Verkalýðsforingjar draga nú upp stefnueyðublöð.

Í gamladaga þegar pening vantaði dróg fólk upp víxileyðublöð og fékk einhvern  til að skrifa á blaðið svo hægt væri að fara í bankan og fá lán.

Nú eru verkalýðsforingjar að uppgötva að stoðir ríkisvaldsins eru þrjár, löggjafarvald, framkvæmdavald og dómsvald. Foringjarnir eru búnir að læra af Sólveigu Önnu að það er grá upplagt að fara í mál og laða fram titring hjá atvinnurekendum.

Þeir verða svo sem ekki hræddir því þeir eiga peninga og öryggi, sem launamenn eiga lítið af, en aðeins meir af hugsjónum um betra og jafnara þjóðfélag, en eru ekki hræddir því hugrekkið býr í brjóstum fólks.

Engin veit hvernig mál fara fyrir dómstólum og erfitt að spá um það. Dómarar eru í skikkjum og sem betur fer er covid búið og dómarar ekki með grímur því þá hefði farið í verra.

Mikilvægt er að launamenn geri sig gildandi á vettvangi stjórnmála og aðhafist eitthvað, sér í lagi þegar allskonar er í gangi, fasteignaverð hækkar, fólk er að lenda í vandræðum með kaupin á húsnæðinu sem á að nota fyrir fjölskylduna og að þurfa ekki að vera í leigu hjá okrurum sem foringjar framkvæmda og löggjafarvaalds gera ekki nóg til að stjórna sæmilega.

Þess vegna þarf að efna til málþings eimitt núna þegar járnið er heitt, útifunda og svoleiðis og spyrja hvellum rómi, óþægilegra spurninga hver eig að borga víXilinn og gjaldþrotinn. Eða á þetta kerfi, að grilla á kvöldin og græða á daginn að halda áfram að lifa, í þeirri mynd sem það birtist almenningi dags daglega.

ASÍ stefnir SA vegna verkbanns

Merkisatburður hjá Fréttablaðinu?

Fréttablaðið færir mér þær fréttir í dálkinum merkisatburður árið 1959 og dagurinn er 18.febrúar 1959 og segir frá því að: Vitaskipið Hermóður hafi farist við Reykjanes með 12 manna áhöfn.

Ég hef aldrei lært það að sorgaratburður sé merkisatburður og fór í orðabók. Þar finnst orðið ekki, en orð á næsta bæ merkisdagur =  merkilegur dagur, t.d. hátíðis, eða afmælisdagur. Nú getur verið að þetta sé rétt hjá Fréttablaðinu að það sé hægt að hártoga þetta á þennan stað. Aðstandendur þess fólks sem átti ættingja þarna þeim finnst heldur erfitt að upplifa að frétt um sorgaratburð sé orðin merkisatburður. 

Bróðir minn, þessi ungi maður fór niður með Hermóði. Hann var fallegur og heldur áfram að vera það í hugum okkar, Birgir Gunnarsson, matsveinn á Hermóði. Það getur tekið fólk yfir 50 ár að jafna sig á svona slysi og eftir 50 ár héldum við minningarathöfn um  Birgir, þar sem Þuríður Sigurðardóttir frá Laugarnesi söng, en Birgir hafði bjargað henni frá drukknun en drukknaði svo sjálfur við Reykjanes.

Okkur systkinunum þótti alltaf sérkennilegt að Íslendingar bæru ekki meiri virðingu fyrir sögu sinni og sjómönnum sem höfðu drukknað að hvergi væri hægt að sjá minnismerki t.d. í Fossvogskirkjugarði, en þar væri hægt að sjá minnismerki um erlenda sjómenn sem hefðu farist við Íslandsstrendur. Úti á landi eru minnismerki um staðbundnar áhafnir en hér á höfuðborgarsvæðinu voru engin minnismerki.  

Við ákváðum að vinna  í þessu sjálf og fengum Sjómannadagsráð í lið með okkur en formaður þess var Guðmundur Hallvarðsson. Hann dreif þetta mál áfram með aðstoð Kirkjugarða Reykjavikur Fossvogskirkju. Þar standa nú minningaröldur sjómanna. Það var sorgar en jafnframt gleðidagur þegar Minningaröldurnar voru komnar upp og voru vígðar við hátíðlega athöfn. Síðan þá er athöfn á hverjum sjómannadegi við öldurnar.  

Það var undrunarefni að sjá hvernig hver skipshöfnin af annarri hafði raðast upp á minningaröldurnar, þó ekkert kerfi hafi í raun komið þar nærri eða fjármagnað það starf. Sjálfssprottið Það var mikil þörf fyrir minningaröldurnar og þjóðarsálin kom svo sannarlega að þessu.

Hægt er að goggla grein eftir Þorstein H. Gunnarsson sem heitir Minningaröldur Sjómannadagsráðs um drukknaða sjómenn Mbl.

Þekkt dæmi úr bardagasögunni.

Þetta er þekkt dæmi úr stríði að láta hlutina líta illa út fyrir andstæðinginn.

Ég held að þetta sé kjaftæði, en auðvitað kemur það í ljós með skoðun og rannsók lögreglu.

Held að Eflingarfólk sé annað fólk en SA  og Halldór álíta. Hann er skildaður að fara á unda er látinn ganga um með sverð og skjöld það er hans jobb fyrir dágóðan aur, enda er starfið lýjandi.

Halldór er eflaust góður maður, en bróðir minn kenndi mér einu sinni frasa sem hljóðar svona: Sælir eru fattlausir því þeir fatta ekki hvað þeir eru vitlausir.

Hótelherbergi lagt í rúst

Hagkvæmni, hagræðing, skuldasöfnun, öfugur höfuðsstóll, gjaldþrot.

ER það ekki kostulegt segir biskupssonurinn í auglýsingunni .Best að nota þetta skemmtilegaorð kostulegt.

Steypufyrirtæki óskar eftir gjaldþrotaskiptum. Félagið hefur haft frítt spil allan lýðveldistíman, að mestu, ókeypi smalartekju og innlent sement og verulega ríkjandi á höfuðborgar markaðinum. Svo fóru fréttamenn að spyrja hvað hefði fyrirfarist mikið fé þarna. Átta milljarðar, sem deilast á viðtökuaðila, banka, lífeyrirsjóði ríkisjóð væntanlega o.frv. Svo hvessir forstjórinn sig. Það er mikið að þið spyrjið ekki hvernig nærbuxum ég er í.

Nú, nú, svo líður tíminn. Erfðaprinsinn sest á ALþingi og  steypubílarnir halda áfram að aka um götur borgarinnar. Vinur minn sem byggir húsnæði fyrir stofnanir og almenning, sagði mér að forstjórinn hefði  fengið  og tekið út gjaldið fyrir steypuna út í hlut í Kringlunar. En hvernig hefur verið farið með það til lúkningu skulda veit ég ekki. Svo gerist að  erfðaprinsinn er allt í einu komin með umráð fyrir öllu saman og haldið er áfram að steypa.

Þetta er einhlið þjóðfélagsins sem þarfa að gera uppskurð á og þar getur Verklýðshreyfingin verið afl sem krefst aðgerða og þjóðfélagin stýrt af viti og lánasjóðir vandi sig. Svona þróun er víða í atvinnulífinu. þetta er sukk og svínarí. Ausið er fé í hluti sem eru tæpir. Einu sinni tók alþingismaður sem átti útgerð fyrir vestan lán til að greiða arð út úr fyrir tækinu. Mig minnir að það hafi verið 60 millu.

Stóru nýbyggðu fjósin sem eru komin með gljáfægða aukinn kvóta eru kominn þannig að skuldir hlaðast upp og hefur komið fram að það verði þannig að bankar hirði góssið og allt stefnir í tvísýnu hjá bændum. Þetta kallast hagkvæmi. Ég hef heyrt að þjóðin hafi grætt 3 milljarða á því að fækka mjólkurbúum til hagræðis, þó þeir milljarðar sjáist ekki. Bara kjaftatölur á blaði í einhverju reykfylltum herbergjum. Alla vegna er mjólkinnað hækka samkvæmt fréttum. Margar góðar byggðir eru orðnar jaðarbyggðir og þurkkast út ef framheldur sem horfir Nú er rétt að setja punkt við þessa afglapa þróun. Hún hentar ekki okkur í stóru landi. En málin eru vissu lega flókinn að fara með. En margt gott fólk í stjórnarráðinu sem gæti gert eihhvað og baslar áfram.

Þegar heimskreppan gekk yfir í fyrndinni,  þá fengu bændur kreppulánasjóðslán og var þeim þinglýst á jarðirnar.  Svo var bændum afhentar jarðirnar, með því skilyrði að gera þær að óðalsjörðum með mynd af ábúendu upp á vegg. Það var skilt. Hjá mörgum bændu gekk þetta þolanlega og þeir stóðu í skilum.  

Forysta Eflingar ætti að skammast sín

Þingræði fulltrúalýðræði stjórnarskrá og félagaskrár í þessu kerfi.

Ofantalið er eins og rauðaurþráðu í okkar fulltrúalýðræðir. Frá grunneiningu, verkalýðsfélag, stjórnmálafélag pöntunarfélag, búnaðarfélag og Alþingis.

Allar þessar einingar eru grunneiningar og halda félagskarár, síðan er kosið og kosið uppúr allt til Alþýðusambandsþings Sambandsþing Samvinnufélag og Kjördæmaisþings stjórnmálafélag Búnaðarþings svo dæmi sé tekið. Og svo loksins til Alþingis og jafnvel bútað niður í þingflokka stjórnarmálahreyfinganna, formaður, ritari og gjaldkeri, allt eftir samþykktum hreyfinganna.

Stjórnarskráinn geldur varhuga við mismununn, hvers konar og þetta væri missmunun að mínu mati, en ég er hvorki dómari né löglærðu, en ég er afi.

Þetta erhættulegt mál og gæti sprungið framan í stjórnvöld

Þess vegna er það kostulegt að óbreyttur embættismaður, að vísu æðisti yfirmaður stofnunarinnar getir gert kröfu  fyrir dómara um að æðisti prestur í verkalýðasfélagi afhendi félagatal grunneiningarinnar.

Er þá hægt að krefjast afhendinar félagtals stjórnmálahreyfingar? Held að það kæmi nú svipur á þingflokksformanninn og dómari ætti að klóra sér í skegginu og þingflokksformaðurinn mundi brosa út í annað og ekki afhenda neitt félagatal, ef kaupin gerðust þannig á Eyrinni.

Segja verkfallsbrot framin á Grand hóteli

Sama hjá toppunum í SA.

Meta umfram gróðann og telja peninga og velja aflandsfélag, Tortóla eða eitthvað annað.

Efling stundi aðferðafræðina að „telja og velja“