málið og allir aðstandendur  búnir að fá upplýsingar um atburðinn.

Svo er ef til vill hægt að hækka garðan ef hraun leggst að görðunum þegar  hraunið hefur kólnað. 

Ég þekkti einn bónda sem vildi selja jörð sína. Hún var alltaf í hærri kantinum þegar sólskin var mikið.

 

Tímabært í ljósi síðustu atburða

Á faraldsfæti og í ferðatöskum um jól

Það er við margskonar aðstæður sem ég hef haldið jól. Oft í ferðatöskum eða þannig á einhverju flandri. Ég hef verið einu sinni á jólum með báðum foreldrum, vegna aðstæðna þeirra, þau voru ágæt og allt í hinni súper reglu.

Oftast hef ég verið með ferðatöskuna mína með mér og helsta klæðnað sem átt hefur við. Mörgum sinnum hjá systrum mínum og fengið að njóta nálægðar frændfólks míns, sem ég þakka svo sannarlega.

Bernskujól í sveit

Ég er alinn upp í torfbæ - burstabæ - sem var allur viðarklæddur að innan. Hann var ekki stór en notalegur og þar bjó bjargálna fólk. Jólin voru sérstakur tími.

Á aðfangadag  kláruðu piltarnir gegningarnar á fyrra fallinu. Fjárhús voru birgð svo sem kostur var til að ekki fennti inn og dýrunum liði vel. Það var farið snemma í fjósið og ekki örgrannt um að kúm væri frekar hyglað með meiri töðugjöf og mingrað mjólkurdreitli í kálfinn. Við það var miðað að vera kominn inn fyrir útvarpsmessu kl 18 þegar heilagt var orðið.

Mikill hangikjötsilmur var í bænum og þegar farið var að líða að því allra heilagasta voru ljós tendruð, olíulampar, olíulugtir og kerti og sett inn í hvern króka og kima og var þetta allt saman mjög hátíðlegt.

Ég lenti í miklu taugastríði fyrstu jólin mín í sveit árið 1954 þá 8 ára gamall. Átti von á jólapökkum frá fjölskyldu minni, en á Þorláksmessu hafði engin pakki borist í hús og færð farin að þyngjast í sveitinni.

Ekki var laust við að ég væri kominn með skeifu og væri farinn að beygja af og orðinn heldur hnípinn. Fóstra mín taldi í mig kjark og fullvissaði mig að gjafirnar rötuðu á leiðarenda.

Á Þorláksmessukvöld, seint, kom mjólkurbíllinn en bílstjórinn átti  heima í næsta hrepp, Bóas Magnússon blessuð sé minning hans og kom hann með alla jólapakkana.

Ég varð glaður og átti góð jól í 94 ára gömlum burstabæ að Syðri-Löngumýri.

 

Jólaferðalag norður í Miðfjörð og Blöndudal 1964

En alltaf var ferðataskan ekki langt undan eða Volkswagen í nóvember 1964. Þá var farið í fyrstu langferðina á þeim bíl. Þrír farþegar voru í bílnum, tveir karlar aftur í með pela og svo stúlka sem var að fara í jólafrí til foreldra.

Hún var alltaf að sífra í mér að fá að keyra. Ég var nú ekkert spenntur fyrir því. Við skiptum þegar komið var í Andakílinn og þar tók hún við og ók ágætlega þangað til við komum að Hvítárbrú og leist henni ekkert að aka yfir svona háa brú en það gekk. En þegar yfir var komið, þá sagði hún mér í texta síðar að helst hélt hún að bíllinn færi á bergið en þar er 90 gráðu beygja og bíllinn myndi breytast í harmonikku. Þannig var hún búin að hugsa þetta atriði, enda var hún að læra leiklist og hefur verið hugmyndarík hvernig svona atriði yrði best til endursagnar. Það gerðist ekki en bíllinn lenti á snjóruðningi og stoppaði þar og mærin skalf og nötraði við þetta sjokk, en náði sér fljótt. Hjólhlíf hafði losnað og tók ég hana bara af og setti hana í skottið og tók við akstrinum og gekk greiðlega þar til komið var að Fornahvammi og farið að snjóa og var kominn nokkur snjór í lausamjöll. Yfir heiðina fórum við og komumst í Miðfjörðinn hindrunarlaust. Þar átti annar félagi minn heima og þyngdist heldur færðin og lækkaði í pelanum. En heim komst strákurinn og við héldum áfram. Það sem bjargaði var að bíllinn var á keðjum og með mótorinn í að aftan þannig að hann dreif mjög vel enda var snjórinn púðursnjór, en það mátti ekki miklu muna.

Ferðin gekk vel þegar á veg 1 var komið og hægt að aka keðjulaust og var nú hægt að aka hindrunarlaust, því búið var að skafa.

Þegar í Þingið var komið var mærinni komið heim og hún byrgð upp með Makkintoshi og sagði hún mér að annað eins ílát hefði aldrei komið á svæðið. Því gat ég svo sem trúað, drakk kaffi með félaga mínum, en farið var að skafa og ótryggt að drolla. Vel gekk ferðin í Blöndudalinn þangað sem ferðinni var heitið til að halda jól sem alltaf var gaman, með hangikjötsilminn sem var svo sterkur á þessari árstíð því mikið var reykt á sveitaheimilum.

Jólafríið gekk mest út á það að berjast við hrúta og koma þeim í ærnar og gera við skilrúm í hrútakofa en þar var allt brotið og bramlað eftir hrútana. Fínt að komast í sveitina og finna þessa samheldni sem finnst sterkt þegar heim er komið.

 

Jól í Grindavík 

Móðir mín, Aðalheiður Magnúsdóttir, bjó í Grindavík um skeið í stóru húsi sem heitir Lágafell. Maður hennar hét Magnús Helgi Helgason, oft sjómaður. Þau eru bæði látin, en mamma hélt alltaf stóra veislu á jóladag og þangað komu allir sem vettlingi gátu valdið. Þetta voru fínar veislur og mikið skrafað um það sem var efst á baugi. Nokkuð var rætt um refa- og rjúpnaveiðar, en Magnús var félagi Hinriks í Merkinesi og báðir með betri skyttum á landinu.

Um sex leitið fór fólk að tygja sig til heimferðar. Framundan var að snúa á Stapa drauginn og borga vegagjaldið, sem þá var búið að koma því á.

 

Jól á sjó

Skipaútgerð ríkisins, notaðist við leiguskip á Ströndina þegar hún var að gefa upp öndina. Um 1968 var hún með danskt leiguskip sem hélt úti áætlun á Ströndina. Mágur minn var þar innanbúðarmaður og bað mig að taka einn túr yfir jólin sem ég og gerði.

Það var eftirminnilegt. Sérstaklega hlökkuðu skipverjar til að gera vel við sig af jólamatnum. Bæði á aðfangadagskvöld og gamlárskvöld var byrjað á staupi af Gammeldansk eða ákavíti. Þessar veislur voru á danska vísu, forréttur, aðalréttur og eftirréttur. Bjór var drukkinn með matnum, nema þeir sem voru með vakt á stjórnpalli. Það var soldið fjör í þeim dönsku og mikið sungið eftir kvöldverðina. Mjög gaman. Um áramótin vorum við svo heppnir að vera á Sauðárkróki og komumst á áramótadansleik. En lítið gat maður dansað, því píurnar voru eiginlega allar með kærastanum og þeir dönsku sem áttu einhver einkennisföt með strípum og merkingum voru mjög eftirsóttir. Þannig að við óbreyttir á dekkinu vorum frekar afskiptir og framlágir. Svo endaði ballið með rakettusýningu, sem töluvert var sett í og þar hjálpuðu skip sem voru í höfn með skiparakettum, sem var vinsælt. En samt ágætis skemmtun og nógur bjór fyrir þá sem notuðu hann.

 

Fjósamaður á Hvanneyri jól og áramót 1965-66

Fjósamann vantaði á Hvanneyri yfir jólin 1965 en fjósameistarinn bjó á Hvanneyri, þannig að ég tók að mér að vinna yfir jól og áramót, en ég var á Bændaskólanum á Hvanneyri sem vetrungur í bændadeildinni. Þarna gafst manni tækifæri að skemmta sér með Borgfirðingum. Vinur minn, Þráinn Elíasson, var yfir jól og áramót hjá systur sinni sem bjó á Hesti eða í Lundareykjardal og höfðum við kompaní með að fara á skemmtanir. Stefnt var á að fara í Brautartungu, þar var áramótaball. Þráinn átti Ópeldruslu sem farið var á og kom einhver gæi frá Hesti með, sem sáum víni, svona barþjónn. Ekki man ég eftir hvar maður var með fæði yfir jólin, fjósameistarinn hefur væntanlega séð um það. En það þurfti heimamann til að koma söngvatninu inn. Það var nú talið auðvelt, bara biðja um leyfi, þá smaug maður inn og lenti ekki í neinum vandræðum. Þarna man ég að var mikill glaumur og gleði langt undir morgun að gömlum íslenskum sveitasið svo maður rétt slapp til að komast í fjósið.

Farandjólakona frá æsku

Gleðileg jól

Flott myndband og fallegt jólalag sem við þekkjum ef til vill ekki svo mikið.

 

Þegar Castró hélt langar ræður

Oft furðuðu menn sig á því, hve Fidel Castró Kúbuforseti hélt langar ræður og menn skildu það ekki. Hann ræddi um það hvernig framleiðslan gengi og þjóðin fékk þetta allt í gegn um þessar löngu ræður.

Ástæða? Þjóðin var ólæs. Því þurfti að halda langar ræður  til að upplýsa hvað eina og lögð áhersla að gera þjóðina læsa á skömmum tíma.

Á Íslandi sáu prestarnir um að halda uppi sæmilegri lestrar  kunnáttu og konan við rokkinn og ef til vill, afi og amma.

Nú er hætt að nota rokk og afi og amma upptekin og fjölskylduformið orðið annað og foreldrar vinna mikið úti.

Pisakönnun er enn til umræðu og lítið gengur. Enn eiga nemendur erfitt með að skilja texta og eitthvað er útkoman lakari hjá okkur en öðrum sem þreyta þessa písakönnun. Ef til vill skiptir þetta engu máli eða hvað?

Þurfum að horfast í augu við börnin okkar

Er vatnslögnin lögð á besta stað?

Er vatnslögnin lögð á besta stað? Lögnin er teki ofarlega í landinu og á að fara til Vestmannaeyja en er tekinn yfir Markarfljót og ekki í átt að Eyjum heldur í vestur dágóðan spöl og þaðan yfir og sett á þann stað sem mest skipaumferð er til Vestmannaeyja inni gegnum sund og inni höfnina.

Á austur strönd Vestmannaeyja er vík. Væri ekki betra að taka lögnina þar á land, heldur en að fara þar sem traffíki er mest? Þetta hefur sjálfsagt allt verið metið og réttasta niðurstaðan tekinn.

Ég er náttúrlega utabæjarmaður  sem sé þetta bara með augum gestsins.

Þetta er satt að segja hroðalegt áfall og vont að sætta sig við þessa skemmdir og ekki síst ef hægt hefði verið að hafa hlutina öðruvísi sem gæfi meira öryggi. Oft þarf að endur hugsa svona mál og kannske vont að hafa ekki einhvern varakost sem hægt væri að grípa til við neyðaraðstæður. Hafa t.d. jöfnunar tank svona eins og eru víða fyrir heitt vatn á Reykjavíkursvæðinu.

 

 

 

Lögð á ráðin um vatnsframleiðslu

Að spila púkk

Ég hef spilað púkk. Það var ofboðsleg spenna þegar ég frétti það. Það átti að spila það hjá gömlu hjónunum í austurhúsin það var stærra. Satt að segja kann ég ekki spilið. Það var lagður einhver renningur eftir borðinu og á hann var teiknaður hringlaga hólf eitt fyrir hvern þátttakanda. svo sennilega stórt hringlaðað hólf. Það hefur sennilega verið púkkhólfið. Spilað var með kaffibaunir og fékk hver ákvðinn fjölda. Svo var stokkurinn stokkaður og gefið.

Það spiluðu allir, við voru 6. þetta var í gömlum torfbæ allur þiljaður með hefluðum við í hólf og gólf, byggður árið 1860 alheill og í fínu standi.

Einhver guðfræðileg sérviska var hvenær mætti spila um hátíðirnar. Held að það hafi verið spilað á gamlárskvöldi. Það eina sem é man að það var feikna spenna í byrjun. Ég vildi ekki tapa, en svo man ég ekkert meira nema í hléi var borð fram kakó með miklu rjóma og smákögur og lagkaka.

Svo verður einhver að prjóna framhaldið, því þessu er öllu stolið úr mér. Nem það var flírulegt bros á fólki þegar eitthvað fór að gerast. Það var svo sem engin læti, því það þurfti að hlusta á útvarpið, samhliða þessari spilamennsku.

Að spila púkk var hluti af jólunum

Hvaða framkoma er þetta?

Þær eru nú ekki blankar konurnar þegar farið er að fjalla um svokallað ferðraveldi. En nú hamast þær á því að virða ekki niðurstöðu dómstóls í forsjárdeilu þar sem föðurnum er dæmd forsjáin og Helga Vala orðlaus yfir málinu. Þá er bleik brugðið.

Halda það að Alþingi fari eitthvað að gramsa í þessu máli. Það er bara farið eftir lögum í Noregi og Íslandi. Og Helga Vala ætti að upplýsa fólkið um þrískipingu valdsins. Lögjafar-dóms- og framkvæmdavald. Það er gert til að það sé ekki bara einn sem fjallar og tekur ákvarðanir, t.d. í þessu máli þá mundi mæðraveldið ráða öllu.

Feður hljóta að hafa einhvern rétt, en það virðist að mæður fatti það misjafnlega. Dæmi eru um að konur láti eyða fóstri án þess að bera það undir væntanlegan feður. Svona er nú ofsforsið hjá hinu nýja mæðraveldi.

Ég átta mig ekki á hvað Alþingi ætti að gera. Það verður varla hægt að opna dómsmál eins og Moggan og vísa því til nefndar, ja minn eini. Það eu dæmi að móðir hafi farið með barn sem búið var að dæma föðurnum forsjá. Sko hún fer með það barnið í átt að  yfirlýst stríðssvæði. Svona geta nú konur ruglast í ríminu, þegar þær eru á einstefnurófi.

Svo vona ég að allir láti af ólund sinni og taki upp venjulegt foreldrahlutverk. Það skiptir börn afar miklu.

Svefnlaus nótt á Hólmsheiði

Nokkuð snúið mál.

Þetta mál getur verið nokkuð snúið mál sem þarf ítrustu rannsókn við.

Bloggar hefur verið á sjó, verið á netaveiðum undir Jökli, skipið var nokkuð stórt og með margar trossur. Þær voru allar merktar með baujuljósi. Þá hefur bloggari málað akkeri við höfn á meðan skipið var lestað og veit hvernig akkeri virkar. Þá er eðlilegt að spurt sé er vatnslögnin sæmilega merkt? Efti því sem ég veit á eru hún merkt inn á sjókort og allir skipstjórnar menn eru væntanlega sér meðvitaðir um það og hefði litlu breytt þó hún hefð verið merkt með baujuljósum, en fyrir mína part teldi ég það öruggara.

En akkerið kemur eins og skrattinn úr sauðaleggnum inn í þetta mál. Það er náttúrlega sér kafli fyrir sig að útskýra það og ætla ég mér ekki að fara að gera það vegna þess að ég hef engar forsendur til að segja neitt um það og það komur örugglega fram við sjópróf hvernig stendur á því ef akkerið hefur veri út á siglingu. Skipið er á þungu skriði og menn soldið óvarir um sig ef þeir hafi ekki áttað sig á þessu atriði.

Hvar klikkaði festingin  sem olli því að akkerið er komið út? Það er aðal spurningin og gætu verið hægt að útskýra það að, en það mun væntanleg gerast við rannsókn og yfirheyrslur.

En ég verð að segja að ég finn til með skipstjórnarmönnum að lenda í svona aðstæðum, hvernig svo sem þær hafi orðið?

Vegna gáleysisn eða annara réttmætra skýringa?

 

Rannsókn um mögulegt gáleysi

Flest rétt gert í stöðunni

Mér finnst flest sem búið er að gera sé rétt gert. Búið að tryggja lámarks öryggi með fjármunum í launagreiðslur. Greiðslur til þeirra sem verða að borga leigu við þessar aðstæður. Bönd komin að vissu marki á skuldastöðu fasteignalána þannig að ekki er hægt að fara hringja í sýslumanni og láta bjóða upp eignir.

Öryggisgarður umhverfis Bláalónið í vinnslu. Þar hefur verið gagnrýnt að ríkið skuli vera setja peninga í varnargarð fyrir einkahlutafélag sem er búið að vera greiða sér háar arðgreiðslur.

Sú gagnrýni er skiljanlega. En ríkisvaldið getur ekki bara horft út um kýraugða. Það verður að meta það hvort ekki sé skilt að verja jafn mikilvæg lífs nauðsynlegt fyrirtæki til að geta haldið húshitun í lagi.

Hrafnarnir reyna alltaf að plokka ef einhver liggur afvelta ósjálfbjarga. Grindvíkingar eru hörkuduglegir, það haf þeir sýnt það í gegn um árin og eiga skilið að þeim sé rétt hjálparhönd.

Það er náttúrlegaa alvarlegt ef holur finnast hingað og þangð undir Grindavík og er sér könnunarverkefni að rannsaka og verður  auðvitað fundið eitthvað út úr því.

Þetta kemur allt með skipulagðri vinnu og æðruleysi.

Mikilvægt að öðlast dýpri skilning á stöðunni

Grindvíkingum vantar nú eitthvað annað en þetta.

Furðulegt uppátæki. Fólk í öngum sínum svo er bara einhver smákóngur sem viskar út heilt bæjarfélag með manni og mús.

Ég segi nú bara, gott hjá þér Smári. Örlög  Gindavíkur verða ekkert ráðin með svona ósvífni. Þar er stór vettvangur og margir með kosningaétt. Það eru flest öll mál ókláruð þar.

Ég las skrif konu sem var að leiðbeina stjórnvöldum að það hefði þurft að koma með gáma og svo gæti fólkið sett í gámana á örskömmum tíma. það er svo sem þakkarvert að menn vilji gæta öryggis til hins ýtrasta svo ekki verði mannskaði.

Íbúaskrá í ólestri? Er ekkert til sem getur verið í lagi hjá okkur? Hringt í hina og þessa? En það reyna allir að gera sitt besta og Smári pjakkar og tekur út óheimila niðurlagningu Grindavíkur. Það er guðsgjöf að hafa tíðarfarið svona  svo ekki frjósi á ofnakerfunum þar sem heitavatni kemur ekki lengur í húsin. Hugsar einhver um það?

Og búfénaður kominn í húsaskjól og töðu á garðann. Amen eftir efninu. Góðir bændur í Selvoginum redduðu málunum.

Fjarlægði yfirstrikun: „Grindavík er enn þá til“