Hundaeigendur geta stundum verið ósvífnir og yfirgangssamir

Mánudaginn 20. júní 2011 kl:13.05 var ég undirritaður Þorsteinn H. Gunnarsson þáverandi starsmaður Strætó b.s við vinnu mína við að mála biðskýli í Langarima gegnt Klukkurima ásamt samstarfsmanni mínum.

Kom þá Rottvaler hundur yfir hljóðmönina úr garði á bláu húsi við Klukkurima og hljóp að okkur urrandi og geltandi. Þar sem ég er f.v. bóndi er ég yfir leitt ekki hræddur við hunda en eftir að hundurinn sýndi ítrekað árásartilburði urrandi og slefandi ákvað ég að við skyldum hörfa að bílnum og höfðum orð á að best væri að fara inn í bílinn.

Kom þá kona, ljóshærð ungleg, yfir hljóðmönina og reyndi að kalla hundinn, en hann hlýddi henni ekki vel. Náði hún hundinum þó til sín. Urðu orðaskipti milli okkar. Rann þá hundurinn aftur að okkur niður hálfa hljóðmönina. Ég sagði konunni að það mætti ekki hafa hunda lausa, hér væri biðskýli og farþegar á ferð.

Þá sagði hún; ,,Far þú frá þarna gamli karl“. Ég sagði að ef hundurinn væri ekki bundinn mundi ég kæra lausagöngu hundsins fyrir lögreglunni. Þá sagði hún ,, Ef ú kærir þá læt ég hundin borða þig“.

Lauk þar viðskiptum okkar og samtali. Hringdi ég á lögregluna eftir að hafa ráðfært mig við yfirmann minn, sem taldi eðlilegt að málið væri kært.

Kom lögreglubíll stuttu seinna með tveim lögreglumönnum og skrifuðu niður nafn mitt og samstarfsmans míns og tímasetningu atburðarins og sagði að þetta mál mundi svo fara sína leið.

Bókað í dagbók mína í Reykjavík 27. Júlí 2011

Ég hef ekkert frétt af þessu máli og hvernig því lyktaði og enn hef ég ekki lent í hundskjafti, en það er hundur í mér að fá ekki að vita hver niðurstaðan hefur orðið. Ef til vill er hundurinn dauður, en ég er alla vega lifandi og sprækur.

Aflífa þurfti sex hunda árið 2014

Ættfræði ekki kennd í lagadeild HÍ

Nú er ekki gott að vita hvort Ólafur saksóknari hafi vitað af þessum ættartengslum og erfitt að sanna það mál.Ættfræði er ekki kennd í lögfræðideild HÍ. Þó eru lögfræðingar  áhugasömustu menn um ættfræði manna vegn þess að þeir eru alltaf að starfa með tengsl á fólki.

Það hefði verið hægt að guggla eins og Sveinbjörg framsóknarkona gerir, þó hún sé ef til ekki nógu dugleg í því þegar alvarlega hluti ber að höndum eins og dæmi sanna.

Vert er að spyrja hvort áhrif meðdómarans hafi haft eitthvað að segja við úrlausn málsins svo sem við atkvæðagreiðslu eða hvor atkvæði hans hafi á einhverjum tímapunkti velt málinu. Hugsanlega getur hann hafa rekið áróður gegn sérstökum.

Mér sem leikmanni kemur það þrátt fyrir allt spánskt fyrir sjónir að meðdómarinn hafi ekki vikið að sjálfsdáðum vegna ættartengsla sem hann á vitaskuld að hafa vitað um. Hélt að svoleiðis lögfræði væri kennd upp Háskóla Íslands og væri almennt viðurkennd í málrekstri hverskonar. Alla vega veit ég það sem fv. óbreyttur bóndi.

Svo er spurning hvort dómurinn sem heild ætti ekki að úrskurða það sjálfur hvort meðlimir hans væru hæfir eða ekki.

Annars er þetta orðin svo óljóst allt saman að maður má þakka fyrir á meðan maður veit hvað maður heitir sjálfur og ætti að passa sig á að mæta á áheyrendabekki í dómssal. Maður gæti fyrr en varir orðin sakborning og búið að dæma mann vegna einhvers miskilnings um ætt eða uppruna.

Gestur Jónsson er óánægður með þetta og var þá kominn tími á það. En ýmiskonar klækir geta verið snjallir og þessi að vita ekkert er náttúrlega sá frumlegasti hjá sérstökum. Svo getur hann hafa verið með hausverk og ekki munað samtalið. Svona getur lögfræðin verið flókin fræðigrein.

„Nokkuð fyrirsjáanleg niðurstaða“

Forsætisráðherrerra veit ekki hvenær sauðburður á sér stað í landinu

Nú er forsætisráðuneytið búiða að auglýsa fund með sveitarstjórnu um þjóðlendumál. Bændur hafa all mikla hagsmuni í þeim málu svo og ferðaþjónustan.

Dagsetning er kominn 22. maí en þá eru bændur komnir á kaf í sauðburð. Sveitarstjórn Húnavatnshrepps gerir athugasemd við fundartíman og upplýsir að þetta sé aðal álagstími bænda en þá standi sauðburður og bændur í önnum og geta ekki þotið á fundi eins og einhverjir ráðuneytismenn.

Ríkistjórnin virðist vera í afarlitlum tengslu við landsmenn og um hvað lífið í landinu snýst þó það snúist nú að sjálfsögðu um fleira en sauðkindina enda eru menn hættir að miða lok Alþingi við sauðburð sem var þó sjálfsagt að gert væri.

Meðferð og umgengni þjóðlendna er órædd og hvernig á að nota þjóðlendur sem eru nú hver af annari að detta inn sem eign ríkisins. Nauðsynlegt er að marka þessum málum stefnu til framtíðar og setja reglugerð um almenna notkun landsmanna á þessu nytja og útivistarlandi sem þjóðin á sameiginlega.

 

Hringlið í Framsóknarmönnum

Það er að verða alvarlegt þetta hringl í Framsóknarflokknun. Fyrst æða þeir fram og segja þetta skal vera hér og hitt hérna. Segjast vera að jafna opinber störf um landið þegar sýnt hefur verið fram á að mörg störf hafa tapast frá Hafnarfirði.

Það er gilt sjónarmið að dreifa opinberum störfum um landið. En það þarfa gera það í þróun og aðlögun. Ekki að rífa fjölskyldur og börn úr skóla slíta þau frá vinum sínum og setja þei upp í rútu og senda þau í burtu. Það er mannvonska að mínu mati. Setja það sem er nýtt og þarft á landsbyggðina og auka þjónustu með útibúum eftir því sem hagstætt þykir.

Þá er verið að hringla með staðsetningu byggingu nýs spítala. Á hann að vera við Hringbraut eða upp á Efstaleiti, Keldum eða Vífilstöðum? Allir almennilegir menn stóðu í þeirri meiningu að staðsetningi væri ákveðin við Hringbraut. Nei hringla eitthvað meir ef þess gerist kostur.

Forsætisráðherra er eins og gamall slátrari á uppháum bússum með hnífin reiddan upp við öxl ógnandi með sífellt heimilisofbeldi. Það er svo sem þekkt aðferð að láta almenning beina sjónum og umræðu að einhverju öðru en  atgerfi og vandamálum Framsóknar eins og mér sýnist hér eigi við.

Svona stjórnarhættir ganga bara ekki hjá okkur að vera skapa sífelldan ótt og óvissu. Nóg er nú óvissan með tíðarfarið.

Svo eltir ,,Ketill skrækur" félaga sinn úr Norðaustur kjördæmi, sem þó var búina að hrekkja hann og felldi í prófkjöri með frekju og yfirgangi og þóttist eiga sérstakt tilkall til 1. sætisins á lista B. Höskuldur Þ.Þ. þessi hyggst taka yfir skipulagsvald sveitarfélaga yfir flugvöllum og færa það til ríkisins. Það er nú engin smá aðför að sjálfstæði sveitarfélags og það er ekki ráðist á garðin þar sem hann er lægstur heldur vaðið í stærsta sveitarfélag landsins Reykjavíkurborg og gerð tilraun til að hrifsa skipulagsvaldið af borginni.

Ég geri ekki lítið úr flugvallarmálinu og hvernig á að leysa það,en bendi mönnum á að tala við Bjarna verkfræðing Gunnarsson Bjarnasonar ráðunauts. Hann er með dágóða lausn að mínu mati á flugvallarmálinu. Forsætisráðherra segir að þeir framsóknarmenn séu lausnamiðaðir. Það ætti þá að sjást í flugvallarmálinu. Það þýðir ekki fyrir þá að rótast áfram eins og naut í flagi.

Held að landabúnaðarráðherra ætti frekar að manna byggðirnar af dýralæknum, fremur en að rífa grónar stofnanir sem búið að koma vel fyrir með mannauði og alles á góðum stöðum. Bændur eru að lenda í vandræðum í búskap sínum vegna dýralæknisskorts á landsbyggðinni Og mega ekki lengur vera sjálfbjarga og dæla kalki í kýr sínar ef þær fá doða, eða gefa þeim pensilin sprautu.

Held að þessi hringlandaháttur Framsóknar leiði ekki nema til eins. Framsóknarfólk verður sífellt verr liðið og vaxandi tilhneygingar gætir að það verði gert grína að því og það lendi í pólitískri skotlínu.

Vaxandi þungi verður á að leiðrétta atkvæðavægið til kjörs á Alþingi Íslendinga. Fólk unir því ekki lengur að vera hálfgerðir útigangsmenn í áhrifum á löggjafarstarf í eigin kjördæmi.

Í heljargreipum óvissunnar

Örmerkja útrásarvíkingana og braskara

Ég sé ekki annað en að það þurfi að koma krókur á móti bragði í þessu máli og í framtíðinni og örmerkja alla braskara og útrásarvíkinga á Íslandi til að fyribyggja misskilning svo hægt sé að aðgreina þá frá öðrum. Þeir séu þá skannaðir þegar um mál þeirra sé fjallað.

Segir Óla vera lögfræðing, ekki eiginmann sinn

Sérstakt efni sem léttir bakpoka ferðalanga

Á ferð minni nýlega erlendis kom ég í íþróttabúð sem var með bakpoka fyrir fjallgöngu fólk sem er svo sem ekki í frásögu færandi nema að þar rakst ég á sérstakt efni sem hafði undra verkanir sem eru til hagsbóta fyrir þá sem stunda fjallgöngur og útivist.

Það er gaman að fara á Hornstrandir og ganga þar um stórbrotna náttúru. En maður þarf að bera bakpoka mis þungan og fyrir þá sem eru orðnir fótfúnir eru þetta mikil framför.

Efnið er sett í pokan innan um dótið og dreift jafnt um pokann og léttist þá pokinn um 50 % ótrúlegt undur. Nú ef fólk vill vera vistvænt í þessum málum er hægt að fá sér stóran hund eða geit til að bera farangurinn. Það mundi falla vel að íslenskum aðstæðum. Vandræðin við geitur er að þær geta stundum verið styggar. Það væri nú ekki gott ef geitið strunsaði til fjalla með nestið og fólk yrði matarlaust. Þess vegna mundi ég sem gamall bóndi og gangnamaður hiklaust mæla með þessu undraefni. Engin spurning.