Er Ísland afkastamikið í að binda kolefni úr andrúmsloftinu? Rannsókir fátæklegar?

Margar spurningar vakna þegar maður sér svona fallegt fólk brosandi í París. Sjalið er rosa flott sem Katrín klæðist. Búandi kona úr minni heimabyggð sem nú er látin sýndi heklað sjal á einhverri heimsýningu í París hér fyrr á árum. Hún heiti Jóhann Jóhannesardótti á Svínavatni. Var tekið til þess hve sjalið var vel prjónað og var formúlan sú að það væri hægt að drag það viðstöðulaust í geng um giftingarhring.

 Þá er það þetta viðfangsefni að binda kolefni. Mikið er talað um að auka og styðja við skógrækt. Þá er spurning hvaða rannsóknir liggja fyrir um  það á Íslandi, bloggari er dottin útúr öllum svoleiðis vísindum?

ER Ísland nokkuð sérstaklega afkastamikið land í því tilliti? Þar kemur til skoðunar stuttur sprettutími og sumrin stutt. Hitastig og úrkoma. Hér fer gróður af stað í maí og stöðvast í september. Þetta er ef til vill ca 4 framleiðslumánuðir 8 mán í kulda myrkri og frost. Þannig að það þarf að vita hvað menn ætla að gera með fjármagn í skógrækt? Væri ekki ódýrara að fækka sauðfé og leyfa gróðrinum að koma af sjálfu sér.

 

Verðum 5 árum á undan Norðurlöndunum

Athugasemdir

[valdimar jóhannsson (IP-tala skráð) 13.12.2017 kl. 14:13]

Barri - hvað er það?
Fyrirtæki sem er að leggja upp laupanna vegna endalausra svika hins opinbera varðandi styrki og f,l. -fyrirtækið hefur gefist upp á plönturækt, sem lifa á koltvísýring og vinna gegn loftlagshlýnun! Áhugi hins opinbera er enginn - Það er bara að sína sig og sjá aðra.
Hvað er Katrín að gera á þessari fávitaráðstefnu, ljúgandi um getu íslendinga í máli sem örfáir hafa trú á.
5 árum á undan hvað?
Alltaf sama kjaftæðið í þessum stjórnmálamönnum.
kv.

[Pétur D. (IP-tala skráð) 13.12.2017 kl. 15:27]

Rétt hjá þér Valdimar. Það eru engin vísindi á bak við hnattræna hlýnunarsvindlið, einungis fölsuð gögn. Þess vegna var ég mjög andsnúinn að fá VG í ríkisstjórn, því að loftslagsþvælan var einmitt eitt af gæluverkefnum fávitanna þar. Og Bjarni Ben lætur Katrínu teyma sig eins og hund í bandi. Það er verið að eyða tíma og fé í þetta fjársvikamál í staðinn fyrir mál sem skipta máli.

Í annarri grein í mbl hefur fyrirsögnina "Dyrnar á "ísskápnum" skildar eftir opnar" með mynd af ísjaka. Lyginni um að ísinn hafi hörfað á Norðurskautinu er haldið á lofti í bezta Göbbels-stíl, endurtekin mánuð eftir mánuð svo að allir hálfvitarnir fara að trúa henni.

Alveg eins og fréttin um að lasinn ísbjörn sem gat ekki aflað sér fæðu vegna veikinda væri að deyja því að allur ís hefði bráðnað, þótt það sé ekkert minni ís en áður. Skógareldarnir í California, sem stöfuðu af því að einhverjir umrenningar voru að grilla úti í skóginum, hefur líka verið heimfært upp á hnattræna hlýnun.

Heimskulegi áróðurinn heldur áfram og Katrín fær að fara í tilgangslausa skemmtiferð til Parísar á kostnað skattgreiðenda.

[Borgþór Jónsson, 13.12.2017 kl. 20:59]

Það hefur verið rannsakað nokkuð hver bindingin er.

Árið 2005 voru gerðar rannsóknir á þessu í 13 ára gömlum lerkiskógi.

Niðurstaðan var 725 kg á hvern hektara skóglendis.

13 ára skógur er ekki kominn í fullan vöxt svo það má reikna með að bindingin sé nokkru meiri til lengri tíma litið.

Ef ríkið hefði staðið við skulbindingar sínar varðandi skógrækt væri bindinginn í dag sennilega nálægt 32.000 tonnum á ári.

Þetta er í sjálfu sér ekki nein heildarlausn, tæplega 10% af framúrkeyrslunni á þessu ári.

Ef menn vilja nota ræktun af einhverju tagi sem loftslagsbætingu ,er skógrækt án nokkurs vafa hagstæðasta aðgerðin.Stofnkostnaðurinn er minnstur í skógrækt miðað við krónur á hvert bundið tonn.

Dýrasta aðgerðin er að moka ofan í skurði ,og það er enginn langtíma ávinningur af því.

Það gæti bjargað einhverju í þeirri rugl umræðu ,að það eru mjög líklega afar fáir landeigendur sem vilja taka þátt í því. Af því að það eru svo margir upptaknir af þesari vitleysu endar væntanlega með því að ríkið skyldar menn til að gera þetta og þarf svo að greiða mönnum bætur fyrir.

Til viðbótar kemur svo ,að ef ríkið stendur við sitt yrði til atvinnuvegur sem mun væntanlega velta 300 milljörðum króna í vaxtarlotunni. Þetta er mjög varlega áætlað.

Það er því ótrúleg skammsýni hjá ríkinu að vera að eyðileggja þessa starfsemi. Á síðasta áratug hefur ríkið dregið saman fjárveitingar sínar um 40% til þessa málaflokks.

Fjöldi plantaðra skógarplantna á því svæði sem ég þekki til hefur fallið úr 1350 þúsund plöntum fyrir 10 árum í 350 þúsund áætlaðar á næsta ári. Með þessu er verið að skemma greinina til langs tíma. Skógrækt er langhlaup og það er ekki hægt að nálgast þau mál með einhverjum skyndihugdettum og tískustraumum. Það verður að gera áætlun til 60-70 ára og halda sig við hana.

Ofan á kolefnisbindinguna og atvinnuuppbygginguna bætast svo við margvíslegir mjög jákvæðir umhverfisþættir.

Þar má nefna fjölbreyttara og meira fuglalíf, aukin uppskera á túnum og akurlendi,og aukin uppskera á úthaga sem aftur eykur kolefnisbindingu á þeim svæðum. Skógar eru svo mjög gott beitarland fyrir allar skepnur. Eykur afurðir dýranna og eykur vellíðan þeirra. 

Ég fæ því ekki annað séð að það sé alger fábjánaháttur að vera að eyðileggja þessa starfsemi

[Þorsteinn H. Gunnarsson, 14.12.2017 kl. 10:49]

Ég þakka fyrir innlitin. Færslan var einmitt sett til að húkka inn einhverja afstöðu og þekkingu. Það má eiginlega furðulegt heita að 2 mestu mennta og fræðimenni dr. Halldór Pálsson fv. sauðfjárræktarráðunauur og búnaðarmálastjóri og Hákon Guðmndsson skógræktarstjóri haf deilt heitarlega á síðustu öld um sauðkindina og skógrækt. En auðvitað erum við búnir að vera meia og mina stefnulauisr og í tómarúmi í framangreindum málum, þá helst að sauðkindin hefur haft forgang til landsins.

[Bjarni Bjarnason (IP-tala skráð) 14.12.2017 kl. 11:23]

Ég skaut því að á bloggi Ómars Ragnarssonar, við furðu litlar undirtektir þó, að ef Íslendingar ætluðu að sýna einhverja fórnfýsi varðandi það að draga úr kolefnislosun þá væri réttast að virkja Gullfoss. 

A. Drægi mjög úr aðsókn ferðamanna til landsins sem aftur minkaði losun vegna flugs og bílaumferðar

B. Rafmagnið frá fossinum gerði mögulegt að draga úr notkun jarðefnaeldsneytis í staðinn. 

Auðvitað er þetta sett fram í nokkrum hálfkæringi en þó til að undirstrika hræsnina og tvískynnunginn í náttúruverndarumræðunni þar sem t.d. ferðamennskunni er stillt upp sem hinu jákvæða á móti virkjunum sem hinu neikvæða og samt galað í einum kór um mikilvægi þess að draga úr losun kolefnis á ráðstefnum í fjarlægum löndum hvert menn fara á í hópferðum á reykspúandi flugvélum.

Svo maður tali nú ekki um ferða og neyslugleði landands.

Tek undir með Borgþóri hér að ofan að langlíklegast er að endirinn verði sá að allir verði friðþægðir með mestu vitleysunni af þessu öllu að fara að fylla upp í skurði!