Hættulegt að tapa mörkuðum

Það getur nú ekki verið eithvert einkamál útgerðar og sjómanna hvernig þessi deila er að þróast.

Að vísu eru þarna mörg  einkennileg atriði sem togast er á um eins og sjómannaafslátturinn sem settur var á í fyrnndinni til að leysa  úr verkfallsdeilu og gaf þá ríkið afsláttin til að liðka fyrir málum, en sló hann svo af seinna.

Svo er það harla undarlegt að sjómenn taki þátt í ýmsum kostnaði útgerðar og ég skil þá vel að þeir séu orðnir þreyttir á þeirri hundavakt.

 En vinda þarf fljótt ofan af þessari deilu og ábyrgðin getur svo sannarlega ekki verið deiluaðilum einna, því hagsmunirnir erum margslungnir.

Mest hætta er að tapa frá sér mörkuðum sem búið er að koma upp með áratugavinnu. Þá er á það að lýta að í gegn um sjávarútveginn kemur mikill gjaldeyrir til þjóðabúsins sem erfitt er að vera án til lengdar.

Þannig að ráðherra sjávarútvegs getur ekki horft fram hjá öllum þessum gríðarlegu hagsmunum sem eru þjóðarhagsmunir.

Er ekki hægt að gera einhverjar hliðarráðstafanir og setja málið í gerð og sjá hvað kemur uppúr slíkum hatti.

Fyrirhuga hvorki lög né aðgerðir

Athugasemdir

[Helga Kristjánsdóttir, 1.2.2017 kl. 00:50]

Það tekur alltaf á mann í vinnudeilum,en sjaldan að maður nenni að setja sig inn í málin.Þar sem ég ólst upp í sjávarplássi var litið á  sjómenn sem einskonar hetjur.