Formlegar og óformlegar viðræður, staðan er viðkvæm

Formlegarviðræður og óformleg viðtöl, staðan er viðkvæm.

Ætli allir séu vissir hvað átt er við þegar þessi orð eru höfð um munn og sett fram.

Formlegar viðræður eru þá væntanlega þegar menn mæta á boðaðan sameiginlegan fund og einhver fundargerð er rituð væntanlega og skipulögð dagskrá eða punktar settir fram og kanske ákveðið að hittast seinna, ef vill. Eða menn settir upp við vegg og sagt vilt þú þetta eða ekki, svaraðu laxmaður?

Óformlegar viðræður eru þá ef einhver hittir annan og segir hæ, ertu á lausu viltum koma með mér svona í ríkistjórn? Ekki segja neinum.

Alls ekki fara með þetta í blöðin, annars það má ef til vill eitthvað leka, en ekki mígleka, ert þú á saga pro?

Staðan er viðkvæm, hvað er það? Hefur einhver tekið uppundir einhvern? Er þetta sárt? Þarf að kyssa á bágtið?

Má ekki kjafta frá og hvar eru mörk og skilgreiningar svo fólk skilji þetta allt?

Svo er legið undir feldi þó maður viti að það hefur aldrei verið tíðkað síðan Þorgeir Ljósvetningagoði gerði það forðum daga og Íslendinga tóku kristna trú og lofuða að vera góðir hver við annan.

Af hverju fara menn ekki bara með varðskipi inn á einhvern fjörð og láta skjót úr byssunum og reyna að hræða svolítið? Og gá hvað kemur út úr því?

„Staðan er bara viðkvæm“