Vettvangsferð í Laugarnes. Sorglegt að sjá það drabbast niður

Tók mér útivistartúr í Laugarnesinu í morgunn að athuga ástand og umgengni um svæðið. Þar hefur Bjarnarkló náð ótrúlegri útbreiðslu og samkvæmt fréttum er vökvi hennar eitraður og veldur skaða á hörundi.

Ekki er hægt að ganga um svæðið svo þétt er hvönnin og hefur aðallega náð fótfesti á svæði Laugarnestanga 65. Hún er orðin svo há að svokölluð listaverk eru kominn í kaf. Þarna er kominn vísir að bílakirkjugarði en þarna sá ég bíl með skoðunarnúmeri 0015 og ætti því að vera skoðaður.

Ungmenni voru að bisa við að fjarlægja bjarnarklóna í átaki sem Reykjavíkurborg er að framkvæma þarna. Það er að mínu mati verk sem ekki næst árangur að með handafli.

Það þarf mikið  meiri þunga í það verk. Áhrifaríkast væri að taka hvönnina upp með stórvirkum vélum svo sem vörubílskrabba, gröfu ellegar að ýta svæðinu upp í bing með jarðýtu og hafa jarðvegskipti.  Það er náttúrlega kostnaðarsamt og hver á að borga fyrir þessi umhverfisspjöll? Ósanngjarnt að það lendi á skattgreiðendum. Hafa sama hátt á og er við aðalstöðar Strætó á Kirkjusandi. Setja jarðýtu á þetta dót allt.

Ekki er nú mikil prýði að svokölluðum listaverkum ef þau sjást ekki og enga ferðamenn sá ég þarna, aðeins fréttaljósmyndara að taka myndir  af subbuskapnum.

Fyrir nokkru birti Umboðsmaður borgarbúa álit um óleyfisframkvæmtir sem hafa verið unnar í Laugarnesi og taldi að þær væru allar ólöglegar og Borgin hafi ekki sé um að framkvæmdir væru með eðlilegu móti eins og allir borgarbúar og verktakar yrðu að lúta og lagði fyrir stjórnvöld að byrja á byrjunarreit og rekja sig eftir málinu lið fyrir lið og koma því í það horf sem lög áskilja.

Nú er að sjá hvort borgarstjóri gyrði sig í brók og þessi aðgerða sé eitthvað upphaf eða máttlaust fálm út í loftið.

Saga af sjálfsbjargarviðleitni Húnvetninga

Við hjónin vorum eitt sumar við túnamælinga í A-Hún á svæði sem lá að Húnaflóa og áttum rétt á að fá að borð á viðkomandi bæjum.

Húsfreyjur vildu gera vel við gestina og heimilisfólk var alúðlegt.

Það brást ekki að við fengum oftast besta mat sem samanstóð að soðnum eða steyktum lax og svo var rauður rabbabaragrautur með þykkum rjóma út á. Það verður að segjast eins og er að nokkuð var þetta leiðigjarnt til lengdar en auðvitað gengum við aldrei út eins og hundarnir í Borgarfirði, þegar lax var nefndur, það hefði verið dónaskapur.

Eitt sinn spurði ég bónda hvaðan allur þessi lax kæmi. Bóndi varð undurfurðulegur á svip og flæmdist undan spurningu minn, þar til hann sagði; ,, Nú hann syndir hér framhjá og er stoppaður á rauðu ljósi, maður."

Gott svar og féll tal þetta niður.

Regnbogasilungur veiðist á Vestfjörðum

Afsögn hershöfðinga Frakka eykur einungis á veikleika hersins og opinberar hann

Þetta er nú ekki viturleg málsmeðferð hjá Frökkum. Nú verður bara híað á þá og er nú nóg komið hjá þeim eftir að þeim var gefið víti án nokkur tilefnis í leik gegn Ísland. Hefði verið nær að gera hershöfðingjann að héraðshöfðingja í einhverju vínræktarhéraði og setja hann þar upp á rauðvín og brauð.

Svo þarf að kæra þennan leik og hóta hörðu og málaferlum.

Hættir eftir deilur við Macron um sparnað

Var hún ekki með tösku?

Feillinn hjá prinssessunni hefur sennilega veriða sá að vera ekki með rétta handtösku eins og amman. Þá hefði hún þekkst strax, en það er hið rétta kennileiti að vera með handtösku og gjarnan snotran lítinn blómvönd.

Einkunninn 6 er svo sem ekki há einkunn. En það eru engir asnar sem ná slíkri einkunn og dugði hér í gamla daga til að komast inn í Kennaraskólann og víðar.

Höfnuðu prinsessunni í fyrstu

Umferðarslysið er tæplega á vegum tónlistarhátíðarinnar á Laugarvatni

Keyrði þarna fram hjá og þá var lögregla mætt og 2 sjúkrabílar. Yfirleitt horfi ég ekki á slysaatburði á vettvangi, heldur hraða mér í gegn til að umferðin geti haldið áfram, þar sem ekki var búiða að loka veginum sem var ekki svo sem ástæða til þar sem engin var slasaður.

Jeppi var tjónaður á vinstra frambretti og sneri í vestur á hægri kanti. Annar jeppi var illa farinn á hægri framenda og hægrahjól  og hjólabúnaður illa farinn. Bíllinn var á vinstri vegarhelmingi og sneri líka í vestur. Móðir var þar ásamt barni sínu sem var mjög skelkað en allir að því er virtist ómeiddir. Bráðaliðar á vettvangi.

Ekki get ég áttað mig á hvernig þetta slys hefur borið að því þarna er vegur breiður enda nýlagður og góður.

Engar rollur sáust á svæðinu sem hefðu hugsanlega getað truflað ökumenn.

En hæpið er að tengja tónlistarhátíðina inn í þetta slys eins og gert er í þessari frétt.

Umferð er þarna frekar hröð og hvít rúta var á undan mér og ég var hrifinn af rútubílstjóranum því þegar hann fór að hægja á sér setti hann hasarljósin á til að var þá sem á eftir komu við hættunni. En bláu ljósin sáust illa í sólskininu.

Lögregla hefði mátt tryggja vettvang ögn betur með keilum. En við svona aðstæður geta orðið raðárekstrar, vegn þess að fólki liggur svo reiðinnar ósköp á og gætir ekki að hraðanum.

Menn eru svo styrðir á bremsupetalanum.

 

Umferðaróhapp við Laugarvatn

Nesti 60 ára í dag. Stofnað 13. júlí 1957

Erla Axelsdóttir myndlistamaður skrifar eftirfarandi á facebooksíðu sína um stofnun Nestis:

 

 

 

 

 

 

Merkis dagur í sögu fjölskyldunnar. Nesti h/f var opnað með "pompi og prakt" (eins og mamma sagði). Það var mikið um að vera í Fossvogi þennan morgun fyrir 60 árum síðan og eftirvænting mikil. Hver mundi vera fyrsti viðskiptavinurinn og var von á langri röð við lúgurnar. Afgreiðslustúlkurnar voru í hvítum síðum sloppnum, hnepptum niður að framan og með sér útbúið höfuðfat fram á ennið (bát) sem var merkt, NESTI. Þvílíkir frumkvöðlar, foreldrar mínir, að leggja á þessa braut.
VEI og HÚRRA FYRIR ÞEIM.
Held ég borði hátíðarkvöldverðinn í Nesti í kvöld, já eða bara í hinu himnaríkinu sem þau lögðu drög að til viðveru fyrir okkur öll.
"Takk og lof" sagði amma Ingileif, og var þá að þakka fyrir lífið yfirleitt.
Ég geri það líka.

Myndin er af pissustrákum. Annar er höggmynd eftir Axel stofnanda Nestis sem er staðsett við Nestir Ártúnshöfða. Sá sem er í fullufjöri og yfirleitt á ferð og flugi og líkir eftir styttunni, er langaafabarn Axels og Sonju konu hans. Býsna líkir.

 

Sérstæð og virðuleg útför Sigríðar Kristinsdóttur sjúkarliða á Landspítalanum

Sérstæð og virðuleg útför Sigríðar Kristinsdóttur góðrar baráttukonu fór fram í Neskirkju í gær. Athöfnin hófst á því að sungin var Maístjarnan eftir Jón Ásgeirsson við texta Halldórs Laxness. Að því loknu flutti eiginmaður Sigríðar Jón Torfason ávarp og drap á ýmsilegt eftir lifað æviskeið og sagði að Sigga hefði tekið hann að sér og þau hefðu gengið saman í hinum ýmsum göngum, en aldrei kom hann með hana í göngur á Auðkúluheiði. Síðan var Ingi T. Lárusson tekinn til kostanna við kvæði Páls Ólafssonar, Sumarkveðja, þ.e.r. Ó blessuð vertu sumasól. Því næst var lesin Kveðja til Eskifjarðar, en Sigga var Austfirðingur. Þá las Erna Kristín Frásögn eftir Sigríði sem fjallaði mikið um þróun bóklesturs hennar og efnisval. Næst kom Minning sem Torfi Stefán Jónsson flutti og var hann búinn að flytja minninguna raunverulega áður en viðstaddir áttuðu sig á innihaldinu og rokinn úr pontu. Kom þá í ljós að þetta var kökuppskrift og taldi konan mín að hún væri að pönnukökum, dáldi fyndið og óvænt í jarðaför, en vissulega verða allir að borða pönnukökur. Næst söng Hildigunnur Einarsdóttir Fylgd eftir Sigurð Rúnar Jónsson við kvæði Guðmundar Böðvarssonar. Þá var komið að hinum hefðbundnu Minningarorðum sem ekki voru flutt af presti eins og venja er, en sem er engin skylda. Ögmundur Jónasson fv formaður B.S.R.B og ráðherra flutti.
Ögmundur þekkti Sigríði vel sem samstarfskonu víða og mæltist honum vel og fór hann nærfærnum orðum um hennar lífshlaup og eðliskosti. Næst var samsöngur Áfram stelpur, þjóðsöngur Rauðsokkahreyfingarinnar og tókst það vonum framar. Völuvísa var upp lesinn af Jakobi Þór Einarssyni. Ég náði því ekki alveg, en einn fv. ráðherra VG sagðist skilja þetta allt saman. Auðvitað var verið að minna á að þeir sem véluðum um fullveld Íslands gætu átt ýmsilegt á hættu. Kynslóð okkar Siggu söngi í rútum hér áður fyrr ,,Svík þú aldrei ættland þitt í tryggðum," það er mergur málsins og svo átti maður að drekka sig í hel ef það færi úr skorðum. Ingi T. var ekki látinn liggja á liði sínu og söng sönghópurinn Eflur, Ég bið að heilsa, kvæði JH. Þegar hér var komið sögu gekk prestur fram og bað alla að standa upp á meðan moldun fór fram. Að því gerðu var spiluð upphafstónar að Internatioalinum og þegar líkmenn hófu kistu Sigríðar Kristinsdóttur á loft var sungið hátt og snjallt Fram þjáðir menn í þúsund löndum og var þetta eftirminnilegt. Eitthvað var um íhaldsmenn þarna og voru þeir býsna borubrattir, miðað við þeirra kröppu aðstæður sem þeir voru skyndilega lentir í, þegar þeir gengu út undir fjöldasöng, margra gamalla Allaballa, á sínum vinsæla baráttusöng og fór vel á því. Lýkur svo hér að segja frá útför Sigríðar Kristinsdóttur Ættaðri að Austan en gift góðum Húnvetningi. P.S viðstaddir vinir og vandamenn þáðu veitingar í safnaðarheimili Neskirkju og var margt skrafað um lífið og tilveruna og stjórnarfarið, maður lifandi, það þótti nú ekki merkilegt.

Heimild: Útfararskrá afhent kirkjugestum

Pólitísk sniðgöngutillaga

Dómsmálaráðherra styðst við meirihluta á Alþingi Íslendinga að kalla og veit að það hefði verið alveg sama hvað ákvörðun hann hefði tekið um röðun kandidata á listanum.

Allt hefði verið samþykkt. Þess vegna tekur hann ákvörðun að henda Ástráði Haraldssyni út af listanum, því hann er ekki auðfúsu lögmaður í réttinn.

Það er ákvörðun dómsmálaráðherra að fella hann af listanum.

Alþingi er skipað reynslulitlum nýliðum og þeir vara sig ekki á bellibrögðum.

Þannig að ráðherra getur engan veginn fyrrt sig ábyrgða á þvi að hafa markað upphaf og endi að því hvernig Landsréttur yrði skipaður.

Afgreiðsla Alþingis snýst um að afgreiða mótaða pólitíska sniðgöngutillögu dómsmálaráðherra eins og hún er formuð og ákveðin við ráðherraborðið í dómsmálaráðuneytinu, hinum þriðja meiði ríkisvaldsins.

Og að halda einhverju öðru fram er bara orðaleikur.

Auðvitað þurfti stimpil og bréfsefni  Alþingis á málið. Það vita allir menn.

 

Máli á hendur ráðherra verði vísað frá

Reynir að toppa séra Gísla H. Kolbeins?

Biskup hefur tekið þá ákvörðun að senda gamla sóknarprestinn minn á slóðir fólks sem kallað hefur verið vont fólk í bókum og dugar ekkert minna en senda blöndu af andlegu og veraldlegu valdi þangað. En séra Hjálmar er fv. alþingismaður og háttsettur innan kirkjunnar.

Nú liggur það fyrir séra Hjálmari að setja niður deilur á svæðinu og hann er duglegur að húsvitja það þekki ég af eigin raun, en þegar sér Hjálmar settist í Bólstaðrhlíðarprestakall norður á sínum tíma held ég að hann hafi húsvitjað á flestum bæjum í prestakallinu.

Fráfarandi presturinn sem settur hefur verið í önnur verk hjá kirkjunni vildi ekki búa í mygluðum húsakynnum og varða taka sér bólfestu í Borgarnesi með fjölskyldu sína. Þá risu sóknarbörnin upp og vildu það ekki. Þá vildi hið geistlega vald ná jörðinni af presti en það var mannsbragur að presti að neita því. En jörðin er hið eiginlega brauð sem prestar hafa haft. Einhverar dorrur hafa verið út af því að prestur hefur haft veiðiarð af jörðinni eins og lög mæla fyrir um.

Presturinn er semsagt leiguliði á sinni jörð. Í minni sveit hét það að vera landseti Krists og er óvarlegt að hreyfa við slíkum leiguliðum. Aldrei að vita hvar hamarinn kemur niður.

Það er ánægjulegt að prestar sem hafa látið af hinum almennustörfum skuli fást til að þjóna þar sem vantar prest í forföllum.

Sá prestur sem hefur þjónað mest í lausamennsku er sennilega séra Gísli H. Kolbeins sem er ný látinn. Hann var fölmenntaður sveitaprestur og stundði guðfræðitengdar rannsóknir víða erlendis.

Hann hefur þjónað 14 prestaköllum og 153 kirkjum á Íslandi auk þess að hafa predikað um jól í Jerúsalem á ferð með kirkjufólki í heimsókn til Ísrael.

Þannig að séra Hjálmar má hafa sig allan við ef hann ætlar að toppa sér Gísla, enda finnst mér Gísli hafa verið ótrúlega seigur.

Nú, nú það er vonandi að þetta gangi vel hjá séra Hjálmari og hann lendi ekki í neinum ryskingum. Hann hefur sterka stöðu á svæðinu og getur þá alltaf kallað á mága sína í Bjarnahöfn sér til fulltingis.

 

Hjálmar á Staðastað