Kjósum varaforseta

Stjórnarskráin mælir ekki fyrir um það að við höfum varaforseta sem er mjög bagalegt og í raun einkennilegt. Í öllum félögum eru varamenn. Þess vegan getur það veri býsna klógt að breyta á þann veg að hægt sé að kjósa varaforseta núna og þá þarf ekki lengur að vera velta þessu framm og aftur hvort Ólafur ætli að fara eða vera.

 Hann getur þá bara farið þegar hann vill og varaforsetinn tekur þá bara við. Þess vegna á miðju kjörtímabili eins og íað var að síðast. Þetta er einfalt og öllum mönnum auðskilið og sennilega besta lausnin að kjósa varaforseta.

Þetta hefur verið mjög oft uppi hjá Framsóknarmönnum að þeir hafa ekki getað slitið sig frá umstangi og verkum og hafa setið lon og don á jörðum og í embættum. Þetta var þekkt til sveita hér á árum áður, menn gátu ekki hætt að búa t.d. Nágranni minn einn fór vestur í dali og lét slátra sér þar á flokksþingi. Það var karlmannlegt að lenda í bardaga á slóðum Sturlungu.

Veit um  dæmi, nefni engin nöfn, að bóndi sem var hættur að búa kom til Reykjavíkur og lenti í hringtorgi til vesturs og ók út úr því til austurs og var kominn fyrr en varir heim í sveitina að því hann gat ekki hætt. Hringtorg eru varasöm.

Annar sem var kominn á elliheimili á Blönduósi gekk alltaf  upp á hæðina fyrir ofan þorpið og horfði fram til Vatnsdals slík var þráin eftir sveitinni.

Þetta gæti gerst með Ólaf. Hann gæti skrafað eitthvað við þjóðina um jólinn um að hætta  svo væri hann allt í einu kominn í hringtorg, og hvað þá?

 

Tilkynnir um framboð í nýársávarpi