Dómstólar hafa verk að vinna

Biskup Íslands hr. Karl Sigurbjörnsson fjallaði m.a. um reiði hatur og hefnigirnd í áramótapistli sínum.

Forseti Íslands hr. Ólafur Ragnar Grímsson fjallaði um að fólk hætti illmælgi og að fátæktin væri smánarblettur á þjóðfélaginu. Ýmislegt fleira reifaði hann og gat um hlut réttvísinnar í hruninu.

Báðum er þeim þó stöðu sinnar vegna, skylt að bera klæði á vopnin eins og sagt er, svo ekki sjóði upp úr í þjóðfélaginu. 

Réttlætið þarf þó að ná fram að ganga, því það er nauðsynlegt til að fólk sættist á það sem gerst hefur í íslensku þjóðfélagi.

Úr bókinni Byltingin á Kúbu eftir Magnús Kjartansson, endursagt:

,,2. janúar 1959 hélt Fidel Kastró inn í Santiago á Kúbu og dró upp hinn rauða og svarta fána uppreisnarmanna að hún á Moncadavirkinu, þar sem hann hafði beðið ósigur í fyrstu orrustu uppreisnarmanna 26. júlí 1953.

Fidel Kastró lagði áherslu á það í mörgum ræðum sínum löngu áður en sigur vannst að menn mættu ekki hefna harma sinna hversu sárir sem þeir væru þegar þeir fengju færi á, heldur yrði að eftirláta dómstólum að fjalla um mál og láta stjórnvöldum um að framkvæma refsingar".

Vegna þeirra aðstæðna sem upp eru nú í íslensku samfélagi er ástæða til að benda á þessi sjónarmið byltingarforingjans Fidel Kastrós, lögfræðings og bóndasonar á Kúbu.

Dómstólaleiðin er eina leiði til að ná fram réttlæti með lög landsins og þjóðfána  að vopni.

Svo skulum við fyrirgefa.

Biskup fjallar um reiðina í þjóðlífinu