Þorsteinn H. Gunnarsson

Teigið að ykkur ilm blómanna. Náttúran er áfeng. Gott fyrir alaknn að verða ölvaður af þeim ilmi.

Mikil skipulagning er búina að fara fram síðustu viku um hvert eigi að fara.Svo smátt og smátt er þetta verið að aflýsa útihátíum um allt land og spennan verður tvíþætt, annars vegar hvert eigi að fara og gera. Svo þetta sjónarmið að covit ruglar þetta allt saman og engin útihátíð í gangi.

Oft fyrir verslunarmannahelgar er búið að magnast upp spenna sem varð áþreifanleg í þjóðlífinu og komur oft fram í umferðinni. Menn fara aka hraðar, svína og flauta og allskonar. Aðalatriðið var að hafa nú nóg áfengi með sért og komast tímanlega í ríkið. Á vinnustöðum er gjarnar farið að vera með spurningar snemma dags: Á ekki að detta í það, nú verður að taka á því og detta í það og allskonar spurningar tengdar áfengi.

En hvað á þá að gera, er lífið að mistakast. Aldeilis ekki. Það eru svo margir kostir í boði. Besti kosturinn er að vera með sínu fólki. Fara á staði þar sem margt er að skoða í náttúrinni og ekki hefur verið kannað áður. Börn eru alltaf tilbúin að róla eitthvað og sjá ný svæði. Nú er þjóðvegaumferðinn orðin mikið betri. Víðast er fólk orði laust við rykskýin og framúrakstur fátíður, enda er hann dauðagildra. Hraðakstur nærri horfinn, nema upp Kambana, þar þurf amenn að reyna með sért og svona

En hvert á að fara. Því geta gömlu skáldin svarað Jónas Hallgrímsson kvað Gljúfrabúi gamli foss/gilið mitt í klettaþröngum. Gilið heitir Nauthúsagil og er alveg ofsalega gaman að fara með börn inn í þetta sérknnilega gil. Þar eru keðjur til að styðjast við þar sem slóðin getur verið erfið og tvísýn. Þannig að það reynir á hvern og einn.

Þá er nú aldeilsi hægt að kanna, Fyrr var oft í koti kátt og upplifa þá gleði sem þar er.Í bónus er svo oft flugsýning þarna á grundunum. Þetta er ágætt viðfangsefni að finna út með hjálp Skólaljóðanna hvert hægt er að fara.

Svo það nestið það getur verið aðalatriði að hafa það gott svo allir verði ánægðir. Þá er spurningin er hægt að fara í sumarbústað. það er gaman þá er fólk komið í sveitina.

Þá er það stöndin þar sem aldan kemur að landi og týnist, þar er gaman. Allskonar skeljar og margt sem rekur á land sem hægt er að rannsaka.

Aðalatriðið er hinn áfengi ilmur náttúrunnar sem hægt er að anda að sér og verða ölvaður af en ekki fullur.

Sjálfur ætla ég að vökva kartöflur og blóm og er svo heppin að konan á afmæli og þá fær maður kaffi. En vandamálið er að kaupa afmælisgjöf, það hefur vafist fyrir mér í seinni tíð að gefa gafir.

Þarf að finna eitthvert skáld sem rifjar það upp fyrir manni.